Tölvuleikir Óttar Guðmundsson skrifar 8. apríl 2017 07:00 Ódælir og athafnasamir ungir menn eins og Grettir Ásmundsson hafa alltaf verið hluti af veruleika þjóðarinnar. Testósterón gelgjunnar fyllti þá ævintýraþrá og löngun eftir því að gera sig gildandi. Þeir voru eins og ótamdir graðfolar sem stöðugt koma á óvart með uppátækjum sínum. Þetta hefur nú gjörbreyst. Framleiðendur tölvuleikja hafa nefnilega hannað leiki með þennan markhóp í huga. Iðkandinn fer af einu borði á annað í leit sinni að nýjum ævintýrum. Leikurinn er eins og vísindaskáldsaga þar sem alls konar karakterar og furðuverur skjóta upp kollinum. Margir leikir einkennast af ofbeldi og grófu kynlífi. Leikandinn tekur áhættu, drepur, nauðgar og stelur og kemur sér undan á hættulegum flótta. Tölvuleikurinn verður eins og raðfullnæging þar sem öllum þörfum og löngunum fyrir spennu, trylling og ævintýri er sinnt. Af einhverjum ástæðum hafa ungar konur ekki sama áhuga á tölvuleikjum og ungir karlmenn svo að sennilega er um testósterónáhrif að ræða. Í starfi mínu hef ég haft afskipti af fjölmörgum strákum sem voru algjörlega týndir í þessari furðuveröld. Ungir menn sem áður vildu kanna heiminn og leita nýrra ævintýra, sitja nú bergnumdir fyrir framan tölvuskjáinn. Þetta hefur haft margs konar samfélagsleg áhrif. Ungar stúlkur blómstra sem aldrei fyrr í skóla og starfi enda þurfa þær ekki að óttast samkeppni frá tölvuleikjafíklunum. Margir strákar fara ekki lengur úr húsi nema til að leika sér í tölvuleiknum Pokemon-Go. Nú þarf ekki lengur að hafa áhyggjur af óróanum í blóði þessara ungu manna. Ótemjurnar sitja stilltar og prúðar í tölvuleik eins og geltir góðhestar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Óttar Guðmundsson Mest lesið Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun 52 milljarðar/ári x 30 ár = EES Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson Skoðun
Ódælir og athafnasamir ungir menn eins og Grettir Ásmundsson hafa alltaf verið hluti af veruleika þjóðarinnar. Testósterón gelgjunnar fyllti þá ævintýraþrá og löngun eftir því að gera sig gildandi. Þeir voru eins og ótamdir graðfolar sem stöðugt koma á óvart með uppátækjum sínum. Þetta hefur nú gjörbreyst. Framleiðendur tölvuleikja hafa nefnilega hannað leiki með þennan markhóp í huga. Iðkandinn fer af einu borði á annað í leit sinni að nýjum ævintýrum. Leikurinn er eins og vísindaskáldsaga þar sem alls konar karakterar og furðuverur skjóta upp kollinum. Margir leikir einkennast af ofbeldi og grófu kynlífi. Leikandinn tekur áhættu, drepur, nauðgar og stelur og kemur sér undan á hættulegum flótta. Tölvuleikurinn verður eins og raðfullnæging þar sem öllum þörfum og löngunum fyrir spennu, trylling og ævintýri er sinnt. Af einhverjum ástæðum hafa ungar konur ekki sama áhuga á tölvuleikjum og ungir karlmenn svo að sennilega er um testósterónáhrif að ræða. Í starfi mínu hef ég haft afskipti af fjölmörgum strákum sem voru algjörlega týndir í þessari furðuveröld. Ungir menn sem áður vildu kanna heiminn og leita nýrra ævintýra, sitja nú bergnumdir fyrir framan tölvuskjáinn. Þetta hefur haft margs konar samfélagsleg áhrif. Ungar stúlkur blómstra sem aldrei fyrr í skóla og starfi enda þurfa þær ekki að óttast samkeppni frá tölvuleikjafíklunum. Margir strákar fara ekki lengur úr húsi nema til að leika sér í tölvuleiknum Pokemon-Go. Nú þarf ekki lengur að hafa áhyggjur af óróanum í blóði þessara ungu manna. Ótemjurnar sitja stilltar og prúðar í tölvuleik eins og geltir góðhestar.
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun