Sjálfstyrking gegn klámi Sigga Dögg skrifar 12. febrúar 2013 18:00 Rætt er um ritskoðun á klámi. Sumir súpa hveljur og segja að vor ráðherra ætli að setja regluverk um gamla góða inn-út-inn-út. Aðrir hafa áhyggjur af því hvers landið okkar skuli gjalda, fyrst gjaldeyrishöft og nú klámbann. Nú er ekki tíminn til að ofanda. Umræða um klám er af hinu góða. Við erum að vekja hinn sofandi gagnrýnanda sem setur spurningarmerki við hvers konar samskipti við viljum eiga hvert við annað og hvað við viljum kenna börnunum. Auðvitað er klám og klám ekki það sama. Mitt klám kann að misbjóða þér og öfugt. Ég er sátt svo lengi sem klámið brýtur ekki lög, er framleitt í umhverfi sem fer vel með leikarana og það sé skýrt að hér séu allir samþykkir og tungumálið er eftir því. Leikararnir spyrja hver annan blíðlega hvort þetta sé gott og þiggja gjarnan leiðbeiningar frá kynlífsfélaganum um hvað megi betur fara. Enginn geltir skipanir eða svívirðingar eða fær brund í augað, nema það gerist algjörlega óvart. Sumir segja að það megi færa rök fyrir því að klám í sjálfu sér sé ekki slæmt og er háð túlkun hvers og eins. Þá er gjarnan tekið dæmi um aðra hluti sem má misnota og fólki bent á að ekki fari allir illa út úr neyslu á til dæmis sykri eða áfengi. Ég tek undir það, en minni á að hér erum við með hlut, kynlíf, sem fólk er hrætt við, það hvorki þorir né kann að tala um það. Okkur er ekki tamt að tala fordómalaust um kynlíf. Það er eitthvað sem mætti skoða ef umræðan á að þroskast og skila okkur farsælli niðurstöðu. Við þurfum að bera virðingu fyrir vali hvers og eins, innan löglegra og skynsamlegra marka. Ég held það myndi reynast okkur erfitt að banna klám og er ekki viss um að það sé leiðin sem við viljum fara. Ég vil að við styrkjum einstaklinginn í því að vera skynsamur og gagnrýninn í sinni neyslu. Aukum fræðslu og fordómalausa umræðu. Kennum börnum að virða tilfinningar sínar og annarra. Styrkjum þau í að standa með sjálfum sér og meina það sem þau segja, og segja það sem þau meina. Búum til samfélag sem kýs að sjá kynlíf frá fleiri hliðum en eingöngu út frá snertingu kynfæra. Göngum jafnvel lengra og bendum á gott klám, eins og frændur okkar Svíar hafa gert og framleitt. Gefum einstaklingum verkfærin til að stýra sínu eigin kynlífi og treysta því að hann sjái fegurðina og húmorinn í því að njóta kynlífs með öðrum einstaklingi á jafnréttisgrundvelli. Með aukinni fræðslu og sjálfsstyrkingu byggjum við grunn að sterkum einstaklingi og vinnum um leið á ótal þjóðfélagsmeinum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigga Dögg Mest lesið Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson Skoðun
Rætt er um ritskoðun á klámi. Sumir súpa hveljur og segja að vor ráðherra ætli að setja regluverk um gamla góða inn-út-inn-út. Aðrir hafa áhyggjur af því hvers landið okkar skuli gjalda, fyrst gjaldeyrishöft og nú klámbann. Nú er ekki tíminn til að ofanda. Umræða um klám er af hinu góða. Við erum að vekja hinn sofandi gagnrýnanda sem setur spurningarmerki við hvers konar samskipti við viljum eiga hvert við annað og hvað við viljum kenna börnunum. Auðvitað er klám og klám ekki það sama. Mitt klám kann að misbjóða þér og öfugt. Ég er sátt svo lengi sem klámið brýtur ekki lög, er framleitt í umhverfi sem fer vel með leikarana og það sé skýrt að hér séu allir samþykkir og tungumálið er eftir því. Leikararnir spyrja hver annan blíðlega hvort þetta sé gott og þiggja gjarnan leiðbeiningar frá kynlífsfélaganum um hvað megi betur fara. Enginn geltir skipanir eða svívirðingar eða fær brund í augað, nema það gerist algjörlega óvart. Sumir segja að það megi færa rök fyrir því að klám í sjálfu sér sé ekki slæmt og er háð túlkun hvers og eins. Þá er gjarnan tekið dæmi um aðra hluti sem má misnota og fólki bent á að ekki fari allir illa út úr neyslu á til dæmis sykri eða áfengi. Ég tek undir það, en minni á að hér erum við með hlut, kynlíf, sem fólk er hrætt við, það hvorki þorir né kann að tala um það. Okkur er ekki tamt að tala fordómalaust um kynlíf. Það er eitthvað sem mætti skoða ef umræðan á að þroskast og skila okkur farsælli niðurstöðu. Við þurfum að bera virðingu fyrir vali hvers og eins, innan löglegra og skynsamlegra marka. Ég held það myndi reynast okkur erfitt að banna klám og er ekki viss um að það sé leiðin sem við viljum fara. Ég vil að við styrkjum einstaklinginn í því að vera skynsamur og gagnrýninn í sinni neyslu. Aukum fræðslu og fordómalausa umræðu. Kennum börnum að virða tilfinningar sínar og annarra. Styrkjum þau í að standa með sjálfum sér og meina það sem þau segja, og segja það sem þau meina. Búum til samfélag sem kýs að sjá kynlíf frá fleiri hliðum en eingöngu út frá snertingu kynfæra. Göngum jafnvel lengra og bendum á gott klám, eins og frændur okkar Svíar hafa gert og framleitt. Gefum einstaklingum verkfærin til að stýra sínu eigin kynlífi og treysta því að hann sjái fegurðina og húmorinn í því að njóta kynlífs með öðrum einstaklingi á jafnréttisgrundvelli. Með aukinni fræðslu og sjálfsstyrkingu byggjum við grunn að sterkum einstaklingi og vinnum um leið á ótal þjóðfélagsmeinum.
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun