Eins og glöggir lesendur hafa mögulega tekið eftir eru kosningar eftir nokkra daga og samfélagið allt á yfirsnúningi. Fólk hefur ekki undan við að horfa á vandræðalegt efni sem stjórnmálaflokkar deila á samfélagsmiðlum og hugsa: úff, best að kjósa ekki þennan flokk.
Sjálf er ég enn óákveðin í hvaða flokk ég mun merkja við á kjördag en langar að opinbera hvernig hægt er að tryggja sér atkvæði mitt. Sá flokkur sem nær að veiða mig í Kringlunni og spjalla við mig lengst fær mitt atkvæði. Ég lét á þetta reyna um helgina og það endaði á því að starfandi ráðherra bað mig vinsamlegast að yfirgefa Kringluna og leyfa henni að tala við aðra kjósendur. Ég þverneitaði.
Þetta er skemmtilegur tími. Illkvittnir grínarar, og Íslendingar allir reyndar, virðast vera með fullgild skotveiðileyfi á samborgara sína á samfélagsmiðlum og gagga látlaust um að frambjóðendur séu heilalausir apar. Stjórnmálafólk er heilgrillað á teini á Twitter af fólki með egg sem prófílmynd sem svarar öllum varnarorðum með illskiljanlegum grínmyndum.
Besta grillunin sem ég hef orðið vitni að hingað til hljóðaði eitthvað á þá leið að ef Píratar kæmust til valda myndu þeir líklegast rúlla sér jónur úr kjörseðlunum. Virkilega áhugaverð kenning, örugglega eitthvað til í þessu enda Píratar augljóslega allir nett bakaðir á því og til í skemmtilegar lausnir eins og þessar, fín endurnýting á góðum pappír.
En pössum okkur nú á lokasprettinum að missa ekki stjórn á okkur í yfirlýsingagleðinni. Aðgát skal höfð í nærveru stjórnmálasálar og allt það. Stjórnmálafólk er bara venjulegt fólk eins og við, nema það er eðlufólk.
Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
