Ást er allt í kringum okkur 23. október 2012 07:00 Mín fyrsta minning um Kiirtan var þegar ég sá þetta orð skrifað stórum stöfum á krítartöflu í Menntaskólanum við Hamrahlíð, og nemendur boðnir velkomnir. Mér skildist að sá sem stýrði þessu væri karlmaður með gítar og sítt hár, og fannst þetta allt heldur furðulegt. Á sama tíma vissi ég fátt meira heillandi en harða rokkara með sítt hár sem sungu um dauða og djöful. Þetta Kiirtan virtist samt eitthvað einum of. Eftir að ég eignaðist dóttur hið fræga leikskólabarnaár 2010 komst ég að því að dóttir mín fengi seint og illa pláss á leikskóla hjá Reykjavíkurborg. Ég hugsaði því út fyrir rammann og fékk pláss fyrir hana á einkareknum leikskóla sem jógafélagið Ananda Marga hefur rekið í þrjá áratugi í Litla-Skerjafirði. Á leikskólanum Sælukoti fá börnin grænmetisfæði, þau stunda jóga og kynnast hugleiðslu. Leikskólastjórinn er indversk nunna sem er kölluð Didi, sem þýðir systir. Á hverjum morgni bíður dóttir mín spennt eftir því að hitta „Didi" sem gefur henni hafragraut úr lífrænt ræktuðum höfrum. Á Sælukoti eru aðeins um fjörutíu börn. Biðlistinn er langur og Didi hefur síðustu misseri átt í árangurslitlum viðræðum við Reykjavíkurborg um að stækka leikskólalóðina. Á leikskólanum er sungið um Kalla könguló og Upp upp upp á fjall. Þar er líka sungið Baba Nam Kevalam sem á íslensku útleggst hjá dóttur minni: „Átt er att í kíng um okkr" eða eins og það er skrifað: „Ást er allt í kringum okkur." Það er einmitt mantran Baba Nam Kevalam sem er kyrjuð í Kiirtan sem haldið er í húsnæði leikskólans alla sunnudaga á vegum Ananda Marga. Ég hafði lengi verið á leiðinni og mætti loks fyrir rúmri viku. Það er satt að segja ekki hægt að lýsa upplifuninni af því að kyrja við undirspil með hópi af ókunnugu fólki, sem samt virðist svo kunnugt einmitt þarna á þessari stundu. Þar sem ég stóð á miðju gólfinu með lokuð augu náðu bæði augnablikið og eilífðin tökum á mér, og ég gat ekki annað en brosað. Það var þess vegna sem ég mætti aftur viku seinna. Nú syngjum við dóttir mín Baba Nam Kevalam saman alla daga. Ástin er nefnilega allt í kring um okkur. Við þurfum bara að vera opin fyrir henni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Erla Hlynsdóttir Skoðanir Mest lesið Samtökin 78 verðlauna sögufölsun Böðvar Björnsson Skoðun Varað við embætti sérstaks saksóknara Gestur Jónsson Skoðun Ætlar Ísland að fara sömu leið og Evrópa í útlendingamálum? Kári Allansson Skoðun Menntun sem mannréttindi – ekki forréttindi París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir Skoðun Út af sporinu en ekki týnd að eilífu María Helena Mazul Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir Skoðun Meira að segja formaður Viðreisnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Afstaða – á vaktinni í 20 ár Arndís Vilhjálmsdóttir,Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun
Mín fyrsta minning um Kiirtan var þegar ég sá þetta orð skrifað stórum stöfum á krítartöflu í Menntaskólanum við Hamrahlíð, og nemendur boðnir velkomnir. Mér skildist að sá sem stýrði þessu væri karlmaður með gítar og sítt hár, og fannst þetta allt heldur furðulegt. Á sama tíma vissi ég fátt meira heillandi en harða rokkara með sítt hár sem sungu um dauða og djöful. Þetta Kiirtan virtist samt eitthvað einum of. Eftir að ég eignaðist dóttur hið fræga leikskólabarnaár 2010 komst ég að því að dóttir mín fengi seint og illa pláss á leikskóla hjá Reykjavíkurborg. Ég hugsaði því út fyrir rammann og fékk pláss fyrir hana á einkareknum leikskóla sem jógafélagið Ananda Marga hefur rekið í þrjá áratugi í Litla-Skerjafirði. Á leikskólanum Sælukoti fá börnin grænmetisfæði, þau stunda jóga og kynnast hugleiðslu. Leikskólastjórinn er indversk nunna sem er kölluð Didi, sem þýðir systir. Á hverjum morgni bíður dóttir mín spennt eftir því að hitta „Didi" sem gefur henni hafragraut úr lífrænt ræktuðum höfrum. Á Sælukoti eru aðeins um fjörutíu börn. Biðlistinn er langur og Didi hefur síðustu misseri átt í árangurslitlum viðræðum við Reykjavíkurborg um að stækka leikskólalóðina. Á leikskólanum er sungið um Kalla könguló og Upp upp upp á fjall. Þar er líka sungið Baba Nam Kevalam sem á íslensku útleggst hjá dóttur minni: „Átt er att í kíng um okkr" eða eins og það er skrifað: „Ást er allt í kringum okkur." Það er einmitt mantran Baba Nam Kevalam sem er kyrjuð í Kiirtan sem haldið er í húsnæði leikskólans alla sunnudaga á vegum Ananda Marga. Ég hafði lengi verið á leiðinni og mætti loks fyrir rúmri viku. Það er satt að segja ekki hægt að lýsa upplifuninni af því að kyrja við undirspil með hópi af ókunnugu fólki, sem samt virðist svo kunnugt einmitt þarna á þessari stundu. Þar sem ég stóð á miðju gólfinu með lokuð augu náðu bæði augnablikið og eilífðin tökum á mér, og ég gat ekki annað en brosað. Það var þess vegna sem ég mætti aftur viku seinna. Nú syngjum við dóttir mín Baba Nam Kevalam saman alla daga. Ástin er nefnilega allt í kring um okkur. Við þurfum bara að vera opin fyrir henni.