Áfram, þetta er ekki búið Magnús Halldórsson skrifar 29. janúar 2013 20:00 Viðbrögð við Icesave-dómnum eru kannski stuttlega orðuð svona: Mikill léttir, gott að þurfa ekki að borga meira í erlendum gjaldeyri, það hefði verið óþolandi að borga skuldir einkarekins fyrirtækis sem fór á hausinn, en við erum samt í hrikalegum vandræðum. Vonandi munu allir stjórnarmálaflokkarnir leggja fram trúverðug plön um hvernig mögulegt verður að standa við skuldbindingar í erlendri mynt, á árunum 2015 til 2018. Eftir aðeins tvö ár myndast hér neyðarástand að óbreyttu. Mikilvægt er að muna að ódýrt erlent lánsfé í ótakmörkuðu magni kemur aldrei aftur, nema þegar allir eru búnir að gleyma því hvað gerðist síðast þegar aðstæður voru þannig. Líklega er langt í það. Ég er búinn leita að persónunni sem trúir því að við getum greitt þá nokkur hundruð milljarða (miðað skuldirnar sem eru á gjalddaga í erlendri mynt á þessu árabili, fyrir utan þrotabúin) sem eru á gjalddaga á fyrrnefndu tímabili en finn hana ekki. Enginn segir að þetta ætti að geta gengið upp, en margir segjast vona að ódýrt erlent lánsfé muni bjarga okkur. Óbreytt staða þýðir þrot, um það eru allir sammála sem ég hef talað við. Það er svolítið óhuggulegt að hlusta á svartnættisspár, en við Íslendingar erum brenndir af því að taka ekki mark á þeim. Seðlabankinn er búinn að segja það að Landsbankinn sé ekki greiðslufær í erlendri mynt miðað við óbreytta stöðu. Samkvæmt lögum ætti Fjármálaeftirlitið, sem hefur aðstoðarseðlabankastjórann í stjórn, í það minnsta að vera búið að fá tilkynningar um þetta frá Landsbankanum. Opinberar skuldir á Íslandi eru þær fimmtu hæstu í Evrópu, tæplega 100 prósent af landsframleiðslu, um 1.600 milljarðar. Þriðjungur þeirra er í erlendri mynt, sem gerir stöðuna alvarlega í ljósi þess að við erum ekki að búa til nægilega mikið af gjaldeyristekjum til þess að geta staðið undir greiðslubyrðinni. Ég ætla ekki að hafa þetta lengra, en gamla góða kallið frá áhorfendabekkjunum til þeirra sem eru að taka þátt í kappleikjum, hjálpar kannski stjórnmálamönnunum, og öllum þeim sem eru að reyna leysa úr erfiðri stöðu, eitthvað. „Áfram, þetta er ekki búið." Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Magnús Halldórsson Mest lesið Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun
Viðbrögð við Icesave-dómnum eru kannski stuttlega orðuð svona: Mikill léttir, gott að þurfa ekki að borga meira í erlendum gjaldeyri, það hefði verið óþolandi að borga skuldir einkarekins fyrirtækis sem fór á hausinn, en við erum samt í hrikalegum vandræðum. Vonandi munu allir stjórnarmálaflokkarnir leggja fram trúverðug plön um hvernig mögulegt verður að standa við skuldbindingar í erlendri mynt, á árunum 2015 til 2018. Eftir aðeins tvö ár myndast hér neyðarástand að óbreyttu. Mikilvægt er að muna að ódýrt erlent lánsfé í ótakmörkuðu magni kemur aldrei aftur, nema þegar allir eru búnir að gleyma því hvað gerðist síðast þegar aðstæður voru þannig. Líklega er langt í það. Ég er búinn leita að persónunni sem trúir því að við getum greitt þá nokkur hundruð milljarða (miðað skuldirnar sem eru á gjalddaga í erlendri mynt á þessu árabili, fyrir utan þrotabúin) sem eru á gjalddaga á fyrrnefndu tímabili en finn hana ekki. Enginn segir að þetta ætti að geta gengið upp, en margir segjast vona að ódýrt erlent lánsfé muni bjarga okkur. Óbreytt staða þýðir þrot, um það eru allir sammála sem ég hef talað við. Það er svolítið óhuggulegt að hlusta á svartnættisspár, en við Íslendingar erum brenndir af því að taka ekki mark á þeim. Seðlabankinn er búinn að segja það að Landsbankinn sé ekki greiðslufær í erlendri mynt miðað við óbreytta stöðu. Samkvæmt lögum ætti Fjármálaeftirlitið, sem hefur aðstoðarseðlabankastjórann í stjórn, í það minnsta að vera búið að fá tilkynningar um þetta frá Landsbankanum. Opinberar skuldir á Íslandi eru þær fimmtu hæstu í Evrópu, tæplega 100 prósent af landsframleiðslu, um 1.600 milljarðar. Þriðjungur þeirra er í erlendri mynt, sem gerir stöðuna alvarlega í ljósi þess að við erum ekki að búa til nægilega mikið af gjaldeyristekjum til þess að geta staðið undir greiðslubyrðinni. Ég ætla ekki að hafa þetta lengra, en gamla góða kallið frá áhorfendabekkjunum til þeirra sem eru að taka þátt í kappleikjum, hjálpar kannski stjórnmálamönnunum, og öllum þeim sem eru að reyna leysa úr erfiðri stöðu, eitthvað. „Áfram, þetta er ekki búið."
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun