Kári, hví læturðu ekki umskera sjálfan þig, svona til prufu og að gamni, og sleppir svo messuvíninu næst? Ole Anton Bieltvedt skrifar 1. mars 2018 09:00 Kári Stefánsson er mikill pistlahöfundur, og hafa mér líkað sumir vel. Ég var því ekki bara undrandi, heldur nánast gáttaður, á síðasta framlagi Harvardprófessorsins – en hann minnir stundum á þá fyrrverandi stöðu sína – á ritvellinum; „Leyfið foreldrum – Opið bréf til Alþingis Íslendinga“. Og efnið? Stíf og mikil meðmæli með Gyðingum, Gyðingdómi og umskurði, sem í mínum huga nálgast limlestingu á saklausu og varnarlausu sveinbarni, oftast án tilgangs eða markmiðs; í öllu falli er þetta ofbeldi gegn ósjálfbjarga veru, sem í mínum huga hefur ekkert með siðmenningu eða sanna og rétta trú eins eða neins að gera, nema það væri þá hindurvitnatrú eða bábilja, enda er þessi ofstækisfulla trú Gyðinga árþúsunda gömul. Fyrir mér er þetta ekkert skárra, en limlesting á kynfærum stúlkna; argasta ómenning. Það er réttilega sagt um Gyðinga, að þeir geta verið leifturgáfaðir, en það er ekki þar með sagt, að þeir séu leiftursanngjarnir, leifturtillitssamir eða leifturopnir fyrir breytingum, víðsýni og framförum. Stundum virðist mér þeir vera leifturíhaldssamir og leifturþröngsýnir, þó að margt megi gott um þá segja, og ég eigi góða vini í Ísrael og hafi notið dvalar þar. Fyrirgefðu, Kári, ég veit, að fullyrðingin um að umskurður sveina hjá Gyðingum er talinn tákn sambandsins milli Guðs og Gyðinga, jafn fáránlegt og langsótt og það er í mínum huga, er rétt, en hvað þá með blessuð meybörn Gyðinga; er í lagi, að þau séu sambandslaus við Guð? Ef þau lög verða sett á Alþingi, sem hér um ræðir, og, sem ég vona, af alhug, að verði sett – einhvern tíma þarf gömul hindurvitnatrú að víkja – þá eiga þau auðvitað bara að ná til banns við svona aðgerðum hér, þannig, að fullyrðingin um, að Gyðingar yrðu bannsettir frá Íslandi, er út í hött. Punkturinn, þar sem þú vilt réttlæta misþyrmingu og ofbeldi í garð sveinbarna í formi óþarfs og gagnslauss umskurðar, með tilvísun í annað óréttlæti, misgjörðir og ofbeldi gagnvart börnum, sem enn viðgengst því miður, er Harvardprófessor vart samboðinn. Að réttlæta misgjörðir og ofbeldi með öðrum misgjörðum og ofbeldi er allt of lágt plan fyrir þig, Kári góður! Af 400 umskurðarmeisturum (Mohel-um) í Ísrael, framkvæma 380 umskurðinn á 8 daga gömlu barninu án deyfingar. Í sumum ofsatrúarsöfnuðum í USA og Ísrael, framkvæmir Mohel-inn umskurðinn ekki aðeins án deyfingar, heldur sýgur Mohel-inn kynfæri barnsins – typpið – á eftir. Bara í New York eru um 3.600 svona aðgerðir framkvæmdar árlega. Frá mínu sjónarmiði er ekki hægt að flokka þetta athæfi undir trúarbrögð; þetta er meira siðlaus og ógeðsleg ofsatrú; barbarismi. Ég hef rýnt nokkuð í trúarbrögð og sögu mannkynsins og reynt að spá í og skilja m.a. tilgang trúarbragða og þá hugsun og tilætlun, er að baki þeim býr. Auðvitað er ég enginn sérstakur spekingur, en ég hef oftar en ekki séð hagnýtan tilgang felast í trúarbrögðum, þar sem leitast er við, að leiðbeina þeim trúuðu um líferni þeirra, framgöngu og atferli, líka með margvíslegum líkamlegum, sálarlegum og andlegum ráðum. Mitt mat, á grundvelli þessarar skoðunar, er, að umskurður sveinbarna hafi einkum átt að hafa þann hagnýta tilgang að fyrirbyggja, að óhreinindi settust að undir forhúð sveinbarna – síðar karlmanna, þannig að sýking yrði af, sem síðar gæti breiðst út yfir á kvenkynið; að þetta hafi verið fyrirbyggjandi heilsu- og heilbrigðisráð, sem reyndar átti fullan rétt á sér þá, en aðgangur að þvotti og þrifum líkamans var þá annar og langtum minni – og tilfinning fyrir slíku væntanlega líka – en nú er. Umskurður átti því rétt á sér á sínum tíma, en er óþarfur og tilgangslaus í því „þróaða velferðarsamfélagi“, sem við búum í í dag, og hefur umskurður breytzt úr skynsamlegri og hagnýtri fyrirbyggjandi heilbrigðisaðgerð í tilgangslausar og siðlausar meiðingar og ofbeldi gagnvart ósjálfbjarga og varnarlausum börnum. Sigmund Freud taldi að umskurðarvenja Gyðinga væri – meðvitað eða kannske meira ómeðvitað – ein aðalorsök andúðar á Gyðingum. Í mínum augum er það, sem viðeigandi, satt er og rétt, „sannleikurinn sjálfur“, alltaf bundið við tímasetningu; hver tími á sinn „sannleika“.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Kári Stefánsson er mikill pistlahöfundur, og hafa mér líkað sumir vel. Ég var því ekki bara undrandi, heldur nánast gáttaður, á síðasta framlagi Harvardprófessorsins – en hann minnir stundum á þá fyrrverandi stöðu sína – á ritvellinum; „Leyfið foreldrum – Opið bréf til Alþingis Íslendinga“. Og efnið? Stíf og mikil meðmæli með Gyðingum, Gyðingdómi og umskurði, sem í mínum huga nálgast limlestingu á saklausu og varnarlausu sveinbarni, oftast án tilgangs eða markmiðs; í öllu falli er þetta ofbeldi gegn ósjálfbjarga veru, sem í mínum huga hefur ekkert með siðmenningu eða sanna og rétta trú eins eða neins að gera, nema það væri þá hindurvitnatrú eða bábilja, enda er þessi ofstækisfulla trú Gyðinga árþúsunda gömul. Fyrir mér er þetta ekkert skárra, en limlesting á kynfærum stúlkna; argasta ómenning. Það er réttilega sagt um Gyðinga, að þeir geta verið leifturgáfaðir, en það er ekki þar með sagt, að þeir séu leiftursanngjarnir, leifturtillitssamir eða leifturopnir fyrir breytingum, víðsýni og framförum. Stundum virðist mér þeir vera leifturíhaldssamir og leifturþröngsýnir, þó að margt megi gott um þá segja, og ég eigi góða vini í Ísrael og hafi notið dvalar þar. Fyrirgefðu, Kári, ég veit, að fullyrðingin um að umskurður sveina hjá Gyðingum er talinn tákn sambandsins milli Guðs og Gyðinga, jafn fáránlegt og langsótt og það er í mínum huga, er rétt, en hvað þá með blessuð meybörn Gyðinga; er í lagi, að þau séu sambandslaus við Guð? Ef þau lög verða sett á Alþingi, sem hér um ræðir, og, sem ég vona, af alhug, að verði sett – einhvern tíma þarf gömul hindurvitnatrú að víkja – þá eiga þau auðvitað bara að ná til banns við svona aðgerðum hér, þannig, að fullyrðingin um, að Gyðingar yrðu bannsettir frá Íslandi, er út í hött. Punkturinn, þar sem þú vilt réttlæta misþyrmingu og ofbeldi í garð sveinbarna í formi óþarfs og gagnslauss umskurðar, með tilvísun í annað óréttlæti, misgjörðir og ofbeldi gagnvart börnum, sem enn viðgengst því miður, er Harvardprófessor vart samboðinn. Að réttlæta misgjörðir og ofbeldi með öðrum misgjörðum og ofbeldi er allt of lágt plan fyrir þig, Kári góður! Af 400 umskurðarmeisturum (Mohel-um) í Ísrael, framkvæma 380 umskurðinn á 8 daga gömlu barninu án deyfingar. Í sumum ofsatrúarsöfnuðum í USA og Ísrael, framkvæmir Mohel-inn umskurðinn ekki aðeins án deyfingar, heldur sýgur Mohel-inn kynfæri barnsins – typpið – á eftir. Bara í New York eru um 3.600 svona aðgerðir framkvæmdar árlega. Frá mínu sjónarmiði er ekki hægt að flokka þetta athæfi undir trúarbrögð; þetta er meira siðlaus og ógeðsleg ofsatrú; barbarismi. Ég hef rýnt nokkuð í trúarbrögð og sögu mannkynsins og reynt að spá í og skilja m.a. tilgang trúarbragða og þá hugsun og tilætlun, er að baki þeim býr. Auðvitað er ég enginn sérstakur spekingur, en ég hef oftar en ekki séð hagnýtan tilgang felast í trúarbrögðum, þar sem leitast er við, að leiðbeina þeim trúuðu um líferni þeirra, framgöngu og atferli, líka með margvíslegum líkamlegum, sálarlegum og andlegum ráðum. Mitt mat, á grundvelli þessarar skoðunar, er, að umskurður sveinbarna hafi einkum átt að hafa þann hagnýta tilgang að fyrirbyggja, að óhreinindi settust að undir forhúð sveinbarna – síðar karlmanna, þannig að sýking yrði af, sem síðar gæti breiðst út yfir á kvenkynið; að þetta hafi verið fyrirbyggjandi heilsu- og heilbrigðisráð, sem reyndar átti fullan rétt á sér þá, en aðgangur að þvotti og þrifum líkamans var þá annar og langtum minni – og tilfinning fyrir slíku væntanlega líka – en nú er. Umskurður átti því rétt á sér á sínum tíma, en er óþarfur og tilgangslaus í því „þróaða velferðarsamfélagi“, sem við búum í í dag, og hefur umskurður breytzt úr skynsamlegri og hagnýtri fyrirbyggjandi heilbrigðisaðgerð í tilgangslausar og siðlausar meiðingar og ofbeldi gagnvart ósjálfbjarga og varnarlausum börnum. Sigmund Freud taldi að umskurðarvenja Gyðinga væri – meðvitað eða kannske meira ómeðvitað – ein aðalorsök andúðar á Gyðingum. Í mínum augum er það, sem viðeigandi, satt er og rétt, „sannleikurinn sjálfur“, alltaf bundið við tímasetningu; hver tími á sinn „sannleika“.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar