Börnunum sem var rænt Sara Pálsdóttir skrifar 28. apríl 2023 18:00 193. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 Hver, sem sviptir foreldra eða aðra rétta aðilja valdi eða umsjá yfir barni, sem ósjálfráða er fyrir æsku sakir, eða stuðlar að því, að það komi sér undan slíku valdi eða umsjá, skal sæta sektum … 1) eða fangelsi allt að 16 árum eða ævilangt. Í dómi Landsréttar nr. 260/2021 var foreldri sýknað af kröfu barnaverndar Kópavogs um forsjársviptingu þar sem foreldrið hafði óskað eftir því að forsjá barnsins færðist til ömmu þess. Barnavernd gerði allt sem í þeirra valdi stóð til að koma í veg fyrir að barnið yrði vistað hjá ömmu sinni, án þess að geta gefið nokkrar skýringingar á því fyrir dómi hvers vegna. Í málinu hafði foreldrið óskað eftir því að forsjáin yrði færð til ömmu barnsins, hjá sýslumanni. Í niðurstöðu dómsins, sem staðfestur var í Landsrétti kom skýrt fram að skyldur barnaverndar lögum skv. séu þær að leita allra vægari leiða til að tryggja öryggi barns, áður en til forsjársviptingar kemur (friðhelgi einkalífs, barnasáttmálinn og meðalhóf). Í því felst m.a. sú skylda að kanna til fulls alla möguleika á að færa forsjá barns yfir til nákomins ættingja, áður en gripið er til forsjársviptingar (sjá Lrd. nr. 260/2021) . Ég hef undir höndum tölvupóst frá lögfræðingi barnaverndar Reykjavíkur, þar sem hann fullyrðir að barnavernd telji sig engar skyldur bera, til að leitast eftir því að börn séu vistuð innan fjölskyldunnar fremur en hjá ókunnugum fósturforeldrum. Mín reynsla af barnaverndarkerfinu er sú, að starfsmenn barnaverndar reyni aldrei að færa forsjá yfir til nákomins ættingja áður en farið er í forsjársviptingarmál. Starfsmenn barnaverndar gera þveröfugt, þ.e. koma gagngert í veg fyrir að foreldri færi forsjá barns yfir til nákomins ættingja. Íþeim málum sem ég hef haft aðkomu að sem lögmaður hafa sumirforeldrar farið til sýslumanns með samning um að færa forsjá barnsins eða barna sinna yfir til ömmu og afa, frænku eða frænda, til nákominna ættingja sem börnin þekkja og treysta og yrðu örugg hjá. Sem myndi valda þessum börnum sem minnstu raski og stuðla að stöðugleika, ró og virðingu fyrir friðhelgi fjölskyldunnar. Til að halda þessum börnum innan fjölskyldunnar og hjá fólki sem þau þekkja og treysta. En það hefur ekki tekist. Barnavernd gengur framhjá þessum fjölskyldumeðlimum, án skýringa eða haldbærra skýringa, og vistar börnin frekar hjá gjörókunnugu fólki, á nýju heimili, á nýjan leikskóla, í nýtt sveitarfélag, og í framhaldi eru öll tengsl barnanna við fjölskylduna slitin. Þeim er bannað að hitta afa og ömmu, mömmu og pabba, frænku og frænda. Þau fá ekki að mæta í jólaboð, afmæli eða baka piparkökur hjá ömmu um jólin. Þau fá jafnvel ekki að hitta systkini sín. Og þau hafa ekkert um það að segja hvert þau fara og fá jafnvel litlar sem engar upplýsingar um það eða hvað er að gerast. Svo eiga þessi börn bara að ,,aðlagast“. Ef börn sýna grafalvarlega vanlíðan, kvíða og streitueinkenni (sem gerist yfirleitt) á nýja heimilinu er sú vanlíðan skýrð á þann veg að ,,börnin voru að koma úr svo erfðum aðstæðum“. Ekkert innsæi inn í það gríðarlega alvarlega áfall að kúvenda öllu í lífi barnsins og útiloka það frá öllum sem þau elska og þekkja. Svo er þessi sama barnavernd að dæma foreldra fyrir að ,,hafa ekki næga innsýn inn í þarfir barna“. Hvað með þarfir þessara barna til að tengjast fjölskyldu sinni og fólkinu sem þau þekkja og elska? Eftirfarandi er sönn frásögn af tveimur málum sem voru til vinnslu hjá barnavernd Reykjavíkur. Barnavernd Reykjavíkur ákveður að fara í forsjársviptingarmál á hendur móður vegna vímuefnavanda. Eina forsjárhæfnimatið sem til var í málinu mat móður sem virkilega vel forsjárhæfa, að tengsl barnanna við móður sína væru afar sterk og náin og að það mætti alls ekki slíta þau tengsl. Eftir fall móður á vímuefnabindindi var farið í forsjársviptingarmál gegn ráðleggingum sérfræðingsins. Í ferlinu öllu og áður en farið var af stað í forsjársviptingu höfðu amma og afi barnanna, sem og langamma þeirra ítrekað óskað eftir því að fá börnin til sín. Höfðu börnin m.a. verið áður vistuð hjá þessum fjölskyldumeðlimum, en börnin bæði þekktu þau vel og voru þeim náin. Barnavernd gekk algerlega framhjá þeim. Langamman fékk þau ömurlegu svör að ,,hún væri of gömul“ þrátt fyrir að vera á þessum tíma og enn við hestaheilsu. Hin amman og afinn fengu engin svör. Síðan þá hafa þessir aðilar lítið sem ekkert fengið að hitta þessi börn. Áður en að dómsmálið um forsjársviptingu fór fyrir dóm, hafði barnavernd fengið fregnir af því að móðir hyggðist leita til sýslumanns til að færa forsjá barnanna yfir til ömmu þeirra og afa. Við því var af hálfu barnaverndar brugðist tafarlaust. Lögfræðingur barnaverndar hafði samband við yfirmann fjölskyldusviðs sýslumannsins á höfuðborgarsvæðinu, í tölvupósti. Í tölvupóstinum kemur fram: „Barnaverndarnefnd Reykjavíkur tók á fundi sínum þann 11. júlí sl. ákvörðun um að svipta XXX kt. XXXX, forsjá barnanna X og X og hefur borgarlögmanni verið falið að krefjast þess fyrir dómstólum. Nú hafa borist upplýsingar um að móðir hyggist afsala sér forsjá til XXX, ömmu barnanna og það er ekki í samræmi við framgöngu málsins. (leturbreyting höfundar) Með vísan til 20. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002 upplýsum við ykkur hér með um fyrrgreint og óskum eftir að samráð verði haft við okkur áður en afgreiðsla á slíku erindi verður klárað hjá sýslumanni.“ Forsjá móður í framhaldi svipt og börnunum komið fyrir hjá ókunnugu fólki, lengst út á landi. Nýtt fólk, nýtt heimili, nýr leikskóli, nýtt hverfi, nýtt sveitarfélag og tengsl barnanna við blóðfjölskylduna algerlega slitin. Við nánari skoðun kom í ljós að það voru a.m.k. sex aðrir nánir fjölskyldumeðlimir þessara barna sem hefðu verið tilbúnir að taka við forsjá þeirra. En þeir voru aldrei spurðir. Í hinu málinu höfðu foreldrar gert samning við föðursystur um að færa forsjá barns yfir til hennar. Hún var sjálf foreldri og hafði haft fósturbörn í vistun hjá sér áður tímabundið. Þannig hafði föðursystirin leyfi frá Barnaverndarstofu til að vera fósturforeldri. Í gögnum málsins kemur fram hvernig föðursystirin, sem þekkti barnið vel og var vel tengd því, reyndi ítrekað að fá barnavernd til að vinna með sér og leyfa barninu að vistast hjá sér. Foreldrarnir höfðu meiraðsegja farið til sýslumanns með samning þess efnis að forsjáin skyldi færð yfir til föðursysturinnar. En allt kom fyrir ekki. Barnavernd ákvað að koma barninu fyrir hjá bláókunnugri konu og í framhaldi slíta öll tengsl barnsins við fjölskylduna sína. Barnið á eldra systkini sem það þekkir ekki lengur. Barnið fær að hitta blóðföður sinn 2 sinnum á ári þrátt fyrir að hann hafi verið edrú og lifað reglusömu lífi í mörg ár og elst því upp án nokkurrar föðurímyndar. Barnið fær aldrei að hitta frænku sína, eða hitta föðurfjölskylduna. Þetta eru aðeins tvö dæmi af fjölmörgum fjölskyldum sem sundrað hefur verið, sem eyðilagðar hafa verið með ólögmætum hætti. Og það eru stjórnvöld sem fremja brotin. Að svipta foreldri eða aðra rétta aðila valdi eða umsjá yfir ólögráða barni er glæpur sem getur varðað allt að 16 ára fangelsi. Lögum samkvæmt eru þessir fjölskyldumeðlimir réttir aðilar til að hafa umsjá yfir þessum börnum. Lögmaður veltir fyrir sér hvort gerðir barnaverndar séu farnar að höggva nærri 193. gr. alm. hgl.? Fram er komin skýr krafa um heilbrigt, réttlátt barnaverndarkerfi þar sem lög og mannréttindi eru virt og virðing borin fyrir tengslum barna við fjölskyldur sínar. #Börninheim. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sara Pálsdóttir Barnavernd Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
193. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 Hver, sem sviptir foreldra eða aðra rétta aðilja valdi eða umsjá yfir barni, sem ósjálfráða er fyrir æsku sakir, eða stuðlar að því, að það komi sér undan slíku valdi eða umsjá, skal sæta sektum … 1) eða fangelsi allt að 16 árum eða ævilangt. Í dómi Landsréttar nr. 260/2021 var foreldri sýknað af kröfu barnaverndar Kópavogs um forsjársviptingu þar sem foreldrið hafði óskað eftir því að forsjá barnsins færðist til ömmu þess. Barnavernd gerði allt sem í þeirra valdi stóð til að koma í veg fyrir að barnið yrði vistað hjá ömmu sinni, án þess að geta gefið nokkrar skýringingar á því fyrir dómi hvers vegna. Í málinu hafði foreldrið óskað eftir því að forsjáin yrði færð til ömmu barnsins, hjá sýslumanni. Í niðurstöðu dómsins, sem staðfestur var í Landsrétti kom skýrt fram að skyldur barnaverndar lögum skv. séu þær að leita allra vægari leiða til að tryggja öryggi barns, áður en til forsjársviptingar kemur (friðhelgi einkalífs, barnasáttmálinn og meðalhóf). Í því felst m.a. sú skylda að kanna til fulls alla möguleika á að færa forsjá barns yfir til nákomins ættingja, áður en gripið er til forsjársviptingar (sjá Lrd. nr. 260/2021) . Ég hef undir höndum tölvupóst frá lögfræðingi barnaverndar Reykjavíkur, þar sem hann fullyrðir að barnavernd telji sig engar skyldur bera, til að leitast eftir því að börn séu vistuð innan fjölskyldunnar fremur en hjá ókunnugum fósturforeldrum. Mín reynsla af barnaverndarkerfinu er sú, að starfsmenn barnaverndar reyni aldrei að færa forsjá yfir til nákomins ættingja áður en farið er í forsjársviptingarmál. Starfsmenn barnaverndar gera þveröfugt, þ.e. koma gagngert í veg fyrir að foreldri færi forsjá barns yfir til nákomins ættingja. Íþeim málum sem ég hef haft aðkomu að sem lögmaður hafa sumirforeldrar farið til sýslumanns með samning um að færa forsjá barnsins eða barna sinna yfir til ömmu og afa, frænku eða frænda, til nákominna ættingja sem börnin þekkja og treysta og yrðu örugg hjá. Sem myndi valda þessum börnum sem minnstu raski og stuðla að stöðugleika, ró og virðingu fyrir friðhelgi fjölskyldunnar. Til að halda þessum börnum innan fjölskyldunnar og hjá fólki sem þau þekkja og treysta. En það hefur ekki tekist. Barnavernd gengur framhjá þessum fjölskyldumeðlimum, án skýringa eða haldbærra skýringa, og vistar börnin frekar hjá gjörókunnugu fólki, á nýju heimili, á nýjan leikskóla, í nýtt sveitarfélag, og í framhaldi eru öll tengsl barnanna við fjölskylduna slitin. Þeim er bannað að hitta afa og ömmu, mömmu og pabba, frænku og frænda. Þau fá ekki að mæta í jólaboð, afmæli eða baka piparkökur hjá ömmu um jólin. Þau fá jafnvel ekki að hitta systkini sín. Og þau hafa ekkert um það að segja hvert þau fara og fá jafnvel litlar sem engar upplýsingar um það eða hvað er að gerast. Svo eiga þessi börn bara að ,,aðlagast“. Ef börn sýna grafalvarlega vanlíðan, kvíða og streitueinkenni (sem gerist yfirleitt) á nýja heimilinu er sú vanlíðan skýrð á þann veg að ,,börnin voru að koma úr svo erfðum aðstæðum“. Ekkert innsæi inn í það gríðarlega alvarlega áfall að kúvenda öllu í lífi barnsins og útiloka það frá öllum sem þau elska og þekkja. Svo er þessi sama barnavernd að dæma foreldra fyrir að ,,hafa ekki næga innsýn inn í þarfir barna“. Hvað með þarfir þessara barna til að tengjast fjölskyldu sinni og fólkinu sem þau þekkja og elska? Eftirfarandi er sönn frásögn af tveimur málum sem voru til vinnslu hjá barnavernd Reykjavíkur. Barnavernd Reykjavíkur ákveður að fara í forsjársviptingarmál á hendur móður vegna vímuefnavanda. Eina forsjárhæfnimatið sem til var í málinu mat móður sem virkilega vel forsjárhæfa, að tengsl barnanna við móður sína væru afar sterk og náin og að það mætti alls ekki slíta þau tengsl. Eftir fall móður á vímuefnabindindi var farið í forsjársviptingarmál gegn ráðleggingum sérfræðingsins. Í ferlinu öllu og áður en farið var af stað í forsjársviptingu höfðu amma og afi barnanna, sem og langamma þeirra ítrekað óskað eftir því að fá börnin til sín. Höfðu börnin m.a. verið áður vistuð hjá þessum fjölskyldumeðlimum, en börnin bæði þekktu þau vel og voru þeim náin. Barnavernd gekk algerlega framhjá þeim. Langamman fékk þau ömurlegu svör að ,,hún væri of gömul“ þrátt fyrir að vera á þessum tíma og enn við hestaheilsu. Hin amman og afinn fengu engin svör. Síðan þá hafa þessir aðilar lítið sem ekkert fengið að hitta þessi börn. Áður en að dómsmálið um forsjársviptingu fór fyrir dóm, hafði barnavernd fengið fregnir af því að móðir hyggðist leita til sýslumanns til að færa forsjá barnanna yfir til ömmu þeirra og afa. Við því var af hálfu barnaverndar brugðist tafarlaust. Lögfræðingur barnaverndar hafði samband við yfirmann fjölskyldusviðs sýslumannsins á höfuðborgarsvæðinu, í tölvupósti. Í tölvupóstinum kemur fram: „Barnaverndarnefnd Reykjavíkur tók á fundi sínum þann 11. júlí sl. ákvörðun um að svipta XXX kt. XXXX, forsjá barnanna X og X og hefur borgarlögmanni verið falið að krefjast þess fyrir dómstólum. Nú hafa borist upplýsingar um að móðir hyggist afsala sér forsjá til XXX, ömmu barnanna og það er ekki í samræmi við framgöngu málsins. (leturbreyting höfundar) Með vísan til 20. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002 upplýsum við ykkur hér með um fyrrgreint og óskum eftir að samráð verði haft við okkur áður en afgreiðsla á slíku erindi verður klárað hjá sýslumanni.“ Forsjá móður í framhaldi svipt og börnunum komið fyrir hjá ókunnugu fólki, lengst út á landi. Nýtt fólk, nýtt heimili, nýr leikskóli, nýtt hverfi, nýtt sveitarfélag og tengsl barnanna við blóðfjölskylduna algerlega slitin. Við nánari skoðun kom í ljós að það voru a.m.k. sex aðrir nánir fjölskyldumeðlimir þessara barna sem hefðu verið tilbúnir að taka við forsjá þeirra. En þeir voru aldrei spurðir. Í hinu málinu höfðu foreldrar gert samning við föðursystur um að færa forsjá barns yfir til hennar. Hún var sjálf foreldri og hafði haft fósturbörn í vistun hjá sér áður tímabundið. Þannig hafði föðursystirin leyfi frá Barnaverndarstofu til að vera fósturforeldri. Í gögnum málsins kemur fram hvernig föðursystirin, sem þekkti barnið vel og var vel tengd því, reyndi ítrekað að fá barnavernd til að vinna með sér og leyfa barninu að vistast hjá sér. Foreldrarnir höfðu meiraðsegja farið til sýslumanns með samning þess efnis að forsjáin skyldi færð yfir til föðursysturinnar. En allt kom fyrir ekki. Barnavernd ákvað að koma barninu fyrir hjá bláókunnugri konu og í framhaldi slíta öll tengsl barnsins við fjölskylduna sína. Barnið á eldra systkini sem það þekkir ekki lengur. Barnið fær að hitta blóðföður sinn 2 sinnum á ári þrátt fyrir að hann hafi verið edrú og lifað reglusömu lífi í mörg ár og elst því upp án nokkurrar föðurímyndar. Barnið fær aldrei að hitta frænku sína, eða hitta föðurfjölskylduna. Þetta eru aðeins tvö dæmi af fjölmörgum fjölskyldum sem sundrað hefur verið, sem eyðilagðar hafa verið með ólögmætum hætti. Og það eru stjórnvöld sem fremja brotin. Að svipta foreldri eða aðra rétta aðila valdi eða umsjá yfir ólögráða barni er glæpur sem getur varðað allt að 16 ára fangelsi. Lögum samkvæmt eru þessir fjölskyldumeðlimir réttir aðilar til að hafa umsjá yfir þessum börnum. Lögmaður veltir fyrir sér hvort gerðir barnaverndar séu farnar að höggva nærri 193. gr. alm. hgl.? Fram er komin skýr krafa um heilbrigt, réttlátt barnaverndarkerfi þar sem lög og mannréttindi eru virt og virðing borin fyrir tengslum barna við fjölskyldur sínar. #Börninheim.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun