Séreign er ekki sýnd veiði, heldur þín eign Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar 31. ágúst 2017 07:00 Hrafn Magnússon, fyrrverandi framkvæmdastjóri Landssamtaka lífeyrissjóða, skrifaði grein í Fréttablaðið fimmtudaginn 17. ágúst undir fyrirsögninni „Séreign er sýnd veiði en ekki gefin“. Þar er hann meðal annars að tala um samkomulag vegna 3,5% viðbótariðgjalda í tilgreinda séreign að hluta eða öllu leyti, þegar iðgjald atvinnurekanda í lífeyrissjóði hækkar úr 8% í 11,5% og heildariðgjaldið verður komið í 15,5% um mitt næsta ár.Séreign eða samtrygging? Þar segir Hrafn orðrétt: „Séreign er einkaeign sjóðsfélagans og erfanleg. Í séreigninni felst hins vegar engin trygging, ef aðstæður sjóðsfélagans breytast skyndilega vegna slyss eða heilsubrests. Séreignarfyrirkomulagið byggist líka á því að engin afkomutrygging er fyrir hendi fyrir eftirlifandi maka og börn vegna óvænts andláts sjóðsfélagans.“ Og síðan lofar hann samtrygginguna sem ódýrasta og skilvirkasta tryggingarform sem fyrirfinnst hér á landi. Láglaunamaður á lágmarkslaunum með 300 þúsund krónur á mánuði fær bara 160 þúsund krónur á mánuði í örorkubætur frá lífeyrissjóði. Þá er eftir að skatta og skerða þær bætur og einnig keðjuverkandi skerða þær. Af 160.000 krónunum er 51.000 krónur núll. Gefur viðkomandi lífeyrislaunaþega ekki krónu í vasann. Eftir skatt og skerðingar skila 160.000 krónu lífeyrislaun bara 40.000 krónum í vasann og samtals 236.000 króna heildartekjur eftir skatt og skerðingar með tekjum frá TR. Skattur og skerðingar eru heilar 120.000 krónur af lífeyrissjóðslaununum eða um 75% skattur. Þá er eftir að gera keðjuverkandi skerðingar á því sem eftir er, því lífeyrissjóðslaunin skerða einnig húsaleigubætur, vaxtabætur, barnabætur og alla styrki verkalýðsfélaga, t.d. námsstyrki og fleiri styrki. Niðurstaðan er því sú að 160.000 krónu lífeyrissjóðslaunin eru í sumum tilfellum núll. Skila ekki krónu til þeirra sem hafa safnað þeim sem lögþvinguðum sparnaði, sem á að vera eignavarinn. Þá fer hann í mínus í þeim tilfellum sem vinnulaun koma við sögu hjá þeim öryrkjum og eldri borgurum sem eru svo hugaðir að reyna að vinna fyrir smá tekjum og geta það heilsu sinnar vegna.Upplýst ákvörðun Hrafn segir tryggingaverndina það dýrmætasta og henni má ekki fórna. Jú, það er rétt fyrir hann og aðra hálaunaða starfsmenn lífeyrissjóða og verkalýðsfélaga. Fyrir þá er hún flott, því þeir hafa ekkert með TR, öðru nafni skerðingarstofnun ríkisins, að gera. Þeir Hrafn og aðrir hátekjumenn ASÍ, BSRB og SA missa ekki styrki og eru ekki keðjuverkandi skertir í mínus og vinna ekki þannig að þeir verði að borga fyrir að vinna, ekki bara öll launin, heldur meira en það og fara í mínus. Nei, séreignin er það eina sem láglaunþeginn á og vonandi velja allir almennir launþegar að ávaxta 3,5% þar og þá á ekki í áhættufjárfestingu, heldur þar sem hún er örugg.Að veðja við sjálfan sig Ef hætt yrði að skerða bætur vegna eigin lífeyrissjóðstekna lífeyrisþega yrði aukakostnaður ríkissjóðs 37.012 milljarðar króna á ári. Örorkulífeyrir er 7.447 milljarðar og ellilífeyrir 29.565 milljarðar króna. Kostnaður ríkisins vegna atvinnutekna lífeyrisþega er 3,2 milljarðar hjá öryrkjum og 2,5 milljarðar hjá ellilífeyrisþegum eða samtals 5,7 milljarða króna. Skerðingar vegna fjármagnstekna eru um 4,5 milljarðar króna og því eru skerðingarnar um 48 milljarðar króna í heildina og þá er skatturinn ekki undir 60 milljörðum króna. Samtals eru þetta yfir 108 milljarðar króna. Hver er það sem græðir því á þessu spillta mannvonsku kerfi. Jú, það er hátekjufólkið og aðrir útvaldir auðmenn. Við sem erum föst í þessu mannvonskukerfi þeirra lifum í fátækt og stór hópur í sárafátækt. Sköttum því strax lífeyrissjóðsgreiðslur í lífeyrissjóðina, því það er fáránlegt að sjóðirnir séu að leika sér á markaði með skatttekjur framtíðarinnar. Tapaðar skatttekjur vegna hrunsins 2007 voru ekki undir 250 milljörðum króna og nú er í lífeyrissjóðunum skattur á markaði upp á um 1.500 milljarða króna. Spáið í það og hvað væri hægt að gera við þá milljarða fyrir fólkið í landinu, en ekki bara útvalið hálaunafólk ríkisins, verkalýðsforingja og Samtaka atvinnulífsins. Miðgildi ráðstöfunartekna eru í dag um 719.000 krónur og lágmarkslífeyrir 228.774 krónur. Fátæktarmörkin eru því í dag tekjur sem eru undir 360.000 krónum og því eru lífeyrislaunin um 130.000 undir fátæktarmörkum sem er ekkert annað en sárafátækt. Þá eru 300.000 króna lágmarkslaun í landinu einnig vel undir fátæktarmörkum og hvað segir það um verkalýðsfélögin, ríkið og SA, sem stjórna launastefnunni og lífeyrissjóðskerfunum á Íslandi? Höfundur er varaformaður Flokks fólksins og formaður BÓTar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Guðmundur Ingi Kristinsson Mest lesið Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun Við erum ekki valdalausar. Við erum óbrjótandi Noorina Khalikyar Skoðun Vægið eftir sem áður dropi í hafið Hjörtur J Guðmundsson Skoðun Allir geta hjálpað einhverjum Árni Sigurðsson Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson Skoðun Halldór 06.09.2025 Halldór Að gjamma á stóra grábjörninn getur haft afleiðingar! Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Að gjamma á stóra grábjörninn getur haft afleiðingar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lokun Leo Seafood - Afleiðing tvöföldunar veiðigjalda Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Allir geta hjálpað einhverjum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Við erum ekki valdalausar. Við erum óbrjótandi Noorina Khalikyar skrifar Skoðun Vægið eftir sem áður dropi í hafið Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar Skoðun Fólk í sárum veldur tárum Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og grátur í draumum Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Segðu skilið við sektarkenndina Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar Skoðun Lög um vinnu og virknimiðstöðvar Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Áfram Breiðholt og Kjalarnes! Skúli Helgason skrifar Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Vesturlönd mega ekki leyfa Pútín að skrifa leikreglurnar Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Umfjöllun Kastljóss Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Gulur september María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kyn og vægi líkamans Gunnar Snorri Árnason skrifar Skoðun Sakborningur hjá saksóknara Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Reiði á tímum allsnægta Jökull Gíslason skrifar Skoðun 60.000 auðir fermetrar Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Kristinn átrúnaður á tímum þjóðarmorðs Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Tölur segja ekki alla söguna Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Skólinn er ekki verksmiðja Kristinn Jón Ólafsson,Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Enn úr sömu sveitinni Trausti Hjálmarsson skrifar Skoðun Palestínsk börn eiga betra skilið Anna Lúðvíksdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Sjá meira
Hrafn Magnússon, fyrrverandi framkvæmdastjóri Landssamtaka lífeyrissjóða, skrifaði grein í Fréttablaðið fimmtudaginn 17. ágúst undir fyrirsögninni „Séreign er sýnd veiði en ekki gefin“. Þar er hann meðal annars að tala um samkomulag vegna 3,5% viðbótariðgjalda í tilgreinda séreign að hluta eða öllu leyti, þegar iðgjald atvinnurekanda í lífeyrissjóði hækkar úr 8% í 11,5% og heildariðgjaldið verður komið í 15,5% um mitt næsta ár.Séreign eða samtrygging? Þar segir Hrafn orðrétt: „Séreign er einkaeign sjóðsfélagans og erfanleg. Í séreigninni felst hins vegar engin trygging, ef aðstæður sjóðsfélagans breytast skyndilega vegna slyss eða heilsubrests. Séreignarfyrirkomulagið byggist líka á því að engin afkomutrygging er fyrir hendi fyrir eftirlifandi maka og börn vegna óvænts andláts sjóðsfélagans.“ Og síðan lofar hann samtrygginguna sem ódýrasta og skilvirkasta tryggingarform sem fyrirfinnst hér á landi. Láglaunamaður á lágmarkslaunum með 300 þúsund krónur á mánuði fær bara 160 þúsund krónur á mánuði í örorkubætur frá lífeyrissjóði. Þá er eftir að skatta og skerða þær bætur og einnig keðjuverkandi skerða þær. Af 160.000 krónunum er 51.000 krónur núll. Gefur viðkomandi lífeyrislaunaþega ekki krónu í vasann. Eftir skatt og skerðingar skila 160.000 krónu lífeyrislaun bara 40.000 krónum í vasann og samtals 236.000 króna heildartekjur eftir skatt og skerðingar með tekjum frá TR. Skattur og skerðingar eru heilar 120.000 krónur af lífeyrissjóðslaununum eða um 75% skattur. Þá er eftir að gera keðjuverkandi skerðingar á því sem eftir er, því lífeyrissjóðslaunin skerða einnig húsaleigubætur, vaxtabætur, barnabætur og alla styrki verkalýðsfélaga, t.d. námsstyrki og fleiri styrki. Niðurstaðan er því sú að 160.000 krónu lífeyrissjóðslaunin eru í sumum tilfellum núll. Skila ekki krónu til þeirra sem hafa safnað þeim sem lögþvinguðum sparnaði, sem á að vera eignavarinn. Þá fer hann í mínus í þeim tilfellum sem vinnulaun koma við sögu hjá þeim öryrkjum og eldri borgurum sem eru svo hugaðir að reyna að vinna fyrir smá tekjum og geta það heilsu sinnar vegna.Upplýst ákvörðun Hrafn segir tryggingaverndina það dýrmætasta og henni má ekki fórna. Jú, það er rétt fyrir hann og aðra hálaunaða starfsmenn lífeyrissjóða og verkalýðsfélaga. Fyrir þá er hún flott, því þeir hafa ekkert með TR, öðru nafni skerðingarstofnun ríkisins, að gera. Þeir Hrafn og aðrir hátekjumenn ASÍ, BSRB og SA missa ekki styrki og eru ekki keðjuverkandi skertir í mínus og vinna ekki þannig að þeir verði að borga fyrir að vinna, ekki bara öll launin, heldur meira en það og fara í mínus. Nei, séreignin er það eina sem láglaunþeginn á og vonandi velja allir almennir launþegar að ávaxta 3,5% þar og þá á ekki í áhættufjárfestingu, heldur þar sem hún er örugg.Að veðja við sjálfan sig Ef hætt yrði að skerða bætur vegna eigin lífeyrissjóðstekna lífeyrisþega yrði aukakostnaður ríkissjóðs 37.012 milljarðar króna á ári. Örorkulífeyrir er 7.447 milljarðar og ellilífeyrir 29.565 milljarðar króna. Kostnaður ríkisins vegna atvinnutekna lífeyrisþega er 3,2 milljarðar hjá öryrkjum og 2,5 milljarðar hjá ellilífeyrisþegum eða samtals 5,7 milljarða króna. Skerðingar vegna fjármagnstekna eru um 4,5 milljarðar króna og því eru skerðingarnar um 48 milljarðar króna í heildina og þá er skatturinn ekki undir 60 milljörðum króna. Samtals eru þetta yfir 108 milljarðar króna. Hver er það sem græðir því á þessu spillta mannvonsku kerfi. Jú, það er hátekjufólkið og aðrir útvaldir auðmenn. Við sem erum föst í þessu mannvonskukerfi þeirra lifum í fátækt og stór hópur í sárafátækt. Sköttum því strax lífeyrissjóðsgreiðslur í lífeyrissjóðina, því það er fáránlegt að sjóðirnir séu að leika sér á markaði með skatttekjur framtíðarinnar. Tapaðar skatttekjur vegna hrunsins 2007 voru ekki undir 250 milljörðum króna og nú er í lífeyrissjóðunum skattur á markaði upp á um 1.500 milljarða króna. Spáið í það og hvað væri hægt að gera við þá milljarða fyrir fólkið í landinu, en ekki bara útvalið hálaunafólk ríkisins, verkalýðsforingja og Samtaka atvinnulífsins. Miðgildi ráðstöfunartekna eru í dag um 719.000 krónur og lágmarkslífeyrir 228.774 krónur. Fátæktarmörkin eru því í dag tekjur sem eru undir 360.000 krónum og því eru lífeyrislaunin um 130.000 undir fátæktarmörkum sem er ekkert annað en sárafátækt. Þá eru 300.000 króna lágmarkslaun í landinu einnig vel undir fátæktarmörkum og hvað segir það um verkalýðsfélögin, ríkið og SA, sem stjórna launastefnunni og lífeyrissjóðskerfunum á Íslandi? Höfundur er varaformaður Flokks fólksins og formaður BÓTar.
Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Getur þjóð orðið of rík? – Ádeila frá Noregi sem getur átt við um Ísland Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps reynir að skrá fólk út úr samfélaginu Guðrún M. Njálsdóttir,Ragna Ívarsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar - tékklisti fyrir stjórnvöld til að gera betur Unnur Helga Óttarsdóttir,Anna Lára Steindal skrifar
Skoðun Fjöldi kynja – treystir þú þér í samtalið með velferð barna að leiðarljósi? Böðvar Ingi Guðbjartsson skrifar
Skoðun Ókeypis minnisblað fyrir Alþingi: Jafnrétti er ekki skoðun- en umræðan er það Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar
Skoðun Að útrýma menningu og þjóð Dagrún Ósk Jónsdóttir,Esther Ösp Valdimarsdóttir,Snædís Sunna Thorlacius skrifar
Skoðun Austurland situr eftir þrátt fyrir fjórðung vöruútflutningstekna Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar
Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleðilegan dag læsis Auður Soffía Björgvinsdóttir Skoðun