Við kaupum ekkert hér! Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 7. júlí 2011 07:15 „Góða kvöldið, langar þig í 30 prósent ódýrara internet?" spurði ungæðisleg karlmannsrödd eftir að hafa hringt dyrasímanum mínum um kvöld. „Nei, takk," sagði ég úrill og gerði mig líklega til að leggja á. Þá bætti hann hraðmæltur við „en síma, en 30 prósent ódýrari síma!?" Ég neitaði því einnig. Lamdi dyrasímann aftur á sinn stað, strunsaði inn í barnaherbergið og reyndi að koma böndum á þá upplausn sem hringing dyrabjöllunnar hafði skapað í miðri vögguvísu. Klukkan var að ganga tíu, grislingarnir þurftu í sæng og ég hafði engan tíma til að hlusta á söluræður. Ég heyrði dyrabjölluna klingja uppi hjá nágranna mínum. Sjálfsagt hef ég orðið af kostakjörum þarna um kvöldið en það stóð bara ekki vel á. Kvöldverkin eru mörg á barnaheimilum og ég mat friðhelgi heimilisins hreinlega hærra en 30 prósentum ódýrara internet þetta kvöldið. Ég get reyndar ekki ímyndað mér að nokkurn tímann standi vel á hjá nokkrum að fá sölumenn inn á teppi hjá sér að kvöldi langs vinnudags. Fyrirtæki beita ýmsum brögðum til að næla sér í viðskiptavini. Búa til sjónvarpsauglýsingar á við stuttmyndir að lengd og stundum líka að gæðum. Sum splæsa í skjáauglýsingar, sum í lesnar auglýsingar í útvarpi, sum í blaðaauglýsingar og stundum smáauglýsingar. Þá eru alltaf einhver fyrirtæki sem hringja beint í mann til að bjóða þjónustu sína, oft að kvöldi dags, og ávarpa mann kumpánlega með nafni. Nú, eða hreinlega banka upp á. Einhvern tímann heyrði ég að auglýsing á ákveðinni vöru virkaði ekki á neinn, nema þann sem hefði hvort sem er þegar ákveðið að kaupa sér vöruna og væri að leita að tilboðum. Auglýsingar geta líka snúist upp í andhverfu sína sé ekki rétt á málum haldið. Ég held að flestir séu sammála um að hringingar sölumanna heim til manns eru þrælleiðinlegar. Ég held að ég hafi aldrei keypt mér neitt sem mér hefur verið boðið gegnum síma. Það er meira að segja til staðlað form í símaskránni um merkingar við símanúmer svo sölumenn hringi ekki í mann. Eins er hægt að merkja póstlúguna sína sérstaklega svo þangað berist ekki auglýsingabæklingar, fjölpóstur heitir það víst. Nú er ég að velta fyrir mér að merkja dyrabjölluna líka sérstaklega: Við kaupum ekkert hér! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir Skoðun
„Góða kvöldið, langar þig í 30 prósent ódýrara internet?" spurði ungæðisleg karlmannsrödd eftir að hafa hringt dyrasímanum mínum um kvöld. „Nei, takk," sagði ég úrill og gerði mig líklega til að leggja á. Þá bætti hann hraðmæltur við „en síma, en 30 prósent ódýrari síma!?" Ég neitaði því einnig. Lamdi dyrasímann aftur á sinn stað, strunsaði inn í barnaherbergið og reyndi að koma böndum á þá upplausn sem hringing dyrabjöllunnar hafði skapað í miðri vögguvísu. Klukkan var að ganga tíu, grislingarnir þurftu í sæng og ég hafði engan tíma til að hlusta á söluræður. Ég heyrði dyrabjölluna klingja uppi hjá nágranna mínum. Sjálfsagt hef ég orðið af kostakjörum þarna um kvöldið en það stóð bara ekki vel á. Kvöldverkin eru mörg á barnaheimilum og ég mat friðhelgi heimilisins hreinlega hærra en 30 prósentum ódýrara internet þetta kvöldið. Ég get reyndar ekki ímyndað mér að nokkurn tímann standi vel á hjá nokkrum að fá sölumenn inn á teppi hjá sér að kvöldi langs vinnudags. Fyrirtæki beita ýmsum brögðum til að næla sér í viðskiptavini. Búa til sjónvarpsauglýsingar á við stuttmyndir að lengd og stundum líka að gæðum. Sum splæsa í skjáauglýsingar, sum í lesnar auglýsingar í útvarpi, sum í blaðaauglýsingar og stundum smáauglýsingar. Þá eru alltaf einhver fyrirtæki sem hringja beint í mann til að bjóða þjónustu sína, oft að kvöldi dags, og ávarpa mann kumpánlega með nafni. Nú, eða hreinlega banka upp á. Einhvern tímann heyrði ég að auglýsing á ákveðinni vöru virkaði ekki á neinn, nema þann sem hefði hvort sem er þegar ákveðið að kaupa sér vöruna og væri að leita að tilboðum. Auglýsingar geta líka snúist upp í andhverfu sína sé ekki rétt á málum haldið. Ég held að flestir séu sammála um að hringingar sölumanna heim til manns eru þrælleiðinlegar. Ég held að ég hafi aldrei keypt mér neitt sem mér hefur verið boðið gegnum síma. Það er meira að segja til staðlað form í símaskránni um merkingar við símanúmer svo sölumenn hringi ekki í mann. Eins er hægt að merkja póstlúguna sína sérstaklega svo þangað berist ekki auglýsingabæklingar, fjölpóstur heitir það víst. Nú er ég að velta fyrir mér að merkja dyrabjölluna líka sérstaklega: Við kaupum ekkert hér!