Eitt sinn verður allt fyrst Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 22. ágúst 2012 06:00 Ég get þetta alveg, hef bara aldrei gert þetta!" Sex ára dóttir mín slengdi þessari staðhæfingu fram þar sem við horfðum á unga fimleikastúlku gera lipurlegar æfingar á slá í sjónvarpinu en sjálf á dóttirin að baki eitt barnanámskeið í fimleikum. Ég glotti út í annað að þessari digurbarkalegu yfirlýsingu hennar þar sem stúlkan í sjónvarpinu sýndi talsverð tilþrif og fram kom að hún hafði æft þessa íþrótt í nokkur ár. Sjálfri stökk henni þó ekki bros, það er að segja dóttur minni. Hún horfði bara áhugasöm á tilþrifin og stakk upp í sig pítsusneið með skinku og ananas. Ég hefði geta þusað eitthvað um dramb og sjálfshól og að ekki þætti fínt að gaspra um eigið ágæti, sérstaklega ef hæpið væri að innistæða væri fyrir því, en beit í tunguna á mér. Það var eitthvað við einlægan tóninn og augnaráðið sem sagði mér að digurbarkaleg yfirlýsing stelpurófunnar hefði ekkert með sjálfshól að gera. Hvað átti ég líka með að vera að draga þá ályktun að hún gæti ekki eitthvað að því óreyndu? Ég stóð mig að því að öfunda hana af þessu viðhorfi hennar þegar ég velti því betur fyrir mér. Öfund er auðvitað engin dyggð frekar en dramb svo ég fór fínt með það. En veit maður nokkuð hvað í manni býr fyrr en reynir á það? Getur maður verið viss um að mistakast eitthvað nema prófa? Ég held ekki. Sennilega er manni einmitt frekar hættara við að mistakast ef maður hefur enga trú á að manni takist það til að byrja með. Sjálfsagt mætti skrifa þetta óttalausa viðhorf stelpurófunnar á árin hennar sex, sakleysi æskunnar og reynsluleysi. Kannski mun viðhorf hennar breytast eftir því sem fleiri hindranir verða á vegi hennar á lífsleiðinni og hún mun auðvitað mæta hindrunum. Það verður ekki hjá því komist og sem foreldri naga ég neglurnar niður í kviku yfir hinu ýmsa mótlæti sem ég veit að dóttir mín á eftir að upplifa. Ég vona bara að hún gefist ekki upp þó á móti blási öðru hvoru. Ég vona að hún skipti ekki um skoðun. Því hugsanlega er þetta einmitt viðhorfið sem þarf til að yfirstíga allar hindranir. Ég get þetta alveg, hef bara aldrei gert þetta –áður! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið „Þetta er algerlega galið“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun Hvernig getum við stigið upp úr sorginni? Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun
Ég get þetta alveg, hef bara aldrei gert þetta!" Sex ára dóttir mín slengdi þessari staðhæfingu fram þar sem við horfðum á unga fimleikastúlku gera lipurlegar æfingar á slá í sjónvarpinu en sjálf á dóttirin að baki eitt barnanámskeið í fimleikum. Ég glotti út í annað að þessari digurbarkalegu yfirlýsingu hennar þar sem stúlkan í sjónvarpinu sýndi talsverð tilþrif og fram kom að hún hafði æft þessa íþrótt í nokkur ár. Sjálfri stökk henni þó ekki bros, það er að segja dóttur minni. Hún horfði bara áhugasöm á tilþrifin og stakk upp í sig pítsusneið með skinku og ananas. Ég hefði geta þusað eitthvað um dramb og sjálfshól og að ekki þætti fínt að gaspra um eigið ágæti, sérstaklega ef hæpið væri að innistæða væri fyrir því, en beit í tunguna á mér. Það var eitthvað við einlægan tóninn og augnaráðið sem sagði mér að digurbarkaleg yfirlýsing stelpurófunnar hefði ekkert með sjálfshól að gera. Hvað átti ég líka með að vera að draga þá ályktun að hún gæti ekki eitthvað að því óreyndu? Ég stóð mig að því að öfunda hana af þessu viðhorfi hennar þegar ég velti því betur fyrir mér. Öfund er auðvitað engin dyggð frekar en dramb svo ég fór fínt með það. En veit maður nokkuð hvað í manni býr fyrr en reynir á það? Getur maður verið viss um að mistakast eitthvað nema prófa? Ég held ekki. Sennilega er manni einmitt frekar hættara við að mistakast ef maður hefur enga trú á að manni takist það til að byrja með. Sjálfsagt mætti skrifa þetta óttalausa viðhorf stelpurófunnar á árin hennar sex, sakleysi æskunnar og reynsluleysi. Kannski mun viðhorf hennar breytast eftir því sem fleiri hindranir verða á vegi hennar á lífsleiðinni og hún mun auðvitað mæta hindrunum. Það verður ekki hjá því komist og sem foreldri naga ég neglurnar niður í kviku yfir hinu ýmsa mótlæti sem ég veit að dóttir mín á eftir að upplifa. Ég vona bara að hún gefist ekki upp þó á móti blási öðru hvoru. Ég vona að hún skipti ekki um skoðun. Því hugsanlega er þetta einmitt viðhorfið sem þarf til að yfirstíga allar hindranir. Ég get þetta alveg, hef bara aldrei gert þetta –áður!
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun