Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson og Bergur Elías Ágústsson skrifa 10. október 2025 15:01 Eldsnemma á sólríkum morgni leggur skip að höfn á Húsavík. Þetta er ekki risaskip. Þetta skip er passlegt fyrir lítinn bæ eins og okkar. Um borð er 250 farþegar sem taka daginn snemma. Það er margt að sjá og skoða. Einhver rölta í Hvalasafnið, önnur í verslunina Ísfell. Sum byrja daginn í Sjóböðunum og einhver fara á RIB bát með Gentle Giants til að komast í návígi við hina stórkostlegu hvali Skjálfandaflóa. Flest koma þau við í handverkshúsinu Kaðlín áður en dagurinn er liðinn, því þau vilja koma heim með handverk sem hin mannlega hönd hefur ofið og segir í fínum þráðum sínum margra kynslóða sögu svæðisins. Hver gestur hefur í lok dags lagt um 28 þúsund krónur inn í hagkerfi Húsavíkur, samkvæmt efnahagsgreiningu Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Það munar um minna. Hringferðir skemmtiferðaskipa eru ein af burðarstoðum ferðaþjónustu um allt land. Þessar komur styrkja innviði sem nýtast svo öðru ferðafólki, en ekki síður því fólki sem byggir strandlengju Íslands. Skipakomur efla alla byggð. Gestir skipanna greiða sig inn í náttúruböð, fara í verslanir og handverksbrugghús. Þau nota apótek og pósthús. Þau fara í söfn. Gestirnir eru í sinni eigin landkönnun að leita að sögu til að segja sínu fólki þegar þau koma aftur heim, og sögurnar finna þau í þorpum og bæjum og í fólkinu sem tekur á móti þeim. Þessir gestir ætluðu aldrei að fljúga til Íslands. Þau höfðu ekki skoðað hótel og bílaleigubíl en svo ákveðið að fara í siglingu. Nei - þau höfðu fyrir löngu valið sitt skipafélag, og þau bókuðu Íslandsferðina líklega um borð í öðru skipi sama félags fyrir 2 árum síðan. Þetta er þeirra ferðamáti, þeirra lífsstíll. Svona virkar þessi hluti ferðaþjónustunnar. Gestir skipanna skilja mikið eftir sig í staðbundnum hagkerfum. Fyrir hafnarsjóði og sveitarfélög skipta tekjur af þessum skipum miklu máli. Þessir gestir setja lítið álag á viðkvæmt vegakerfi landsins, enda ferðast þau oftast saman í hóp á rútu í stað þeirra 20-30 bíla sem þyrfti til að keyra sama fjölda að Dettifossi, í Ásbyrgi, eða að Mývatni. Þetta er ákveðin tegund ferðaþjónustu sem er okkur mikilvæg og skilur mikið eftir. Undir lok síðasta árs setti þáverandi ríkisstjórn í gang stórfelldar skattkerfisbreytingar sem ógna þessari verðmætu stoð ferðaþjónustunnar. Ferðaþjónusta á að leggja vel til samfélagsins - um það er ekki deilt - en breytingar sem gerðar eru á skattkerfum þarf að útfærðar með fyrirsjáanleika og vega þarf alla þætti. Róttækar skattahækkanir án fyrirvara hafa áður haft alvarlegar afleiðingar í löndum sem við berum okkur saman við. Í Alaska var ráðist í stórfelldar hækkanir á gjöldum á skemmtiferðaskip. Niðurstaðan varð áfall: skipafélög fluttu skip sín annað og tekjur hrundu. Þetta sama ástand er nú að verða hér. Það tók 10 ár að vinna markaðinn til baka og tekjuaukinn sem átti að ná skilaði sér aldrei í kassann og sama verður upp á teningum á Íslandi. Markaðinn þurfti Alaska að vinna til baka með ærnum tilkostnaði og sú verður einnig raunin hér. Þetta er heimatilbúið vandamál ofan í önnur áföll sem nú dynja yfir ferðaþjónustuna. Á Húsavík og Raufarhöfn höfum við undanfarið unnið markvisst starf í að sækja viðskipti frá skipafélögum sem hafa raunhæfa umhverfisstefnu sem þau fylgja eftir. Við höfum horft til skipafélaga sem vilja skipta beint við staðbundna þjónustuaðila. Við erum að sækjast eftir viðskiptum við félög sem deila okkar sýn á samfélagið. Við hafnir okkar starfar fólk með mikla reynslu og þekkingu sem tekur á móti skipunum af fagmennsku og með bros á vör. Mikið er lagt í öryggismál, miðlun upplýsinga og vandaða upplifun gesta. Fyrirsjáanleiki í gjaldtöku og skattlagningu er lykilatriði þess að við byggjum þessa grein upp. Fyrri ríkisstjórn setti sitt skip á fulla ferð frá Íslandi, og með algjöru skilningsleysi á greininni kom sú stjórn okkur langt út á ballarhaf. Ef við viljum halda áfram að njóta þeirra verðmæta sem skemmtiferðaskip færa landsbyggðunum, verðum við að tryggja skynsamlega og sanngjarna skattheimtu. Við skorum á núverandi ríkisstjórn að koma þessum málum aftur í örugga höfn. Örlygur Hnefill Örlygsson, markaðsstjóri Hafna Norðurþings Bergur Elías Ágústsson, rekstrarstjóri Hafna Norðurþings Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Norðurþing Skemmtiferðaskip á Íslandi Hafnarmál Mest lesið Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason Skoðun Skoðun Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Sjá meira
Eldsnemma á sólríkum morgni leggur skip að höfn á Húsavík. Þetta er ekki risaskip. Þetta skip er passlegt fyrir lítinn bæ eins og okkar. Um borð er 250 farþegar sem taka daginn snemma. Það er margt að sjá og skoða. Einhver rölta í Hvalasafnið, önnur í verslunina Ísfell. Sum byrja daginn í Sjóböðunum og einhver fara á RIB bát með Gentle Giants til að komast í návígi við hina stórkostlegu hvali Skjálfandaflóa. Flest koma þau við í handverkshúsinu Kaðlín áður en dagurinn er liðinn, því þau vilja koma heim með handverk sem hin mannlega hönd hefur ofið og segir í fínum þráðum sínum margra kynslóða sögu svæðisins. Hver gestur hefur í lok dags lagt um 28 þúsund krónur inn í hagkerfi Húsavíkur, samkvæmt efnahagsgreiningu Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Það munar um minna. Hringferðir skemmtiferðaskipa eru ein af burðarstoðum ferðaþjónustu um allt land. Þessar komur styrkja innviði sem nýtast svo öðru ferðafólki, en ekki síður því fólki sem byggir strandlengju Íslands. Skipakomur efla alla byggð. Gestir skipanna greiða sig inn í náttúruböð, fara í verslanir og handverksbrugghús. Þau nota apótek og pósthús. Þau fara í söfn. Gestirnir eru í sinni eigin landkönnun að leita að sögu til að segja sínu fólki þegar þau koma aftur heim, og sögurnar finna þau í þorpum og bæjum og í fólkinu sem tekur á móti þeim. Þessir gestir ætluðu aldrei að fljúga til Íslands. Þau höfðu ekki skoðað hótel og bílaleigubíl en svo ákveðið að fara í siglingu. Nei - þau höfðu fyrir löngu valið sitt skipafélag, og þau bókuðu Íslandsferðina líklega um borð í öðru skipi sama félags fyrir 2 árum síðan. Þetta er þeirra ferðamáti, þeirra lífsstíll. Svona virkar þessi hluti ferðaþjónustunnar. Gestir skipanna skilja mikið eftir sig í staðbundnum hagkerfum. Fyrir hafnarsjóði og sveitarfélög skipta tekjur af þessum skipum miklu máli. Þessir gestir setja lítið álag á viðkvæmt vegakerfi landsins, enda ferðast þau oftast saman í hóp á rútu í stað þeirra 20-30 bíla sem þyrfti til að keyra sama fjölda að Dettifossi, í Ásbyrgi, eða að Mývatni. Þetta er ákveðin tegund ferðaþjónustu sem er okkur mikilvæg og skilur mikið eftir. Undir lok síðasta árs setti þáverandi ríkisstjórn í gang stórfelldar skattkerfisbreytingar sem ógna þessari verðmætu stoð ferðaþjónustunnar. Ferðaþjónusta á að leggja vel til samfélagsins - um það er ekki deilt - en breytingar sem gerðar eru á skattkerfum þarf að útfærðar með fyrirsjáanleika og vega þarf alla þætti. Róttækar skattahækkanir án fyrirvara hafa áður haft alvarlegar afleiðingar í löndum sem við berum okkur saman við. Í Alaska var ráðist í stórfelldar hækkanir á gjöldum á skemmtiferðaskip. Niðurstaðan varð áfall: skipafélög fluttu skip sín annað og tekjur hrundu. Þetta sama ástand er nú að verða hér. Það tók 10 ár að vinna markaðinn til baka og tekjuaukinn sem átti að ná skilaði sér aldrei í kassann og sama verður upp á teningum á Íslandi. Markaðinn þurfti Alaska að vinna til baka með ærnum tilkostnaði og sú verður einnig raunin hér. Þetta er heimatilbúið vandamál ofan í önnur áföll sem nú dynja yfir ferðaþjónustuna. Á Húsavík og Raufarhöfn höfum við undanfarið unnið markvisst starf í að sækja viðskipti frá skipafélögum sem hafa raunhæfa umhverfisstefnu sem þau fylgja eftir. Við höfum horft til skipafélaga sem vilja skipta beint við staðbundna þjónustuaðila. Við erum að sækjast eftir viðskiptum við félög sem deila okkar sýn á samfélagið. Við hafnir okkar starfar fólk með mikla reynslu og þekkingu sem tekur á móti skipunum af fagmennsku og með bros á vör. Mikið er lagt í öryggismál, miðlun upplýsinga og vandaða upplifun gesta. Fyrirsjáanleiki í gjaldtöku og skattlagningu er lykilatriði þess að við byggjum þessa grein upp. Fyrri ríkisstjórn setti sitt skip á fulla ferð frá Íslandi, og með algjöru skilningsleysi á greininni kom sú stjórn okkur langt út á ballarhaf. Ef við viljum halda áfram að njóta þeirra verðmæta sem skemmtiferðaskip færa landsbyggðunum, verðum við að tryggja skynsamlega og sanngjarna skattheimtu. Við skorum á núverandi ríkisstjórn að koma þessum málum aftur í örugga höfn. Örlygur Hnefill Örlygsson, markaðsstjóri Hafna Norðurþings Bergur Elías Ágústsson, rekstrarstjóri Hafna Norðurþings
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar