Skrifa Skaupið? Pant ekki! Atli Fannar Bjarkason skrifar 13. nóvember 2014 07:00 Ekki myndi ég vilja vera í þeirri stöðu að skrifa áramótaskaup í ár. Árið að verða búið og lífið á Íslandi gengur sinn vanagang án þess að nokkuð markvert eigi sér stað. Það er eins og þjóðarsálin sé háöldruð skjaldbaka sem ferðast löturhægt yfir án þess að það heyrist í henni múkk. Ég bið ekki um mikið. Bara eitt þrætuepli væri kærkomið í þessa steindauðu þjóðfélagsumræðu. Getur ekki einhver opinber starfsmaður tekið sig til og lekið í fjölmiðla viðkvæmum persónuupplýsingum og slúðri um einhvern hælisleitanda? Viðkomandi gæti þrætt fyrir lekann í rúmt ár á meðan málið er rætt á Alþingi og rannsakað af lögreglu. Þetta er mögulega allt of klikkuð hugmynd. Nær væri að landhelgisgæslan myndi smygla 250 hríðskotabyssum til landsins og koma svo stórum hluta til lögreglunnar. Til að tryggja að allir brjálist þarf að hylma yfir þetta þangað til fjölmiðlar þefa byssurnar uppi. Þá gætu tekið við fálmkennd og klaufaleg viðbrögð þar sem ábyrgðinni er kastað milli stofnana og landa eins og heitri kartöflu. En þetta myndi auðvitað aldrei gerast. Ríkisstjórnarflokkur gæti lagt fram frumvarp um að taka skipulagsvald af Reykjavíkurborg. Slík stríðsyfirlýsing gæti vakið þjóðfélagið af værum blundi. Sérstaklega ef þingmenn myndu stíga fram og leggja til að lattélepjandi lopatreflar yrðu notaðir sem landfylling í Reykjavíkurhöfn. Eða eitthvað svoleiðis. Þannig verða skemmtilegustu rifrildin til – þegar borgarbúar takast á við landsbyggðina. Æ. Það er enginn nógu óforskammaður til að leggja fram slíkt frumvarp. Það væri kannski hægt að fá fyrirtæki sem er hafið yfir samkeppnislög til að snuða agnarsmáa keppinauta sína? Eða leggja til á ný að klukkunni verði breytt? Læknar gætu líka farið í verkfall á sama tíma og 80 milljarðar væru notaðir til að lækka skuldir fólks? Þá yrði fyrst allt vitlaust. Verst að þessar hugmyndir eru fullkomlega óraunhæfar. Það gerist ekkert hérna. En við höfum þó alltaf eldgosið – er það ennþá í gangi? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson Skoðun
Ekki myndi ég vilja vera í þeirri stöðu að skrifa áramótaskaup í ár. Árið að verða búið og lífið á Íslandi gengur sinn vanagang án þess að nokkuð markvert eigi sér stað. Það er eins og þjóðarsálin sé háöldruð skjaldbaka sem ferðast löturhægt yfir án þess að það heyrist í henni múkk. Ég bið ekki um mikið. Bara eitt þrætuepli væri kærkomið í þessa steindauðu þjóðfélagsumræðu. Getur ekki einhver opinber starfsmaður tekið sig til og lekið í fjölmiðla viðkvæmum persónuupplýsingum og slúðri um einhvern hælisleitanda? Viðkomandi gæti þrætt fyrir lekann í rúmt ár á meðan málið er rætt á Alþingi og rannsakað af lögreglu. Þetta er mögulega allt of klikkuð hugmynd. Nær væri að landhelgisgæslan myndi smygla 250 hríðskotabyssum til landsins og koma svo stórum hluta til lögreglunnar. Til að tryggja að allir brjálist þarf að hylma yfir þetta þangað til fjölmiðlar þefa byssurnar uppi. Þá gætu tekið við fálmkennd og klaufaleg viðbrögð þar sem ábyrgðinni er kastað milli stofnana og landa eins og heitri kartöflu. En þetta myndi auðvitað aldrei gerast. Ríkisstjórnarflokkur gæti lagt fram frumvarp um að taka skipulagsvald af Reykjavíkurborg. Slík stríðsyfirlýsing gæti vakið þjóðfélagið af værum blundi. Sérstaklega ef þingmenn myndu stíga fram og leggja til að lattélepjandi lopatreflar yrðu notaðir sem landfylling í Reykjavíkurhöfn. Eða eitthvað svoleiðis. Þannig verða skemmtilegustu rifrildin til – þegar borgarbúar takast á við landsbyggðina. Æ. Það er enginn nógu óforskammaður til að leggja fram slíkt frumvarp. Það væri kannski hægt að fá fyrirtæki sem er hafið yfir samkeppnislög til að snuða agnarsmáa keppinauta sína? Eða leggja til á ný að klukkunni verði breytt? Læknar gætu líka farið í verkfall á sama tíma og 80 milljarðar væru notaðir til að lækka skuldir fólks? Þá yrði fyrst allt vitlaust. Verst að þessar hugmyndir eru fullkomlega óraunhæfar. Það gerist ekkert hérna. En við höfum þó alltaf eldgosið – er það ennþá í gangi?
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun