Þjónn! Meira salt, takk Atli Fannar Bjarkason skrifar 7. maí 2010 13:30 Á Congratulations hefur hljómsveitin ekki aðeins skipt um gír, drif og jahh, bíl - heldur er hún farin að keyra aftur á bak, en ekki áfram og beygja til vinstri en ekki hægri. Tónlist *** Congratulations MGMT New York-töffararnir í MGMT slógu hressilega í gegn árið 2008 með plötunni Oracular Spectacular. Kæruleysislegir smellir á borð við Kids og Time to Pretend urðu eftirlæti dansandi gesta á skemmtistöðum víða um heim og textarnir, sem fjölluðu flestir um dóp og kynlíf, klístruðust við heila ótrúlegasta fólks. Á Congratulations hefur hljómsveitin ekki aðeins skipt um gír, drif og jahh, bíl - heldur er hún farin að keyra aftur á bak, en ekki áfram og beygja til vinstri en ekki hægri. Með þessu flókna myndmáli er ég að reyna að segja að MGMT er hætt að semja grípandi lög. Ákvörðunin (ef hún var nokkurn tíma tekin) var vafalaust í óþökk útgáfufyrirtækis félaganna, sem er tæpast að fara að selja lög eins og Flash Delirium, Brian Eno og It's Working í næsta FIFA-tölvuleik - þó að þau séu afar frambærileg. Við erum semsagt komin að kjarna málsins: Miðað við Congratulations virðist MGMT hafa fengið nóg af ofurvinsældunum og því sem þeim fylgja. Í staðinn sendir hljómsveitin frá sér fremur bragðdaufa plötu í anda áttunda áratugarins, stútfulla af tilvísunum í liðna tíma - bæði í textum og tónlist. Útkoman er fín, en ekki frábær - pínlega óeftirminnileg þó að hún haldi meðan á hlustun stendur. Ef Congratulations væri veitingahús hefði maturinn smakkast vel, en saltlaus og þar af leiðandi bragðdaufur. Titillag Congratulations og jafnframt það síðasta endar á daufu klappi, sem virðist vera af skyldurækni. Það er vel við hæfi því standandi fagnaðarlæti hefðu ekki verið viðeigandi. Niðurstaða: Góð plata, en bragðdauf. Heldur á meðan hún er í gangi, en óeftirminnileg þegar henni lýkur. Hér er myndband af því þegar MGMT tók lagið Brian Eno í Saturday Night Live um daginn. Mest lesið Kvaddi dramað og flutti fyrir ástina Lífið „Það spurði þig enginn“ Lífið Best skipulagða geymsla landsins í glæsihúsi við Laugardalinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Göngutúr með umhverfissálfræðingi: „Árás inn í umhverfið“ og vannýttasta horn borgarinnar Lífið Verslunarhjón selja glæsivillu í 108 Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið en þá tapar sambandið“ Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Kátir tískukarlar hjá Kölska Tíska og hönnun Maður þurfti ekki að vera skyggn Gagnrýni Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira
Tónlist *** Congratulations MGMT New York-töffararnir í MGMT slógu hressilega í gegn árið 2008 með plötunni Oracular Spectacular. Kæruleysislegir smellir á borð við Kids og Time to Pretend urðu eftirlæti dansandi gesta á skemmtistöðum víða um heim og textarnir, sem fjölluðu flestir um dóp og kynlíf, klístruðust við heila ótrúlegasta fólks. Á Congratulations hefur hljómsveitin ekki aðeins skipt um gír, drif og jahh, bíl - heldur er hún farin að keyra aftur á bak, en ekki áfram og beygja til vinstri en ekki hægri. Með þessu flókna myndmáli er ég að reyna að segja að MGMT er hætt að semja grípandi lög. Ákvörðunin (ef hún var nokkurn tíma tekin) var vafalaust í óþökk útgáfufyrirtækis félaganna, sem er tæpast að fara að selja lög eins og Flash Delirium, Brian Eno og It's Working í næsta FIFA-tölvuleik - þó að þau séu afar frambærileg. Við erum semsagt komin að kjarna málsins: Miðað við Congratulations virðist MGMT hafa fengið nóg af ofurvinsældunum og því sem þeim fylgja. Í staðinn sendir hljómsveitin frá sér fremur bragðdaufa plötu í anda áttunda áratugarins, stútfulla af tilvísunum í liðna tíma - bæði í textum og tónlist. Útkoman er fín, en ekki frábær - pínlega óeftirminnileg þó að hún haldi meðan á hlustun stendur. Ef Congratulations væri veitingahús hefði maturinn smakkast vel, en saltlaus og þar af leiðandi bragðdaufur. Titillag Congratulations og jafnframt það síðasta endar á daufu klappi, sem virðist vera af skyldurækni. Það er vel við hæfi því standandi fagnaðarlæti hefðu ekki verið viðeigandi. Niðurstaða: Góð plata, en bragðdauf. Heldur á meðan hún er í gangi, en óeftirminnileg þegar henni lýkur. Hér er myndband af því þegar MGMT tók lagið Brian Eno í Saturday Night Live um daginn.
Mest lesið Kvaddi dramað og flutti fyrir ástina Lífið „Það spurði þig enginn“ Lífið Best skipulagða geymsla landsins í glæsihúsi við Laugardalinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Göngutúr með umhverfissálfræðingi: „Árás inn í umhverfið“ og vannýttasta horn borgarinnar Lífið Verslunarhjón selja glæsivillu í 108 Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið en þá tapar sambandið“ Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Kátir tískukarlar hjá Kölska Tíska og hönnun Maður þurfti ekki að vera skyggn Gagnrýni Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira