Í senn ofsafenginn og hástemmdur Jónas Sen skrifar 25. september 2019 15:00 Hljómsveitin spilaði af öryggi, segir gagnrýnandi. Fréttablaðið/Ernir Það fór illa fyrir Sergej Prokofíev. Verk eftir hann var á dagskránni á Sinfóníutónleikunum á fimmtudagskvöldið. Hann var óumdeilanlega eitt mesta tónskáld Sovétríkjanna, en fimm árum áður en hann lést féll hann úr náðinni hjá Stalín. Og það var ekkert grín. Stjórnvöld eignuðu sér listamennina, þeim var sagt hvernig verk þeir áttu að skapa. Valdamenn Sovétríkjanna trúðu því almennt að listaverk gætu ekki verið hlutlaus pólitískt séð. Listaverk var annað hvort með eða á móti gildum byltingarinnar. Möppudýr og kerfiskarlar gátu því hafnað verkum ef þau studdu ekki hugmyndafræðina sem lá að baki byltingunni. Þeir vildu frekar tónlist fyrir kóra og kammerhópa en einleiksverk því hin fyrrnefndu samsvöruðu betur hugmyndinni um rússneskan samvinnuanda. Almennt talað voru yfirborðsleg verk tekin fram yfir þau djúpu vegna þess að þau höfðuðu meira til fjöldans. Prokofíev þótti ekki falla inn í þessa mynd og síðustu árin sem hann lifði var tónlist hans tekin af dagskránni í Sovétríkjunum.Af miklum glæsileik Verkið eftir hann sem flutt var á tónleikunum á fimmtudagskvöldið er fimmta sinfónían. Hún var frumflutt þremur árum áður en allt fór til fjandans. Tónlistin einkennist af mögnuðum laglínum og skemmtilegri framvindu, hún er einstaklega grípandi. Stjórnandi var Roderick Cox og hann var auðheyrilega með allt á hreinu. Hljómsveitin spilaði af öryggi, einstakir hljóðfæraleikarar léku einleikslínur af miklum glæsileik og heildarhljómurinn var þéttur og samsvaraði sér vel. Gott flæði var í tónlistinni, túlkunin var snörp og gædd sannfærandi flæði, hápunktarnir prýðilega samtaka og tignarlegir. Síðdegi skógarpúkans eftir Debussy kom einnig ágætlega út. Þetta er fíngerð tónlist, allskonar blæbrigði eru ofin inn í atburðarásina og útkoman var þéttofinn tónavefur sem hljómsveitin útfærði af nostursemi og þokka undir smekklegri stjórn Cox. Fiðlukonsert eftir Jennifer Higdon var líka flottur. Einleikari var Benjamin Beilman, og leikur hans var í senn ofsafenginn og hástemmdur. Higdon er samtímatónskáld sem hefur notið óvanalegrar velgengni undanfarin ár. Tónlist hennar er enda aðgengileg án þess að vera ódýr, þar eru laglínur og endurtekningar til áherslu, auðskiljanleg frásögn með skýru flæði og oft heillandi áferð. Beilman spilaði af gríðarlegri fagmennsku, leikur hans var áreynslulaus og ótrúlega glæsilegur. Það var bókstaflega unaður að hlusta á hann leika; samspil hans og hljómsveitarinnar var sömuleiðis nákvæmt og til fyrirmyndar. Bravó! Jónas Sen Birtist í Fréttablaðinu Tónlist Tónlistargagnrýni Mest lesið Kvaddi dramað og flutti fyrir ástina Lífið „Það spurði þig enginn“ Lífið Best skipulagða geymsla landsins í glæsihúsi við Laugardalinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Göngutúr með umhverfissálfræðingi: „Árás inn í umhverfið“ og vannýttasta horn borgarinnar Lífið Verslunarhjón selja glæsivillu í 108 Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið en þá tapar sambandið“ Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Kátir tískukarlar hjá Kölska Tíska og hönnun Maður þurfti ekki að vera skyggn Gagnrýni Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira
Það fór illa fyrir Sergej Prokofíev. Verk eftir hann var á dagskránni á Sinfóníutónleikunum á fimmtudagskvöldið. Hann var óumdeilanlega eitt mesta tónskáld Sovétríkjanna, en fimm árum áður en hann lést féll hann úr náðinni hjá Stalín. Og það var ekkert grín. Stjórnvöld eignuðu sér listamennina, þeim var sagt hvernig verk þeir áttu að skapa. Valdamenn Sovétríkjanna trúðu því almennt að listaverk gætu ekki verið hlutlaus pólitískt séð. Listaverk var annað hvort með eða á móti gildum byltingarinnar. Möppudýr og kerfiskarlar gátu því hafnað verkum ef þau studdu ekki hugmyndafræðina sem lá að baki byltingunni. Þeir vildu frekar tónlist fyrir kóra og kammerhópa en einleiksverk því hin fyrrnefndu samsvöruðu betur hugmyndinni um rússneskan samvinnuanda. Almennt talað voru yfirborðsleg verk tekin fram yfir þau djúpu vegna þess að þau höfðuðu meira til fjöldans. Prokofíev þótti ekki falla inn í þessa mynd og síðustu árin sem hann lifði var tónlist hans tekin af dagskránni í Sovétríkjunum.Af miklum glæsileik Verkið eftir hann sem flutt var á tónleikunum á fimmtudagskvöldið er fimmta sinfónían. Hún var frumflutt þremur árum áður en allt fór til fjandans. Tónlistin einkennist af mögnuðum laglínum og skemmtilegri framvindu, hún er einstaklega grípandi. Stjórnandi var Roderick Cox og hann var auðheyrilega með allt á hreinu. Hljómsveitin spilaði af öryggi, einstakir hljóðfæraleikarar léku einleikslínur af miklum glæsileik og heildarhljómurinn var þéttur og samsvaraði sér vel. Gott flæði var í tónlistinni, túlkunin var snörp og gædd sannfærandi flæði, hápunktarnir prýðilega samtaka og tignarlegir. Síðdegi skógarpúkans eftir Debussy kom einnig ágætlega út. Þetta er fíngerð tónlist, allskonar blæbrigði eru ofin inn í atburðarásina og útkoman var þéttofinn tónavefur sem hljómsveitin útfærði af nostursemi og þokka undir smekklegri stjórn Cox. Fiðlukonsert eftir Jennifer Higdon var líka flottur. Einleikari var Benjamin Beilman, og leikur hans var í senn ofsafenginn og hástemmdur. Higdon er samtímatónskáld sem hefur notið óvanalegrar velgengni undanfarin ár. Tónlist hennar er enda aðgengileg án þess að vera ódýr, þar eru laglínur og endurtekningar til áherslu, auðskiljanleg frásögn með skýru flæði og oft heillandi áferð. Beilman spilaði af gríðarlegri fagmennsku, leikur hans var áreynslulaus og ótrúlega glæsilegur. Það var bókstaflega unaður að hlusta á hann leika; samspil hans og hljómsveitarinnar var sömuleiðis nákvæmt og til fyrirmyndar. Bravó! Jónas Sen
Birtist í Fréttablaðinu Tónlist Tónlistargagnrýni Mest lesið Kvaddi dramað og flutti fyrir ástina Lífið „Það spurði þig enginn“ Lífið Best skipulagða geymsla landsins í glæsihúsi við Laugardalinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Göngutúr með umhverfissálfræðingi: „Árás inn í umhverfið“ og vannýttasta horn borgarinnar Lífið Verslunarhjón selja glæsivillu í 108 Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið en þá tapar sambandið“ Lífið Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Kátir tískukarlar hjá Kölska Tíska og hönnun Maður þurfti ekki að vera skyggn Gagnrýni Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira