Fóbísku frændurnir Hólmfríður Helga Sigurðardóttir skrifar 8. september 2010 06:00 Frændur okkar í Færeyjum eiga þingmann sem heitir því skemmtilega nafni Jenis frá Rana. Sjálfur er hann þó ekkert sérstaklega skemmtileg týpa. Í fyrradag fann hann sig knúinn til að tilkynna að hann ætlaði sko ekki að sitja kvöldverðarboð með Jóhönnu Sigurðardóttur, forsætisráðherra Íslands, og eiginkonu hennar, Jónínu Leósdóttur. Hann ætlaði heldur að vera heima hjá konunni sinni, eins og flest önnur kvöld. Heimsókn íslenska forsætisráðherrans væri enda hrein ögrun og ekki í samræmi við boðskap biblíunnar. Hrikalega hlýtur það að vera vandræðalegt fyrir eðlilega Færeyinga að maður eins og Jenis skuli fá að tjá sig opinberlega. En hann hefur víst lýðræðislegt umboð kjósenda sinna, enda formaður Kristilega miðflokksins í Færeyjum. Það eru svona jólasveinar sem viðhalda hugmyndinni um hómófóbíska Færeyinginn. Að vísu er sennilega nokkuð margt til í því að óþol gegn samkynhneigð sé landlægara í Færeyjum en víðast hvar annars staðar. Kristilegi miðflokkurinn berst opinberlega gegn auknum réttindum samkynhneigðra og hefur fimm prósenta fylgi og heila þrjá þingmenn. Það er dálítið gæsahúðarörvandi staðreynd, í ljósi þess að flokkurinn hefur það á stefnuskrá sinni að Færeyjum verði stjórnað eftir lögum biblíunnar. Það skapar óþægileg hugrenningatengsl við talibanana í Afganistan og óguðlegu sjaríalögin þeirra. Þau lög hafa einmitt verið notuð til réttlætingar blóðugri innrás og hernámi. Kannski við ættum að senda víkingasveitina til Færeyja, ef þessi flokkur heldur áfram að herða ítök sín. Þegar fréttir af þessari kvöldverðarákvörðun bárust yfir hafið urðu þær raddir strax háværar að þetta væri mikil móðgun við Jóhönnu og Íslendinga alla. Ég er frekar á því að það væri móðgun við forsætisráðherrann og eiginkonu hennar að þurfa að sitja til borðs með svona skoffíni. Ekki býst ég við því að þær muni sakna nærveru hans meðan þær gæða sér á skerpuketinu. Það er helst að maður finni til með konunni hans Jensa, sem er vafalaust hálfsvekkt yfir því að hafa ekki losnað við hann út úr húsi eina kvöldstund. Sem betur fer er svona röfl ekki lengur samþykkt í opinberri umræðu hér á landi. Ekki svo að skilja að skoðanirnar að baki fyrirfinnist ekki. Þær krauma auðvitað undir niðri hjá Jenisunum okkar, sem eru margir og víða. En þær eru þó ekki velkomnar upp á borðið lengur. Það er vonandi fyrsta skrefið í þá átt að þær hverfi fyrir fullt og allt. Það eru nefnilega takmörk fyrir umburðarlyndi okkar hinna líka. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hólmfríður Helga Sigurðardóttir Neitaði að snæða með forsætisráðherra Færeyjar Hinsegin Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun
Frændur okkar í Færeyjum eiga þingmann sem heitir því skemmtilega nafni Jenis frá Rana. Sjálfur er hann þó ekkert sérstaklega skemmtileg týpa. Í fyrradag fann hann sig knúinn til að tilkynna að hann ætlaði sko ekki að sitja kvöldverðarboð með Jóhönnu Sigurðardóttur, forsætisráðherra Íslands, og eiginkonu hennar, Jónínu Leósdóttur. Hann ætlaði heldur að vera heima hjá konunni sinni, eins og flest önnur kvöld. Heimsókn íslenska forsætisráðherrans væri enda hrein ögrun og ekki í samræmi við boðskap biblíunnar. Hrikalega hlýtur það að vera vandræðalegt fyrir eðlilega Færeyinga að maður eins og Jenis skuli fá að tjá sig opinberlega. En hann hefur víst lýðræðislegt umboð kjósenda sinna, enda formaður Kristilega miðflokksins í Færeyjum. Það eru svona jólasveinar sem viðhalda hugmyndinni um hómófóbíska Færeyinginn. Að vísu er sennilega nokkuð margt til í því að óþol gegn samkynhneigð sé landlægara í Færeyjum en víðast hvar annars staðar. Kristilegi miðflokkurinn berst opinberlega gegn auknum réttindum samkynhneigðra og hefur fimm prósenta fylgi og heila þrjá þingmenn. Það er dálítið gæsahúðarörvandi staðreynd, í ljósi þess að flokkurinn hefur það á stefnuskrá sinni að Færeyjum verði stjórnað eftir lögum biblíunnar. Það skapar óþægileg hugrenningatengsl við talibanana í Afganistan og óguðlegu sjaríalögin þeirra. Þau lög hafa einmitt verið notuð til réttlætingar blóðugri innrás og hernámi. Kannski við ættum að senda víkingasveitina til Færeyja, ef þessi flokkur heldur áfram að herða ítök sín. Þegar fréttir af þessari kvöldverðarákvörðun bárust yfir hafið urðu þær raddir strax háværar að þetta væri mikil móðgun við Jóhönnu og Íslendinga alla. Ég er frekar á því að það væri móðgun við forsætisráðherrann og eiginkonu hennar að þurfa að sitja til borðs með svona skoffíni. Ekki býst ég við því að þær muni sakna nærveru hans meðan þær gæða sér á skerpuketinu. Það er helst að maður finni til með konunni hans Jensa, sem er vafalaust hálfsvekkt yfir því að hafa ekki losnað við hann út úr húsi eina kvöldstund. Sem betur fer er svona röfl ekki lengur samþykkt í opinberri umræðu hér á landi. Ekki svo að skilja að skoðanirnar að baki fyrirfinnist ekki. Þær krauma auðvitað undir niðri hjá Jenisunum okkar, sem eru margir og víða. En þær eru þó ekki velkomnar upp á borðið lengur. Það er vonandi fyrsta skrefið í þá átt að þær hverfi fyrir fullt og allt. Það eru nefnilega takmörk fyrir umburðarlyndi okkar hinna líka.