Besti Facebook-hrekkur sögunnar Atli Fannar Bjarkason skrifar 12. nóvember 2015 07:00 Einu sinni vann ég með manni sem fannst fátt skemmtilegra en að vera sniðugur á Facebook. Hann var líka mjög góður í því og uppskar oftar en ekki fjölda læka sem glöddu hann mikið. Dag einn komst ég í tölvuna hans og í staðinn fyrir að skrifa vandræðalega stöðu í hans nafni leitaði ég enn dýpra í sótsvarta sál mína. Ég breytti stillingunum á Facebook-síðunni þannig að aðeins hann og enginn annar sá það sem hann skrifaði. Þannig gat hann sett inn einhvern snilldarlegan orðaleik um málefni líðandi stundar, eins og hann var vanur, án þess að uppskera svo mikið sem eitt einasta læk, þar sem hann var sá eini sem sá það. Þetta var auðvitað hrein og klár martröð fyrir minn mann. Ég fylgdist með honum dæla inn snilldarlegum athugasemdum um menn og málefni, eitthvað sem hefði rakað inn tugum læka undir venjulegum kringumstæðum, án þess að uppskera svo lítið sem eina athugasemd. Hann bar harm sinn í hljóði en ég sá að sjálfstraustið var hægt og rólega að gufa upp. Spurður út í lækþurrkinn reyndi hann að bera sig vel og gerði lítið úr lækþorstanum sem virtist þó beintengdur lífsviljanum, ef eitthvað er að marka þessa ómannúðlegu tilraun mína. Það leið ekki á löngu þar til samviskan brá fæti fyrir illt innrætið og ég sagði honum frá grikknum. Ég bjóst við ofsafengnum viðbrögðum með tilheyrandi hótunum um makleg málagjöld og kannski fullyrðingum um að ég hefði sigrað orrustuna en að stríðið væri rétt að byrja en í staðinn fékk ég ekkert. Akkúrat ekki neitt. Hann starði á skjáinn og kom varla upp orði — eins og hann væri að hugsa um um lækin sem hefðu getað orðið en hurfu ofan í grafreitinn sem ég breytti síðunni hans í. Ég hugsa stundum um þennan hrekk þegar ég renni yfir Facebook … Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun
Einu sinni vann ég með manni sem fannst fátt skemmtilegra en að vera sniðugur á Facebook. Hann var líka mjög góður í því og uppskar oftar en ekki fjölda læka sem glöddu hann mikið. Dag einn komst ég í tölvuna hans og í staðinn fyrir að skrifa vandræðalega stöðu í hans nafni leitaði ég enn dýpra í sótsvarta sál mína. Ég breytti stillingunum á Facebook-síðunni þannig að aðeins hann og enginn annar sá það sem hann skrifaði. Þannig gat hann sett inn einhvern snilldarlegan orðaleik um málefni líðandi stundar, eins og hann var vanur, án þess að uppskera svo mikið sem eitt einasta læk, þar sem hann var sá eini sem sá það. Þetta var auðvitað hrein og klár martröð fyrir minn mann. Ég fylgdist með honum dæla inn snilldarlegum athugasemdum um menn og málefni, eitthvað sem hefði rakað inn tugum læka undir venjulegum kringumstæðum, án þess að uppskera svo lítið sem eina athugasemd. Hann bar harm sinn í hljóði en ég sá að sjálfstraustið var hægt og rólega að gufa upp. Spurður út í lækþurrkinn reyndi hann að bera sig vel og gerði lítið úr lækþorstanum sem virtist þó beintengdur lífsviljanum, ef eitthvað er að marka þessa ómannúðlegu tilraun mína. Það leið ekki á löngu þar til samviskan brá fæti fyrir illt innrætið og ég sagði honum frá grikknum. Ég bjóst við ofsafengnum viðbrögðum með tilheyrandi hótunum um makleg málagjöld og kannski fullyrðingum um að ég hefði sigrað orrustuna en að stríðið væri rétt að byrja en í staðinn fékk ég ekkert. Akkúrat ekki neitt. Hann starði á skjáinn og kom varla upp orði — eins og hann væri að hugsa um um lækin sem hefðu getað orðið en hurfu ofan í grafreitinn sem ég breytti síðunni hans í. Ég hugsa stundum um þennan hrekk þegar ég renni yfir Facebook …
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun