Þakkir til landlæknis Auðbjörg Reynisdóttir skrifar 4. janúar 2013 08:00 Loksins fékk ég svar við erindi mínu sem ég sendi Embætti landlæknis (EL) þann 13. mars 2012 kl. 17.13 þegar ég óskaði eftir upplýsingum um verkferla þegar kæra berst embættinu. Það kom mér á óvart að fá svar hér á síðum Fréttablaðsins þann 29.12. 2012. Grein landlæknis og Önnu Bjargar Aradóttur sviðsstjóra var reyndar ekki beint til mín heldur var hún sjálfsvörn eftir kröftuga grein Árna R. Árnasonar tveimur dögum áður. Ég sendi áðurnefnda fyrirspurn eftir að hafa kært fjögur mál til embættisins. Mig undraði að meðferð málanna væri með ólíkum hætti og vildi ég vita hvernig þetta ætti að vera. Nú hef ég loksins fengið svar og ljóst að ekkert málanna var unnið samkvæmt þeim verkferlum sem Geir og Anna lýsa í greininni með einni undantekningu þó. Í öllum tilvikum fékk ég bréf um að kæran hefði borist embættinu. Tvö málanna er ég að undirbúa fyrir umboðsmann Alþingis eftir langt ferðalag í ráðuneytinu. Ég kýs að hlífa lesendum við upptalningu mistaka embættisins í mínum málum en nefni eitt dæmi hér á eftir. Ég get með góðri samvisku tekið undir með Árna um að vinnubrögðum embættisins er verulega ábótavant í kærumálum. Áhugasamir geta sent mér línu á audbjorgreynis@gmail.com því ég er fús að upplýsa um það. Spennandi er að sjá hvort einhver frá embættinu hefur í raun hugrekki til að hafa samband og kynna sér eigin mistök.Smjaðursleg yfirlýsing Greinarhöfundar bjóða upp á uppbyggilega umræðu um störf embættisins og langar mig að nota tækifærið og halda áfram frá fyrri greinum mínum sem ég veit ekki betur en hafi verið á uppbyggilegum nótum. Landlæknir nefnir þverfaglegt teymi sem tekur við öllum kærum. Væri ekki snjallt að hafa umboðsmann sjúklinga þar inni? Hann þarf að hafa formlega aðkomu að umfjöllun um öryggi sjúklinga og ekki síst tryggja hagsmuni þeirra sem kæra. Samsetning teymisins skiptir máli og óháð staða þess verður að vera augljós, annars verður ekkert traust. Rannsóknin þarf einnig að vera trúverðugri en með bréfaskriftum milli kollega. Í mínum huga skapar alvörurannsókn meira traust og aðhald en smjaðursleg yfirlýsing landlæknis í lok greinarinnar. Þar reynir hann að fullvissa landsmenn um heilindi embættismanna og álitsgjafa sinna á sama tíma og hann ásakar Árna um að grafa undan trausti embættisins og jafnvel kennir honum um að gera álitsgjafa óstarfhæfa. Í mínum huga er þetta hvorki uppbyggileg né fagleg umræða. Réttur sjúklinga á ekki að vera háður heilindum starfsmanna. Þessi yfirlýsing landlæknis er því álíka innihaldsrík og Völuspáin.Ofbeldi og mannréttindabrot Ef embættið vill í raun og veru að skapa traust væri þá ekki betra að birta gögn um kærumál á sömu nótum og dómstólar gera í viðkvæmum málum er lúta að persónuvernd? Mér þætti eðlilegra að hafa störf svona teymis opinber til að skapa traust fremur en að hafa allt í þoku og enginn getur fjallað um hlutina á eðlilegan hátt. Í einu mála minna lítur út fyrir að bótaréttur hafi fyrnst á meðan embættið rannsakaði málið. Því velti ég fyrir mér hæfi lögfræðingsins í teyminu sem greinilega gætti hagsmuna spítalans en ekki minna hagsmuna. Annar aðili í þessu teymi, jafnframt eini tengiliður embættisins við mig varðandi málið, var yfirmaður þeirra sem gerðu mistökin er leiddu son minn til dauða. Var hann kannski líka vanhæfur? Þótt ég viti lítið um lögfræði efast ég um að dómstólar geti byggt á niðurstöðu embættisins. Hver gætir réttar míns eiginlega? Ég get tekið undir margt með Árna sem upplifir sársaukafull mannréttindabrot af hálfu embættisins því sjálf upplifi ég þetta sem ofbeldi sem allt heilbrigðiskerfið stundar, lítilsvirðandi meðferð mála sem verður að breyta. Reynsla mín af samskiptum við EL, stjórnendur LSH, ráðuneytið og samtöl við aðra þolendur mistaka segja mér að það kostar blóð, svita og tár að ná fram rétti sínum. Þarna standa allir þétt saman og helgislepjan er óhugguleg. Nú er tími til að hlusta og horfa með hjartanu og gera breytingar til hagsbóta fyrir alla. Ég þakka landlækni fyrir upplýsingarnar og held áfram létt í spori inn í nýja árið þar sem þolendur mistaka munu sameinast um uppbyggilega umræðu og umbætur fyrir landsmenn alla. Ég býð spennt eftir svari landlæknis við öðrum erindum mínum. Við getum umborið mistök en ekki lítilsvirðingu og áhugaleysi fyrir því að gera betur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Loksins fékk ég svar við erindi mínu sem ég sendi Embætti landlæknis (EL) þann 13. mars 2012 kl. 17.13 þegar ég óskaði eftir upplýsingum um verkferla þegar kæra berst embættinu. Það kom mér á óvart að fá svar hér á síðum Fréttablaðsins þann 29.12. 2012. Grein landlæknis og Önnu Bjargar Aradóttur sviðsstjóra var reyndar ekki beint til mín heldur var hún sjálfsvörn eftir kröftuga grein Árna R. Árnasonar tveimur dögum áður. Ég sendi áðurnefnda fyrirspurn eftir að hafa kært fjögur mál til embættisins. Mig undraði að meðferð málanna væri með ólíkum hætti og vildi ég vita hvernig þetta ætti að vera. Nú hef ég loksins fengið svar og ljóst að ekkert málanna var unnið samkvæmt þeim verkferlum sem Geir og Anna lýsa í greininni með einni undantekningu þó. Í öllum tilvikum fékk ég bréf um að kæran hefði borist embættinu. Tvö málanna er ég að undirbúa fyrir umboðsmann Alþingis eftir langt ferðalag í ráðuneytinu. Ég kýs að hlífa lesendum við upptalningu mistaka embættisins í mínum málum en nefni eitt dæmi hér á eftir. Ég get með góðri samvisku tekið undir með Árna um að vinnubrögðum embættisins er verulega ábótavant í kærumálum. Áhugasamir geta sent mér línu á audbjorgreynis@gmail.com því ég er fús að upplýsa um það. Spennandi er að sjá hvort einhver frá embættinu hefur í raun hugrekki til að hafa samband og kynna sér eigin mistök.Smjaðursleg yfirlýsing Greinarhöfundar bjóða upp á uppbyggilega umræðu um störf embættisins og langar mig að nota tækifærið og halda áfram frá fyrri greinum mínum sem ég veit ekki betur en hafi verið á uppbyggilegum nótum. Landlæknir nefnir þverfaglegt teymi sem tekur við öllum kærum. Væri ekki snjallt að hafa umboðsmann sjúklinga þar inni? Hann þarf að hafa formlega aðkomu að umfjöllun um öryggi sjúklinga og ekki síst tryggja hagsmuni þeirra sem kæra. Samsetning teymisins skiptir máli og óháð staða þess verður að vera augljós, annars verður ekkert traust. Rannsóknin þarf einnig að vera trúverðugri en með bréfaskriftum milli kollega. Í mínum huga skapar alvörurannsókn meira traust og aðhald en smjaðursleg yfirlýsing landlæknis í lok greinarinnar. Þar reynir hann að fullvissa landsmenn um heilindi embættismanna og álitsgjafa sinna á sama tíma og hann ásakar Árna um að grafa undan trausti embættisins og jafnvel kennir honum um að gera álitsgjafa óstarfhæfa. Í mínum huga er þetta hvorki uppbyggileg né fagleg umræða. Réttur sjúklinga á ekki að vera háður heilindum starfsmanna. Þessi yfirlýsing landlæknis er því álíka innihaldsrík og Völuspáin.Ofbeldi og mannréttindabrot Ef embættið vill í raun og veru að skapa traust væri þá ekki betra að birta gögn um kærumál á sömu nótum og dómstólar gera í viðkvæmum málum er lúta að persónuvernd? Mér þætti eðlilegra að hafa störf svona teymis opinber til að skapa traust fremur en að hafa allt í þoku og enginn getur fjallað um hlutina á eðlilegan hátt. Í einu mála minna lítur út fyrir að bótaréttur hafi fyrnst á meðan embættið rannsakaði málið. Því velti ég fyrir mér hæfi lögfræðingsins í teyminu sem greinilega gætti hagsmuna spítalans en ekki minna hagsmuna. Annar aðili í þessu teymi, jafnframt eini tengiliður embættisins við mig varðandi málið, var yfirmaður þeirra sem gerðu mistökin er leiddu son minn til dauða. Var hann kannski líka vanhæfur? Þótt ég viti lítið um lögfræði efast ég um að dómstólar geti byggt á niðurstöðu embættisins. Hver gætir réttar míns eiginlega? Ég get tekið undir margt með Árna sem upplifir sársaukafull mannréttindabrot af hálfu embættisins því sjálf upplifi ég þetta sem ofbeldi sem allt heilbrigðiskerfið stundar, lítilsvirðandi meðferð mála sem verður að breyta. Reynsla mín af samskiptum við EL, stjórnendur LSH, ráðuneytið og samtöl við aðra þolendur mistaka segja mér að það kostar blóð, svita og tár að ná fram rétti sínum. Þarna standa allir þétt saman og helgislepjan er óhugguleg. Nú er tími til að hlusta og horfa með hjartanu og gera breytingar til hagsbóta fyrir alla. Ég þakka landlækni fyrir upplýsingarnar og held áfram létt í spori inn í nýja árið þar sem þolendur mistaka munu sameinast um uppbyggilega umræðu og umbætur fyrir landsmenn alla. Ég býð spennt eftir svari landlæknis við öðrum erindum mínum. Við getum umborið mistök en ekki lítilsvirðingu og áhugaleysi fyrir því að gera betur.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun