Sögur sem þarf að segja 10. október 2011 21:30 Hópurinn að baki Glámu, nýju leikverki sem frumsýnt er í kvöld. Frá vinstri: Bjartur Guðmundsson, sýningarstjórinn Bryndís Ingvarsdóttir, Hilmir Jensson, Tryggvi Gunnarsson, leikstjóri og höfundur verksins, og Guðrún Bjarnadóttir. Fréttablaðið/Vilhelm Tryggvi Gunnarsson er höfundur og leikstjóri Glámu, leikrits sem frumsýnt var í Norðurpólnum fyrir helgi. Hann segir hið óvænta leika stórt hlutverk í sýningunni. Þrír vinir koma saman á síðsumarkvöldi til að skemmta sér. Sveitarómantíkin ræður ríkjum, glösin eru full og framtíðin er björt. Fjórði gesturinn bætist í hópinn, óboðinn. Grímuklæddur byrjar hann að segja sögur. Sögur sem þarf að segja, en væru ef til vill betri ósagðar. Uppgjör milli vina, og í leiðinni íslenskur þjóðarrembingur, er óumflýjanlegt. Á þessa leið er umfjöllunarefni Glámu, nýs leikverks eftir Tryggva Gunnarsson sem frumsýnt var fyrir helgi í Norðurpólnum á Seltjarnarnesi. Tryggvi, sem útskrifaðist frá Academi for Scenekunst í Noregi á síðasta ári, leikstýrir einnig verkinu og er Gláma hans fyrsta verkefni í atvinnuleikhúsi. Leikur er í höndum þeirra Hilmis Jenssonar, Guðrúnar Bjarnadóttur og Bjarts Guðmundssonar, sem ásamt Tryggva mynda hópinn Sómi þjóðar. „Við í hópnum kynntumst fyrir mörgum árum í Stúdentaleikhúsinu en fórum svo hvert í sína áttina í nám. Þegar við hittumst aftur ákváðum við að láta reyna á þennan hóp, þar sem allir hafa mismunandi sýn á hlutina en fá þó að segja sína skoðun. Svo tek ég, sem leikstjóri, lokaákvarðanir,“ segir Tryggvi. „Vonandi er Gláma fyrsta verkefnið okkar af mörgum sem hópur,“ bætir hann við. Tryggvi útskýrir að í verkinu sé unnið töluvert með þjóðernishyggju, enda þyki öllum hópnum afskaplega vænt um Ísland. „Þó fer dálítið í taugarnar á okkur þessi hugsunarháttur að við Íslendingar séum betri en aðrir og eigum skilið að fá endalausa sénsa. Við reynum að gera eitthvað nýtt, en á sama tíma vísum við mikið í fyrstu íslensku leikhúsverkin. Þar voru oft á ferð gríðarmiklar hugmyndir og heimspekipælingar, en til að slíkt gengi ofan í Íslendinga þurfti oft að setja verkin í sveitarómantíkurbúning. Ástarþríhyrningurinn, fátæki vinnumaðurinn, ríka bóndadóttirin og allar þessar erkitýpur. Við notum þær til að horfa á okkur sjálf og gagnrýna.“ Leikstjórinn segir sýninguna öðru fremur sprottna upp úr þörf aðstandenda til að búa til leikhús á eigin forsendum um hluti sem skipta þá máli. Þeir hafi þó ávallt að leiðarljósi að hafa gaman af hlutunum. „Við leikum okkur með ýmsa hluti sem koma ekki upp í hugann á mörgum þegar talað er um listrænt og alvarlegt leikhús. Hið óvænta leikur stórt hlutverk,“ segir Tryggvi. kjartan@frettabladid.is Menning Mest lesið „Það eru komnir þrír mánuðir síðan pabbi minn sá fram á það að geta ekki lifað lengur“ Lífið Janet Jackson biðst afsökunar á undarlegum ummælum Lífið Var talin vera hommi og lögð í einelti Lífið Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Ísland með auga fuglsins Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið „Við munum ekki eldast saman“ Lífið Fleiri fréttir Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Þarf ekkert að þvælast fyrir sjálfri sér „Smá eins og maður sé allsber fyrir framan alþjóð“ Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Sjá meira
Tryggvi Gunnarsson er höfundur og leikstjóri Glámu, leikrits sem frumsýnt var í Norðurpólnum fyrir helgi. Hann segir hið óvænta leika stórt hlutverk í sýningunni. Þrír vinir koma saman á síðsumarkvöldi til að skemmta sér. Sveitarómantíkin ræður ríkjum, glösin eru full og framtíðin er björt. Fjórði gesturinn bætist í hópinn, óboðinn. Grímuklæddur byrjar hann að segja sögur. Sögur sem þarf að segja, en væru ef til vill betri ósagðar. Uppgjör milli vina, og í leiðinni íslenskur þjóðarrembingur, er óumflýjanlegt. Á þessa leið er umfjöllunarefni Glámu, nýs leikverks eftir Tryggva Gunnarsson sem frumsýnt var fyrir helgi í Norðurpólnum á Seltjarnarnesi. Tryggvi, sem útskrifaðist frá Academi for Scenekunst í Noregi á síðasta ári, leikstýrir einnig verkinu og er Gláma hans fyrsta verkefni í atvinnuleikhúsi. Leikur er í höndum þeirra Hilmis Jenssonar, Guðrúnar Bjarnadóttur og Bjarts Guðmundssonar, sem ásamt Tryggva mynda hópinn Sómi þjóðar. „Við í hópnum kynntumst fyrir mörgum árum í Stúdentaleikhúsinu en fórum svo hvert í sína áttina í nám. Þegar við hittumst aftur ákváðum við að láta reyna á þennan hóp, þar sem allir hafa mismunandi sýn á hlutina en fá þó að segja sína skoðun. Svo tek ég, sem leikstjóri, lokaákvarðanir,“ segir Tryggvi. „Vonandi er Gláma fyrsta verkefnið okkar af mörgum sem hópur,“ bætir hann við. Tryggvi útskýrir að í verkinu sé unnið töluvert með þjóðernishyggju, enda þyki öllum hópnum afskaplega vænt um Ísland. „Þó fer dálítið í taugarnar á okkur þessi hugsunarháttur að við Íslendingar séum betri en aðrir og eigum skilið að fá endalausa sénsa. Við reynum að gera eitthvað nýtt, en á sama tíma vísum við mikið í fyrstu íslensku leikhúsverkin. Þar voru oft á ferð gríðarmiklar hugmyndir og heimspekipælingar, en til að slíkt gengi ofan í Íslendinga þurfti oft að setja verkin í sveitarómantíkurbúning. Ástarþríhyrningurinn, fátæki vinnumaðurinn, ríka bóndadóttirin og allar þessar erkitýpur. Við notum þær til að horfa á okkur sjálf og gagnrýna.“ Leikstjórinn segir sýninguna öðru fremur sprottna upp úr þörf aðstandenda til að búa til leikhús á eigin forsendum um hluti sem skipta þá máli. Þeir hafi þó ávallt að leiðarljósi að hafa gaman af hlutunum. „Við leikum okkur með ýmsa hluti sem koma ekki upp í hugann á mörgum þegar talað er um listrænt og alvarlegt leikhús. Hið óvænta leikur stórt hlutverk,“ segir Tryggvi. kjartan@frettabladid.is
Menning Mest lesið „Það eru komnir þrír mánuðir síðan pabbi minn sá fram á það að geta ekki lifað lengur“ Lífið Janet Jackson biðst afsökunar á undarlegum ummælum Lífið Var talin vera hommi og lögð í einelti Lífið Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Ísland með auga fuglsins Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið „Við munum ekki eldast saman“ Lífið Fleiri fréttir Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Þarf ekkert að þvælast fyrir sjálfri sér „Smá eins og maður sé allsber fyrir framan alþjóð“ Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Sjá meira