Opið bréf til Steingríms J. Sigfússonar hæstvirts forseta Alþingis Nichole Leigh Mosty skrifar 24. júlí 2018 15:30 Kæri Steingrímur J. Sigfússon, hæstvirtur forseti Alþingis. Ég ætla að stinga niður penna til að lýsa yfir vonbrigðum með hátíðahöld undir þinni stjórn. Ég ætla að gera það með persónulegum hætti því mér fannst við ná vel saman þann tíma sem ég var svo lánsöm að starfa í umboði Íslendinga á hæstvirtu Alþingi. Þú sýndir mér stuðning við að læra nýtt hlutverk og þú sýndir mér virðingu vegna stöðu minnar sem fyrsti kjörni fulltrúi Íslendinga af erlendum uppruna sem einn af varaforsetum þingsins. Mér fannst við líka vinna vel saman í velferðarnefnd þar sem ég var einnig fyrsti innflytjandinn sem kjörinn var formaður nefndarinnar. Ég upplifði því ekki annað en virðingu á milli okkar tveggja. Sama má segja um það þegar ég flutti jómfrúarræðuna mína á Eldhúsdegi þingsins. Þá tókst þú utan um mig og óskaðir mér til hamingju. Kannski ættir þú að fletta ræðunni minni upp og lesa hana því hún fjallar um stöðu innflytjenda á Íslandi. Ég stóð í þeirri meiningu þá að þú hefðir ekkert út á það að setja að ég væri lýðræðislega kjörin fulltrúi fyrstu kynslóðar innflytjenda á Alþingi. Ég get því ekki annað en velt því fyrir mér nú hvort nálægðin og persónuleg samskipti réðu því að þetta samstarf okkar var gott. Hvort það var vegna þess að ég var raunveruleg manneskja af holdi og blóði en ekki kennitala eða númer án andlits því val á heiðursgesti fullveldishátíðarinnar á Þingvöllum bendir til þess. Ég dreg þær ályktanir líka af viðbrögðum þínum við framgöngu þeirra þingmanna sem vildu standa vörð um tiltekið siðferði og gildi. Viðbrögð margra samflokksmanna þinna benda til þess líka. Vera Piu Kjærsgaard á fullveldishátíðinni á Þingvöllum var eins og blaut tuska í andlit Íslendinga af erlendum uppruna sem hafa lagt sig fram um að læra íslenska tungu og menningu, greiða hér skatt og halda hagkerfi og efnahagslífi gangandi ásamt innfæddum. Fullveldishátíðin á Þingvöllum átti líka að vera okkar hátíð. Á meðan þú ákvaðst, á fundi forsætisnefndar þann 4. ágúst í fyrra, að bjóða heim manneskju sem náði völdum með hatursorðræðu í garð innflytjenda og hælisleitenda í Danmörku, var ég að sinna sjálfboðastarfi með fylgdarlausum börnum á flótta í búðum hælisleitenda á Grikklandi. Ég sat því ekki þennan umrædda fund og hafði ekki tækifæri til að andmæla þeirri ákvörðun þinni, en geri það nú. Forseti danska þingsins er á endanum auðvitað bara kona eins og ég. Munurinn á okkur er hins vegar sá að hún náði völdum með því að beita sér fyrir ómannúðlegri meðferð á fólki af holdi og blóði. Ég tapaði hins vegar mínu sæti á Alþingi Íslendinga af því að ég mínir félagar í Bjartri framtíð tókum mannúð, siðferði og heiðarleika fram yfir völdin í #Höfumhátt byltingunni og ákváðum að samstarfi við stjórnmálaflokk sem beitti sér fyrir leyndarhyggju, væri lokið. Ef svo hefði ekki farið og ég væri enn alþingismaður, hefðir þú í alvöru ætlað mér að sitja undir ræðu þessarar konu? Hefðir þú tekið þér það bessaleyfi að hundskamma mig ef ég hefði neitað að gera það? Hefðir þú hugsanlega neytt mig til að raða embætti hennar ofar okkar eigin stjórnarskrárbundnu gildum? Gildum sem finna má í 65. gr. Stjórnarskrárinnar og hljóða svo: Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana,þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti. Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna. Það þarf enginn að velkjast í vafa um að ég er bæði stolt og þakklát fyrir íslenskan ríkisborgararétt. Ég elska land og þjóð og verð klökk af tilhugsuninni um að hafa fengið, um skamma hríð, að þjóna sem fulltrúi þjóðarinnar á þjóðþinginu. En til að teygja okkur í átt bjartrar og betri framtíðar þurfum við að læra af fortíðinni og fagna nútíðinni og þróun íslensks samfélags. Innflytjendur eru sóknarfæri Íslands. Þið sem berið ábyrgð á því að móta framtíðina hérlendis þurfið að gera ráð fyrir okkur líka. Það verður ekki gert með því að gera fólki eins og Piu Kjærsgaard hátt undir höfði eða heiðra nærveru hennar hérlendis. Mig langar að biðja þig að lesa hér frásagnir kvenna af erlendum uppruna og segja mér í fúlustu alvöru að við eigum skilið virðingu af þinni hálfu. Að lokum þetta. Ég samgladdist breska þinginu þegar það hafnaði móttöku Donalds Trumps. Jafnvel þó hann sé að nafninu til líka minn forseti þar sem ég er líka með bandarískan ríkisborgararétt. En fólk sem nær völdum og beitir sér fyrir ómannúðlegri þróun eins og við höfum séð í Danmörku, Bandaríkjunum, Ungverjalandi, Póllandi, Rússlandi og víðar, á ekki skilið virðingu. Fordómar og mismunun framar mannréttindum er ekki þróun sem við viljum sjá eiga sér stað hérlendis. Ég vona að Alþingi og kjörnir fulltrúar læri af þessum mistökum. Hugsanlega má byrja á klassískum formsatriðum eins og gegnsæi við birtingu fundargerða forsætisnefndar þannig að mistökum sem þessum sé ekki hægt að leyna í næstum ár, því já, kæri Steingrímur, það voru hræðileg mistök að bjóða Kjærsgaard hingað heim og sýna henni þann heiður sem henni var sýndur. Með virðingu, Fv. þingmaður Bjartrar framtíðar, Nichole Leigh Mosty Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Nichole Leigh Mosty Mest lesið Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson Skoðun Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Er þín fasteign útsett fyrir loftslagsbreytingum og náttúruvá? Kristján Andrésson skrifar Skoðun Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Um lifandi tónlist í leikhúsi Þórdís Gerður Jónsdóttir skrifar Skoðun Mikilvæg innspýting fyrir þekkingarsamfélagið Logi Einarsson skrifar Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson skrifar Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ferðasjóður íþróttafélaga hækkaður um 100 milljónir Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Alvöru árangur áfram og ekkert stopp Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Skamm! (-sýni) Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Fatlað fólk er miklu meira en tölur í excel skjali Ágústa Arna Sigurdórsdóttir skrifar Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Þegar fjárlögin vinna gegn markmiðinu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Skýrslufargan: mikið skrifað, lítið lesið og lítið gert Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir skrifar Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson skrifar Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Sjá meira
Kæri Steingrímur J. Sigfússon, hæstvirtur forseti Alþingis. Ég ætla að stinga niður penna til að lýsa yfir vonbrigðum með hátíðahöld undir þinni stjórn. Ég ætla að gera það með persónulegum hætti því mér fannst við ná vel saman þann tíma sem ég var svo lánsöm að starfa í umboði Íslendinga á hæstvirtu Alþingi. Þú sýndir mér stuðning við að læra nýtt hlutverk og þú sýndir mér virðingu vegna stöðu minnar sem fyrsti kjörni fulltrúi Íslendinga af erlendum uppruna sem einn af varaforsetum þingsins. Mér fannst við líka vinna vel saman í velferðarnefnd þar sem ég var einnig fyrsti innflytjandinn sem kjörinn var formaður nefndarinnar. Ég upplifði því ekki annað en virðingu á milli okkar tveggja. Sama má segja um það þegar ég flutti jómfrúarræðuna mína á Eldhúsdegi þingsins. Þá tókst þú utan um mig og óskaðir mér til hamingju. Kannski ættir þú að fletta ræðunni minni upp og lesa hana því hún fjallar um stöðu innflytjenda á Íslandi. Ég stóð í þeirri meiningu þá að þú hefðir ekkert út á það að setja að ég væri lýðræðislega kjörin fulltrúi fyrstu kynslóðar innflytjenda á Alþingi. Ég get því ekki annað en velt því fyrir mér nú hvort nálægðin og persónuleg samskipti réðu því að þetta samstarf okkar var gott. Hvort það var vegna þess að ég var raunveruleg manneskja af holdi og blóði en ekki kennitala eða númer án andlits því val á heiðursgesti fullveldishátíðarinnar á Þingvöllum bendir til þess. Ég dreg þær ályktanir líka af viðbrögðum þínum við framgöngu þeirra þingmanna sem vildu standa vörð um tiltekið siðferði og gildi. Viðbrögð margra samflokksmanna þinna benda til þess líka. Vera Piu Kjærsgaard á fullveldishátíðinni á Þingvöllum var eins og blaut tuska í andlit Íslendinga af erlendum uppruna sem hafa lagt sig fram um að læra íslenska tungu og menningu, greiða hér skatt og halda hagkerfi og efnahagslífi gangandi ásamt innfæddum. Fullveldishátíðin á Þingvöllum átti líka að vera okkar hátíð. Á meðan þú ákvaðst, á fundi forsætisnefndar þann 4. ágúst í fyrra, að bjóða heim manneskju sem náði völdum með hatursorðræðu í garð innflytjenda og hælisleitenda í Danmörku, var ég að sinna sjálfboðastarfi með fylgdarlausum börnum á flótta í búðum hælisleitenda á Grikklandi. Ég sat því ekki þennan umrædda fund og hafði ekki tækifæri til að andmæla þeirri ákvörðun þinni, en geri það nú. Forseti danska þingsins er á endanum auðvitað bara kona eins og ég. Munurinn á okkur er hins vegar sá að hún náði völdum með því að beita sér fyrir ómannúðlegri meðferð á fólki af holdi og blóði. Ég tapaði hins vegar mínu sæti á Alþingi Íslendinga af því að ég mínir félagar í Bjartri framtíð tókum mannúð, siðferði og heiðarleika fram yfir völdin í #Höfumhátt byltingunni og ákváðum að samstarfi við stjórnmálaflokk sem beitti sér fyrir leyndarhyggju, væri lokið. Ef svo hefði ekki farið og ég væri enn alþingismaður, hefðir þú í alvöru ætlað mér að sitja undir ræðu þessarar konu? Hefðir þú tekið þér það bessaleyfi að hundskamma mig ef ég hefði neitað að gera það? Hefðir þú hugsanlega neytt mig til að raða embætti hennar ofar okkar eigin stjórnarskrárbundnu gildum? Gildum sem finna má í 65. gr. Stjórnarskrárinnar og hljóða svo: Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana,þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti. Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna. Það þarf enginn að velkjast í vafa um að ég er bæði stolt og þakklát fyrir íslenskan ríkisborgararétt. Ég elska land og þjóð og verð klökk af tilhugsuninni um að hafa fengið, um skamma hríð, að þjóna sem fulltrúi þjóðarinnar á þjóðþinginu. En til að teygja okkur í átt bjartrar og betri framtíðar þurfum við að læra af fortíðinni og fagna nútíðinni og þróun íslensks samfélags. Innflytjendur eru sóknarfæri Íslands. Þið sem berið ábyrgð á því að móta framtíðina hérlendis þurfið að gera ráð fyrir okkur líka. Það verður ekki gert með því að gera fólki eins og Piu Kjærsgaard hátt undir höfði eða heiðra nærveru hennar hérlendis. Mig langar að biðja þig að lesa hér frásagnir kvenna af erlendum uppruna og segja mér í fúlustu alvöru að við eigum skilið virðingu af þinni hálfu. Að lokum þetta. Ég samgladdist breska þinginu þegar það hafnaði móttöku Donalds Trumps. Jafnvel þó hann sé að nafninu til líka minn forseti þar sem ég er líka með bandarískan ríkisborgararétt. En fólk sem nær völdum og beitir sér fyrir ómannúðlegri þróun eins og við höfum séð í Danmörku, Bandaríkjunum, Ungverjalandi, Póllandi, Rússlandi og víðar, á ekki skilið virðingu. Fordómar og mismunun framar mannréttindum er ekki þróun sem við viljum sjá eiga sér stað hérlendis. Ég vona að Alþingi og kjörnir fulltrúar læri af þessum mistökum. Hugsanlega má byrja á klassískum formsatriðum eins og gegnsæi við birtingu fundargerða forsætisnefndar þannig að mistökum sem þessum sé ekki hægt að leyna í næstum ár, því já, kæri Steingrímur, það voru hræðileg mistök að bjóða Kjærsgaard hingað heim og sýna henni þann heiður sem henni var sýndur. Með virðingu, Fv. þingmaður Bjartrar framtíðar, Nichole Leigh Mosty
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun