Af lúserum 13. desember 2007 00:01 Hámarks niðurlæging mannlegrar tilveru er að vera stimplaður minnipokamaður, eða það sem oftar er sagt, lúser. Því rífum við okkur upp á hverjum degi, í leðjuþykku svartnættinu, til að fara að gera það sem við gerum. Það skal sko enginn kalla mig lúser, hvæsir fólk á milli samanbitinna tanna og hamast á hríminu á rúðunni á glænýja Rovernum. Ég er sko enginn lúser, hugsar fólk og svínar fyrir ræfil á 10 ára Lödu. Sjáið mig, ég er ekki lúser, öskrar fólk inni í sér þegar það fær sér bjórsósa nautasteik á 20 þúsund eða smekklega hannað sófaborð á 200 þúsund. Því þú átt það skilið, eins og segir í auglýsingunni. Kröfurnar aukast með hverju árinu. Ég dauðskammast mín fyrir að vera ekki á Rover eins og allir alvöru menn, helst gullslegnum. Púkalegt lið á fjölskyldubíl heyrir nú til undantekninga. Það er aðallega Ikeadót heima hjá mér. Ég hef aldrei keypt mynd á listaverkauppboði. Ég hef aldrei flogið í einkaþotu. Ég hef aldrei verið í veislu með Ólafi og Dorrit. Ég er ekki í stjórnunarstöðu, ekki einu sinni millistjórnandi. Getur þá verið að ég sé algjör lúser? Hvað klikkaði? Hvenær? Ég velti þessu fyrir mér frá ýmsum hliðum og bylti mér í svitamóki í bælinu fram á nætur. Ýktasta dæmið um hinar auknu kröfur er Hannes Smárason sem nú er kominn með lúserastimpilinn á sig og það þótt hann hafi fengið 60 millur í starfslokasamning á dögunum. Það er miklu meira en sexfaldi lottóvinningurinn á laugardaginn. Þetta eru svona tuttugu árslaun verkamanns. Samt er Hannes lúser. Ég les það milli línanna í blöðunum. Þegar ég er búinn að bylta mér fram og til baka og reikna í huganum hvernig ég hafi hugsanlega efni á gullslegnum Rover - eða að minnsta kosti einum Georg Guðna - kemst ég alltaf að sömu niðurstöðunni. Hún er ekki frumleg, en svo sem fullnægjandi. Og hún er auðvitað algjör uppgjöf. Niðurstaðan er svona: Slappaðu nú bara af og njóttu þess sem þú þó hefur. Það enda allir sem lúserar. Enginn er vinner í gröfinni og eins og Maggi og KK sungu eru kirkjugarðarnir fullir af ómissandi fólki. Þá sofna ég loksins og dreymi Gísla á Uppsölum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun
Hámarks niðurlæging mannlegrar tilveru er að vera stimplaður minnipokamaður, eða það sem oftar er sagt, lúser. Því rífum við okkur upp á hverjum degi, í leðjuþykku svartnættinu, til að fara að gera það sem við gerum. Það skal sko enginn kalla mig lúser, hvæsir fólk á milli samanbitinna tanna og hamast á hríminu á rúðunni á glænýja Rovernum. Ég er sko enginn lúser, hugsar fólk og svínar fyrir ræfil á 10 ára Lödu. Sjáið mig, ég er ekki lúser, öskrar fólk inni í sér þegar það fær sér bjórsósa nautasteik á 20 þúsund eða smekklega hannað sófaborð á 200 þúsund. Því þú átt það skilið, eins og segir í auglýsingunni. Kröfurnar aukast með hverju árinu. Ég dauðskammast mín fyrir að vera ekki á Rover eins og allir alvöru menn, helst gullslegnum. Púkalegt lið á fjölskyldubíl heyrir nú til undantekninga. Það er aðallega Ikeadót heima hjá mér. Ég hef aldrei keypt mynd á listaverkauppboði. Ég hef aldrei flogið í einkaþotu. Ég hef aldrei verið í veislu með Ólafi og Dorrit. Ég er ekki í stjórnunarstöðu, ekki einu sinni millistjórnandi. Getur þá verið að ég sé algjör lúser? Hvað klikkaði? Hvenær? Ég velti þessu fyrir mér frá ýmsum hliðum og bylti mér í svitamóki í bælinu fram á nætur. Ýktasta dæmið um hinar auknu kröfur er Hannes Smárason sem nú er kominn með lúserastimpilinn á sig og það þótt hann hafi fengið 60 millur í starfslokasamning á dögunum. Það er miklu meira en sexfaldi lottóvinningurinn á laugardaginn. Þetta eru svona tuttugu árslaun verkamanns. Samt er Hannes lúser. Ég les það milli línanna í blöðunum. Þegar ég er búinn að bylta mér fram og til baka og reikna í huganum hvernig ég hafi hugsanlega efni á gullslegnum Rover - eða að minnsta kosti einum Georg Guðna - kemst ég alltaf að sömu niðurstöðunni. Hún er ekki frumleg, en svo sem fullnægjandi. Og hún er auðvitað algjör uppgjöf. Niðurstaðan er svona: Slappaðu nú bara af og njóttu þess sem þú þó hefur. Það enda allir sem lúserar. Enginn er vinner í gröfinni og eins og Maggi og KK sungu eru kirkjugarðarnir fullir af ómissandi fólki. Þá sofna ég loksins og dreymi Gísla á Uppsölum.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun