Opið bréf til dómsmálaráðherra vegna brottvísana á börnum frá Íslandi Hreindís Ylva Garðarsdóttir Holm skrifar 4. júlí 2019 14:58 Mig langar að beina orðum mínum í þessu opna bréfi til dómsmálaráðherra, Þórdísar Kolbrúnar Reykfjörð Gylfadóttur. Öll sem eru á þingi mega líka taka það til sín. Og raunar bara öll þau sem vettlingi geta valdið í baráttunni gegn þjóðfélagsmeini sem hefur verið alltof, alltof áberandi undanfarna daga og raunar vikur, mánuði og ár. Á Íslandi vísum við börnum á flótta úr landi. Börnum sem fæddust í stríðshrjáðum löndum. Eða fæddust jafnvel ríkisfangslaus í flóttamannabúðum. Við vísum þeim burt. Út í óvissuna. Aftur í stríðið. Aftur í ofsóknirnar. Og það gerum við samkvæmt lögum, hvorki meira né minna. Margir hafa tjáð sig um brottvísanir af þessu tagi undanfarna daga þegar margumtalað mál afganskra feðga náði því sorglega hámarki að barn fékk taugaáfall af kvíða vegna yfirvofandi brottvísunar fjölskyldu þess. Þau viðbrögð sem mér finnst vera gegnumgangandi hjá flestum, ef ekki öllum sem tjá sig eru eitthvað á þessa leið: ,,Auðvitað er sárt/ömurlegt/leiðinlegt/hræðilegt, eða annað svipað lýsingarorð að eigin vali, að horfa upp á brottvísanir á börnum frá Íslandi. Kerfið hefur brugðist þessum börnum, kerfið virkar ekki og það þarf að laga.“ Það virðast allir sammála um að kerfið sé vonlaust. Og allir vilja laga það. Öllum þykir þetta agalega leitt. Allir eru á bömmer. Samt fær þetta kerfi að halda áfram að rúlla. Ef bíll væri stöðugt að valda slysum af því hann væri svo bilaður, myndum við ekki hætta að keyra hann? Ef aðgerð sem ætlað væri að færa fólki bætta heilsu væri stöðugt að valda dauðsföllum myndum við ekki hætta að framkvæma hana? Ég spyr einfaldlega: Afhverju í ósköpunum höldum við áfram að ákveða örlög barna og fjölskyldna þeirra samkvæmt kerfi sem hefur brugðist aftur og aftur og aftur? Og allir virðast sammála um að sé meingallað. Væri ekki ráðlegt að setja brottvísanir barna bara á ís á meðan stjórvöld einhenda sér í að laga þetta kerfi svo íslenska ríkið geti, samkvæmt lögum, frekar tekið á móti þessum börnum, tekið utan um þau og fjölskyldur þeirra og boðið þau velkomin, í stað þess að senda þau aftur út í óvissuna. Þórdís Kolbrún, þú segir sjálf á Facebook: „Í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar er fjallað um endurskoðun á framkvæmd laganna nú þegar reynsla er komin á hana. Ég hef lengi talið að fara þurfi sérstaklega yfir framkvæmd laganna þegar kemur að börnum. Framkvæmdin þarf að fullu að samræmast anda laganna – sem er mannúð og að taka skuli sérstakt tillit til barna.“ Frábært. Viljinn til að breyta einhverju til hins betra er frábær byrjun. Og þið virðist öll sammála um að breytinga sé þörf. Afhverju brettið þið þá ekki upp ermar og gerið eitthvað? Það ætti ekki að þurfa en virðist því miður nauðsynlegt að minna á að Ísland hefur lögfest Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna en meðferðin sem flóttabörn hljóta hér á landi brýtur í bága við þann sáttmála á fleiri en einn og fleiri en tvo vegu. Og það virðist líka þurfa að benda á að það er ekki skylda okkar að fara eftir Dyflinnarreglugerðinni í hverju einasta máli. Það er ákvörðun hverju sinni. Viljum við halda áfram að vera þjóðin sem stendur ekki við Barnasáttmálann og felur á sig og sitt eigið ónýta kerfi á bakvið eins ósveigjanlegan og ómannúðlegan pappír og Dyflinarreglugerðina? Nú hefur þú, Þórdís Kolbrún, einstakt tækifæri til að gera raunverulegar og mannúðlegar breytingar í þágu viðkvæms hóps barna á Íslandi. Til að skilja úrelt og gamaldags vinnubrögð eftir í fortíðinni. Ég skora á þig að taka tækifærinu opnum örmum. Ég, og ég get fullyrt að ég tala fyrir ótrúlega marga, vil þessar breytingar. Og á meðan þið klárið þær vil ég ekki sjá það að börnum sé vísað úr landi.Höfundur er formaður Ungra vinstri grænna Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hreindís Ylva Garðarsdóttir Holm Hælisleitendur Innflytjendamál Tengdar fréttir Það sem #metoo kenndi okkur Þúsundir kvenna stigu fram í nóvember á síðasta ári og sögðu sögu sína af áreiti og kynbundnu ofbeldi sem þær höfðu mátt þola undir merkjum #metoo. 23. maí 2018 15:51 Hver kenndi þér að segja þetta? Áhugi minn á stjórnmálum er langt frá því að vera nýtilkominn og kom það engum sem þekkir mig á óvart þegar ég ákvað að taka stökkið og taka þátt í stjórnmálastarfi. Ég sagði í gríni við vinkonu mína fyrir stuttu ,,ég er nú einu sinni orðin pólitíkus.” Hún horfði blíðlega á mig og sagði að það hefði ég alltaf verið, ég hefði bara verið í smá afneitun. 20. september 2018 17:13 Ferðaþjónusta á tímamótum Vinstri hreyfingin – grænt framboð hefur skýra stefnu í málefnum ferðaþjónustu og er fyrsta stjórnmálaaflið á Íslandi, sem hefur mótað sér slíka stefnu, enda er um að ræða aðal gjaldeyristekjulind okkar Íslendinga. 22. maí 2018 12:00 Mest lesið Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Mig langar að beina orðum mínum í þessu opna bréfi til dómsmálaráðherra, Þórdísar Kolbrúnar Reykfjörð Gylfadóttur. Öll sem eru á þingi mega líka taka það til sín. Og raunar bara öll þau sem vettlingi geta valdið í baráttunni gegn þjóðfélagsmeini sem hefur verið alltof, alltof áberandi undanfarna daga og raunar vikur, mánuði og ár. Á Íslandi vísum við börnum á flótta úr landi. Börnum sem fæddust í stríðshrjáðum löndum. Eða fæddust jafnvel ríkisfangslaus í flóttamannabúðum. Við vísum þeim burt. Út í óvissuna. Aftur í stríðið. Aftur í ofsóknirnar. Og það gerum við samkvæmt lögum, hvorki meira né minna. Margir hafa tjáð sig um brottvísanir af þessu tagi undanfarna daga þegar margumtalað mál afganskra feðga náði því sorglega hámarki að barn fékk taugaáfall af kvíða vegna yfirvofandi brottvísunar fjölskyldu þess. Þau viðbrögð sem mér finnst vera gegnumgangandi hjá flestum, ef ekki öllum sem tjá sig eru eitthvað á þessa leið: ,,Auðvitað er sárt/ömurlegt/leiðinlegt/hræðilegt, eða annað svipað lýsingarorð að eigin vali, að horfa upp á brottvísanir á börnum frá Íslandi. Kerfið hefur brugðist þessum börnum, kerfið virkar ekki og það þarf að laga.“ Það virðast allir sammála um að kerfið sé vonlaust. Og allir vilja laga það. Öllum þykir þetta agalega leitt. Allir eru á bömmer. Samt fær þetta kerfi að halda áfram að rúlla. Ef bíll væri stöðugt að valda slysum af því hann væri svo bilaður, myndum við ekki hætta að keyra hann? Ef aðgerð sem ætlað væri að færa fólki bætta heilsu væri stöðugt að valda dauðsföllum myndum við ekki hætta að framkvæma hana? Ég spyr einfaldlega: Afhverju í ósköpunum höldum við áfram að ákveða örlög barna og fjölskyldna þeirra samkvæmt kerfi sem hefur brugðist aftur og aftur og aftur? Og allir virðast sammála um að sé meingallað. Væri ekki ráðlegt að setja brottvísanir barna bara á ís á meðan stjórvöld einhenda sér í að laga þetta kerfi svo íslenska ríkið geti, samkvæmt lögum, frekar tekið á móti þessum börnum, tekið utan um þau og fjölskyldur þeirra og boðið þau velkomin, í stað þess að senda þau aftur út í óvissuna. Þórdís Kolbrún, þú segir sjálf á Facebook: „Í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar er fjallað um endurskoðun á framkvæmd laganna nú þegar reynsla er komin á hana. Ég hef lengi talið að fara þurfi sérstaklega yfir framkvæmd laganna þegar kemur að börnum. Framkvæmdin þarf að fullu að samræmast anda laganna – sem er mannúð og að taka skuli sérstakt tillit til barna.“ Frábært. Viljinn til að breyta einhverju til hins betra er frábær byrjun. Og þið virðist öll sammála um að breytinga sé þörf. Afhverju brettið þið þá ekki upp ermar og gerið eitthvað? Það ætti ekki að þurfa en virðist því miður nauðsynlegt að minna á að Ísland hefur lögfest Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna en meðferðin sem flóttabörn hljóta hér á landi brýtur í bága við þann sáttmála á fleiri en einn og fleiri en tvo vegu. Og það virðist líka þurfa að benda á að það er ekki skylda okkar að fara eftir Dyflinnarreglugerðinni í hverju einasta máli. Það er ákvörðun hverju sinni. Viljum við halda áfram að vera þjóðin sem stendur ekki við Barnasáttmálann og felur á sig og sitt eigið ónýta kerfi á bakvið eins ósveigjanlegan og ómannúðlegan pappír og Dyflinarreglugerðina? Nú hefur þú, Þórdís Kolbrún, einstakt tækifæri til að gera raunverulegar og mannúðlegar breytingar í þágu viðkvæms hóps barna á Íslandi. Til að skilja úrelt og gamaldags vinnubrögð eftir í fortíðinni. Ég skora á þig að taka tækifærinu opnum örmum. Ég, og ég get fullyrt að ég tala fyrir ótrúlega marga, vil þessar breytingar. Og á meðan þið klárið þær vil ég ekki sjá það að börnum sé vísað úr landi.Höfundur er formaður Ungra vinstri grænna
Það sem #metoo kenndi okkur Þúsundir kvenna stigu fram í nóvember á síðasta ári og sögðu sögu sína af áreiti og kynbundnu ofbeldi sem þær höfðu mátt þola undir merkjum #metoo. 23. maí 2018 15:51
Hver kenndi þér að segja þetta? Áhugi minn á stjórnmálum er langt frá því að vera nýtilkominn og kom það engum sem þekkir mig á óvart þegar ég ákvað að taka stökkið og taka þátt í stjórnmálastarfi. Ég sagði í gríni við vinkonu mína fyrir stuttu ,,ég er nú einu sinni orðin pólitíkus.” Hún horfði blíðlega á mig og sagði að það hefði ég alltaf verið, ég hefði bara verið í smá afneitun. 20. september 2018 17:13
Ferðaþjónusta á tímamótum Vinstri hreyfingin – grænt framboð hefur skýra stefnu í málefnum ferðaþjónustu og er fyrsta stjórnmálaaflið á Íslandi, sem hefur mótað sér slíka stefnu, enda er um að ræða aðal gjaldeyristekjulind okkar Íslendinga. 22. maí 2018 12:00
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun