Ég er einn af þeim Þröstur Ólafsson skrifar 22. febrúar 2019 08:45 Ég er einn af þeim sem stóð að útgáfu og söfnun afmælis heillaóska á bók um framtíð jafnaðarstefnu, aðkomu Íslands að sjálfstæðismálum Eystrasaltsríkjanna og aðild landsins að samningnum um EES. Sú bók er ekki aðeins ómissandi heimild um heimssögulega atburði heldur mikilvægt sýnishorn um stjórnmálahugsun og pólitískan feril Jóns Baldvins. Enginn íslenskur stjórnmálamaður hefur ritað ítarlegar og skarpar um stjórnmálahugsjón sína á lýðveldistíma en Jón Baldvin. Ég er einn af þeim sem ákváðu að hætta við og fresta útgáfu bókarinnar vegna þess að andrúmloftið í samfélaginu var lævi blandið og umræðan um höfundinn drifinn áfram af hatri sem varhugavert er að fara á fjörurnar við. Ég er einn af þeim sem telur að nú sé komið nóg. Allt hefur sinn tíma og sín takmörk. Líka mannorðsherferð, þar sem markmiðið virðist ekki bara vera að koma höggi á viðkomandi heldur að leggja hann að velli, ræna hann ærunni. Gera hann útlægan í eigin landi. Þeir sem telja Jón Baldvin hafa brotið á sér, eiga skilyrðislaust að leita réttar síns. Við lifum enn í réttarríki – ekki lýðveldi götunnar. Hann verður að lúta niðurstöðu réttvísinnar eins og hver annar. Ég er einn af þeim sem tók þátt í andófi og uppsteiti námsmanna í Vestur Berlín í upphafi sjöunda áratugs liðinnar aldar. Þar voru mörg borgaraleg gildi brotin í spað og einstaklingum ögrað. Ég fylgdist með hvernig fjölmiðlaveldi Springers lagðist af alefli gegn forystumönnum hreyfingarinnar, ofsótti þá, rústaði mannorði þeirra og gerði þá útlæga úr mannlegu samfélagi. einn hafði upptendrast svo af óhróðri og uppspuna Springerpressunnar að hann fann sig knúinn til að reyna að losa þjóðfélagið við þennan ófögnuð og skaut Rudí Dutchke á götu. Við réttarhöld yfir byssumanninum kom fram að sú afskræmda mynd sem fyrrnefndir fjölmiðlar gáfu af stúdentaleiðtoganum hafði myrkvað huga byssumannsins svo, að hann leit nánast á það sem samfélagslegt líknarmál að koma R.D. fyrir kattarnef. Hann var orðinn réttdræpur. Hann varð aldrei samur og jafn og beið að lokum bana af sárunum. Ég er einn af þeim sem fylgdist með afdrifum ýmissa annarra leiðandi einstaklinga úr baráttu okkar stúdentanna á árunum fyrir 1968. Sumir þeirra voru hundeltir svo að þeirra beið ekkert nema útskúfun og atvinnubann. Einn þeirra hafði gengið fram af heiðvirðu fólki með því að koma á fót kommúnu og stofna þannig til óhefðbundins og „ósiðlegs” samlífis karla og kvenna. Ummæli hans og athafnir þóttu sanna að þarna færi stórhættulegur maður. Útskúfunin tókst. Hann einangraðist og veslaðist upp. Þá var oft vitnað til lýðsins sem hrækti á Krist og fékk hann krossfestan. Göbbels hafði rétt fyrir sér. Ef klifað er nógsamlega á sömu fullyrðingunni, þótt uppspuni sé, verður henni trúað. Ég er einn af þeim sem átti aðild að aðgerðum íslenkra stúdenta í sendiráðum landsins á Norðurlöndum í sumarbyrjun 1970. Sem formaðu SÍNE hafði ég nokkuð afgerandi áhrif á að íslenskir stúdentar erlendis efldu til andófsaðgerða. Þrátt fyrir harkaleg viðbrögð sumra fjölmiðla vegna þeirrar „smánar “sem þjóðinni var sýnd, hófst ekkert gjörningaveður gegn einstaklingunum, engar ofsóknir . Mig minnir þó að eitt blað hafi reynt að gera sér bragðvondan mat úr þessu. Forystufólk íslenskra stjórnmála og fjölmiðla lét kjurt liggja. Það sýndi þroska, yfirvegun og hófsemi. Ég er einn af þeim sem tel Jón Baldvin vera einn af merkustu, íslensku stjórnmálamönnum liðinnar aldar, því verk hans hafa skipt þjóðina milku máli og fært okkur mikla hagsæld. Hann er auk þess eini íslenski stjórnmálamaðurinn sem er þekktur, virtur og dáður erlendis. Samningurinn um EES var afar umdeildur á sínum tíma, svo ekki sé meira sagt. Hann hefur fært Íslendingum meiri velmegun og réttarbætur en nokkur annar samningur sem við höfum gert frá fyrra stríði. Fyrir það var JBH borinn þungum sökum; haugar af óhróðri og lygum hrönnuðust upp.Honum var hótað lífláti. Eldur borinn að húsi hans. Landráðamaður ! Ég er einn af þeim sem veit að Jón Baldvin er ekki heilagur maður. Hann er harður í horn að taka og getur verið óvæginn. Þrátt fyrir þær ásakanir sem á honum hafa dunið, og enginn nema hann og þær sem ásaka geta með vissu vitað, hvort eru réttar eða ekki, hefur það verið Íslandi mikið happ að hann skyldi hafa verið til staðar, þegar við urðum að ákveða hvaða leið við áttum að velja í Evrópumálum. Ásamt flokki sínum leiddi Jón Baldvin þjóðina inn í EES. Allir aðrir flokkar höfðu snúist eins og skopparakringlur í málinu að Kvennalistanum einum undanskildum, sem alltaf var á móti. Í gegnum þykkt og þunnt stóð hann með og barðist fyrir frelsiskröfum Eystrasaltsríkjanna, einn forystumanna vestrænna þjóða.Það var ekki gert til að vernda íslenska hagsmuni, þvert á móti.Fyrir þetta tvennt hefur hann hér heima ekki fengið þá viðurkenningu sem skyldi. Bókin átti að vera þessi þakklætisvottur. Alþekkt er að háar byggingar varpa af sér löngum skugga. Ég er einn af þeim sem óska Jóni Baldvini til hamingju með áttræðisafmælið. Við hjónin þökkum áralanga vináttu sem og einstakt framlag hans til íslenskra stjórnmála. Hvorugt fyrnist. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mál Jóns Baldvins Hannibalssonar Þröstur Ólafsson Mest lesið Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Halldór 23.8.2025 Halldór Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Ég er einn af þeim sem stóð að útgáfu og söfnun afmælis heillaóska á bók um framtíð jafnaðarstefnu, aðkomu Íslands að sjálfstæðismálum Eystrasaltsríkjanna og aðild landsins að samningnum um EES. Sú bók er ekki aðeins ómissandi heimild um heimssögulega atburði heldur mikilvægt sýnishorn um stjórnmálahugsun og pólitískan feril Jóns Baldvins. Enginn íslenskur stjórnmálamaður hefur ritað ítarlegar og skarpar um stjórnmálahugsjón sína á lýðveldistíma en Jón Baldvin. Ég er einn af þeim sem ákváðu að hætta við og fresta útgáfu bókarinnar vegna þess að andrúmloftið í samfélaginu var lævi blandið og umræðan um höfundinn drifinn áfram af hatri sem varhugavert er að fara á fjörurnar við. Ég er einn af þeim sem telur að nú sé komið nóg. Allt hefur sinn tíma og sín takmörk. Líka mannorðsherferð, þar sem markmiðið virðist ekki bara vera að koma höggi á viðkomandi heldur að leggja hann að velli, ræna hann ærunni. Gera hann útlægan í eigin landi. Þeir sem telja Jón Baldvin hafa brotið á sér, eiga skilyrðislaust að leita réttar síns. Við lifum enn í réttarríki – ekki lýðveldi götunnar. Hann verður að lúta niðurstöðu réttvísinnar eins og hver annar. Ég er einn af þeim sem tók þátt í andófi og uppsteiti námsmanna í Vestur Berlín í upphafi sjöunda áratugs liðinnar aldar. Þar voru mörg borgaraleg gildi brotin í spað og einstaklingum ögrað. Ég fylgdist með hvernig fjölmiðlaveldi Springers lagðist af alefli gegn forystumönnum hreyfingarinnar, ofsótti þá, rústaði mannorði þeirra og gerði þá útlæga úr mannlegu samfélagi. einn hafði upptendrast svo af óhróðri og uppspuna Springerpressunnar að hann fann sig knúinn til að reyna að losa þjóðfélagið við þennan ófögnuð og skaut Rudí Dutchke á götu. Við réttarhöld yfir byssumanninum kom fram að sú afskræmda mynd sem fyrrnefndir fjölmiðlar gáfu af stúdentaleiðtoganum hafði myrkvað huga byssumannsins svo, að hann leit nánast á það sem samfélagslegt líknarmál að koma R.D. fyrir kattarnef. Hann var orðinn réttdræpur. Hann varð aldrei samur og jafn og beið að lokum bana af sárunum. Ég er einn af þeim sem fylgdist með afdrifum ýmissa annarra leiðandi einstaklinga úr baráttu okkar stúdentanna á árunum fyrir 1968. Sumir þeirra voru hundeltir svo að þeirra beið ekkert nema útskúfun og atvinnubann. Einn þeirra hafði gengið fram af heiðvirðu fólki með því að koma á fót kommúnu og stofna þannig til óhefðbundins og „ósiðlegs” samlífis karla og kvenna. Ummæli hans og athafnir þóttu sanna að þarna færi stórhættulegur maður. Útskúfunin tókst. Hann einangraðist og veslaðist upp. Þá var oft vitnað til lýðsins sem hrækti á Krist og fékk hann krossfestan. Göbbels hafði rétt fyrir sér. Ef klifað er nógsamlega á sömu fullyrðingunni, þótt uppspuni sé, verður henni trúað. Ég er einn af þeim sem átti aðild að aðgerðum íslenkra stúdenta í sendiráðum landsins á Norðurlöndum í sumarbyrjun 1970. Sem formaðu SÍNE hafði ég nokkuð afgerandi áhrif á að íslenskir stúdentar erlendis efldu til andófsaðgerða. Þrátt fyrir harkaleg viðbrögð sumra fjölmiðla vegna þeirrar „smánar “sem þjóðinni var sýnd, hófst ekkert gjörningaveður gegn einstaklingunum, engar ofsóknir . Mig minnir þó að eitt blað hafi reynt að gera sér bragðvondan mat úr þessu. Forystufólk íslenskra stjórnmála og fjölmiðla lét kjurt liggja. Það sýndi þroska, yfirvegun og hófsemi. Ég er einn af þeim sem tel Jón Baldvin vera einn af merkustu, íslensku stjórnmálamönnum liðinnar aldar, því verk hans hafa skipt þjóðina milku máli og fært okkur mikla hagsæld. Hann er auk þess eini íslenski stjórnmálamaðurinn sem er þekktur, virtur og dáður erlendis. Samningurinn um EES var afar umdeildur á sínum tíma, svo ekki sé meira sagt. Hann hefur fært Íslendingum meiri velmegun og réttarbætur en nokkur annar samningur sem við höfum gert frá fyrra stríði. Fyrir það var JBH borinn þungum sökum; haugar af óhróðri og lygum hrönnuðust upp.Honum var hótað lífláti. Eldur borinn að húsi hans. Landráðamaður ! Ég er einn af þeim sem veit að Jón Baldvin er ekki heilagur maður. Hann er harður í horn að taka og getur verið óvæginn. Þrátt fyrir þær ásakanir sem á honum hafa dunið, og enginn nema hann og þær sem ásaka geta með vissu vitað, hvort eru réttar eða ekki, hefur það verið Íslandi mikið happ að hann skyldi hafa verið til staðar, þegar við urðum að ákveða hvaða leið við áttum að velja í Evrópumálum. Ásamt flokki sínum leiddi Jón Baldvin þjóðina inn í EES. Allir aðrir flokkar höfðu snúist eins og skopparakringlur í málinu að Kvennalistanum einum undanskildum, sem alltaf var á móti. Í gegnum þykkt og þunnt stóð hann með og barðist fyrir frelsiskröfum Eystrasaltsríkjanna, einn forystumanna vestrænna þjóða.Það var ekki gert til að vernda íslenska hagsmuni, þvert á móti.Fyrir þetta tvennt hefur hann hér heima ekki fengið þá viðurkenningu sem skyldi. Bókin átti að vera þessi þakklætisvottur. Alþekkt er að háar byggingar varpa af sér löngum skugga. Ég er einn af þeim sem óska Jóni Baldvini til hamingju með áttræðisafmælið. Við hjónin þökkum áralanga vináttu sem og einstakt framlag hans til íslenskra stjórnmála. Hvorugt fyrnist.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar