Wulkan w Fagradalsfjall ma pięć miesięcy

Dziś mija pięć miesięcy od początku erupcji w Fagradalsfjall na półwyspie Reykjanes. Według najnowszych pomiarów Instytutu Nauk o Ziemi na Uniwersytecie Islandzkim lawa, która powstała podczas erupcji, osiągnęła objętość 119 milionów metrów sześciennych i powierzchnię 4,4 km2.

Erupcja trwa od 19 marca i poza krótkimi przerwami można śmiało powiedzieć, że wulkan jest aktywny przez cały czas.

Miejsce erupcji przyciągnęło tysiące ludzi. Na tą niezapomnianą wędrówkę wybierają się zarówno Islandczycy, jak i zagraniczni turyści, którzy przylatują na Islandię między innymi po to aby móc zobaczyć aktywny wulkan.

Przez długi czas ludzie obawiali się, że wypływająca z krateru lawa dotrze do drogi Suðurstrandarvegur, która jest ważną trasą dla transportu między Þorlákshöfn a lotniskiem Keflavík, ale tak się jeszcze nie stało.

Według informacji podanych przez stronę internetową Instytutu Nauk o Ziemi Uniwersytetu Islandzkiego, do doliny Geldingadalur, Nátthaga czy Syðri Meradalir od ponad miesiąca nie płynęła nowa lawa. Przez ten czas zmieniła ona swój kierunek.

Erupcję podzielono na cztery okresy

Instytut Nauk o Ziemi twierdzi, że erupcję można podzielić na cztery okresy. Pierwsza erupcja trwała dwa tygodnie i charakteryzowała się stałym strumieniem lawy.

Następnie nadszedł kolejny dwutygodniowy okres, który charakteryzował się otwieraniem nowych miejsc erupcji na północ od pierwotnych kraterów i zmiennymi przepływami lawy.

Potem z krateru do dolin Geldingadalur, Meradalur i Nátthaga wypływał stały strumień lawy i trwało to dwa i pół miesiąca.

Wreszcie pod koniec czerwca rozpoczął się nowy okres, który charakteryzuje się zmienną aktywnością. Wydaje się, że w tym okresie przepływ lawy ulegał dużym wahaniom.

Erupcja nie podobna do innych

Instytut Nauk o Ziemi twierdzi, że erupcja w Fagradalsfjall pod wieloma względami różni się od innych erupcji, które miały miejsce w kraju w ostatnich dziesięcioleciach.

Większość erupcji powstała w komorach magmowych pod głównymi wulkanami, ponieważ ciśnienie w komorze i jej rozmiar wydają się w dużej mierze determinować rozmiar i długość erupcji.

Z kolei w Fagradalsfjall widać, że żyły dopływowe i ich właściwości w determinują przepływ magmy.