Á friðarstóli 10. desember 2007 00:01 Sjaldan eða aldrei hefur önnur eins samstaða ríkt meðal íslensku þjóðarinnar. Meira en tveir þriðju hlutar landsmanna styðja ríkisstjórnina. Ég skammast mín pínulítið fyrir þann öfuguggahátt að styðja ekki ríkisstjórn sem ekki hefur gert mér nokkurn skapaðan hlut ennþá. Ég erfi það ekki við stjórnina í heild þótt minnihluti hennar, nánar tiltekið tveir af tregustu ráðherrunum, hafi varað þjóðina við mér á bloggsíðum sínum sem því miður alltof fáir nenna að lesa. Stuðningur við ríkisstjórnir er bara ekki mín deild. ÞAÐ er skemmtileg tilviljun – ef um tilviljun er að ræða - að álíka margir og trúa á ríkisstjórnina trúa á dulræn fyrirbæri samkvæmt nýrri rannsókn sem okkar ástsæli dularsálfræðingur Erlendur Haraldsson hefur látið gera. Sjálfur trúi ég jafn kappsamlega á dulræn fyrirbrigði og ég er vantrúaður á jarðnesk yfirvöld. Stundum er ég meira að segja sannfærður um að lífið í heild sé dulrænt fyrirbæri og valdsmenn heimsins vanþroskaðar sálir sem hafa endurfæðst til að fá síðasta séns til að ná nauðsynlegum þroska samkvæmt PISA-könnun á himnum. SAMSTAÐA þjóðarinnar er notaleg upplifun fyrir mann sem fæddist í blóðugri heimsstyrjöld og ólst upp í köldu stríði. Þessi nýfengna samstaða er svo notaleg að hún minnir á kurteist samkvæmi þar sem allir eru bláedrú og engum dettur í hug að segja neitt sem orkað gæti tvímælis rétt eins og það ku ekki vera til siðs að nefna snöru í hengds manns húsi. TIL að spilla ekki samkvæminu ætla ég því ekki að fara að varpa fram spurningum um hvað sé passlegt að öryrkjar liggi lengi dánir heima hjá sér áður en einhver gáir að þeim. Ég ætla heldur ekki að minnast á hvort við eigum heldur að sækja um að fá að komast aftur undir norsku krúnuna eða ganga í Evrópusambandið eða halda áfram að þrauka ein í okkar sérvisku. Þaðan af síður kemur til greina að ympra á því hvort vísitölutryggingarnauðgunin hafi staðið nógu lengi. Eða hvort kynjamisrétti sé fyrirbí. NÚNA er jólafasta og þjóðin situr á friðarstóli og trúir á mest á dulræn fyrirbrigði og næstmest á ríkisstjórnina. Notalegur tími. Er á meðan er. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Stjórnmál sem virka og lýðræði sem kemst ekki fyrir í umslagi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Kæru valkyrjur, hatrið sigraði líklega í þetta skiptið Arnar Laxdal Skoðun Ríkisstjórnin stóð af sér áhlaup sérhagsmuna Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Vönduð vinnubrögð - alltaf! Jóna Bjarnadóttir Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Fröken þjóðarmorð: Þér er ekki boðið! Linda Ósk Árnadóttir,Yousef Ingi Tamimi Skoðun Hvert er markmið fulltrúalýðræðis? Hlynur Orri Stefánsson,Vilhjálmur Árnason Skoðun „Að skrifa söguna“ Var of mikið undir hjá kvennalandsliðinu? Viðar Halldórsson Skoðun Ursula Von der Leyen styður stríðsglæpamenn - Ísland á ekki að þegja Helen Ólafsdóttir Skoðun
Sjaldan eða aldrei hefur önnur eins samstaða ríkt meðal íslensku þjóðarinnar. Meira en tveir þriðju hlutar landsmanna styðja ríkisstjórnina. Ég skammast mín pínulítið fyrir þann öfuguggahátt að styðja ekki ríkisstjórn sem ekki hefur gert mér nokkurn skapaðan hlut ennþá. Ég erfi það ekki við stjórnina í heild þótt minnihluti hennar, nánar tiltekið tveir af tregustu ráðherrunum, hafi varað þjóðina við mér á bloggsíðum sínum sem því miður alltof fáir nenna að lesa. Stuðningur við ríkisstjórnir er bara ekki mín deild. ÞAÐ er skemmtileg tilviljun – ef um tilviljun er að ræða - að álíka margir og trúa á ríkisstjórnina trúa á dulræn fyrirbæri samkvæmt nýrri rannsókn sem okkar ástsæli dularsálfræðingur Erlendur Haraldsson hefur látið gera. Sjálfur trúi ég jafn kappsamlega á dulræn fyrirbrigði og ég er vantrúaður á jarðnesk yfirvöld. Stundum er ég meira að segja sannfærður um að lífið í heild sé dulrænt fyrirbæri og valdsmenn heimsins vanþroskaðar sálir sem hafa endurfæðst til að fá síðasta séns til að ná nauðsynlegum þroska samkvæmt PISA-könnun á himnum. SAMSTAÐA þjóðarinnar er notaleg upplifun fyrir mann sem fæddist í blóðugri heimsstyrjöld og ólst upp í köldu stríði. Þessi nýfengna samstaða er svo notaleg að hún minnir á kurteist samkvæmi þar sem allir eru bláedrú og engum dettur í hug að segja neitt sem orkað gæti tvímælis rétt eins og það ku ekki vera til siðs að nefna snöru í hengds manns húsi. TIL að spilla ekki samkvæminu ætla ég því ekki að fara að varpa fram spurningum um hvað sé passlegt að öryrkjar liggi lengi dánir heima hjá sér áður en einhver gáir að þeim. Ég ætla heldur ekki að minnast á hvort við eigum heldur að sækja um að fá að komast aftur undir norsku krúnuna eða ganga í Evrópusambandið eða halda áfram að þrauka ein í okkar sérvisku. Þaðan af síður kemur til greina að ympra á því hvort vísitölutryggingarnauðgunin hafi staðið nógu lengi. Eða hvort kynjamisrétti sé fyrirbí. NÚNA er jólafasta og þjóðin situr á friðarstóli og trúir á mest á dulræn fyrirbrigði og næstmest á ríkisstjórnina. Notalegur tími. Er á meðan er.