Sænskasumarið Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 22. júlí 2008 16:35 Ef íslenskur almannarómur gæti njörvað skoðun á þjóðum heims niður í eitt orð yrði niðurstaðan kannski sú að til dæmis væri sú þýska skipulögð, danska afslöppuð, norska trúrækin en írska, rússneska og grænlenska staupsöm. Finnska þjóðarsálin væri lokuð, bandaríska yfirborðsleg og þannig áfram. Einn fjölmargra víðkunnra sleggjudóma er svo vitaskuld að Svíar séu almennt og yfirhöfuð hroðalega leiðinlegir. Nokkrar hinna örugglega dálítið líka, en samt einkum og sér í lagi sænska þjóðin. Í sérstakri rannsóknarferð til Svíþjóðar í sumar lagði ég töluvert púður í að kveða niður eigin þjóðarfordóma en var vakin og sofin í að vera viðustyggilega sænsk alla daga og dró fjölskylduna með í verkefnið. Satt best að segja gekk það furðu vel. Strax á þriðja degi var ég farin að tala prýðilega sænsku með syngjandi góðum framburði. Orðaforðinn var raunar nokkuð takmarkaður framanaf, en snäll og bra eru fín orð til uppfyllingar við ýmis tækifæri. Með hrökkbrauð í annarri og Ramlösa í hinni eru Skandinavanum allir vegir færir ef hann kann að segja snäll og bra. Þessu stagli fylgdi reyndar dálítill veruleikaflótti sem kemur sér annars yfirleitt vel í fríum þegar markmiðið er einmitt að frelsa hugann frá hversdagslegum barningi. Í þetta sinnið brast hann á sem óvænt myrkfælni sem passaði hvorki við sumarbjartar nætur né rómantískt umhverfið. Hin sænsku híbýli fjölskyldunnar voru raunar margra alda gömul. Þar marraði í öllum hurðum og brast í hverri fjöl, þetta var áþekkt því að búa í húsi úr Árbæjarsafninu og þannig mjög draugalegt. Laus úr viðjum vanans fór stjórnlaus ímyndun um voveiflega dauðdaga og fordæmdar sálir á flug. Eftir sólsetur byrjaði ég að anda grunnt og fór ekki fylgdarlaust milli herbergja. Á meðan var skynsemin upptekin við sænskuna. Eftir að hafa ekið vikum saman á Volvo hlustandi á Abba er ég samt sannfærð um að allt skemmtilegt komi frá Svíþjóð og finnst ég fyndnari en nokkru sinni fyrr. Nú les ég eingöngu Astrid Lindgren fyrir börnin og Lizu Marklund fyrir sjálfa mig. Niðurtúrinn eftir heimkomuna hefur fjölskyldan svo auðvitað notað í Ikea við að skoða hagnýta innanstokksmuni og borða sænskar kjötbollur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun Að mása sig hása til að tefja Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Leikjanámskeið fyrir fullorðna við Austurvöll Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skýr og lausnamiðuð afstaða Framsóknar til veiðigjalda Ingibjörg Isaksen Skoðun Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga Skoðun Sparnaðarráð fyrir ferðalagið Svandís Edda Jónudóttir Skoðun Samráðsdagar á Kjalarnesi Ævar Harðarson Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun
Ef íslenskur almannarómur gæti njörvað skoðun á þjóðum heims niður í eitt orð yrði niðurstaðan kannski sú að til dæmis væri sú þýska skipulögð, danska afslöppuð, norska trúrækin en írska, rússneska og grænlenska staupsöm. Finnska þjóðarsálin væri lokuð, bandaríska yfirborðsleg og þannig áfram. Einn fjölmargra víðkunnra sleggjudóma er svo vitaskuld að Svíar séu almennt og yfirhöfuð hroðalega leiðinlegir. Nokkrar hinna örugglega dálítið líka, en samt einkum og sér í lagi sænska þjóðin. Í sérstakri rannsóknarferð til Svíþjóðar í sumar lagði ég töluvert púður í að kveða niður eigin þjóðarfordóma en var vakin og sofin í að vera viðustyggilega sænsk alla daga og dró fjölskylduna með í verkefnið. Satt best að segja gekk það furðu vel. Strax á þriðja degi var ég farin að tala prýðilega sænsku með syngjandi góðum framburði. Orðaforðinn var raunar nokkuð takmarkaður framanaf, en snäll og bra eru fín orð til uppfyllingar við ýmis tækifæri. Með hrökkbrauð í annarri og Ramlösa í hinni eru Skandinavanum allir vegir færir ef hann kann að segja snäll og bra. Þessu stagli fylgdi reyndar dálítill veruleikaflótti sem kemur sér annars yfirleitt vel í fríum þegar markmiðið er einmitt að frelsa hugann frá hversdagslegum barningi. Í þetta sinnið brast hann á sem óvænt myrkfælni sem passaði hvorki við sumarbjartar nætur né rómantískt umhverfið. Hin sænsku híbýli fjölskyldunnar voru raunar margra alda gömul. Þar marraði í öllum hurðum og brast í hverri fjöl, þetta var áþekkt því að búa í húsi úr Árbæjarsafninu og þannig mjög draugalegt. Laus úr viðjum vanans fór stjórnlaus ímyndun um voveiflega dauðdaga og fordæmdar sálir á flug. Eftir sólsetur byrjaði ég að anda grunnt og fór ekki fylgdarlaust milli herbergja. Á meðan var skynsemin upptekin við sænskuna. Eftir að hafa ekið vikum saman á Volvo hlustandi á Abba er ég samt sannfærð um að allt skemmtilegt komi frá Svíþjóð og finnst ég fyndnari en nokkru sinni fyrr. Nú les ég eingöngu Astrid Lindgren fyrir börnin og Lizu Marklund fyrir sjálfa mig. Niðurtúrinn eftir heimkomuna hefur fjölskyldan svo auðvitað notað í Ikea við að skoða hagnýta innanstokksmuni og borða sænskar kjötbollur.
Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun
Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga Skoðun
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun
Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga Skoðun
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun