Illa á mig kominn eftir kálfaat Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 5. október 2011 10:00 Jón, þú sem ert kominn af víkingum, ert þú ekki til í að stíga inn í nautaatshringinn og etja kappi við kálf?" Nú voru góð ráð dýr því það er Santiago úr Nautaatsfélagi Priego de Córdoba sem spyr. Sá hinn sami og fengið hefur að heyra milljón sögur af vaskri þjóð í norðri með víkingablóð í æðum sem lætur sér ekkert fyrir brjósti brenna. Þegar ég fæ þess áskorun framan í mig snemma dags varð mér hugsað til Gunnlaugs sögu ormstungu. Þegar Gunnlaugur skoraði Hrafn á hólm svaraði sá síðarnefndi; „þetta er vel boðið eins og von var að þér og er ég þessa albúinn þegar þú vilt." Hvað hefði gerst hefði Hrafn svarað eins og ég var um það bil að gera: „Ha! Nei, er þetta ekki stórhættulegt? Við skulum ekkert vera að þessu." Menn hefðu ekki verið að sóa kálfskinni í slíka sögu svo ég svara: „Vel er boðið og skal ekki undan skorast leik þessum," eða eitthvað á þá leið. Sá ég strax eftir því að hafa þegið boðið. En til að hugga mig minntist ég þess að hafa séð í sjónvarpinu Fernando nokkurn, sem er fyrrverandi körfuknattleiksmaður, etja kappi við kálf og sýndist mér kálfur sá svo lítill að kappinn hefði getað stígið á hann eins og sígarettustubb. Þegar ég mæti á nautaatstorgið tóku á móti mér svignandi veisluborð og vínið rann í stríðum straumum. Stóð þar til dæmis fögur kona við tunnu eina mikla og jós sætu víni úr henni að hætti Spánverja. Var framganga mín þar öll í ætt við fornkappana og hefði Egill sjálfur líklega ekki gert betur við þetta tækifæri. Ég lét þó vera að skjóta spýju yfir fólk. Spjalla ég við viðstadda og kemst að því að Fernando þessi er yfir tveir metrar á hæð og hvaða skepna sem væri líktist sígarettustubbi við fætur hans. Varð mér órótt. Ekki skánaði það þegar ég sé kálfinn hlaupa inn í hringinn en hann er hornóttur vel, fjörugur og aðeins stærri en ég hefði kosið. Ekki varð mér þó meint af hlaupinu sjálfu, þurfti til dæmis ekki að girða fyrir innyflin eins og Gísli Súrsson. En daginn eftir vaknaði ég með alveg skelfilegan hausverk. Það var sem ég vissi; þetta er stórhættulegur asskoti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið „Þetta er algerlega galið“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun Hvernig getum við stigið upp úr sorginni? Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun
Jón, þú sem ert kominn af víkingum, ert þú ekki til í að stíga inn í nautaatshringinn og etja kappi við kálf?" Nú voru góð ráð dýr því það er Santiago úr Nautaatsfélagi Priego de Córdoba sem spyr. Sá hinn sami og fengið hefur að heyra milljón sögur af vaskri þjóð í norðri með víkingablóð í æðum sem lætur sér ekkert fyrir brjósti brenna. Þegar ég fæ þess áskorun framan í mig snemma dags varð mér hugsað til Gunnlaugs sögu ormstungu. Þegar Gunnlaugur skoraði Hrafn á hólm svaraði sá síðarnefndi; „þetta er vel boðið eins og von var að þér og er ég þessa albúinn þegar þú vilt." Hvað hefði gerst hefði Hrafn svarað eins og ég var um það bil að gera: „Ha! Nei, er þetta ekki stórhættulegt? Við skulum ekkert vera að þessu." Menn hefðu ekki verið að sóa kálfskinni í slíka sögu svo ég svara: „Vel er boðið og skal ekki undan skorast leik þessum," eða eitthvað á þá leið. Sá ég strax eftir því að hafa þegið boðið. En til að hugga mig minntist ég þess að hafa séð í sjónvarpinu Fernando nokkurn, sem er fyrrverandi körfuknattleiksmaður, etja kappi við kálf og sýndist mér kálfur sá svo lítill að kappinn hefði getað stígið á hann eins og sígarettustubb. Þegar ég mæti á nautaatstorgið tóku á móti mér svignandi veisluborð og vínið rann í stríðum straumum. Stóð þar til dæmis fögur kona við tunnu eina mikla og jós sætu víni úr henni að hætti Spánverja. Var framganga mín þar öll í ætt við fornkappana og hefði Egill sjálfur líklega ekki gert betur við þetta tækifæri. Ég lét þó vera að skjóta spýju yfir fólk. Spjalla ég við viðstadda og kemst að því að Fernando þessi er yfir tveir metrar á hæð og hvaða skepna sem væri líktist sígarettustubbi við fætur hans. Varð mér órótt. Ekki skánaði það þegar ég sé kálfinn hlaupa inn í hringinn en hann er hornóttur vel, fjörugur og aðeins stærri en ég hefði kosið. Ekki varð mér þó meint af hlaupinu sjálfu, þurfti til dæmis ekki að girða fyrir innyflin eins og Gísli Súrsson. En daginn eftir vaknaði ég með alveg skelfilegan hausverk. Það var sem ég vissi; þetta er stórhættulegur asskoti.
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun