Hann fékk tvær bækur Sara McMahon skrifar 24. desember 2013 06:00 Ég var að velta því fyrir mér hvort að allir áttu jafn góð jól og ég. Ég veit að bróðir minn átti þau ekki af því að hann fékk tvær bækur.“ Svo ritaði pistlahöfundur í dagbók sína eitt aðfangadagskvöld fyrir um tuttugu árum. Gjafirnar sem mér höfðu hlotnast voru einnig taldar upp ásamt stuttri, en greinargóðri lýsingu á hverjum hlut. Mestu púðri eyddi ég þó í að segja frá stemningunni sem ríkti á heimilinu þetta kvöld. Það var augljóslega samverustundin með fjölskyldunni sem stóð upp úr, og það þrátt fyrir að hafa fengið skóna sem mig hafði lengi dreymt um að eignast (samkvæmt því sem fram kemur í dagbókarfærslunni). Í dag er aðfangadagur jóla og því óhjákvæmilegt að rita nokkur orð um jólaandann. Það er auðvelt að falla í þann fúla pytt sem jólastressið er, enda í mörg horn að líta þegar halda á jól. Verkefnalisti minn hefur breyst töluvert frá því að ofangreind færsla var skrifuð, eðlilega, því nú er ég orðin fullorðin og geri sjálf allt sem tilheyrir jólaundirbúningnum: kaupi gjafir, bý til konfekt, baka, þríf heimilið hátt og lágt, skreyti og pakka inn. Horfnir eru dagarnir þar sem ég og systkini mín sátum eins og klessur og horfðum á jólateiknimyndir eða lékum okkur á meðan mamma sá um flest. Ef hægt er að leiða hjá sér allt hið vandræðalega sem ég tók upp á að skrásetja í umrædda dagbók, þá mætti jafnvel draga svolítinn lærdóm frá barninu sem ég var. Og hann er þessi: Þrátt fyrir góðar gjafir þá var það samveran með fjölskyldunni sem gladdi mig mest. Enn ein jólin með ömmu, maturinn hennar mömmu, pakkaútkeyrslan með pabba og félagsskapur systkina minna var það sem ég lagði heilar þrjár blaðsíður undir til að segja frá. Hafið það á bak við eyrað þegar stressið virðist ætla að ná yfirhöndinni. Og gleðileg jól! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sara McMahon Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun
Ég var að velta því fyrir mér hvort að allir áttu jafn góð jól og ég. Ég veit að bróðir minn átti þau ekki af því að hann fékk tvær bækur.“ Svo ritaði pistlahöfundur í dagbók sína eitt aðfangadagskvöld fyrir um tuttugu árum. Gjafirnar sem mér höfðu hlotnast voru einnig taldar upp ásamt stuttri, en greinargóðri lýsingu á hverjum hlut. Mestu púðri eyddi ég þó í að segja frá stemningunni sem ríkti á heimilinu þetta kvöld. Það var augljóslega samverustundin með fjölskyldunni sem stóð upp úr, og það þrátt fyrir að hafa fengið skóna sem mig hafði lengi dreymt um að eignast (samkvæmt því sem fram kemur í dagbókarfærslunni). Í dag er aðfangadagur jóla og því óhjákvæmilegt að rita nokkur orð um jólaandann. Það er auðvelt að falla í þann fúla pytt sem jólastressið er, enda í mörg horn að líta þegar halda á jól. Verkefnalisti minn hefur breyst töluvert frá því að ofangreind færsla var skrifuð, eðlilega, því nú er ég orðin fullorðin og geri sjálf allt sem tilheyrir jólaundirbúningnum: kaupi gjafir, bý til konfekt, baka, þríf heimilið hátt og lágt, skreyti og pakka inn. Horfnir eru dagarnir þar sem ég og systkini mín sátum eins og klessur og horfðum á jólateiknimyndir eða lékum okkur á meðan mamma sá um flest. Ef hægt er að leiða hjá sér allt hið vandræðalega sem ég tók upp á að skrásetja í umrædda dagbók, þá mætti jafnvel draga svolítinn lærdóm frá barninu sem ég var. Og hann er þessi: Þrátt fyrir góðar gjafir þá var það samveran með fjölskyldunni sem gladdi mig mest. Enn ein jólin með ömmu, maturinn hennar mömmu, pakkaútkeyrslan með pabba og félagsskapur systkina minna var það sem ég lagði heilar þrjár blaðsíður undir til að segja frá. Hafið það á bak við eyrað þegar stressið virðist ætla að ná yfirhöndinni. Og gleðileg jól!
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun