Tónlist:
Hljómaskálakvintettinn. Öxar við ána – ættjarðarlög
Smekkleysa
Ég byrjaði mína skólagöngu í Ísaksskóla. Vikan hófst yfirleitt á því að krakkarnir sungu lög á borð við Blessuð sértu sveitin mín, Fyrr var oft í koti kátt og Ó, blessuð vertu sumarsól. Á geisladiskinum Öxar við ána með Hljómskálakvintettinum er að finna mörg þessara laga. Þar eru þau þó ekki sungin af börnum, heldur leikin af fimm málmblásurum, þeim Ásgeiri H. Steingrímssyni, Sveini Þ. Birgissyni, Þorkatli Jóelssyni, Oddi Björnssyni og Bjarna Guðmundssyni. Fimmmenningarnir kalla sig Hljómskálakvintettinn.
Sjarmerandi fortíðarljómi er yfir því þegar góðir lúðrablásarar spila ættjarðarlög. Lúðrasveitir voru gríðarlega vinsælar í gamla daga á Íslandi, þ.e. eftir að Helgi Helgason tónskáld stofnaði Lúðurþeytarafélag Íslands árið 1876. Í seinni tíð fer minna fyrir þeim og fátítt að íslensk tónskáld semji verk fyrir þær.
Hljómskálakvintettinn samanstendur ekki af áhugafólki og nemendum eins og vaninn er með lúðrasveitir. Þetta eru allt fagmenn, með fremri hljóðfæraleikurum landsins. Útsetningarnar eru flestar eftir Ásgeir, annan trompetleikara hópsins. Þær eru prýðilega gerðar, líflegar og blæbrigðaríkar. Ólíkar raddir eru í skemmtilegu mótvægi hver við aðra. Heildarhljómurinn er þéttur, fínofinn og þægilegur áheyrnar.
Hljóðfæraleikurinn er framúrskarandi. Hann er tær og kraftmikill, fallega blátt áfram og fjörlegur. Túlkunin er dillandi og áleitin. Ég held að fólki hljóti að hlýna um hjartaræturnar að heyra gömlu lögin úr barnaskóla spiluð svona vel. Helsti gallinn við geisladiskinn er að maður fær lögin á heilann og getur ekki losnað við þau aftur!
Niðurstaða: Ættjarðarlögin eru hér í einkar vönduðum og notalegum búningi.
Fyrr var oft í koti kátt
