Ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf Guðbjörg Elísa Hafsteinsdóttir skrifar 29. nóvember 2024 20:50 Svona hljómar enda setningin í laginu lands fræga eftir Magnús Þór Sigmundsson við texta Margrétar Jónsdóttur, sem flestöll mannsbörn á Íslandi þekkja. Mörg okkar hafa tekið ástfóstri við þetta fallega, ljúfa en í senn harm þrungna lag og á tímum sem þessum get ég sagt að þetta lag kemur oft upp í huga. Það ómar af og til í mínu hjarta og í senn vekur upp ljúfar en jafnframt stundum sárar tilfinningar upp á yfirborðið. Afhverju sárar tilfinningar? Einfaldlega vegna þeirra margvíslegu áskoranna sem þjóðin stendur frammi fyrir í dag. Náttúruhamfarir, eins og eldgos í Grindavík, hafa haft djúpstæð áhrif á samfélagið; um 100 manns eru enn á götunni eftir fyrsta gosið, heilu ári síðar. Á sama tíma og Grindvíkingar lentu í þessum hörmungum fóru margir milljarðar í bein vopnakaup til erlendrar þjóðar frá Íslandi. Um 400 manns eru heimilislausir á götum landsins og það er kominn vetur. Í þeim örfáu úrræðum sem þessu fólki býðst er þeim kastað út klukkan 10 á morgnanna, út í nístingskuldann þar til um kvöld, jafnvel þótt þeir séu fárveikir. Tilhugsunin um það er þyngra en tárum taki. Þjóðin glímir við okurvexti, verðbólgu, aukna vanlíðan hjá börnum, ungmennum, öldruðum, öryrkjum og þorri fjölskyldna og landsmanna flestra ná ekki endum saman. Brostin ríkisstjórn og slæmt stjórnarfar undanfarin ár, ýmis áform og umræður um lagasetningar til framsals valds sem kunna að setja auðlindir okkar íslendinga, fullveldi, frelsi og líf í hættu hafa einnig ollið óöryggistilfinningu. Frelsi okkar og barátta til þess að verða fullvalda, sjálfstæð þjóð sem við urðum loks alveg árið 1944, gæti á einu augabragði fallið í valinn. Barátta sem gerðist ekki á einum degi eins og við flest öll vitum heldur í mörgum skrefum, fyrst árið 1845, þegar fyrsta skref okkar til sjálfstjórnar var stigið undir forystu Jóns Sigurðssonar. Blessuð sé ávallt minning hans. Allt of lengi hafa auðlindir landsins verið á hendi fárra og það vekur upp ógnvekjandi spurningar um framtíðina fyrir komandi kynslóðir. Fasteignamarkaðurinn hefur orðið fyrir mikilli breytingu, þar sem leigufélög hafa keypt upp fasteignir í stórum stíl og verðið hækkað í himinhæðir, sem gerir almenningi erfitt fyrir að eignast húsnæði. Matvara er sífellt hækkandi og við virðumst ekki sjá fyrir endann á þessum endalausu hækkunum sem halda áfram, þó verðbólga sé á niðurleið eða okkur iðulega sagt það af fráfarandi ríkisstjórn. Leiguverð er ekki manni bjóðandi lengur og hjá mörgum fara öll launin í leigukosnað. Er íslenskan okkar mögulega í útrýmingahættu? Á hverju horni sér maður hvern veitingastaðinn á fætur öðrum með enskum nöfnum. Við erum heppin ef við getum pantað þjónustu á íslensku. Að erlendum innflytendum ólöstuðum, því það er ekki þeim að kenna, þá er þetta virkilega vond þróun sem þarf að snúa við. Það er í hlutverki stjórnvalda að sjá til þess að þeir sem hingað flytja fái viðunandi íslenskukennslu og allt sem til þarf til þess að það sé í stakk búið að búa hér á Íslandi og verða íslenskir ríkisborgarar. Þessu hefur því miður farið hallandi fæti á liðnum árum eins og við flest vitum. Fleiri spurningar flæða í huga og hjarta: Hvernig verður framtíðin fyrir börn og barnabörn þessa lands? Munu þau verða leiguliðar eða þrælar í eigin landi? Eiga þau eftir að geta keypt sér sínar eigin íbúðir, stofna fyrirtæki og lifa hér án vandkvæða eins og forðum? Munu þau búa við öryggi og frið eins og við höfum alltaf gert? Mun dásamlega íslenskan okkar deyja út? Mun arfleifð okkar, menning, saga og listir falla í gleymskunnar haf vegna þess andvaraleysis gagnvart sjálfstæði og frelsi okkar íslendinga sem við börðumst fyrir í mörg hundruð ár? Ísland, okkar ástsæla, fagra og dásamlega fósturland hefur ávallt verið okkur flestum dýrmætt. Það er mikilvægt að við stöndum saman, nú sem aldrei fyrr til að tryggja að komandi kynslóðir geti lifað í sjálfstæðu, friðsælu og frjálsu samfélagi, þar sem allir njóti réttinda sinna og fái tækifæri að blómstra á alla vegu í eigin landi. Það er mín einlæga ósk að við höldum áfram að gera allt sem í okkar valdi stendur til að standa vörð um land okkar og þjóð , frelsi, frið, fullveldi , sjálfstæði okkar , tungumál, menningu og listir og gleyma ekki þessari dýrmætu arfleifð sem okkar forfeður hafa lagt okkur í skaut. Ísland er land þitt Ísland er land þitt, og ávallt þú geymirÍsland í huga þér, hvar sem þú ferð.Ísland er landið sem ungan þig dreymir,Ísland í vonanna birtu þú sérð,Ísland í sumarsins algræna skrúði,Ísland með blikandi norðljósa traf.Ísland að feðranna afrekum hlúði,Ísland er foldin, sem lífið þér gaf.Íslensk er þjóðin sem arfinn þinn geymirÍslensk er tunga þín skír eins og gull.Íslensk er sú lind,sem um æðar þér streymir.Íslensk er vonin, af bjartsýni full.Íslensk er vornóttin, albjört sem dagur,Íslensk er lundin með karlmennskuþor.Íslensk er vísan, hinn íslenski bragur.Íslensk er trúin á frelsisins vor.Ísland er land þitt, því aldrei skal gleymaÍslandi helgar þú krafta og starfÍslenska þjóð, þér er ætlað að geymaíslenska tungu, hinn dýrasta arf.Ísland sé blessað um aldanna raðir,íslenska moldin, er lífið þér gaf.Ísland sé falið þér, eilífi faðir.Ísland sé frjálst, meðan sól gyllir haf. Það er kominn tími til breytinga! Vinnum saman að betra lífi fyrir okkur öll. Til þess þarf að kjósa breytingar. Ég hvet þig lesandi góður að kjósa með hjartanu og fylgja ekki skoðanakönnunum. Þær munu seint gefa raunverulega mynd á því sem liggur landsmönnum á hjarta, svo mikið er víst og ég vona að þær verði lagðar af í náinni framtíð. Höfundur skipar 3. sæti fyrir Lýðræðisflokkinn í Suðurkjördæmi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Lýðræðisflokkurinn Mest lesið Halldór 31.05.2025 Halldór Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Cardenas Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Cardenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Sjá meira
Svona hljómar enda setningin í laginu lands fræga eftir Magnús Þór Sigmundsson við texta Margrétar Jónsdóttur, sem flestöll mannsbörn á Íslandi þekkja. Mörg okkar hafa tekið ástfóstri við þetta fallega, ljúfa en í senn harm þrungna lag og á tímum sem þessum get ég sagt að þetta lag kemur oft upp í huga. Það ómar af og til í mínu hjarta og í senn vekur upp ljúfar en jafnframt stundum sárar tilfinningar upp á yfirborðið. Afhverju sárar tilfinningar? Einfaldlega vegna þeirra margvíslegu áskoranna sem þjóðin stendur frammi fyrir í dag. Náttúruhamfarir, eins og eldgos í Grindavík, hafa haft djúpstæð áhrif á samfélagið; um 100 manns eru enn á götunni eftir fyrsta gosið, heilu ári síðar. Á sama tíma og Grindvíkingar lentu í þessum hörmungum fóru margir milljarðar í bein vopnakaup til erlendrar þjóðar frá Íslandi. Um 400 manns eru heimilislausir á götum landsins og það er kominn vetur. Í þeim örfáu úrræðum sem þessu fólki býðst er þeim kastað út klukkan 10 á morgnanna, út í nístingskuldann þar til um kvöld, jafnvel þótt þeir séu fárveikir. Tilhugsunin um það er þyngra en tárum taki. Þjóðin glímir við okurvexti, verðbólgu, aukna vanlíðan hjá börnum, ungmennum, öldruðum, öryrkjum og þorri fjölskyldna og landsmanna flestra ná ekki endum saman. Brostin ríkisstjórn og slæmt stjórnarfar undanfarin ár, ýmis áform og umræður um lagasetningar til framsals valds sem kunna að setja auðlindir okkar íslendinga, fullveldi, frelsi og líf í hættu hafa einnig ollið óöryggistilfinningu. Frelsi okkar og barátta til þess að verða fullvalda, sjálfstæð þjóð sem við urðum loks alveg árið 1944, gæti á einu augabragði fallið í valinn. Barátta sem gerðist ekki á einum degi eins og við flest öll vitum heldur í mörgum skrefum, fyrst árið 1845, þegar fyrsta skref okkar til sjálfstjórnar var stigið undir forystu Jóns Sigurðssonar. Blessuð sé ávallt minning hans. Allt of lengi hafa auðlindir landsins verið á hendi fárra og það vekur upp ógnvekjandi spurningar um framtíðina fyrir komandi kynslóðir. Fasteignamarkaðurinn hefur orðið fyrir mikilli breytingu, þar sem leigufélög hafa keypt upp fasteignir í stórum stíl og verðið hækkað í himinhæðir, sem gerir almenningi erfitt fyrir að eignast húsnæði. Matvara er sífellt hækkandi og við virðumst ekki sjá fyrir endann á þessum endalausu hækkunum sem halda áfram, þó verðbólga sé á niðurleið eða okkur iðulega sagt það af fráfarandi ríkisstjórn. Leiguverð er ekki manni bjóðandi lengur og hjá mörgum fara öll launin í leigukosnað. Er íslenskan okkar mögulega í útrýmingahættu? Á hverju horni sér maður hvern veitingastaðinn á fætur öðrum með enskum nöfnum. Við erum heppin ef við getum pantað þjónustu á íslensku. Að erlendum innflytendum ólöstuðum, því það er ekki þeim að kenna, þá er þetta virkilega vond þróun sem þarf að snúa við. Það er í hlutverki stjórnvalda að sjá til þess að þeir sem hingað flytja fái viðunandi íslenskukennslu og allt sem til þarf til þess að það sé í stakk búið að búa hér á Íslandi og verða íslenskir ríkisborgarar. Þessu hefur því miður farið hallandi fæti á liðnum árum eins og við flest vitum. Fleiri spurningar flæða í huga og hjarta: Hvernig verður framtíðin fyrir börn og barnabörn þessa lands? Munu þau verða leiguliðar eða þrælar í eigin landi? Eiga þau eftir að geta keypt sér sínar eigin íbúðir, stofna fyrirtæki og lifa hér án vandkvæða eins og forðum? Munu þau búa við öryggi og frið eins og við höfum alltaf gert? Mun dásamlega íslenskan okkar deyja út? Mun arfleifð okkar, menning, saga og listir falla í gleymskunnar haf vegna þess andvaraleysis gagnvart sjálfstæði og frelsi okkar íslendinga sem við börðumst fyrir í mörg hundruð ár? Ísland, okkar ástsæla, fagra og dásamlega fósturland hefur ávallt verið okkur flestum dýrmætt. Það er mikilvægt að við stöndum saman, nú sem aldrei fyrr til að tryggja að komandi kynslóðir geti lifað í sjálfstæðu, friðsælu og frjálsu samfélagi, þar sem allir njóti réttinda sinna og fái tækifæri að blómstra á alla vegu í eigin landi. Það er mín einlæga ósk að við höldum áfram að gera allt sem í okkar valdi stendur til að standa vörð um land okkar og þjóð , frelsi, frið, fullveldi , sjálfstæði okkar , tungumál, menningu og listir og gleyma ekki þessari dýrmætu arfleifð sem okkar forfeður hafa lagt okkur í skaut. Ísland er land þitt Ísland er land þitt, og ávallt þú geymirÍsland í huga þér, hvar sem þú ferð.Ísland er landið sem ungan þig dreymir,Ísland í vonanna birtu þú sérð,Ísland í sumarsins algræna skrúði,Ísland með blikandi norðljósa traf.Ísland að feðranna afrekum hlúði,Ísland er foldin, sem lífið þér gaf.Íslensk er þjóðin sem arfinn þinn geymirÍslensk er tunga þín skír eins og gull.Íslensk er sú lind,sem um æðar þér streymir.Íslensk er vonin, af bjartsýni full.Íslensk er vornóttin, albjört sem dagur,Íslensk er lundin með karlmennskuþor.Íslensk er vísan, hinn íslenski bragur.Íslensk er trúin á frelsisins vor.Ísland er land þitt, því aldrei skal gleymaÍslandi helgar þú krafta og starfÍslenska þjóð, þér er ætlað að geymaíslenska tungu, hinn dýrasta arf.Ísland sé blessað um aldanna raðir,íslenska moldin, er lífið þér gaf.Ísland sé falið þér, eilífi faðir.Ísland sé frjálst, meðan sól gyllir haf. Það er kominn tími til breytinga! Vinnum saman að betra lífi fyrir okkur öll. Til þess þarf að kjósa breytingar. Ég hvet þig lesandi góður að kjósa með hjartanu og fylgja ekki skoðanakönnunum. Þær munu seint gefa raunverulega mynd á því sem liggur landsmönnum á hjarta, svo mikið er víst og ég vona að þær verði lagðar af í náinni framtíð. Höfundur skipar 3. sæti fyrir Lýðræðisflokkinn í Suðurkjördæmi
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun