Falinn boðskapur í tónlist? 14. júní 2004 00:01 Birgir Örn Steinarsson veltir því fyrir sér hvort tónlist hafi áhrif á hegðun hans. Ég er ekki alveg í jafnvægi þessa dagana. Ég varð fyrir því óhappi á dögunum að setja gamlar plötur N.W.A. á fóninn. "Fuck the Police" ómaði í eyrunum á mér og allt í einu fann ég fyrir sterkum hvötum til þess að kaupa nælonsokkabuxur, saga hlaupið af haglabyssunni minni og ræna næsta KB banka. Auðvitað reyndi ég öll ráð til þess að bæla þessar hvatir niður í mér. Prófaði til dæmis að setja Rammstein og Marilyn Manson á fóninn, en áttaði mig ekki fyrr en ég var kominn hálfa leið upp í Smáralind með haglarann! Fannst þá kominn tími til þess að róa mig aðeins niður. Setti Sigur-Rós og The Cure á fóninn. Vann þann stóra í Lottó rétt áður en ég lagði á þetta ráð og var því alveg í skýjunum. Þegar tónarnir svifu á mig fylltist hjarta mitt þó þvílíkri sorg. Í dag þakka ég almættinu fyrir það að hafa ekki enn verið búinn að kaupa skot í byssuna. Auðvitað var eina ráðið við þessu að stilla bara á FM957 og komast í djammgírinn! Þar var svo mikið sungið um bólfarir og flottheit að leiðin lá beinustu leið í ljósabekkinn, svo í ræktina að pumpa. Ég rétt náði svo að stoppa mig áður en ég fór með eina 16 ára heim af Felix. Þessu fylgdi auðvitað þvílíkt svartnætti og því var lítið annað að gera en að sökkva sér djúpt í dauðarokkið. Féll fyrir black-metalsveit frá Noregi og áttaði mig ekki á áhrifum þess fyrr en löggan stoppaði mig með bensínbrúsa fyrir framan Hallgrímskirkju sem ég var staðráðinn í að brenna til grunna. Lítið annað að gera núna en að reyna finna sálarró í plötum Richard Clayderman eða slökunartónlist Frikka Karls. Ef það virkar ekki, hef ég ákveðið að hætta að hlusta á tónlist og snúa mér alfarið að tölvuleikjum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Birgir Örn Steinarsson veltir því fyrir sér hvort tónlist hafi áhrif á hegðun hans. Ég er ekki alveg í jafnvægi þessa dagana. Ég varð fyrir því óhappi á dögunum að setja gamlar plötur N.W.A. á fóninn. "Fuck the Police" ómaði í eyrunum á mér og allt í einu fann ég fyrir sterkum hvötum til þess að kaupa nælonsokkabuxur, saga hlaupið af haglabyssunni minni og ræna næsta KB banka. Auðvitað reyndi ég öll ráð til þess að bæla þessar hvatir niður í mér. Prófaði til dæmis að setja Rammstein og Marilyn Manson á fóninn, en áttaði mig ekki fyrr en ég var kominn hálfa leið upp í Smáralind með haglarann! Fannst þá kominn tími til þess að róa mig aðeins niður. Setti Sigur-Rós og The Cure á fóninn. Vann þann stóra í Lottó rétt áður en ég lagði á þetta ráð og var því alveg í skýjunum. Þegar tónarnir svifu á mig fylltist hjarta mitt þó þvílíkri sorg. Í dag þakka ég almættinu fyrir það að hafa ekki enn verið búinn að kaupa skot í byssuna. Auðvitað var eina ráðið við þessu að stilla bara á FM957 og komast í djammgírinn! Þar var svo mikið sungið um bólfarir og flottheit að leiðin lá beinustu leið í ljósabekkinn, svo í ræktina að pumpa. Ég rétt náði svo að stoppa mig áður en ég fór með eina 16 ára heim af Felix. Þessu fylgdi auðvitað þvílíkt svartnætti og því var lítið annað að gera en að sökkva sér djúpt í dauðarokkið. Féll fyrir black-metalsveit frá Noregi og áttaði mig ekki á áhrifum þess fyrr en löggan stoppaði mig með bensínbrúsa fyrir framan Hallgrímskirkju sem ég var staðráðinn í að brenna til grunna. Lítið annað að gera núna en að reyna finna sálarró í plötum Richard Clayderman eða slökunartónlist Frikka Karls. Ef það virkar ekki, hef ég ákveðið að hætta að hlusta á tónlist og snúa mér alfarið að tölvuleikjum.