Hinsegin bareflið Biblían Sigurvin Lárus Jónsson skrifar 9. júní 2015 12:02 Margir upplifa Biblíuna sem framandi bók sem virðist þjóna þeim tilgangi helstum að vera beitt sem barefli á þau sem falla utan við hið hefðbundna mót. Sú mynd er sannarlega skiljanleg í ljósi þess hversu oft hún er reidd til höggs gegn fólki í ýmsum tilgangi. Því fer þó fjarri að Biblían sé fyrst og fremst barefli, heldur er hún þvert á móti heillandi ritsafn sem hefur lagt grunninn að menningu okkar og samfélagi með ríkari hætti en flesta órar fyrir. Hinsegin fólki hefur sviðið undan barningi þeirra sem beita Biblíunni sem barefli og mætti af því álykta að samkynhneigð væri eitt af megin umfjöllunarefnum ritningarinnar. Svo er þó ekki en af um 30.000 versum Biblíunnar hafa sex ritningarstaðir verið mestmegnis notaðir gegn hinsegin fólki og enginn þeirra fjallar um samkynhneigð. Í Fyrstu Mósebók er að finna tvær frásagnir sem iðulega koma upp þegar samkynhneigð er fordæmd. Önnur þeirra er sagan af eyðingu borgarinnar Sódómu en svo útbreidd er sú hugmynd að þar sé fjallað um hinsegin fólk að borgarnafnið hefur á ensku orðið að heiti á samkynhneigð, með vísan í endaþarmsmök karla. Hin sláandi saga fjallar hinsvegar ekki um ástir heldur útlendingahatur en borgarmúgur hópnauðgar útlendingum sem voru í þeirra huga af hættulegu þjóðerni. Sú nauðgun hefur að markmiði lítillækkun útlendinganna og á ekkert skylt við ástir eða kynlíf. Víða er vísað til Sódómu í Biblíunni en þar er hvergi nefnd sú tenging við kynhneigð sem varð til innan kirkjunnar á 6. öld. Hin frásögnin er önnur sköpunarsagan, sem er þá lesin bókstaflega til að vísa í að Adam og Eva séu sköpuð hvort fyrir annað og útilokar þar með að samkynja pör geti verið það. Bókstafleg túlkun á sköpunarsögunum hefur í gegnum kirkjusöguna verið minnihlutatúlkun en jafnvel með þeim gleraugum er hvergi fjallað um samkynja pör í samhengi sögunnar. Þriðja Mósebók er safn fornra lagatexta musterisins, sem hefur ekki verið haldin í heiðri í Kristinni hefð. Jesús talaði gegn þeirri tegund lögmálshlýðni sem þar birtist og margar Biblíuútgáfur prenta texta bókarinnar með smækkuðu letri. Grunnhugmynd lagabálkanna er að koma á reglu og hreinsa til ógnandi óreiðu hvar sem hún birtist. Líkamsvessar eiga heima í líkamanum og því er kona með tíðir álitin ógn og holdsveikum er gert að yfirgefa samfélagið sökum óreiðunnar og óhreinindanna sem þeim fylgja. Jesús barðist hatrammlega gegn slíkri fordæmingu og starfaði meðal holdsveikra. Á tveimur stöðum er samkynja kynlíf fordæmt í ritinu og það er tengt við óreiðufulla siði nágrannaþjóða sem ógna reglu musterislaganna. Sú fordæming birtist í 3M 18.22 þar sem körlum er bannað að leggjast með körlum eins og konur væru og 3M 20.22 þar sem kallað er eftir lífláti þeirra sem þannig gera. Þessi vers hafa verið grafin upp með andúð í huga í riti sem að öðru leiti hefur verið hafnað af kristinni kirkju og verið notuð til að réttlæta óhugnað á hendur hinsegin fólki sem ætíð verður smánarblettur í kirkjusögunni. Loks eru bréf Páls postula lesin með fordæmingu í huga en Páll hefur þekkt pederastíu sem var algengt umfjöllunarefni í samtímaritum, ýmist af upphafningu eða fordæmingu. Páll notar hvergi þekkt hugtök yfir samkynja sambönd heldur fordæmir í upptalningu á framandi siðum útlendinga þá sem eru malakoi og arsenokoitai (1Kor 6.9-11). Malakos merkir bókstaflega mjúkur og sú mýkt brýtur í bága við karlmennskuhugsjón Páls og skírskotar til hégómagirndar viðkomandi. Seinna hugtakið, sem er hvergi þekkt utan pálsbréfa, merkir bókstaflega rúm-karl og vísar líklegast til karla sem stunduðu vændi. Í Rómverjabréfi fjallar Páll um það sem hann telur framandi og ónáttúrulegan átrúnað og ásakar Rómverja um skurðgoðadýrkun. Af þeim sökum hefur Guð ofurselt þá ,,svívirðilegum girndum”, konur hafa ,,breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum við konur og brunnið í losta hver til annars, karlmenn hafa framið skömm með karlmönnum” (Rm 1.26-7). Mök í þessu samhengi, chersin, merkir bókstaflega ‘að nota’ og er viljandi stillt upp sem andstæðu við nánd eða ástir. Dæmin sem Páll tiltekur eru hluti af rökleiðslu sem á að leiða til trúar og þó hér sé vissulega vísað til kynferðislegs athæfis fjallar textinn um andstæður trúar og skurðgoðadýrkunnar, sjálfstjórnar og losta. Andstætt lostafullri skurðgoðadýrkun útlendinga þá leiðir trú á Krist til réttlætingar af trú og sjálfstjórnar, sem var álitin æðsta dyggðin í Rómarveldi. Sú biblíutúlkun sem fordæmir samkynhneigð með vísan í trúarleg sannindi gerir það ekki á grundvelli umfjöllunar Biblíunnar um samkynhneigð, heldur eigin fordóma í garð hinsegin fólks. Talsmenn þeirra fordóma hafa leitað logandi ljósi að réttlætingu í ritningunni og slagorð þeirra hér á landi fengið úr Rómverjabréfi hefur verið: ,,Laun syndarinnar eru dauði.” Það er sannarlega rétt að trúarlegt ofbeldi í Jesú nafni hefur valdið gríðarlegri þjáningu og dauða í lífi hinsegin fólks en syndin er þeirra sem beita Biblíunni sem barefli. Jesús var harðorður í garð þeirra sem beita trúarlegu ofbeldi og fordæmdi lögmálshlýðni á kostnað fólks. Samkynhneigð leiðir til ástar, sambanda og hinsegin fjölskyldna og þeirra vegna þarf að kveða í kútinn þær raddir sem bera fyrir sig trúfrelsi til að berja á hinsegin fólki. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurvin Lárus Jónsson Mest lesið Líf eftir afplánun Eva Sóley Kristjánsdóttir Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun Ég hef… Karólína Helga Símonardóttir Skoðun Fáni okkar allra Hörður Lárusson Skoðun Séríslensk hávaxtastefna Sigurjón Þórðarson Skoðun Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun Mér var sagt að þegja á meðan fréttatíminn var Haukur Brynjarsson Skoðun Skoðun Skoðun Jöfn skipting skulda og eigna í sambúð Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Samstaða - afl sem breytir samfélaginu Heiða Björg Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ólögleg veðmálastarfsemi á Íslandi Hákon Skúlason skrifar Skoðun Bætum fleiri stólum við borðið Ingibjörg Lilja Þórmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Pyrrosar sigur Helgi Tómasson skrifar Skoðun Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Mér var sagt að þegja á meðan fréttatíminn var Haukur Brynjarsson skrifar Skoðun Allt fyrir Brussel og Nató, hitt reddast einhvern veginn Davíð Bergmann skrifar Skoðun Forljót grá hús Hjalti Andrason skrifar Skoðun Líf eftir afplánun Eva Sóley Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Fáni okkar allra Hörður Lárusson skrifar Skoðun Séríslensk hávaxtastefna Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson skrifar Skoðun Ég hef… Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Sjá meira
Margir upplifa Biblíuna sem framandi bók sem virðist þjóna þeim tilgangi helstum að vera beitt sem barefli á þau sem falla utan við hið hefðbundna mót. Sú mynd er sannarlega skiljanleg í ljósi þess hversu oft hún er reidd til höggs gegn fólki í ýmsum tilgangi. Því fer þó fjarri að Biblían sé fyrst og fremst barefli, heldur er hún þvert á móti heillandi ritsafn sem hefur lagt grunninn að menningu okkar og samfélagi með ríkari hætti en flesta órar fyrir. Hinsegin fólki hefur sviðið undan barningi þeirra sem beita Biblíunni sem barefli og mætti af því álykta að samkynhneigð væri eitt af megin umfjöllunarefnum ritningarinnar. Svo er þó ekki en af um 30.000 versum Biblíunnar hafa sex ritningarstaðir verið mestmegnis notaðir gegn hinsegin fólki og enginn þeirra fjallar um samkynhneigð. Í Fyrstu Mósebók er að finna tvær frásagnir sem iðulega koma upp þegar samkynhneigð er fordæmd. Önnur þeirra er sagan af eyðingu borgarinnar Sódómu en svo útbreidd er sú hugmynd að þar sé fjallað um hinsegin fólk að borgarnafnið hefur á ensku orðið að heiti á samkynhneigð, með vísan í endaþarmsmök karla. Hin sláandi saga fjallar hinsvegar ekki um ástir heldur útlendingahatur en borgarmúgur hópnauðgar útlendingum sem voru í þeirra huga af hættulegu þjóðerni. Sú nauðgun hefur að markmiði lítillækkun útlendinganna og á ekkert skylt við ástir eða kynlíf. Víða er vísað til Sódómu í Biblíunni en þar er hvergi nefnd sú tenging við kynhneigð sem varð til innan kirkjunnar á 6. öld. Hin frásögnin er önnur sköpunarsagan, sem er þá lesin bókstaflega til að vísa í að Adam og Eva séu sköpuð hvort fyrir annað og útilokar þar með að samkynja pör geti verið það. Bókstafleg túlkun á sköpunarsögunum hefur í gegnum kirkjusöguna verið minnihlutatúlkun en jafnvel með þeim gleraugum er hvergi fjallað um samkynja pör í samhengi sögunnar. Þriðja Mósebók er safn fornra lagatexta musterisins, sem hefur ekki verið haldin í heiðri í Kristinni hefð. Jesús talaði gegn þeirri tegund lögmálshlýðni sem þar birtist og margar Biblíuútgáfur prenta texta bókarinnar með smækkuðu letri. Grunnhugmynd lagabálkanna er að koma á reglu og hreinsa til ógnandi óreiðu hvar sem hún birtist. Líkamsvessar eiga heima í líkamanum og því er kona með tíðir álitin ógn og holdsveikum er gert að yfirgefa samfélagið sökum óreiðunnar og óhreinindanna sem þeim fylgja. Jesús barðist hatrammlega gegn slíkri fordæmingu og starfaði meðal holdsveikra. Á tveimur stöðum er samkynja kynlíf fordæmt í ritinu og það er tengt við óreiðufulla siði nágrannaþjóða sem ógna reglu musterislaganna. Sú fordæming birtist í 3M 18.22 þar sem körlum er bannað að leggjast með körlum eins og konur væru og 3M 20.22 þar sem kallað er eftir lífláti þeirra sem þannig gera. Þessi vers hafa verið grafin upp með andúð í huga í riti sem að öðru leiti hefur verið hafnað af kristinni kirkju og verið notuð til að réttlæta óhugnað á hendur hinsegin fólki sem ætíð verður smánarblettur í kirkjusögunni. Loks eru bréf Páls postula lesin með fordæmingu í huga en Páll hefur þekkt pederastíu sem var algengt umfjöllunarefni í samtímaritum, ýmist af upphafningu eða fordæmingu. Páll notar hvergi þekkt hugtök yfir samkynja sambönd heldur fordæmir í upptalningu á framandi siðum útlendinga þá sem eru malakoi og arsenokoitai (1Kor 6.9-11). Malakos merkir bókstaflega mjúkur og sú mýkt brýtur í bága við karlmennskuhugsjón Páls og skírskotar til hégómagirndar viðkomandi. Seinna hugtakið, sem er hvergi þekkt utan pálsbréfa, merkir bókstaflega rúm-karl og vísar líklegast til karla sem stunduðu vændi. Í Rómverjabréfi fjallar Páll um það sem hann telur framandi og ónáttúrulegan átrúnað og ásakar Rómverja um skurðgoðadýrkun. Af þeim sökum hefur Guð ofurselt þá ,,svívirðilegum girndum”, konur hafa ,,breytt eðlilegum mökum í óeðlileg og eins hafa karlar hætt eðlilegum mökum við konur og brunnið í losta hver til annars, karlmenn hafa framið skömm með karlmönnum” (Rm 1.26-7). Mök í þessu samhengi, chersin, merkir bókstaflega ‘að nota’ og er viljandi stillt upp sem andstæðu við nánd eða ástir. Dæmin sem Páll tiltekur eru hluti af rökleiðslu sem á að leiða til trúar og þó hér sé vissulega vísað til kynferðislegs athæfis fjallar textinn um andstæður trúar og skurðgoðadýrkunnar, sjálfstjórnar og losta. Andstætt lostafullri skurðgoðadýrkun útlendinga þá leiðir trú á Krist til réttlætingar af trú og sjálfstjórnar, sem var álitin æðsta dyggðin í Rómarveldi. Sú biblíutúlkun sem fordæmir samkynhneigð með vísan í trúarleg sannindi gerir það ekki á grundvelli umfjöllunar Biblíunnar um samkynhneigð, heldur eigin fordóma í garð hinsegin fólks. Talsmenn þeirra fordóma hafa leitað logandi ljósi að réttlætingu í ritningunni og slagorð þeirra hér á landi fengið úr Rómverjabréfi hefur verið: ,,Laun syndarinnar eru dauði.” Það er sannarlega rétt að trúarlegt ofbeldi í Jesú nafni hefur valdið gríðarlegri þjáningu og dauða í lífi hinsegin fólks en syndin er þeirra sem beita Biblíunni sem barefli. Jesús var harðorður í garð þeirra sem beita trúarlegu ofbeldi og fordæmdi lögmálshlýðni á kostnað fólks. Samkynhneigð leiðir til ástar, sambanda og hinsegin fjölskyldna og þeirra vegna þarf að kveða í kútinn þær raddir sem bera fyrir sig trúfrelsi til að berja á hinsegin fólki.
Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun
Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson Skoðun
Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun
Skoðun Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar
Skoðun Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson skrifar
Skoðun Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson skrifar
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun
Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson Skoðun
Leikur að lýðræðinu Ása Valdís Árnadóttir,Björn Kristinn Pálmarsson,Smári Bergmann Kolbeinsson Skoðun