Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn skrifar 7. maí 2025 21:31 Dagarnir 8. og 9. maí eru minningardagar stríðsloka árið 1945. Markmiðið er að heiðra minningu allra sem töpuðu lífinu í hildarleiknum. Einnig að finna leiðir til að hatrið, hrokinn og heimskan verði ekki aftur ríkjandi. Við megum ekki láta bugast, við megum ekki gefast upp. Mótmælum illskunni! Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna hefur tileinkað árið 2025 friði og trausti. Í ályktun er skorað á alþjóða samfélagið að leysa deilur með viðræðum og samningum til að tryggja varanlegan frið og traust í samskiptum aðildarríkja Sameinuðu þjóðanna. Gerum það fyrir börnin! Öll börn eru okkar börn! Mörg okkar skynja að illskan sem brann í Evrópu fyrir öllum þessum áratugum sé kviknuð aftur. Nú er jafnvel talið er að á tveimur eða þremur svæðum gætu átök breiðst út og stefnt heimsbyggðinni í hættu. Jafnvel þótt kynt sé undir ófriðarbál í heiminum um þessar mundir og vopnaframleiðendur hugsi sér gott til glóðarinnar, þá er engin ástæða til að hætta að styrkja friðarmenningu og efla traust og samvinnu milli þjóða. Vökum! Mannkynið allt er eitt í raun samfélag hvað sem aðskilnaðarsinnar segja. Okkur ber skylda til að hlúa að eigin börnum en það er rangt að líta undan og horfast ekki í augu við þjáningu barna annarra. Af þeim sökum mótmælum við stríðsrekstri, kúgun og illsku og hrópum: Börnin á Gaza eru okkar börn! Börnin í Súdan eru okkar börn! Öll börn eru okkar börn! Það er óhjákvæmilegt. Okkur ber skylda til að standa með öllum börnum alla daga í öllum löndum, óháð straumum og stefnum. Utan Úkraínu og Palestínu deyja flest börn vegna stríðaátaka í Eþíópíu og Súdan. Hvað getum við gert? Friður og stuðningur er góð gjöf til allra barna og þeirra sem unna börnum. Hættum að umbera þá sem drepa börn, kúga og eyða lífvænlegum aðstæðum. Við þurfum að segja eitthvað og gera eitthvað til að halda hugsjóninni um frið á lofti. Við þurfum að mótmæla kröftuglega, tala meira um frið og traust, rannsaka þau, skrifa um þau, læra þau og miðla þeim til annarra. Látum okkur ekki nægja að hlusta á tölur yfir látin börn í fréttum. Mótmælum! Valdhafar í Rússlandi hafa framið óafturkræfa glæpi gagnvart Úkraínu sem þeir bera fulla ábyrgð og geta ekki kennt öðrum um. Þeir hafa ekki aðeins rústað lífi og framtíð ótal fjölskyldna og barna heldur einnig rænt 20. þúsund börnum (5.5.25) frá foreldrum sínum og flutt til Rússlands. Þvílíkur glæpur, Þvílík grimmd! Ríkisstjórnin í Ísrael hefur fyrirgert allri mögulegri sátt með þjóðarmorði á Palestínufólki. Hún hefur framið glæp gegn mannkyni. Enginn er óhultur, enginn öruggur og saklaus, berskjölduð börn eru svelt og drepin í þúsunda tali. Herinn er sendur inn á Gazasvæðið til að drepa soltin börn – er eitthvað lítilþjóðlegra til? Er hægt að horfa framhjá þessu og þegja eða láta hjá líða að mótmæla kröftuglega með öllum ráðum? Nei, það er ekki hægt. Börn virðast vera raddlaus hagsmunahópur sem valdhafar, af þeim toga sem ráða í Rússlandi, Ísrael, Súdan og fleiri löndum, eru miskunnarlausir gagnvart. Lítilmenni! Við gætum bugast andspænis þessari illsku, við hrökkvum vissulega í baklás. Stundum getur verið í lagi að draga sig í hlé, taka ekki afstöðu og láta lítið fyrir sér fara. Á öðrum stundum, þegar illskan hefur orðið ofan á og þjóðarmorð er framið, börn svelt og myrt, þá verðum við að taka afstöðu, þá er engin undankomuleið. Uppgjöf er útilokuð Útlitið er svart og það er of seint að snúa við en við gefumst ekki upp og höldum áfram að mótmæla því kúgun og ofbeldi má ekki festa sig í sessi. Uppgjöf er útilokuð. Ógnin vex og hernaðarbandalögin stækka um stundarsakir. Þrátt fyrir það er það enn skilyrðislaus skylda Íslands að tala fyrir friði í heiminum. Við getum eflt traust, aflað friðarmenningu fylgist og unnið saman að lausnum, mótmælt og sniðgengið. Það er of mikið í húfi til að sitja hjá. Skyldan felst í því að bregðast við ofbeldi, kúgun, svikum og morðum. Öll mannúðar- og góðgerðarsamtök vilja börnum vel óháð hverju sem greinir þau í sundur eins og búseta, staða og fjölskylda. Allar meiriháttar stofnanir á jörðinni setja börn í öndvegi og ríkisstjórnir eru iðulega reiðubúnar til að leggja eitthvað á sig til að veita öllum börnum skjól, öryggi, menntun og fæði. Þetta á ekki við um ríkisstjórnir í Ísrael og Rússlandi. Við þurfum því að senda þeim linnulaust skýr skilaboð um að við lítum ekki undan, heldur sjáum við hvað þær eru að gera og við berum enga virðingu fyrir þeim. Ef það er nokkur leið til að bjarga börnum úr hættulegri eða tvísýnni stöðu, þá gerum við það. Verum nógu við útsjónarsöm til að gera það. Gerum það öll saman! Höfundur er rithöfundur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ofbeldi gegn börnum Gunnar Hersveinn Mest lesið Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir Skoðun Er ballið að byrja? Fastir pennar Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad Skoðun Skoðun Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Dagarnir 8. og 9. maí eru minningardagar stríðsloka árið 1945. Markmiðið er að heiðra minningu allra sem töpuðu lífinu í hildarleiknum. Einnig að finna leiðir til að hatrið, hrokinn og heimskan verði ekki aftur ríkjandi. Við megum ekki láta bugast, við megum ekki gefast upp. Mótmælum illskunni! Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna hefur tileinkað árið 2025 friði og trausti. Í ályktun er skorað á alþjóða samfélagið að leysa deilur með viðræðum og samningum til að tryggja varanlegan frið og traust í samskiptum aðildarríkja Sameinuðu þjóðanna. Gerum það fyrir börnin! Öll börn eru okkar börn! Mörg okkar skynja að illskan sem brann í Evrópu fyrir öllum þessum áratugum sé kviknuð aftur. Nú er jafnvel talið er að á tveimur eða þremur svæðum gætu átök breiðst út og stefnt heimsbyggðinni í hættu. Jafnvel þótt kynt sé undir ófriðarbál í heiminum um þessar mundir og vopnaframleiðendur hugsi sér gott til glóðarinnar, þá er engin ástæða til að hætta að styrkja friðarmenningu og efla traust og samvinnu milli þjóða. Vökum! Mannkynið allt er eitt í raun samfélag hvað sem aðskilnaðarsinnar segja. Okkur ber skylda til að hlúa að eigin börnum en það er rangt að líta undan og horfast ekki í augu við þjáningu barna annarra. Af þeim sökum mótmælum við stríðsrekstri, kúgun og illsku og hrópum: Börnin á Gaza eru okkar börn! Börnin í Súdan eru okkar börn! Öll börn eru okkar börn! Það er óhjákvæmilegt. Okkur ber skylda til að standa með öllum börnum alla daga í öllum löndum, óháð straumum og stefnum. Utan Úkraínu og Palestínu deyja flest börn vegna stríðaátaka í Eþíópíu og Súdan. Hvað getum við gert? Friður og stuðningur er góð gjöf til allra barna og þeirra sem unna börnum. Hættum að umbera þá sem drepa börn, kúga og eyða lífvænlegum aðstæðum. Við þurfum að segja eitthvað og gera eitthvað til að halda hugsjóninni um frið á lofti. Við þurfum að mótmæla kröftuglega, tala meira um frið og traust, rannsaka þau, skrifa um þau, læra þau og miðla þeim til annarra. Látum okkur ekki nægja að hlusta á tölur yfir látin börn í fréttum. Mótmælum! Valdhafar í Rússlandi hafa framið óafturkræfa glæpi gagnvart Úkraínu sem þeir bera fulla ábyrgð og geta ekki kennt öðrum um. Þeir hafa ekki aðeins rústað lífi og framtíð ótal fjölskyldna og barna heldur einnig rænt 20. þúsund börnum (5.5.25) frá foreldrum sínum og flutt til Rússlands. Þvílíkur glæpur, Þvílík grimmd! Ríkisstjórnin í Ísrael hefur fyrirgert allri mögulegri sátt með þjóðarmorði á Palestínufólki. Hún hefur framið glæp gegn mannkyni. Enginn er óhultur, enginn öruggur og saklaus, berskjölduð börn eru svelt og drepin í þúsunda tali. Herinn er sendur inn á Gazasvæðið til að drepa soltin börn – er eitthvað lítilþjóðlegra til? Er hægt að horfa framhjá þessu og þegja eða láta hjá líða að mótmæla kröftuglega með öllum ráðum? Nei, það er ekki hægt. Börn virðast vera raddlaus hagsmunahópur sem valdhafar, af þeim toga sem ráða í Rússlandi, Ísrael, Súdan og fleiri löndum, eru miskunnarlausir gagnvart. Lítilmenni! Við gætum bugast andspænis þessari illsku, við hrökkvum vissulega í baklás. Stundum getur verið í lagi að draga sig í hlé, taka ekki afstöðu og láta lítið fyrir sér fara. Á öðrum stundum, þegar illskan hefur orðið ofan á og þjóðarmorð er framið, börn svelt og myrt, þá verðum við að taka afstöðu, þá er engin undankomuleið. Uppgjöf er útilokuð Útlitið er svart og það er of seint að snúa við en við gefumst ekki upp og höldum áfram að mótmæla því kúgun og ofbeldi má ekki festa sig í sessi. Uppgjöf er útilokuð. Ógnin vex og hernaðarbandalögin stækka um stundarsakir. Þrátt fyrir það er það enn skilyrðislaus skylda Íslands að tala fyrir friði í heiminum. Við getum eflt traust, aflað friðarmenningu fylgist og unnið saman að lausnum, mótmælt og sniðgengið. Það er of mikið í húfi til að sitja hjá. Skyldan felst í því að bregðast við ofbeldi, kúgun, svikum og morðum. Öll mannúðar- og góðgerðarsamtök vilja börnum vel óháð hverju sem greinir þau í sundur eins og búseta, staða og fjölskylda. Allar meiriháttar stofnanir á jörðinni setja börn í öndvegi og ríkisstjórnir eru iðulega reiðubúnar til að leggja eitthvað á sig til að veita öllum börnum skjól, öryggi, menntun og fæði. Þetta á ekki við um ríkisstjórnir í Ísrael og Rússlandi. Við þurfum því að senda þeim linnulaust skýr skilaboð um að við lítum ekki undan, heldur sjáum við hvað þær eru að gera og við berum enga virðingu fyrir þeim. Ef það er nokkur leið til að bjarga börnum úr hættulegri eða tvísýnni stöðu, þá gerum við það. Verum nógu við útsjónarsöm til að gera það. Gerum það öll saman! Höfundur er rithöfundur.
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun