Höfuðborg fyrir tölvupóst – Opið bréf til borgarstjóra Reykjavíkur Kári Stefánsson skrifar 29. janúar 2019 06:00 Ágæti Dagur, ég á góðan vin sem heldur því fram að Göbbels hafi endurholdgast sem hross í Skagafirði með ropvanda. Ropið er auðvitað fyrst og fremst hljóð en það á rætur sínar í lofti sem er þrýst upp í gegnum barkann. Þess ber að geta að þetta loft er sjaldnast eitrað að því marki sem sú lofttegund var sem Göbbels og félagar hans notuðu til þess að fremja glæpi á saklausu fólki. Roparinn gjöreyðileggur hins vegar andann í öllum hesthúsum sem hann kemur í. Þetta er bara eitt dæmi um það hvernig hin ýmsu vandamál hafa tilhneigingu til þess að skjóta upp kollinum í breyttri mynd og á öðrum stað. Göbbels blaðraði út í eitt til þess að hræða og hrekkja. Hrossið ropaði jafnt nótt sem nýtan dag og ég held því fram að það hafi gert það í þeim tilgangi að hrekkja. Ég er nefnilega einn af þeim sem hafa reynt hross af einbeittum brotavilja, þau hafa hent mér yfir girðingar og ofan á hraungrýti í þeim velskilgreinda tilgangi að lækka í mér rostann. Það er sem sagt íslenska hestinum að þakka að ég er allra manna hógværastur. Það vandamál sem skaut upp kollinum hér í henni Reykjavík fyrir skömmu minnir óhjákvæmilega á svipað vandamál sem var á ábyrgð herramanns sem heitir Oliver North og vann fyrir Ronald Reagan, leikara frá Kaliforníu, sem varð forseti Bandaríkjanna í raun og veru þótt hann hafi sjálfur alltaf staðið í þeirri trú að hann væri bara að leika forsetann. Oliver var háttsettur í hernum og vann hin ýmsu myrkraverk fyrir Reagan en það frægasta var þegar hann seldi Írönum vopn þrátt fyrir að Bandaríkjaþing hefði lagt blátt bann við því, og notaði tekjur af sölunni til þess að fjármagna uppreisn gegn sósíalískri ríkisstjórn í Níkaragva. Þegar þetta komst upp var Oliver staðinn að því að mata pappírstætara af öllum gögnum sem lutu að málinu. Þetta varð til þess að í áratug á eftir voru litlir pappírstætarar um heim allan kallaðir Olli en þeir stóru Oliver North. Nú skaut sams konar vandamál upp kollinum á skrifstofu þinni þegar þú lést eyða tölvupóstum sem gengu milli þín og Hrólfs sem var yfirmaður eignasýslu borgarinnar. Þetta er sami Hrólfur og hefur lýst því yfir að hann beri ábyrgð á braggasukkinu við Nauthólsvík. Það var engin tilviljun sem réði því hvaða tölvupóstum var eytt, það var ekki bara einhver sem af slysni ýtti á takka, vegna þess að sömu póstum var eytt af eftirritunardiskum. Það var greinilega einbeittur vilji að baki eyðingu póstanna. Sú skýring sem þú veittir upphaflega á því að póstunum hafi verið eytt var sú að Hrólfur ynni ekki lengur hjá borginni. Þetta mátti sem sagt skilja sem svo að þér þætti það ósköp eðlilegt að þegar menn í opinberum störfum hyrfu frá þeim væri tölvupóstum sem lúta að vinnu þeirra eytt. Mér skilst að þetta stangist jafnvel á við lög og gerir það í það minnsta við heilbrigða skynsemi og er aldeilis fáránlegt af stjórnmálamanni að láta herma upp á sig þvílíkt axarskaft. Það er nefnilega næsta víst að það gæti ekkert það verið í tölvupóstunum eyddu sem væri verra fyrir þig en að vera staðinn að því að eyða þeim. Þegar einhverjir fóru að efast um að póstunum hefði verið eytt staðfesti innri endurskoðun borgarinnar að þeim hefði svo sannarlega verið eytt, en bættu því við að þótt þeim hefði verið eytt þyrfti það alls ekki að hafa verið af annarlegum hvötum. Þar sýndi innri endurskoðun borgarinnar að hún hefur snöggtum meira ímyndunarafl en ég. Þótt líf mitt lægi við gæti ég ekki nefnt aðra þá ástæðu fyrir því að eyða svona póstum en þá sem hlyti að teljast annarleg. Svo er auðvitað hitt að þegar þú gafst skýringu á því hvers vegna póstunum var eytt er ekki ólíklegt að menn hafi misskilið þig. Það er nefnilega oft á tíðum engu auðveldara að finna meiningu í því sem þú segir en í ropanum úr endurholguðu skepnunni norður í Skagafirði. Kannski varst þú að biðjast afsökunar á ódæðinu og tjá vilja þinn til þess að bæta fyrir það. Ef það reynist rétt er enginn vandi að laga þetta. Þessir póstar sitja að öllum líkindum enn á harða drifinu á tölvunni þinni og þarf ekkert meira til en nokkra klukkutíma fagmanna til þess að ná í þá. Það væri ekki bara skynsamlegt heldur sjálfsagt að þú létir sækja tölvupóstana þannig að borgarbúar sjái að það sé ekkert óhreint í því pokahorni. Ef þú gerir það ekki ertu í raun réttri búinn að játa glæpinn og segja okkur að í póstunum hafi verið nokkuð það sem þoli ekki dagsins ljós og sé svo mikilvægt að fela að þú sért reiðubúinn að fórna til þess borgarstjóraembættinu. Það er hins vegar engin ástæða fyrir þig til þess að örvænta vegna þess að Oliver North er búinn að sanna að það er líf eftir gagnaeyðingu. Hann var um daginn kosinn forseti NRA (National Rifle Association) sem eru samtök sem berjast fyrir því að Bandaríkjamenn megi allir eiga þau tæki sem reynast þeim svo vel við að drepa hver annan.Höfundur er forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Braggamálið Kári Stefánsson Mest lesið Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson Skoðun Skoðun Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson skrifar Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Skoðun Sjálfsvíg eru ekki óumflýjanleg Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson skrifar Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson skrifar Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Flumbrugangur í framhaldsskólum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Miðbær Selfoss vekur ánægju Bragi Bjarnason skrifar Skoðun PCOS: Er ódýrara að halda heilsu eða meðhöndla veikindi? Elísa Ósk Línadóttir skrifar Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar Skoðun Be Kind - ekki kind Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir ,Perla Magnúsdóttir skrifar Skoðun Illa verndaðir Íslendingar Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Viðreisn afhjúpar sig endanlega Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heimalestur – gæðastund en ekki grátur og gnístan tanna Svava Þ. Hjaltalín skrifar Skoðun Frelsi til sölu Erling Kári Freysson skrifar Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar Skoðun Móðir í Breiðholti hjólar 5.000 kílómetra Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Viðreisn lætur verkin tala Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Sterkara framhaldsskólakerfi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Hægfara endalok sjónvarps útsendinga fyrir móttöku á loftneti á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Sjá meira
Ágæti Dagur, ég á góðan vin sem heldur því fram að Göbbels hafi endurholdgast sem hross í Skagafirði með ropvanda. Ropið er auðvitað fyrst og fremst hljóð en það á rætur sínar í lofti sem er þrýst upp í gegnum barkann. Þess ber að geta að þetta loft er sjaldnast eitrað að því marki sem sú lofttegund var sem Göbbels og félagar hans notuðu til þess að fremja glæpi á saklausu fólki. Roparinn gjöreyðileggur hins vegar andann í öllum hesthúsum sem hann kemur í. Þetta er bara eitt dæmi um það hvernig hin ýmsu vandamál hafa tilhneigingu til þess að skjóta upp kollinum í breyttri mynd og á öðrum stað. Göbbels blaðraði út í eitt til þess að hræða og hrekkja. Hrossið ropaði jafnt nótt sem nýtan dag og ég held því fram að það hafi gert það í þeim tilgangi að hrekkja. Ég er nefnilega einn af þeim sem hafa reynt hross af einbeittum brotavilja, þau hafa hent mér yfir girðingar og ofan á hraungrýti í þeim velskilgreinda tilgangi að lækka í mér rostann. Það er sem sagt íslenska hestinum að þakka að ég er allra manna hógværastur. Það vandamál sem skaut upp kollinum hér í henni Reykjavík fyrir skömmu minnir óhjákvæmilega á svipað vandamál sem var á ábyrgð herramanns sem heitir Oliver North og vann fyrir Ronald Reagan, leikara frá Kaliforníu, sem varð forseti Bandaríkjanna í raun og veru þótt hann hafi sjálfur alltaf staðið í þeirri trú að hann væri bara að leika forsetann. Oliver var háttsettur í hernum og vann hin ýmsu myrkraverk fyrir Reagan en það frægasta var þegar hann seldi Írönum vopn þrátt fyrir að Bandaríkjaþing hefði lagt blátt bann við því, og notaði tekjur af sölunni til þess að fjármagna uppreisn gegn sósíalískri ríkisstjórn í Níkaragva. Þegar þetta komst upp var Oliver staðinn að því að mata pappírstætara af öllum gögnum sem lutu að málinu. Þetta varð til þess að í áratug á eftir voru litlir pappírstætarar um heim allan kallaðir Olli en þeir stóru Oliver North. Nú skaut sams konar vandamál upp kollinum á skrifstofu þinni þegar þú lést eyða tölvupóstum sem gengu milli þín og Hrólfs sem var yfirmaður eignasýslu borgarinnar. Þetta er sami Hrólfur og hefur lýst því yfir að hann beri ábyrgð á braggasukkinu við Nauthólsvík. Það var engin tilviljun sem réði því hvaða tölvupóstum var eytt, það var ekki bara einhver sem af slysni ýtti á takka, vegna þess að sömu póstum var eytt af eftirritunardiskum. Það var greinilega einbeittur vilji að baki eyðingu póstanna. Sú skýring sem þú veittir upphaflega á því að póstunum hafi verið eytt var sú að Hrólfur ynni ekki lengur hjá borginni. Þetta mátti sem sagt skilja sem svo að þér þætti það ósköp eðlilegt að þegar menn í opinberum störfum hyrfu frá þeim væri tölvupóstum sem lúta að vinnu þeirra eytt. Mér skilst að þetta stangist jafnvel á við lög og gerir það í það minnsta við heilbrigða skynsemi og er aldeilis fáránlegt af stjórnmálamanni að láta herma upp á sig þvílíkt axarskaft. Það er nefnilega næsta víst að það gæti ekkert það verið í tölvupóstunum eyddu sem væri verra fyrir þig en að vera staðinn að því að eyða þeim. Þegar einhverjir fóru að efast um að póstunum hefði verið eytt staðfesti innri endurskoðun borgarinnar að þeim hefði svo sannarlega verið eytt, en bættu því við að þótt þeim hefði verið eytt þyrfti það alls ekki að hafa verið af annarlegum hvötum. Þar sýndi innri endurskoðun borgarinnar að hún hefur snöggtum meira ímyndunarafl en ég. Þótt líf mitt lægi við gæti ég ekki nefnt aðra þá ástæðu fyrir því að eyða svona póstum en þá sem hlyti að teljast annarleg. Svo er auðvitað hitt að þegar þú gafst skýringu á því hvers vegna póstunum var eytt er ekki ólíklegt að menn hafi misskilið þig. Það er nefnilega oft á tíðum engu auðveldara að finna meiningu í því sem þú segir en í ropanum úr endurholguðu skepnunni norður í Skagafirði. Kannski varst þú að biðjast afsökunar á ódæðinu og tjá vilja þinn til þess að bæta fyrir það. Ef það reynist rétt er enginn vandi að laga þetta. Þessir póstar sitja að öllum líkindum enn á harða drifinu á tölvunni þinni og þarf ekkert meira til en nokkra klukkutíma fagmanna til þess að ná í þá. Það væri ekki bara skynsamlegt heldur sjálfsagt að þú létir sækja tölvupóstana þannig að borgarbúar sjái að það sé ekkert óhreint í því pokahorni. Ef þú gerir það ekki ertu í raun réttri búinn að játa glæpinn og segja okkur að í póstunum hafi verið nokkuð það sem þoli ekki dagsins ljós og sé svo mikilvægt að fela að þú sért reiðubúinn að fórna til þess borgarstjóraembættinu. Það er hins vegar engin ástæða fyrir þig til þess að örvænta vegna þess að Oliver North er búinn að sanna að það er líf eftir gagnaeyðingu. Hann var um daginn kosinn forseti NRA (National Rifle Association) sem eru samtök sem berjast fyrir því að Bandaríkjamenn megi allir eiga þau tæki sem reynast þeim svo vel við að drepa hver annan.Höfundur er forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar
Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar
Skoðun Hægfara endalok sjónvarps útsendinga fyrir móttöku á loftneti á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun