Steinsmuga Þorsteinn Pálsson skrifar 30. mars 2012 06:00 Forsætisráðherra hefur undanfarna daga gert menn út af örkinni til að bera mér á brýn að hafa staðið óheiðarlega að sölu á SR-mjöli fyrir tæpum tveimur áratugum. Með þeim samanburði á myndin af núverandi landsstjórn að líta betur út. Þegar draga á athygli frá málefnalegri rökræðu er þó heppilegra að fara rétt með. Við söluna var ráðinn óháður ráðgjafi með útboði. Það var Verðbréfamarkaður Íslandsbanka undir forystu Sigurðar B. Stefánssonar. Ráðgjafinn samdi síðan útboðsreglur sem fylgt var. Samkvæmt útboðsreglunum var væntanlegum tilboðsgjöfum gert að sýna fyrirfram að þeir hefðu fjárhagslegt bolmagn til kaupanna. Annar tveggja bjóðenda gat ekki að mati ráðgjafafyrirtækisins fullnægt þessu skilyrði. Ég ákvað að veita honum til þess frest jafnlangan tilboðsfrestinum. Það var eina frávikið frá leikreglum ráðgjafans. Við lok tilboðsfrests lagði ráðgjafafyrirtækið til að lægra tilboðinu yrði tekið enda hefði hitt tilboðið ekki uppfyllt skilyrðin þrátt fyrir frestinn. Af 157 nýjum hluthöfum voru þrír stærstu aðeins með 7,5 prósent hlut hver: Sjóvá, Alþýðubankinn og Lífeyrissjóður Austurlands. Forsætisráðherra lætur erindreka sína segja að ég hafi verið að þjóna flokksvinum. Hefðu slík sjónarmið skipt einhverju var úr vöndu að ráða því að í hópi þeirra sem stóðu að baki ógilda tilboðinu voru menn sem stóðu mér mun nær bæði persónulega og pólitískt. Reglan um að tilboðsgjafar þyrftu fyrirfram að sýna að þeir réðu við kaupin var sett meðal annars til að draga úr líkum á að kaupverðið yrði eftir á dregið út úr fyrirtækinu sjálfu eða farið yrði á svig við lög um fjárfestingar útlendinga. Þessi regla þótti þá vera nokkurt nýmæli en er nú viðurkennd varúðarregla. Hneykslun forsætisráðherra á að henni skuli hafa verið beitt segir sína sögu um siðferðileg viðhorf í stjórnarráðinu. Loks var höfðað mál til ógildingar á samningnum með því að réttum reglum þótti ekki hafa verið fylgt að áliti stefnenda. Þeir töpuðu málinu. Af þessu má ráða að eina ólyktin sem eftir situr í þessari umræðu stafar frá málefnalegri steinsmugu forsætisráðherrans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorsteinn Pálsson Mest lesið „Öllum er fkn drull, haltu kjafti“ Bríet Bragadóttir,Hjördís Lára D. Ingólfsdóttir,Kristjana Anna Dagnýjardóttir Skoðun 27-faldur hagnaður!? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Hvernig getum við gert Ísland að eftirsóttum stað fyrir barnafjölskyldur? Birgitta Sigurðardóttir Skoðun Laumu risinn í landsframleiðslunni Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Er barnið sjúkt í sykur? Elísabet Konráðsdóttir,Margrét Sigmundsdóttir Skoðun Skúffuskýrslan sem lifði af Linda Heiðarsdóttir Skoðun Breytum þessari sérhagsmunagæslu Aðalsteinn Leifsson Skoðun Bleiki fíllinn í herberginu Karólína Helga Símonardóttir Skoðun Hæstvirtur dómsmálaráðherra, við ætlumst til meira af þér Matthías Kormáksson Skoðun Stúlkur eiga undir högg að sækja í nauðgunarmálum Jörgen Ingimar Hansson Skoðun
Forsætisráðherra hefur undanfarna daga gert menn út af örkinni til að bera mér á brýn að hafa staðið óheiðarlega að sölu á SR-mjöli fyrir tæpum tveimur áratugum. Með þeim samanburði á myndin af núverandi landsstjórn að líta betur út. Þegar draga á athygli frá málefnalegri rökræðu er þó heppilegra að fara rétt með. Við söluna var ráðinn óháður ráðgjafi með útboði. Það var Verðbréfamarkaður Íslandsbanka undir forystu Sigurðar B. Stefánssonar. Ráðgjafinn samdi síðan útboðsreglur sem fylgt var. Samkvæmt útboðsreglunum var væntanlegum tilboðsgjöfum gert að sýna fyrirfram að þeir hefðu fjárhagslegt bolmagn til kaupanna. Annar tveggja bjóðenda gat ekki að mati ráðgjafafyrirtækisins fullnægt þessu skilyrði. Ég ákvað að veita honum til þess frest jafnlangan tilboðsfrestinum. Það var eina frávikið frá leikreglum ráðgjafans. Við lok tilboðsfrests lagði ráðgjafafyrirtækið til að lægra tilboðinu yrði tekið enda hefði hitt tilboðið ekki uppfyllt skilyrðin þrátt fyrir frestinn. Af 157 nýjum hluthöfum voru þrír stærstu aðeins með 7,5 prósent hlut hver: Sjóvá, Alþýðubankinn og Lífeyrissjóður Austurlands. Forsætisráðherra lætur erindreka sína segja að ég hafi verið að þjóna flokksvinum. Hefðu slík sjónarmið skipt einhverju var úr vöndu að ráða því að í hópi þeirra sem stóðu að baki ógilda tilboðinu voru menn sem stóðu mér mun nær bæði persónulega og pólitískt. Reglan um að tilboðsgjafar þyrftu fyrirfram að sýna að þeir réðu við kaupin var sett meðal annars til að draga úr líkum á að kaupverðið yrði eftir á dregið út úr fyrirtækinu sjálfu eða farið yrði á svig við lög um fjárfestingar útlendinga. Þessi regla þótti þá vera nokkurt nýmæli en er nú viðurkennd varúðarregla. Hneykslun forsætisráðherra á að henni skuli hafa verið beitt segir sína sögu um siðferðileg viðhorf í stjórnarráðinu. Loks var höfðað mál til ógildingar á samningnum með því að réttum reglum þótti ekki hafa verið fylgt að áliti stefnenda. Þeir töpuðu málinu. Af þessu má ráða að eina ólyktin sem eftir situr í þessari umræðu stafar frá málefnalegri steinsmugu forsætisráðherrans.
„Öllum er fkn drull, haltu kjafti“ Bríet Bragadóttir,Hjördís Lára D. Ingólfsdóttir,Kristjana Anna Dagnýjardóttir Skoðun
Hvernig getum við gert Ísland að eftirsóttum stað fyrir barnafjölskyldur? Birgitta Sigurðardóttir Skoðun
„Öllum er fkn drull, haltu kjafti“ Bríet Bragadóttir,Hjördís Lára D. Ingólfsdóttir,Kristjana Anna Dagnýjardóttir Skoðun
Hvernig getum við gert Ísland að eftirsóttum stað fyrir barnafjölskyldur? Birgitta Sigurðardóttir Skoðun