Húðflúr og fordómar Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 21. september 2016 07:00 Ég hef oft velt því fyrir mér hvernig fólki dettur í hug með miklum sársauka að láta teikna hinar ýmsu myndir á líkama sinn sem fylgja því ævilangt. Ég hef þurft að berjast við fordóma í þessu samhengi. Ég fékk þá vitneskju ung að sjómenn hefðu hér áður fengið sér húðflúr í siglingum til þess að tryggja það að ef þeir drukknuðu og ræki á land væri hægt að þekkja þá á húðflúrinu. Það er grjóthörð skynsemi því ekkert er eins erfitt og að missa ástvin og hvað þá að geta ekki fylgt honum til grafar og eiga minningarreit í kirkjugarðinum. Ég hef velt því fyrir mér hvað gerist þegar húðflúr eldast og húðin fer að krumpast. Einn vinur minn benti mér þá á að það væri miklu áhugaverðara að sjá heilu hjúkrunarheimilin af fallega skreyttum öldungum. Ég man eftir að sjá ungan mann í sundi og á baki hans blasti við mér andlit Jesú Krists með þyrnikórónuna. Ég hef tekið eftir því að lífsskoðanir fólks eru oft skráðar með þessum hætti. Einn góður tónlistarmaður sagði við mig að margir litu á húðflúr sem pönk og það væri mörgum eðlilegt að pönkast. En svo kom að því að skilningur minn á húðflúri náði á einhvern hátt í gegn. Góð vinkona mín missti manninn sinn í skyndidauða í blóma lífsins. Hún tók þá ákvörðun stuttu eftir dauða hans að láta húðflúra nafnið hans með hans handskrift innan á handlegg sinn. Þannig að alltaf þegar við tökumst í hendur er ég minnt á það að hann tilheyrði lífi hennar og gerir það til enda í gegnum minningarnar. Þessi úrvinnsla finnst mér í raun mögnuð og minnir mig á hvað fólk er skapandi þegar það ákveður að lifa í ljósi reynslunnar, frekar en í skugga hennar.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir Skoðun Halldór 25.10.2025 Halldór Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson Skoðun
Ég hef oft velt því fyrir mér hvernig fólki dettur í hug með miklum sársauka að láta teikna hinar ýmsu myndir á líkama sinn sem fylgja því ævilangt. Ég hef þurft að berjast við fordóma í þessu samhengi. Ég fékk þá vitneskju ung að sjómenn hefðu hér áður fengið sér húðflúr í siglingum til þess að tryggja það að ef þeir drukknuðu og ræki á land væri hægt að þekkja þá á húðflúrinu. Það er grjóthörð skynsemi því ekkert er eins erfitt og að missa ástvin og hvað þá að geta ekki fylgt honum til grafar og eiga minningarreit í kirkjugarðinum. Ég hef velt því fyrir mér hvað gerist þegar húðflúr eldast og húðin fer að krumpast. Einn vinur minn benti mér þá á að það væri miklu áhugaverðara að sjá heilu hjúkrunarheimilin af fallega skreyttum öldungum. Ég man eftir að sjá ungan mann í sundi og á baki hans blasti við mér andlit Jesú Krists með þyrnikórónuna. Ég hef tekið eftir því að lífsskoðanir fólks eru oft skráðar með þessum hætti. Einn góður tónlistarmaður sagði við mig að margir litu á húðflúr sem pönk og það væri mörgum eðlilegt að pönkast. En svo kom að því að skilningur minn á húðflúri náði á einhvern hátt í gegn. Góð vinkona mín missti manninn sinn í skyndidauða í blóma lífsins. Hún tók þá ákvörðun stuttu eftir dauða hans að láta húðflúra nafnið hans með hans handskrift innan á handlegg sinn. Þannig að alltaf þegar við tökumst í hendur er ég minnt á það að hann tilheyrði lífi hennar og gerir það til enda í gegnum minningarnar. Þessi úrvinnsla finnst mér í raun mögnuð og minnir mig á hvað fólk er skapandi þegar það ákveður að lifa í ljósi reynslunnar, frekar en í skugga hennar.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun
Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun