Sallafín sumarfroða 20. maí 2010 09:00 Ben Kingsley, Jake Gyllenhaal og Richard Coyle í hlutverkum sínum. Kvikmyndir **** Prince of Persia: The Sands of Time Leikstjóri: Mike Newell Aðalhlutverk: Jake Gyllenhaal, Gemma Arterton, Ben Kingsley, Alfred Molina. Bitur reynslan hefur kennt okkur að það kann sjaldan góðri lukku að stýra að byggja bíómyndir á tölvuleikjum. Stundum gengur þetta þó upp og í þessu tilfelli rennur tölvuleikurinn um hinn vopnfima Persíuprins áreynslulaust og skemmtilega á hvíta tjaldið. Söguþráðurinn er auðvitað óttaleg þvæla, svona eins og gengur og gerist í risastórum sumarmyndum frá Bandaríkjunum, en í myndum af þessu tagi kemur það ekki endilega að sök. Prince of Persia er ekki gerð til þess að fá dynjandi lófaklapp á Sundance-hátíðinni og enda á Íslandi á vegum Græna ljóssins. Þetta er þvottekta sumarsmellur sem er aðeins ætlað að fá fólk til þess að gleyma sér í ævintýraheimi í tvær og hálfa klukkustund og að sjálfsögðu að græða helling af peningum í leiðinni. Að þessu leyti stendur Prince of Persia fullkomlega fyrir sínu. Hún er ekki að þykjast vera neitt annað en hún er; tölvugerð flugeldasýning sem byggir á innihaldslausum hasar og fjöri. Myndin er meira að segja betri en gengur og gerist með myndir í þessum geira og munar þar ekki síst um hversu vel mönnuð hún er. Jake Gyllenhaal er skemmtilegur og góður leikari sem gerir prinsinn Dastan ósköp heillandi. Ben Kingsley er svo auðvitað mikill meistari og Gemma Arterton voða flott og kúl gella. Þau fá svo dyggan stuðning frá prýðilegum aukaleikurum þar sem hinn óborganlegi Alfred Molina fer á kostum í dæmigerðu hlutverki trúðsins sem sér um að halda gríninu uppi á milli slagsmála. Söguþráður myndarinnar er sóttur mjög markvisst í tölvuleikinn um Prinsinn af Persíu og sand tímans og greinir frá kapphlaupi Dastans og illra afla um rýting nokkurn sem getur stöðvað tímann og snúið honum til baka. Myndin er veisla fyrir augað, brellurnar flottar og prinsinn hleypur upp veggi og stekkur á milli húsþaka alveg eins og í tölvuleiknum án þess þó að það verði hallærislegt. Allt til fyrirmyndar sem sagt, innan þess ramma sem Jerry Bruckheimer setur froðunni sem hann framleiðir. Eins og alþjóð hefur ekki komist hjá að frétta fer Gísli Örn Garðarsson með hlutverk illmennis í myndinni. Íslenskir fjölmiðlar hafa eins og við var að búast gert hlutverk Gísla í myndinni miklu stærra en það í raun og veru er. Það er þó engin ástæða til þess að gera lítið úr þætti Gísla í myndinni. Hann er fyrirtaks illmenni sem hefur ekkert of mikið að segja en lætur verkin tala. Hlutverkið reynir ekki mikið á óumdeilda leikhæfileika Gísla sem er synd þótt þetta sé vissulega enn ein rós í hnappagat hans. Þórarinn Þórarinsson Niðurstaða: Fagmannlega unnin, vel leikin, skemmtileg og innihaldslaus sumarfroða sem stendur fullkomlega fyrir sínu. Hér er sýnishornið úr myndinni. Lífið Menning Mest lesið Bestu, stærstu, slökustu og verstu myndir ársins 2024 Lífið Jólagjafir íslenskra vinnustaða Lífið Jólahaldið allt í rugl þegar frumsýning er annan í jólum Menning Besta jólagjöfin að sjá bata foreldranna Lífið Dagbók móður: „Það var eins og þeir sæju eitthvað sem ég sá ekki” Áskorun Króli trúlofaður Lífið Landaði hlutverki í íslensku Hallmark-myndinni á hálftíma Bíó og sjónvarp „Í stórgróða“ að eyða jólunum á Tene Lífið „Að horfa upp á ofbeldi er jafn mikið ofbeldi og að verða fyrir því“ Lífið Frægir fundu ástina 2024 Lífið Fleiri fréttir Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Helgi Björns tryllti lýðinn á 40 ára afmæli Stúlkan með nálina: Hver gerir svona kvikmynd? Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Sjá meira
Kvikmyndir **** Prince of Persia: The Sands of Time Leikstjóri: Mike Newell Aðalhlutverk: Jake Gyllenhaal, Gemma Arterton, Ben Kingsley, Alfred Molina. Bitur reynslan hefur kennt okkur að það kann sjaldan góðri lukku að stýra að byggja bíómyndir á tölvuleikjum. Stundum gengur þetta þó upp og í þessu tilfelli rennur tölvuleikurinn um hinn vopnfima Persíuprins áreynslulaust og skemmtilega á hvíta tjaldið. Söguþráðurinn er auðvitað óttaleg þvæla, svona eins og gengur og gerist í risastórum sumarmyndum frá Bandaríkjunum, en í myndum af þessu tagi kemur það ekki endilega að sök. Prince of Persia er ekki gerð til þess að fá dynjandi lófaklapp á Sundance-hátíðinni og enda á Íslandi á vegum Græna ljóssins. Þetta er þvottekta sumarsmellur sem er aðeins ætlað að fá fólk til þess að gleyma sér í ævintýraheimi í tvær og hálfa klukkustund og að sjálfsögðu að græða helling af peningum í leiðinni. Að þessu leyti stendur Prince of Persia fullkomlega fyrir sínu. Hún er ekki að þykjast vera neitt annað en hún er; tölvugerð flugeldasýning sem byggir á innihaldslausum hasar og fjöri. Myndin er meira að segja betri en gengur og gerist með myndir í þessum geira og munar þar ekki síst um hversu vel mönnuð hún er. Jake Gyllenhaal er skemmtilegur og góður leikari sem gerir prinsinn Dastan ósköp heillandi. Ben Kingsley er svo auðvitað mikill meistari og Gemma Arterton voða flott og kúl gella. Þau fá svo dyggan stuðning frá prýðilegum aukaleikurum þar sem hinn óborganlegi Alfred Molina fer á kostum í dæmigerðu hlutverki trúðsins sem sér um að halda gríninu uppi á milli slagsmála. Söguþráður myndarinnar er sóttur mjög markvisst í tölvuleikinn um Prinsinn af Persíu og sand tímans og greinir frá kapphlaupi Dastans og illra afla um rýting nokkurn sem getur stöðvað tímann og snúið honum til baka. Myndin er veisla fyrir augað, brellurnar flottar og prinsinn hleypur upp veggi og stekkur á milli húsþaka alveg eins og í tölvuleiknum án þess þó að það verði hallærislegt. Allt til fyrirmyndar sem sagt, innan þess ramma sem Jerry Bruckheimer setur froðunni sem hann framleiðir. Eins og alþjóð hefur ekki komist hjá að frétta fer Gísli Örn Garðarsson með hlutverk illmennis í myndinni. Íslenskir fjölmiðlar hafa eins og við var að búast gert hlutverk Gísla í myndinni miklu stærra en það í raun og veru er. Það er þó engin ástæða til þess að gera lítið úr þætti Gísla í myndinni. Hann er fyrirtaks illmenni sem hefur ekkert of mikið að segja en lætur verkin tala. Hlutverkið reynir ekki mikið á óumdeilda leikhæfileika Gísla sem er synd þótt þetta sé vissulega enn ein rós í hnappagat hans. Þórarinn Þórarinsson Niðurstaða: Fagmannlega unnin, vel leikin, skemmtileg og innihaldslaus sumarfroða sem stendur fullkomlega fyrir sínu. Hér er sýnishornið úr myndinni.
Lífið Menning Mest lesið Bestu, stærstu, slökustu og verstu myndir ársins 2024 Lífið Jólagjafir íslenskra vinnustaða Lífið Jólahaldið allt í rugl þegar frumsýning er annan í jólum Menning Besta jólagjöfin að sjá bata foreldranna Lífið Dagbók móður: „Það var eins og þeir sæju eitthvað sem ég sá ekki” Áskorun Króli trúlofaður Lífið Landaði hlutverki í íslensku Hallmark-myndinni á hálftíma Bíó og sjónvarp „Í stórgróða“ að eyða jólunum á Tene Lífið „Að horfa upp á ofbeldi er jafn mikið ofbeldi og að verða fyrir því“ Lífið Frægir fundu ástina 2024 Lífið Fleiri fréttir Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Helgi Björns tryllti lýðinn á 40 ára afmæli Stúlkan með nálina: Hver gerir svona kvikmynd? Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Sjá meira