Þú keyrðir á Bjössa bollu! Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 25. júlí 2014 07:00 Hornstrandarferð tók óvænta stefnu í Reykjanesi þar sem Sigga Hagalín sagði alla vera á leiðinni á Ögurballið. Hún hefur sín sambönd. Sem betur fer gat Siggi Ó troðið mér í rib-safari bátinn sinn á Ísafirði þótt í fyrstu hafi Bent ætlað að hafa af mér sætið. Einkadóttir Salvars í Vigur fékk að fljóta með úr Vigur í Ögur þar sem Þórunn og Halli fóru á kostum. Þar stundar fólkið böllin af lífi og sál. Vá hvað rabarbaragrauturinn hitti í mark. Honum þurfti ég reyndar að skila í Djúpið á bakaleiðinni á meðan fallegi smiðurinn söng Bonnie Tyler smelli. Hákon Hermanns kaupfélagsstjóri skellti sér svo til sunds áður en bát lagði að landi og sofið var úr sér í Hnífsdal. Haukur Vagns og Hemmi Smelt sáu um að ferja okkur út í Lónafjörð. Dóri vitavörður færði gestrisni á hærra stig í Hornbjargsvita þar sem vertinn Ketill leyfði vöfflujárninu aldrei að kólna. Atli Rómeó veiddi í sushi og Hlédís Sveins og Sigrún Ósk bökuðu brauð ofan í mannskapinn. Villi verðlaunaljósmyndari sá um leiðsögn á daginn fyrir Lóu lofthræddu og Einar Zoo spilaði á gítar á kvöldin. Sossa Vagns hristi hausinn við bryggjuna í Bolungarvík við heimkomu. Þar hafði Andri Ólafs læst lyklana að bílnum í skottinu. Davíð Barða brást strax við. Traustur vinur sem getur gert kraftaverk. Djöfull sló Benni Sig svo í gegn á Vaxon um kvöldið, hallelúja skál, áður en Hugrún Halldórs dró liðið í nætursund. Í pottinum virtist ég skilja sjálfan mig. Heyrðist úr fjarska segja mér, því ekki að dvelja lengur hér? Gunnar Hallsson hristi hausinn morguninn eftir þegar ég greiddi næturgjaldið skömmustulegur á svip. Á leiðinni út í bíl, með stefnuna setta á Reykjavík, labbaði ég svo næstum því á Nigel Quashie. Ótrúlegt hvað hann nennir alltaf að hanga á Ísafirði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Hornstrandarferð tók óvænta stefnu í Reykjanesi þar sem Sigga Hagalín sagði alla vera á leiðinni á Ögurballið. Hún hefur sín sambönd. Sem betur fer gat Siggi Ó troðið mér í rib-safari bátinn sinn á Ísafirði þótt í fyrstu hafi Bent ætlað að hafa af mér sætið. Einkadóttir Salvars í Vigur fékk að fljóta með úr Vigur í Ögur þar sem Þórunn og Halli fóru á kostum. Þar stundar fólkið böllin af lífi og sál. Vá hvað rabarbaragrauturinn hitti í mark. Honum þurfti ég reyndar að skila í Djúpið á bakaleiðinni á meðan fallegi smiðurinn söng Bonnie Tyler smelli. Hákon Hermanns kaupfélagsstjóri skellti sér svo til sunds áður en bát lagði að landi og sofið var úr sér í Hnífsdal. Haukur Vagns og Hemmi Smelt sáu um að ferja okkur út í Lónafjörð. Dóri vitavörður færði gestrisni á hærra stig í Hornbjargsvita þar sem vertinn Ketill leyfði vöfflujárninu aldrei að kólna. Atli Rómeó veiddi í sushi og Hlédís Sveins og Sigrún Ósk bökuðu brauð ofan í mannskapinn. Villi verðlaunaljósmyndari sá um leiðsögn á daginn fyrir Lóu lofthræddu og Einar Zoo spilaði á gítar á kvöldin. Sossa Vagns hristi hausinn við bryggjuna í Bolungarvík við heimkomu. Þar hafði Andri Ólafs læst lyklana að bílnum í skottinu. Davíð Barða brást strax við. Traustur vinur sem getur gert kraftaverk. Djöfull sló Benni Sig svo í gegn á Vaxon um kvöldið, hallelúja skál, áður en Hugrún Halldórs dró liðið í nætursund. Í pottinum virtist ég skilja sjálfan mig. Heyrðist úr fjarska segja mér, því ekki að dvelja lengur hér? Gunnar Hallsson hristi hausinn morguninn eftir þegar ég greiddi næturgjaldið skömmustulegur á svip. Á leiðinni út í bíl, með stefnuna setta á Reykjavík, labbaði ég svo næstum því á Nigel Quashie. Ótrúlegt hvað hann nennir alltaf að hanga á Ísafirði.