Bölvun hlýrabolsins Atli Fannar Bjarkason skrifar 5. maí 2012 06:00 Með hækkandi sól hafa áhyggjur mínar af klæðaburði sumarsins aukist. Það er augljóst að stigvaxandi hitastig hefur gríðarleg áhrif á hvernig fólk klæðir sig, ásamt því reyndar að umturna viðhorfi heillar þjóðar til lífsins. Það er því fullkomlega eðlilegt að ég verji öllum frítíma mínum í vangaveltur, mátanir, upplýsingaöflun og njósnir. Sumarstuttbuxurnar, eða stullurnar eins og ég kalla þær, eru komnar af hillunni. Þar hafa þær hvílt síðustu átta mánuði og ég er byrjaður að horfa í kringum mig í leit að sumarlegum bolum og skyrtum. Úr vöndu er að ráða og tískumeðvitaðar samstarfsstúlkur fá því lítinn frið fyrir ágengum spurningum mínum í sambandi við litaval, boð og bönn í sokkavali, sólgleraugu og hvort maður með jafn lágt enni og ég geti nokkurn tíma orðið hattamaður. Ein flík hefur valdið mér meira hugarangri en aðrar, enda virðast fyrrnefndar samstarfsstúlkur á öndverðum meiði í viðhorfi til notkunar hennar á vinnustaðnum. Þá hafa engar reglur verið skráðar um flíkina, sem er afar furðulegt — sérstaklega í ljósi þess að nú er verið að endurskoða sjálfa stjórnarskrána. Ég er að sjálfsögðu að tala um hlýrabolinn. Hlýrabolurinn ver minna hold en aðrir bolir og er því lítið notaður á veturna. Þegar sólin byrjar að skína vill fólk hins vegar forðast bóndabrúnku og smeygir sér jafnan í hlýrabolinn undir aðra flík, sem hægt er að vippa sér úr til að ná svokölluðu kaffitímatani. Það er betra en annað tan vegna þess að það er eina tanið sem skrifstofufólk fær greitt fyrir að safna. Samfélagið samþykkir hlýrabolinn utandyra, en á skrifstofunni ku hann vera stranglega bannaður, nema mögulega á kraumandi heitum skrifstofum Tenerife. Berir handleggir geta valdið miklu óþægindum hjá siðprúðu samstarfsfólki ásamt því að uppnám getur skapast þegar líkamslykt fær óhindraðan aðgang að vinnuumhverfinu. Jaðarkimar samfélagsins virðast þó telja að hlýrabolir séu í góðu lagi í opnu skrifstofurými og tala jafnvel fyrir því að fólk sé berfætt í svokölluðum flipp flopps. Þessar hugmyndir þarf að kæfa við fæðingu. Undir engum kringumstæðum ætti fólk að vera berfætt í innivinnu. Allar falla þessar vangaveltur undir bölvun hlýrabolsins, sem hefur heltekið huga minn síðustu viku, á meðan ég safna bóndabrúnku í léttsteikjandi maísólinni. Fjandinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Bakþankar Skoðanir Mest lesið Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Skilaboð hátíðarinnar Skúli S. Ólafsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Nýr kafli í sögu ESB Michael Mann Skoðun Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun Gagnaver auka hagkvæmni í fjarskiptum Íslands við umheiminn Þorvarður Sveinsson Skoðun
Með hækkandi sól hafa áhyggjur mínar af klæðaburði sumarsins aukist. Það er augljóst að stigvaxandi hitastig hefur gríðarleg áhrif á hvernig fólk klæðir sig, ásamt því reyndar að umturna viðhorfi heillar þjóðar til lífsins. Það er því fullkomlega eðlilegt að ég verji öllum frítíma mínum í vangaveltur, mátanir, upplýsingaöflun og njósnir. Sumarstuttbuxurnar, eða stullurnar eins og ég kalla þær, eru komnar af hillunni. Þar hafa þær hvílt síðustu átta mánuði og ég er byrjaður að horfa í kringum mig í leit að sumarlegum bolum og skyrtum. Úr vöndu er að ráða og tískumeðvitaðar samstarfsstúlkur fá því lítinn frið fyrir ágengum spurningum mínum í sambandi við litaval, boð og bönn í sokkavali, sólgleraugu og hvort maður með jafn lágt enni og ég geti nokkurn tíma orðið hattamaður. Ein flík hefur valdið mér meira hugarangri en aðrar, enda virðast fyrrnefndar samstarfsstúlkur á öndverðum meiði í viðhorfi til notkunar hennar á vinnustaðnum. Þá hafa engar reglur verið skráðar um flíkina, sem er afar furðulegt — sérstaklega í ljósi þess að nú er verið að endurskoða sjálfa stjórnarskrána. Ég er að sjálfsögðu að tala um hlýrabolinn. Hlýrabolurinn ver minna hold en aðrir bolir og er því lítið notaður á veturna. Þegar sólin byrjar að skína vill fólk hins vegar forðast bóndabrúnku og smeygir sér jafnan í hlýrabolinn undir aðra flík, sem hægt er að vippa sér úr til að ná svokölluðu kaffitímatani. Það er betra en annað tan vegna þess að það er eina tanið sem skrifstofufólk fær greitt fyrir að safna. Samfélagið samþykkir hlýrabolinn utandyra, en á skrifstofunni ku hann vera stranglega bannaður, nema mögulega á kraumandi heitum skrifstofum Tenerife. Berir handleggir geta valdið miklu óþægindum hjá siðprúðu samstarfsfólki ásamt því að uppnám getur skapast þegar líkamslykt fær óhindraðan aðgang að vinnuumhverfinu. Jaðarkimar samfélagsins virðast þó telja að hlýrabolir séu í góðu lagi í opnu skrifstofurými og tala jafnvel fyrir því að fólk sé berfætt í svokölluðum flipp flopps. Þessar hugmyndir þarf að kæfa við fæðingu. Undir engum kringumstæðum ætti fólk að vera berfætt í innivinnu. Allar falla þessar vangaveltur undir bölvun hlýrabolsins, sem hefur heltekið huga minn síðustu viku, á meðan ég safna bóndabrúnku í léttsteikjandi maísólinni. Fjandinn.
Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun
Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun