Hvítþvottur skóskúrka Jakob Frímann Magnússon skrifar 19. febrúar 2015 07:00 Fram undan er Hönnunarmars með tilheyrandi tískusýningum og upplifunum í miðborginni þar sem Reykjavik Fashion Festival ber hæst. Fyrirtæki á vettvangi tísku og hönnunar hafa komið og farið í tímans rás. Nokkur hafa lifað af og dafnað frá ári til árs þrátt fyrir veikburða stoðkerfi hönnunar á Íslandi. Eitt þeirra fyrirtækja sem hafa staðið sig hvað best og náð umtalsverðum árangri á alþjóðavettvangi er fyrirtæki hjónanna Hugrúnar Árnadóttur og Magna Þorsteinssonar, KronKron. KronKron hefur starfað í miðborginni í um 15 ára skeið við vaxandi vinsældir. Vöxturinn hefur byggt á fyrirtakshönnun og gæðum, skynsamlegum og aðhaldssömum rekstri og varfærni í illfyrirsjáanlegum heimi íslenskra viðskipta. Vörur fyrirtækisins hafa verið seldar í um hundrað löndum. Á undanförnum misserum hefur fyrirtækið heldur betur vakið athygli með því að vera ítrekað boðin þátttaka í alþjóðlegum stórviðburðum á borð við Emmys, MTV Awards, American Music Awards, Hollywood Film Awards og Golden Globe.Afsláttur boðinn af ónýtri vöru Í hinum skreipa heimi árstíðabundinnar tískuvöru skiptir sköpum að varan skili sér með óaðfinnanlegum hætti á viðkomandi markað innan settra tímamarka. Samansafn vel útfærðra smáatriða og fágunar hefur einkennt tískuhönnun KronKron um árabil og hvers kyns frávik eða slökun á gæðakröfum getur hæglega orðið banabiti tískuhönnunarfyrirtækis af þessum toga. Mikilvæg sending frá spænskum skóframleiðanda KronKron reyndist alvarlega gölluð árið 2011 og gerði fyrirtækið strax athugasemdir og hafnaði umræddri pöntun. Framleiðandinn lét eins og um smámál væri að ræða, krafðist tafarlausrar greiðslu en bauð 20% afslátt í ljósi hinna augljósu galla og slufsulega frágangs. KronKron hafnaði því alfarið að taka umrædda gallagripi til sölu og dreifingar, jafnvel þótt 20% afsláttur byðist. Það er þekkt að metnaðarfullt tísku- og hönnunarfyrirtæki gefur engan afslátt af gæðakröfum sínum og metnaði og lætur ekki hyskni framleiðenda stjórna eigin för.Óprúttnir gripdeildarmenn Hinir óprúttnu spænsku skóframleiðendur og umbjóðendur þeirra þrjóskuðust við. Á svipuðum tíma tóku að berast ábendingar að utan um að skór KronKron væru til sölu hjá verslunum og keðjum sem hvergi sá stað í viðskiptamannaskrám fyrirtækisins. Eigendur KronKron neituðu lengi vel að trúa slíku upp á samstarfsaðila fyrirtækisins um margra ára skeið. Sannleikurinn kom þó um síðir í ljós: Hinir óprúttnu erlendu viðsemjendur KronKron höfðu sjálfir stundað að selja vörur undir merkjum KronKron – án minnstu vitundar fyrirtækisins og í augljósu trássi við þær sérverslanir og keðjur sem fyrirtækið hafði ræktað sambönd við um árabil. Hér má augljóst vera að framinn hefur verið alvarlegur glæpur með einbeittum brotavilja; höfundarréttur ekki virtur og vöru dreift í nafni KronKron án vitundar eða samráðs við fyrirtækið, hönnuði þess og eigendur. Vægast sagt vítaverð og refsiverð framganga, en viti menn! Þau undur og stórmerki áttu sér stað fyrir skemmstu að sjálfur Hæstiréttur Íslands dæmdi spænsku skúrkunum í vil og það með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir hið smáa en glæsilega íslenska tískufyrirtæki! Sýndi þar æðsti dómstóll landsins að hann hefur lítinn skilning á verðmæti hágæðavöru sem haldin er galla eða þá á eðli hönnunar. Meðhöndlaði Hæstiréttur því málið líkt og þar væri um að ræða hvern annan sandpoka, sem tæki verðbreytingum eftir því hversu vel heppnaður sandpokinn væri. Dómurinn undirstrikar einnig hversu lítillar verndar hönnuðir njóta og hversu takmörkuð úrræði þeirra eru þegar á þeim er brotið. Getur virkilega verið svo komið að höfundarréttur sé að engu hafður, t.a.m. sökum þess að viðvarandi höfundarréttarbrot gagnvart listafólki á netinu eru iðulega látin afskiptalaus af yfirvöldum? Hvernig getur mönnum daprast dómgreind og réttlætiskennd með svo augljósum hætti? Viljum við gera Ísland að alþjóðlegu skúrkaskjóli með blessun íslenskra dómstóla í bak og fyrir? Skyldi dómur sem þessi geta orðið fordæmisgefandi? Sé svo, ber þeim sem hér á landi starfa að sköpun að hugsa alvarlega sinn gang og hvort sætt sé lengur eða stætt á Íslandi. Í tilviki KronKron hljóta að vera hverfandi líkur á að fyrirtækið geti, eftir slíkt reiðarslag, orðið sú víðfleyga skrautfjöður á Hönnunarmars eða Reykjavík Fashion Festival sem til stóð að það yrði og maklegt var. Framtíð þessa frábæra fyrirtækis hlýtur að vera í alvarlegu uppnámi eftir kostnaðarsama réttlætis- og varnarbaráttu fyrir dómstólum – sem engu skilaði nema enn verri skaða og óvæntri sneypu. Fyrirhuguð þátttaka fyrirtækisins og eigenda þess í framtíðarþróun og markaðssetningu íslenskrar hönnunar og tísku hefur verið teflt í dapurlega tvísýnu, algjörlega að ófyrirsynju. Mikil eftirsjá yrði að jafn glæsilegu fyrirtæki og KronKron úr miðborginni. Ekki síður af akri hinna skapandi greina þar sem íslensk tískuhönnun hefur um árabil leikið veigamikið hlutverk í markaðssetningu og ímyndarsköpun Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Golden Globes HönnunarMars Jakob Frímann Magnússon RFF Mest lesið Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson Skoðun Erfðafjárskattur hækkar Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson Skoðun Hækkaði Sjálfstæðisflokkurinn erfðafjárskatt um 6,3 milljarða? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Að fá óvæntan skatt í jólagjöf Tina Paic Skoðun Halldór 29.11.2025 Halldór Skoðun Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vitund - hin ósýnilega breytingavél Þórdís Filipsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsi Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Gleðilega hátíð og baráttukveðjur Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk ber ekki ábyrgð á velferð samfélagsins Rúnar Björn Herrera Þorkelsson skrifar Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson skrifar Skoðun Það þarf ekki krísu til að reka borg af ábyrgð Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Enginn er „bara fangi“ eða glæpamaður Gylfi Þorkelsson skrifar Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Eiga þakklæti og pólitík samleið? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kaffistofa Samhjálpar og minnstu bræður okkar Einar Baldvin skrifar Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson skrifar Skoðun Sagan um þorskinn og sjálfstæðið Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Réttlæti í almannatryggingum Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar Sjá meira
Fram undan er Hönnunarmars með tilheyrandi tískusýningum og upplifunum í miðborginni þar sem Reykjavik Fashion Festival ber hæst. Fyrirtæki á vettvangi tísku og hönnunar hafa komið og farið í tímans rás. Nokkur hafa lifað af og dafnað frá ári til árs þrátt fyrir veikburða stoðkerfi hönnunar á Íslandi. Eitt þeirra fyrirtækja sem hafa staðið sig hvað best og náð umtalsverðum árangri á alþjóðavettvangi er fyrirtæki hjónanna Hugrúnar Árnadóttur og Magna Þorsteinssonar, KronKron. KronKron hefur starfað í miðborginni í um 15 ára skeið við vaxandi vinsældir. Vöxturinn hefur byggt á fyrirtakshönnun og gæðum, skynsamlegum og aðhaldssömum rekstri og varfærni í illfyrirsjáanlegum heimi íslenskra viðskipta. Vörur fyrirtækisins hafa verið seldar í um hundrað löndum. Á undanförnum misserum hefur fyrirtækið heldur betur vakið athygli með því að vera ítrekað boðin þátttaka í alþjóðlegum stórviðburðum á borð við Emmys, MTV Awards, American Music Awards, Hollywood Film Awards og Golden Globe.Afsláttur boðinn af ónýtri vöru Í hinum skreipa heimi árstíðabundinnar tískuvöru skiptir sköpum að varan skili sér með óaðfinnanlegum hætti á viðkomandi markað innan settra tímamarka. Samansafn vel útfærðra smáatriða og fágunar hefur einkennt tískuhönnun KronKron um árabil og hvers kyns frávik eða slökun á gæðakröfum getur hæglega orðið banabiti tískuhönnunarfyrirtækis af þessum toga. Mikilvæg sending frá spænskum skóframleiðanda KronKron reyndist alvarlega gölluð árið 2011 og gerði fyrirtækið strax athugasemdir og hafnaði umræddri pöntun. Framleiðandinn lét eins og um smámál væri að ræða, krafðist tafarlausrar greiðslu en bauð 20% afslátt í ljósi hinna augljósu galla og slufsulega frágangs. KronKron hafnaði því alfarið að taka umrædda gallagripi til sölu og dreifingar, jafnvel þótt 20% afsláttur byðist. Það er þekkt að metnaðarfullt tísku- og hönnunarfyrirtæki gefur engan afslátt af gæðakröfum sínum og metnaði og lætur ekki hyskni framleiðenda stjórna eigin för.Óprúttnir gripdeildarmenn Hinir óprúttnu spænsku skóframleiðendur og umbjóðendur þeirra þrjóskuðust við. Á svipuðum tíma tóku að berast ábendingar að utan um að skór KronKron væru til sölu hjá verslunum og keðjum sem hvergi sá stað í viðskiptamannaskrám fyrirtækisins. Eigendur KronKron neituðu lengi vel að trúa slíku upp á samstarfsaðila fyrirtækisins um margra ára skeið. Sannleikurinn kom þó um síðir í ljós: Hinir óprúttnu erlendu viðsemjendur KronKron höfðu sjálfir stundað að selja vörur undir merkjum KronKron – án minnstu vitundar fyrirtækisins og í augljósu trássi við þær sérverslanir og keðjur sem fyrirtækið hafði ræktað sambönd við um árabil. Hér má augljóst vera að framinn hefur verið alvarlegur glæpur með einbeittum brotavilja; höfundarréttur ekki virtur og vöru dreift í nafni KronKron án vitundar eða samráðs við fyrirtækið, hönnuði þess og eigendur. Vægast sagt vítaverð og refsiverð framganga, en viti menn! Þau undur og stórmerki áttu sér stað fyrir skemmstu að sjálfur Hæstiréttur Íslands dæmdi spænsku skúrkunum í vil og það með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir hið smáa en glæsilega íslenska tískufyrirtæki! Sýndi þar æðsti dómstóll landsins að hann hefur lítinn skilning á verðmæti hágæðavöru sem haldin er galla eða þá á eðli hönnunar. Meðhöndlaði Hæstiréttur því málið líkt og þar væri um að ræða hvern annan sandpoka, sem tæki verðbreytingum eftir því hversu vel heppnaður sandpokinn væri. Dómurinn undirstrikar einnig hversu lítillar verndar hönnuðir njóta og hversu takmörkuð úrræði þeirra eru þegar á þeim er brotið. Getur virkilega verið svo komið að höfundarréttur sé að engu hafður, t.a.m. sökum þess að viðvarandi höfundarréttarbrot gagnvart listafólki á netinu eru iðulega látin afskiptalaus af yfirvöldum? Hvernig getur mönnum daprast dómgreind og réttlætiskennd með svo augljósum hætti? Viljum við gera Ísland að alþjóðlegu skúrkaskjóli með blessun íslenskra dómstóla í bak og fyrir? Skyldi dómur sem þessi geta orðið fordæmisgefandi? Sé svo, ber þeim sem hér á landi starfa að sköpun að hugsa alvarlega sinn gang og hvort sætt sé lengur eða stætt á Íslandi. Í tilviki KronKron hljóta að vera hverfandi líkur á að fyrirtækið geti, eftir slíkt reiðarslag, orðið sú víðfleyga skrautfjöður á Hönnunarmars eða Reykjavík Fashion Festival sem til stóð að það yrði og maklegt var. Framtíð þessa frábæra fyrirtækis hlýtur að vera í alvarlegu uppnámi eftir kostnaðarsama réttlætis- og varnarbaráttu fyrir dómstólum – sem engu skilaði nema enn verri skaða og óvæntri sneypu. Fyrirhuguð þátttaka fyrirtækisins og eigenda þess í framtíðarþróun og markaðssetningu íslenskrar hönnunar og tísku hefur verið teflt í dapurlega tvísýnu, algjörlega að ófyrirsynju. Mikil eftirsjá yrði að jafn glæsilegu fyrirtæki og KronKron úr miðborginni. Ekki síður af akri hinna skapandi greina þar sem íslensk tískuhönnun hefur um árabil leikið veigamikið hlutverk í markaðssetningu og ímyndarsköpun Íslands.
Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar
Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar