Stærsta rán Íslandssögunnar 16. desember 2011 06:00 Samkvæmt úrskurði Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna brýtur núverandi kvótakerfi á mannréttindum okkar og er til þess fallið að hamla nýliðun og jöfnun í sjávarútvegi með óbreyttu fyrirkomulagi. Ísland hefur samþykkt og undirritað og fullgilt alþjóðasamning um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi til að virða úrskurðarvald mannréttindanefndarinnar í kærumálum um meint brot á samningum og skuldbundið sig að þjóðarrétti til að fylgja niðurstöðum hennar eftir. Úr Þskj. 575 – 339. Máli, 135. Löggjafarþing 2007 -2008. Samfylkingin og VG lofuðu að innkalla gjafakvótann til LÍÚ þegar þeir kæmust til valda með 5% fyrningarleiðinni, loka ætti fyrir framsal og veðsetningu og setja fiskveiðiheimildir á markað. Kosningaloforð flokkanna var ekkert annað en skrumskæling og aðeins til þess fallið að blekkja almenning til að ná völdum. Því miður virðist margt benda til að stjórnmálamenn séu siðblindir og séu ekki að hugsa um almannahag, að minnsta kosti margir þeirra. Það var enginn málefnaágreiningur um innköllun kvótans þegar flokkarnir tveir voru að reyna að komast til valda, þar sem stjórnarsáttmálinn gekk út á innköllun kvótans. Ef fram fer sem horfir stefnir í að ríkisstjórnin fremji einn stærsta glæp gagnvart þjóð sinni að standa ekki við kosningaloforð um innköllun kvótans. Lögum og reglum er hagrætt eftir hvað hentar best hverju sinni, og að eigin geðþótta til að réttlæta vafasamar ákvarðanir. Foringjaræðið er algjört, sem sýnir sig best í því gegnum árin hvernig ákvörðunum og sýndarmennsku hjá flokksforingjum hefur verið háttað, t.d. með upphrópunum um að þeir ætli og geti kannski hugsað sér þetta svona og svona, jafnvel megi almenningur kjósa um fiskveiðistefnuna ef þeim skyldi þóknast það, eða eftir því hvernig þeir sjá þetta fyrir sér hverju sinni. Það er með ólíkindum að ríkisstjórnin skyldi reyna að leysa kvótadeiluna með því að skipa í samningsnefnd sem oft er vitnað í fyrir hönd ríkisstjórnar Björn Val, sem er ekkert annað en málsvari Guðmundar Kristjánssonar í útgerðarfélaginu Brimi, og bæjarstýruna á Dalvík, Svanfríði Jónasdóttur, sem er málsvari Samherja, þar sem hagsmunatengsl virðast augljós hjá þeim báðum, enda var ekki mikil málefnaágreiningur hjá þeim að ná samkomulagi við LÍÚ þar sem allt á að vera eftir þeirra höfði. Stjórnarformaður LÍÚ er útgerðarmaður en hann er einnig í umsvifamiklum hótelrekstri, hann fer kannski fram á að loka öllum gistiheimilum í landinu til að hámarka arðsemi hótela, sem í kjölfarið myndi hámarka arðsemi hans enn meira? Þetta mætti gera í ýmsum öðrum greinum með hagræði og arðsemi að leiðarljósi öllum til hagsbótar miðað við hvaða sýn þeir hafa og vilja sjá hlutina í. Það hefur jafnt og þétt sigið á ógæfuhliðina hjá þjóðinni eftir að kvótakerfi var sett á 1983 og heilu byggðarlögin voru lögð í rúst með tilheyrandi skuldasöfnun, þar sem nýir ofurríkir sægreifar hafa skekkt alla samkeppnisstöðu með braski og framsali. Öðru hverju eru einn og einn skipsverji á ofurlaunum og aðrir hagsmunaaðilar í greininni, sem reyna að verja þetta svínarí með staðlausum óróðri. Ríkisstjórnin fékk gott tækifæri til að laga þetta kerfi þegar Landsbankinn yfirtók ÚA af Brimi og seldi Samherja, að viðkomandi kvóti skyldi þá ekki vera innleystur og úthlutað til byggðarlaga sem hafa lítinn kvóta! Það er skiljanlegt að þeim útgerðarmönnum sem keyptu kvóta sé umbunað, en þó ekki þeim sem fengu kvótann mest allan gefins. Sumir þykjast hafa keypt 90% kvótans og fengið 10% gefins, þó því sé oft öfugt farið. Þá hefði þeim mátt vera ljóst að þetta var sameiginleg auðlind þjóðarinnar sem átti ekki að selja eða veðsetja! Þetta núverandi kerfi er ekki betra en svo að það eru afskrifaðar skuldir hjá útgerðum um allt land upp á hundruð milljarða sem skattgreiðendur eiga svo að borga til að viðhalda þessum þjófnaði. Þetta kerfi á svo að reyna að réttlæta og endurnýja til næstu 23 ára ef ekki lengur. Það er með ólíkindum að þessi norræna velferðarstjórn skuli ekki hafa séð sóma sinn í að draga saman útgjöld í utanríkismálum t.d. með því að loka sendiráðum og draga úr ferðakostnaði erlendis. Á sama tíma er þúsundum heimila að blæða út og dregið er saman í heilbrigðiskerfinu með lokunum, sem er til þess fallið að auka enn á hörmungar almennings. Það hefði verið hægt að lágmarka þessar aðhaldsaðgerðir ef stjórnvöld hefðu fylgt sínum kosningahugsjónum með veiðileyfagjaldi og innköllun kvótans, þar sem núverandi fiskveiðistefna er ekkert annað en þjófnaður og hryðjuverk við þjóðina, sem viðgengst helst í bananalýðveldi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Skoðun Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Sjá meira
Samkvæmt úrskurði Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna brýtur núverandi kvótakerfi á mannréttindum okkar og er til þess fallið að hamla nýliðun og jöfnun í sjávarútvegi með óbreyttu fyrirkomulagi. Ísland hefur samþykkt og undirritað og fullgilt alþjóðasamning um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi til að virða úrskurðarvald mannréttindanefndarinnar í kærumálum um meint brot á samningum og skuldbundið sig að þjóðarrétti til að fylgja niðurstöðum hennar eftir. Úr Þskj. 575 – 339. Máli, 135. Löggjafarþing 2007 -2008. Samfylkingin og VG lofuðu að innkalla gjafakvótann til LÍÚ þegar þeir kæmust til valda með 5% fyrningarleiðinni, loka ætti fyrir framsal og veðsetningu og setja fiskveiðiheimildir á markað. Kosningaloforð flokkanna var ekkert annað en skrumskæling og aðeins til þess fallið að blekkja almenning til að ná völdum. Því miður virðist margt benda til að stjórnmálamenn séu siðblindir og séu ekki að hugsa um almannahag, að minnsta kosti margir þeirra. Það var enginn málefnaágreiningur um innköllun kvótans þegar flokkarnir tveir voru að reyna að komast til valda, þar sem stjórnarsáttmálinn gekk út á innköllun kvótans. Ef fram fer sem horfir stefnir í að ríkisstjórnin fremji einn stærsta glæp gagnvart þjóð sinni að standa ekki við kosningaloforð um innköllun kvótans. Lögum og reglum er hagrætt eftir hvað hentar best hverju sinni, og að eigin geðþótta til að réttlæta vafasamar ákvarðanir. Foringjaræðið er algjört, sem sýnir sig best í því gegnum árin hvernig ákvörðunum og sýndarmennsku hjá flokksforingjum hefur verið háttað, t.d. með upphrópunum um að þeir ætli og geti kannski hugsað sér þetta svona og svona, jafnvel megi almenningur kjósa um fiskveiðistefnuna ef þeim skyldi þóknast það, eða eftir því hvernig þeir sjá þetta fyrir sér hverju sinni. Það er með ólíkindum að ríkisstjórnin skyldi reyna að leysa kvótadeiluna með því að skipa í samningsnefnd sem oft er vitnað í fyrir hönd ríkisstjórnar Björn Val, sem er ekkert annað en málsvari Guðmundar Kristjánssonar í útgerðarfélaginu Brimi, og bæjarstýruna á Dalvík, Svanfríði Jónasdóttur, sem er málsvari Samherja, þar sem hagsmunatengsl virðast augljós hjá þeim báðum, enda var ekki mikil málefnaágreiningur hjá þeim að ná samkomulagi við LÍÚ þar sem allt á að vera eftir þeirra höfði. Stjórnarformaður LÍÚ er útgerðarmaður en hann er einnig í umsvifamiklum hótelrekstri, hann fer kannski fram á að loka öllum gistiheimilum í landinu til að hámarka arðsemi hótela, sem í kjölfarið myndi hámarka arðsemi hans enn meira? Þetta mætti gera í ýmsum öðrum greinum með hagræði og arðsemi að leiðarljósi öllum til hagsbótar miðað við hvaða sýn þeir hafa og vilja sjá hlutina í. Það hefur jafnt og þétt sigið á ógæfuhliðina hjá þjóðinni eftir að kvótakerfi var sett á 1983 og heilu byggðarlögin voru lögð í rúst með tilheyrandi skuldasöfnun, þar sem nýir ofurríkir sægreifar hafa skekkt alla samkeppnisstöðu með braski og framsali. Öðru hverju eru einn og einn skipsverji á ofurlaunum og aðrir hagsmunaaðilar í greininni, sem reyna að verja þetta svínarí með staðlausum óróðri. Ríkisstjórnin fékk gott tækifæri til að laga þetta kerfi þegar Landsbankinn yfirtók ÚA af Brimi og seldi Samherja, að viðkomandi kvóti skyldi þá ekki vera innleystur og úthlutað til byggðarlaga sem hafa lítinn kvóta! Það er skiljanlegt að þeim útgerðarmönnum sem keyptu kvóta sé umbunað, en þó ekki þeim sem fengu kvótann mest allan gefins. Sumir þykjast hafa keypt 90% kvótans og fengið 10% gefins, þó því sé oft öfugt farið. Þá hefði þeim mátt vera ljóst að þetta var sameiginleg auðlind þjóðarinnar sem átti ekki að selja eða veðsetja! Þetta núverandi kerfi er ekki betra en svo að það eru afskrifaðar skuldir hjá útgerðum um allt land upp á hundruð milljarða sem skattgreiðendur eiga svo að borga til að viðhalda þessum þjófnaði. Þetta kerfi á svo að reyna að réttlæta og endurnýja til næstu 23 ára ef ekki lengur. Það er með ólíkindum að þessi norræna velferðarstjórn skuli ekki hafa séð sóma sinn í að draga saman útgjöld í utanríkismálum t.d. með því að loka sendiráðum og draga úr ferðakostnaði erlendis. Á sama tíma er þúsundum heimila að blæða út og dregið er saman í heilbrigðiskerfinu með lokunum, sem er til þess fallið að auka enn á hörmungar almennings. Það hefði verið hægt að lágmarka þessar aðhaldsaðgerðir ef stjórnvöld hefðu fylgt sínum kosningahugsjónum með veiðileyfagjaldi og innköllun kvótans, þar sem núverandi fiskveiðistefna er ekkert annað en þjófnaður og hryðjuverk við þjóðina, sem viðgengst helst í bananalýðveldi.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun