Brostu nú fyrir mig, elskan Kristín Ólafsdóttir skrifar 28. september 2016 07:00 Forsetaframbjóðendur tveggja stærstu flokka í Bandaríkjunum öttu nýlega kappi í skjóli ræðupúlts. Fjöldi fólks fylgdist með og fjöldi fólks þrykkti enn fremur skoðunum sínum á frammistöðu frambjóðendanna út á veraldarvefinn. Og fjöldi fólks fann sig knúinn til að gera athugasemdir við svipbrigðin á andliti Hillary Clinton. Clinton þykir ýmist brosa of lítið, vegna þess að þegar konur eru ekki auðmjúkar, móðurlegar og blíðar á svip með brosviprur um augun hljóta þær að vera sálarlaus vélmenni, eða of mikið, sem gefur væntanlega til kynna að ekki sé hægt að taka hana alvarlega. Hún er að gefa öllum strákunum undir fótinn. Kannski svolítið vitlaus. Lætur vaða yfir sig. Ég ímynda mér alltaf að þeir sem agnúast út í konur á þennan hátt séu sömu mennirnir og sitja gleiðir á kaffihúsum og smella fingrunum í átt að þjónustustúlkunni og orga „FRÖKEN! Færðu mér PEPSI! STRAX!“ og klípa í rassinn á henni þegar hún snýr sér við. Eða strákarnir á Prikinu sem vilja endilega kaupa handa manni bjór og maður segir „nei, takk“ en þeir kaupa hann samt og fara svo í fýlu þegar maður sest hjá vinkonum sínum en fer ekki beinustu leið heim að sofa hjá þeim. En þetta eru ekki bara þeir. Þetta eru alls konar menn. Blaðamenn, stjórnmálamenn, feður, bræður, synir. Flottir og klárir menn í samfélagi sem segir að konur skuldi þeim einhverja ákveðna hegðun. Og þetta gildir jafnt um stelpuna sem færir þér Pepsi og konuna sem sækist eftir valdamesta embætti á þessari guðsvoluðu jörð. Þær skulu brosa hæfilega. Ekki of lítið. Ekki of mikið. Hæfilega.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristín Ólafsdóttir Mest lesið Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Olafsdóttir Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmar Heiðdal Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson Skoðun Plan Samfylkingar: Svona náum við niður vöxtunum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir Skoðun
Forsetaframbjóðendur tveggja stærstu flokka í Bandaríkjunum öttu nýlega kappi í skjóli ræðupúlts. Fjöldi fólks fylgdist með og fjöldi fólks þrykkti enn fremur skoðunum sínum á frammistöðu frambjóðendanna út á veraldarvefinn. Og fjöldi fólks fann sig knúinn til að gera athugasemdir við svipbrigðin á andliti Hillary Clinton. Clinton þykir ýmist brosa of lítið, vegna þess að þegar konur eru ekki auðmjúkar, móðurlegar og blíðar á svip með brosviprur um augun hljóta þær að vera sálarlaus vélmenni, eða of mikið, sem gefur væntanlega til kynna að ekki sé hægt að taka hana alvarlega. Hún er að gefa öllum strákunum undir fótinn. Kannski svolítið vitlaus. Lætur vaða yfir sig. Ég ímynda mér alltaf að þeir sem agnúast út í konur á þennan hátt séu sömu mennirnir og sitja gleiðir á kaffihúsum og smella fingrunum í átt að þjónustustúlkunni og orga „FRÖKEN! Færðu mér PEPSI! STRAX!“ og klípa í rassinn á henni þegar hún snýr sér við. Eða strákarnir á Prikinu sem vilja endilega kaupa handa manni bjór og maður segir „nei, takk“ en þeir kaupa hann samt og fara svo í fýlu þegar maður sest hjá vinkonum sínum en fer ekki beinustu leið heim að sofa hjá þeim. En þetta eru ekki bara þeir. Þetta eru alls konar menn. Blaðamenn, stjórnmálamenn, feður, bræður, synir. Flottir og klárir menn í samfélagi sem segir að konur skuldi þeim einhverja ákveðna hegðun. Og þetta gildir jafnt um stelpuna sem færir þér Pepsi og konuna sem sækist eftir valdamesta embætti á þessari guðsvoluðu jörð. Þær skulu brosa hæfilega. Ekki of lítið. Ekki of mikið. Hæfilega.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.