Karamellu- sumar Dr Gunni skrifar 23. júlí 2009 00:01 Fyrst eftir að blekkingin um góðærið varð lýðnum ljós var uppi sterkt ákall um alveg glænýtt Ísland. Þetta var frjótt tímabil, á yfirborðinu alla vega. Það var sjokk að sjá að allt það versta sem haldið hafði verið fram um ömurlegt ástand undirstaðanna var sannleikur þrátt fyrir að alls konar lið hefði haldið því blákalt fram að ekkert væri að. Framtíðin var óljós og óörugg, allt upp í loft, og það var bæði ógnvekjandi og spennandi. Gamla módelið var komið í klessu og alls konar gáfufólk var að pæla í nýjum ferskum möguleikum. Gamla fúla samtryggingin og spillingin átti sko aldrei að fá að vaða uppi á ný og sveitt gróðahyggja grillmeistaranna skyldi víkja fyrir samfélagslegri ábyrgð. Svo varð jákvæður vilji til uppbyggingar að reiðibylgju sem gaus upp eftir jól. Allt koðnaði þetta þó niður um leið og ný settleg ríkisstjórn tók við og ný stjórnarandstaða hóf gjammandi upp sitt innistæðulausa raus. Þá var sem búið væri að troða hugsunum fólks og væntingum í ný hólf. Við viljum hólf. Steingrímur og Jóhanna gátu séð um þetta hér eftir. Síðan hefur stemningin verið eins og allir séu sokknir í risapott af storknandi karamellu. Þar er engin hreyfing af því enginn kemst neitt. Það er endalaust tuðað um Icesave í algjöru andleysi og yfirþyrmandi húmorsleysi. Karamellan er svo seig að allar undankomuleiðir eru jafn vonlausar. Annað hvort borgum við ekki og verðum vinalaus úrhrök eða við borgum og skríðum mót framtíðinni með hræðilega skuldabagga og allt niðrum okkur eins og aumingjar. Og allt þetta bara af því að nokkrir bankabjánar ætluðu að græða svo rosalega. Hvar er sanngirnin? Arrggghhhh!!! Hvar sem tveir koma saman er byrjað að fjasa um þetta helvítis klúður. Ekki líður á löngu áður en allir eru orðnir brjálaðir í skapinu því þetta er svo yfirgengilega ósanngjarnt. Voru þetta ekki einkafyrirtæki? Hvernig í andskotanum geta nokkrir klúðrarar dregið heilt þjóðfélag á botninn en sloppið sjálfir? Voru þessir menn ekki á þessum rosalaunum af því þeir báru svo ægilega mikla ábyrgð? Af hverju eru þeir ekki ryksugaðir? Hvað varð um ábyrgðina? Svona umlykur karamellan samfélagið sumarið 2009. Og Icesave er bara toppur skuldaísjakans. Afsakið á meðan ég lem mig í hausinn með hamri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er ég eins og ég er? - Svar við pistli heilbrigðisráðherra Eldur Smári Kristinsson Skoðun Opið bréf til utanríkisráðherra og alþingismanna: Farbann á hermenn sem taka þátt í þjóðarmorði Helen Ólafsdóttir Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller Skoðun Óvelkomnar alls staðar Kristín Davíðsdóttir Skoðun Raddir, sýnir og aðrar óhefðbundnar skynjanir Svava Arnardóttir Skoðun Erfðir og endurframleiðsla félagslegra vandamála milli kynslóða Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Alþjóðlegur sjálfsvígsforvarnardagur – mikilvægi samtals og samkenndar Ellen Calmon Skoðun Að því að rjúfa vítahring kynslóðabundinna afbrota Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Halldór 13.09.2025 Halldór Furðuleg meðvirkni með fúskurum Jón Kaldal Skoðun
Fyrst eftir að blekkingin um góðærið varð lýðnum ljós var uppi sterkt ákall um alveg glænýtt Ísland. Þetta var frjótt tímabil, á yfirborðinu alla vega. Það var sjokk að sjá að allt það versta sem haldið hafði verið fram um ömurlegt ástand undirstaðanna var sannleikur þrátt fyrir að alls konar lið hefði haldið því blákalt fram að ekkert væri að. Framtíðin var óljós og óörugg, allt upp í loft, og það var bæði ógnvekjandi og spennandi. Gamla módelið var komið í klessu og alls konar gáfufólk var að pæla í nýjum ferskum möguleikum. Gamla fúla samtryggingin og spillingin átti sko aldrei að fá að vaða uppi á ný og sveitt gróðahyggja grillmeistaranna skyldi víkja fyrir samfélagslegri ábyrgð. Svo varð jákvæður vilji til uppbyggingar að reiðibylgju sem gaus upp eftir jól. Allt koðnaði þetta þó niður um leið og ný settleg ríkisstjórn tók við og ný stjórnarandstaða hóf gjammandi upp sitt innistæðulausa raus. Þá var sem búið væri að troða hugsunum fólks og væntingum í ný hólf. Við viljum hólf. Steingrímur og Jóhanna gátu séð um þetta hér eftir. Síðan hefur stemningin verið eins og allir séu sokknir í risapott af storknandi karamellu. Þar er engin hreyfing af því enginn kemst neitt. Það er endalaust tuðað um Icesave í algjöru andleysi og yfirþyrmandi húmorsleysi. Karamellan er svo seig að allar undankomuleiðir eru jafn vonlausar. Annað hvort borgum við ekki og verðum vinalaus úrhrök eða við borgum og skríðum mót framtíðinni með hræðilega skuldabagga og allt niðrum okkur eins og aumingjar. Og allt þetta bara af því að nokkrir bankabjánar ætluðu að græða svo rosalega. Hvar er sanngirnin? Arrggghhhh!!! Hvar sem tveir koma saman er byrjað að fjasa um þetta helvítis klúður. Ekki líður á löngu áður en allir eru orðnir brjálaðir í skapinu því þetta er svo yfirgengilega ósanngjarnt. Voru þetta ekki einkafyrirtæki? Hvernig í andskotanum geta nokkrir klúðrarar dregið heilt þjóðfélag á botninn en sloppið sjálfir? Voru þessir menn ekki á þessum rosalaunum af því þeir báru svo ægilega mikla ábyrgð? Af hverju eru þeir ekki ryksugaðir? Hvað varð um ábyrgðina? Svona umlykur karamellan samfélagið sumarið 2009. Og Icesave er bara toppur skuldaísjakans. Afsakið á meðan ég lem mig í hausinn með hamri.
Opið bréf til utanríkisráðherra og alþingismanna: Farbann á hermenn sem taka þátt í þjóðarmorði Helen Ólafsdóttir Skoðun
Erfðir og endurframleiðsla félagslegra vandamála milli kynslóða Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun
Opið bréf til utanríkisráðherra og alþingismanna: Farbann á hermenn sem taka þátt í þjóðarmorði Helen Ólafsdóttir Skoðun
Erfðir og endurframleiðsla félagslegra vandamála milli kynslóða Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun