Ekki vera fávitar Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 17. júlí 2013 07:00 Ég var á tónlistarhátíðinni Eistnaflugi á Neskaupstað um síðustu helgi, en þar komu á annað þúsund manns saman til að misbjóða bæði hljóðhimnum og lifur. Já, og mála sig eins og lík. Þetta var í níunda sinn sem þessi vinsæla þungarokkshátíð er haldin og þeim fjölgar sífellt sem mæta austur til þess að drekka frá sér allt vit og hlusta á innlenda jafnt sem erlenda öskurapa leika listir sínar í Egilsbúð. Enginn tilkynnti nauðgun á hátíðinni og rímar það við tölur fyrri ára. Það er sorglegt að það teljist merkilegt, en staðreynd er það nú samt. Maður spyr sig þó hvers vegna Eistnaflugið hafi verið laust við þennan viðbjóðslega fylgifisk sumarhátíðanna alveg frá upphafi. Þungarokkarar eru allavega ekki betri en annað fólk. Þótt flestir þeirra séu vinalegir nördar eru rotin epli í málmkörfunni eins og öðrum. Líklegustu skýringuna á friðsældinni tel ég vera þá að forkólfar hátíðarinnar hafa alla tíð sent hátíðargestum þau einföldu skilaboð að ekkert rugl verði liðið: „Ekki vera fávitar.“ Sömu skilaboð hafa gestir fengið frá listamönnum sem komið hafa fram. Trommari Botnleðju gerði til dæmis stutt rokkhlé á tónleikum sveitarinnar í fyrra þegar einhverjar mannleysur þukluðu óboðnar á berbrjósta stúlku í áhorfendaskaranum. Ég man ekki hvað hann sagði orðrétt en skilaboðin voru skýr: „Ekki vera fávitar.“ Kynferðisofbeldi getur auðvitað átt sér stað á Eistnaflugi þrátt fyrir þetta, en líkurnar hljóta að vera minni á hátíð þar sem skipuleggjendur, tónlistarfólk og gestir taka sameiginlega afstöðu gegn fávitaskap. Kannski þurfti ekki trommara uppi á sviði til að stöðva þukl í ár, heldur vel vakandi tónleikagesti í þvögunni. Nú er hátíðin yfirstaðin en nokkrar árlegar sumarhátíðir eru eftir, þar á meðal sú langstærsta. Ég vona að skipuleggjendur þeirra taki hina líkmáluðu og leðurklæddu sér til fyrirmyndar og sendi þessi einföldu skilaboð til sinna gesta (og allir saman nú): „Ekki vera fávitar.“ Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson Skoðun
Ég var á tónlistarhátíðinni Eistnaflugi á Neskaupstað um síðustu helgi, en þar komu á annað þúsund manns saman til að misbjóða bæði hljóðhimnum og lifur. Já, og mála sig eins og lík. Þetta var í níunda sinn sem þessi vinsæla þungarokkshátíð er haldin og þeim fjölgar sífellt sem mæta austur til þess að drekka frá sér allt vit og hlusta á innlenda jafnt sem erlenda öskurapa leika listir sínar í Egilsbúð. Enginn tilkynnti nauðgun á hátíðinni og rímar það við tölur fyrri ára. Það er sorglegt að það teljist merkilegt, en staðreynd er það nú samt. Maður spyr sig þó hvers vegna Eistnaflugið hafi verið laust við þennan viðbjóðslega fylgifisk sumarhátíðanna alveg frá upphafi. Þungarokkarar eru allavega ekki betri en annað fólk. Þótt flestir þeirra séu vinalegir nördar eru rotin epli í málmkörfunni eins og öðrum. Líklegustu skýringuna á friðsældinni tel ég vera þá að forkólfar hátíðarinnar hafa alla tíð sent hátíðargestum þau einföldu skilaboð að ekkert rugl verði liðið: „Ekki vera fávitar.“ Sömu skilaboð hafa gestir fengið frá listamönnum sem komið hafa fram. Trommari Botnleðju gerði til dæmis stutt rokkhlé á tónleikum sveitarinnar í fyrra þegar einhverjar mannleysur þukluðu óboðnar á berbrjósta stúlku í áhorfendaskaranum. Ég man ekki hvað hann sagði orðrétt en skilaboðin voru skýr: „Ekki vera fávitar.“ Kynferðisofbeldi getur auðvitað átt sér stað á Eistnaflugi þrátt fyrir þetta, en líkurnar hljóta að vera minni á hátíð þar sem skipuleggjendur, tónlistarfólk og gestir taka sameiginlega afstöðu gegn fávitaskap. Kannski þurfti ekki trommara uppi á sviði til að stöðva þukl í ár, heldur vel vakandi tónleikagesti í þvögunni. Nú er hátíðin yfirstaðin en nokkrar árlegar sumarhátíðir eru eftir, þar á meðal sú langstærsta. Ég vona að skipuleggjendur þeirra taki hina líkmáluðu og leðurklæddu sér til fyrirmyndar og sendi þessi einföldu skilaboð til sinna gesta (og allir saman nú): „Ekki vera fávitar.“
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson Skoðun
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson Skoðun