Var baðlaus í tvo mánuði

Guðbjörg Hermannsdóttir var einstæð móðir með tvö ung börn og fasteign sem hún sá fram á að missa þegar hún leitaði sér aðstoðar hjá þjónusturáðgjafa og fór í endurfjármögnun.

Hún náði að selja á hagstæðum tíma og stækka við sig og nýtti sér tengslin í fjölskyldunni í öllum framkvæmdum eða lét segja sér fyrir verkum.

Hún segir mikilvægast að standa skil á öllum reikningum sem varða heimilið, allt annað má bíða.

„Á sínum tíma árið 2003 kaupi ég parhús af Grindin ehf. á Árnastíg í Grindavík og fæ það afhent fokhelt,“ segir Guðbjörg.

„Svo var ég með aukapening til að gera og græja það sem þurfti, þannig að ég stóð uppi með fína eign sem kostaði ekki mikið.

Þegar Guðbjörg var ófrísk af öðru barni sínu þurfti hún að hætta að vinna að vinna snemma á meðgöngunni, greiðslan úr fæðingarorlofssjóði var 57.000 kr. á mánuði og hún þurfti að stytta fæðingarorlofið og mæta með barnið í vinnuna.

„Þetta og annað leiddi til þess að ég var komin með massífar skuldir og fasteign sem ég réð ekki við að borga af og ég sá fyrir mér að ég væri að fara að missa heimilið. Ég fór í bankann minn og var bara vísað út þar, sama átti við um aðra banka sem ég leitaði til.

Ég var komin með yfirdrátt til að halda mér og börnunum uppi. Að lokum ákvað ég að láta reyna á þann síðasta, Íslandsbanka, þar sem ég hafði jú engu að tapa að fá eitt nei í viðbót. Og ég gekk þar inn með þau skilaboð að ég væri með það svartasta sem þau hefðu séð.

Þar var hinsvegar tekið vel á móti mér og mér sýnt hvernig ég gat endurfjármagnað dæmið sem ég gerði og ég náði að laga allar skuldir sem ég var komin í og færði öll mín viðskipti yfir í Íslandsbanka. Mér finnst ég ekki bara kennitala þar og ég get leitað til þeirra með allt sem varðar fjármálin mín.“

Eftir þetta hefur Guðbjörg haft þann vana ef að hún sér fram á að áætlanir séu ekki alveg að fara að standast með greiðslu reikninga eða annað, að hafa samband strax en ekki bíða þar til hlutirnir eru komnir í ógöngur.

Líkt og hjá mörgum öðrum hækkuðu lánin hennar þegar kreppan kom, en hún fékk leiðréttingu og lánið lækkaði.

„Ég fékk símtal ekki löngu fyrir hrun frá bankanum sem ég var í þá hvort ég vildi ekki færa lánið mitt í erlent lán, en sem betur fer sagði ég nei við því, hefði ég gert það hefði ég misst húsið. Ég var síðan svo heppin að selja eignina mína á réttum tíma árið 2014 og fékk meira fyrir hana en ég skuldaði í henni,“ segir Guðbjörg.

Hún keypti aðra fokhelda eign í Grindavík og flutti lánið yfir á hana, enda var lánið nánast að sömu fjárhæð og hún keypti eignina á.

„Ég var búin að horfa lengi á þetta hús sem seldist aldrei og kaupi það fokhelt á 21 milljón, í dag er sölumat á eigninni komið upp í 50 milljónir. Ég var með afgang eftir söluna á fyrri eign sem ég gat notað til að klára núverandi eign. Í dag er ég að greiða um 110 þúsund á mánuði af láninu. Greiðslubyrðin er sú sama og af fyrri eigninni.“

Baklandið nýtt í framkvæmdir og Guðbjörg lét skipa sér fyrir

„Ég hef alltaf séð sjálf um mín fjármál, en ég og Árni sambýlismaður minn erum með gott bakland í okkar fjölskyldum og ég nýtti mér tengslin í fjölskyldunni og fólkið sem kunni til verka til að koma húsinu í stand. Ég til dæmis keypti allar innréttingar ósamsettar og svo voru karlmennirnir í fjölskyldunni fengnir til að setja þær upp,“ segir Guðbjörg. 

„Því meira sem þú getur gert sjálfur þá ertu að spara þér rosaleg gjöld. Sem dæmi má nefna að við gerðum alla tengla sjálf og spöruðum hálfa milljón bara þar. Síðan fékk ég rafvirkja til að klára verkið. Ekki er ég sjálf laghent, en mér var sagt fyrir verkum, eins og til dæmis að skera út fyrir rafmagnstenglum í frauðið, síðan þurfti fræsara á steypuna. Ég var með laghent fólk með mér sem kann til verka og sagði mér fyrir verkum. 

Svo kom vinkona mín Anna Sigga og var á staðnum sem móralskur stuðningur. Þegar húsið var orðið semi íbúðarhæft og búið að sparsla veggi, þá kom allur vinahópurinn og málaði með mér. Maður græðir á því að eiga góða að, það er bara staðreynd og ég og minir vinir höfum alltaf verið svona, við hjálpumst að sama hvað það er. “

Maður býr þar sem maður hefur það þokkalegt

Guðbjörg var komin með þá hugmynd að flytja til Reykjavíkur þegar hún seldi fyrri eignina, „en ég fengi ekki svona gott hús þar fyrir þennan pening fyrir okkur, ég er með fullt hús af sambýlismanni, börnum og gæludýrum. Maður er þar sem maður hefur það þokkalegt og ég næ að borga af öllu sem ég þarf að gera,“ segir Guðbjörg. „„Ég er með yfirdrátt í dag en það gengur allt mun betur í dag en áður. Stundum fer ég alveg yfir línuna og kaupi of mikið af drasli, þá þarf ég bara að hafa fyrir því. Baklandið mitt er líka í Grindavík. Ég gerði það sem ég gat gert með það sem ég hafði í höndunum. Núna erum við að safna okkur fyrir palli, það er búið að gera grunninn.“

Greiðsla reikninga gengur fyrir

Í dag lætur Guðbjörg ganga fyrir að greiða reikninga. „Allt sem varðar reikninga það stenst 100%, það verður að vera númer 1 2 og 3, húsnæðislán og visakort og slíkt það gengur fyrir. Ef ég á minni pening þá sker ég niður á öðrum stöðum. Maður þarf að sníða sér stakk eftir vexti, maður getur ekki gert eitthvað skemmtilegt til dæmis í einhverjum mánuði af því allt sem tengist börnum og heimili gengur fyrir,“ segir Guðbjörg. 

„Margir ná ekki alltaf endum saman og ég er alveg ein af þeim, ég hef margoft lent í vandræðum. Maður er í velvild hjá bankanum, ég hef leitað til hans og fengið aðstoð og staðið við mín plön. Ef ég sé fram á að eiga erfitt þá tala ég strax við bankann. Þeir eru liðlegri við að hjálpa manni ef maður kemur strax frekar en að bíða. Ég er eins og allir aðrir og hef lent í kröggum og hef þá sest niður með mínum fjármálaráðgjafa og fengið ráðgjöf.“

Guðbjörg mælir með að fólk leiti sér ráðgjafar áður en það fer í fasteignakaup og kynni sér málin: „Ertu nógu mikið inn í þessu til að vita hvað þú átt að gera eða þarftu að fá aðstoð?“

Hún hefur sjálf reynt hvernig er að hafa fyrir hlutunum og láta sér stundum nægja að hafa ekki allt eins og það á vera. 

„Það var til dæmis bara klósett á Árnastíg fyrst þegar ég flutti, ekkert bað eða sturta. Og ég var baðlaus þar í tvo mánuði með nýfætt barn. Ég lét mig hafa það og fór í bað hjá mömmu og pabba í næstu götu eða hjá nágrannanum á móti,“ segir Guðbjörg.



Þetta var saga Guðbjargar, hvernig viltu að þín saga verði? Pantaðu ráðgjöf og komdu til okkar og gerðu þitt plan.



Greinin er kostuð af Íslandsbanka en hún er hluti af Það er hægt, verkefni bankans um fyrstu kaup á fasteign.