Lestur er ævilöng iðja Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar 25. nóvember 2020 17:21 „Lestur er ævilöng iðja,” var yfirskrift kynningar á Læsissáttmála Heimilis og skóla sem vinna hófst við fyrir fimm árum og gefinn var út árið 2016. Fimm ár eru liðin frá því undirritaður var Þjóðarsáttmáli um læsi með það að markmiði að öll börn gætu við lok grunnskóla lesið sér til gagns. Fulltrúar sveitarfélaga landsins ásamt mennta- og menningarmálaráðherra og fulltrúum Heimilis og skóla undirrituðu sáttmálann. Markmið hans var og er að efla læsi barna og auka þannig möguleika þeirra til virkrar þátttöku í samfélaginu. Ærið verkefni og langhlaup en ekki sprettur. Með undirritun sáttmálans staðfestu aðilar hans sameiginlegan skilning á mikilvægi læsis til virkrar þátttöku í samfélaginu þannig að hver og einn geti nýtt hæfileika sína samfélaginu öllu til velferðar. Metnaðarfull markmið Ljóst var frá byrjun að markmiðin voru metnaðarfull og að það tæki tíma að ná þeim. Einnig búum við í ört breytilegu samfélagi þar sem tækninýjungar hafa umbylt lífi okkar á ýmsa vegu og nýjasta áskorunin er heimsfaraldur sem hefur óhjákvæmilega áhrif á nám og menntun barna. Hins vegar er brýnt að vekja foreldra og aðra uppalendur til vitundar um mikilvægi þess að börnin þeirra nái góðum tökum á lestri og séu læs á umhverfi sitt. Lestur er grundvallarfærni sem nauðsynlegt er að ná tökum á til að geta tileinkað sér aðra hluti. Hlutverk Menntamálastofnunar var að útbúa skimunarpróf fyrir skóla, aðstoða kennara við að greina niðurstöður mælinga, veita sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum, reka virka upplýsingagátt varðandi læsi og kennslu og að standa fyrir ráðstefnum um læsi. Heimili og skóli – landssamtök foreldra vildu leggja áherslu á að styðja við foreldra þegar kemur að lestrarnámi barna og auka samstarf heimila og skóla um læsi nemenda. Við bjuggum því til Læsissáttmálann í góðu samstarfi við teymi sérfræðinga í lestri og læsi en settur var saman rýnihópur fagfólks við gerð sáttmálans. Í honum eru sex gagnleg ráð sem styðja við lestur barna. Læsissáttmáli Heimilis og skóla Með innleiðingu Læsissáttmála var ætlunin að höfða til samtakamáttar og samábyrgðar foreldra. Sáttmálanum svipar til Foreldrasáttmála Heimilis og skóla sem notið hefur mikilla vinsælda í gegnum árin og er eins konar rammi um uppeldisleg gildi og heilbrigð mörk í því samhengi. Læsissáttmálinn inniheldur sex atriði um lestur og læsi sem rædd eru á fundi bekkjarforeldra með umsjónarkennara. Á fundinum er efni sáttmálans rætt og ítarefni dreift til foreldra þar sem farið er nánar í hvert atriði sáttmálans. Þegar umræður hafa farið fram og foreldrar borið saman bækur sínar um hvað þeim finnst mikilvægt í þessu samhengi og jafnvel lært af hver öðrum er sáttmálinn undirritaður og hengdur upp, yfirleitt í skólastofu barnanna. Þannig eru umræðurnar rammaðar inn á táknrænan hátt og sýnilegar nemendum. Sáttmálanum er þannig ætlað að vera liður í að efla læsi barna á Íslandi og einnig að styrkja samstarf heimila og skóla í landinu. Læsissáttmálinn hefur verið notaður á þann hátt sem lagt var upp með en einnig sem efni í fræðslu og foreldraviðtölum og hefur hann nýst bæði á leik- og grunnskólastigi þó svo upphaflega hafi hann verið hugsaður fyrir fyrstu bekki grunnskóla. Hægt er að skoða sáttmálann á vefsíðu Heimilis og skóla, heimiliogskoli.is. Hvað hefur áunnist? Áhersla og vitund um mikilvægi lesturs og læsis hafa aukist síðastliðin ár og foreldrar virðast almennt meðvitaðri um að fylgja heimalestri eftir og að þeir hafi hlutverki að gegna í þessu samhengi, til dæmis við að vekja áhuga á lestri og við þjálfun. Foreldrar gegna nefnilega lykilhlutverki hvað varðar þjálfun í lestri. Því meiri þjálfun því betri árangur. Einnig hefur verið unnið að því að leiðrétta misskilning til dæmis um lestur fjöltyngdra barna þar sem foreldrum er meðal annars gerð grein fyrir að mikilvægt sé að lesa á sínu móðurmáli og halda áfram að tala, lesa og skrifa á móðurmálinu á sama tíma og færni í íslensku er efld. Sveitarfélögin hafa sett sér markvissa læsisstefnu í samræmi við ákvæði í aðalnámskrá leik- og grunnskóla og ákveðin hafa verið lágmarksviðmið um lestrarhraða.Menntamálastofnun hefur veitt sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum og læsisráðgjafar hafa stutt skóla í sínu umbótaferli og meðal annars útvegað skólum viðeigandi skimunarpróf og aðstoð við að greina niðurstöður mælinga og ákveða aðgerðir í kjölfarið. Í samfélaginu hefur auk þess borið á metnaðarfullum verkefnum og vakningu í kringum lestur og má þar nefna Lestrarátak Ævars vísindamanns, Bókabrölt í Breiðholti, framlag Móðurmáls – samtaka um tvítyngi, ýmiss konar hvatningarátök hjá bókasöfnum og skólum og svo einnig eldri verkefni eins og stóru og litlu upplestrarkeppnina sem hafa í áraraðir stuðlað að áhuga barna á bókmenntum, upplestri og lestrarfærni. Greina má því skýr samfélagsleg áhrif þess að stjórnvöld og skólasamfélagið allt hafa sett lestur í öndvegi. En hvað segir tölfræðin? Samkvæmt lesfimiprófi Menntamálastofnunar sem lagt var fyrir nemendur í öllum bekkjum grunnskóla í lok árs 2018 jókst lesfimi skólabarna marktækt milli ára. Vísbendingar voru því um að aðgerðir til að auka lestrarfærni og áhuga barna væru að skila árangri. Niðurstöður úr PISA 2018 sýndu hins vegar að íslenskir nemendur væru enn undir væntingum í lesskilningi og læsi á náttúruvísindi en þeir bættu sig hins vegar í læsi á stærðfræði. Aðeins sex lönd innan OECD voru með færri stig en Ísland þegar kemur að lesskilningi. Lesskilningur íslenskra ungmenna var mun minni en ungmenna á Norðurlöndunum og íslenskir drengir hafa dregist aftur úr. Hlutfall nemenda sem ekki náðu grunnhæfni í lesskilningi fór úr 22 prósentum í 26 prósent milli kannana. Hjá drengjum jókst þetta hlutfall úr 29 prósentum í 34 prósent. Samtals voru 18,7% prósent stúlkna og 34,4% drengja undir hæfniþrepi 2 í PISA 2018 og teljast því ekki búa yfir grunnhæfni í lesskilningi. Ekki sá árangur sem vonir stóðu til að yrði. Hins vegar ber að halda því til haga að Þjóðarsáttmáli um læsi kom til framkvæmda á árinu 2016 og þeir nemendur sem tóku þátt í PISA 2018 voru að koma á unglingastig á þeim tíma. Því er vandasamt að meta árangur aðgerða Þjóðarsáttmálans með tilliti til niðurstaðna PISA frá árinu 2018. Auk þess er lífið ekki bara tölfræði. Flókið samspil Ýmislegt hefur verið gert frá því PISA var lagt fyrir 9. bekkinga árið 2018 og því standa vonir til að árangur verði betri í næstu mælingu. Börnum á Íslandi virðist almennt líða vel í íslenskum skólum sem er ekki síst mikilvægt þegar kreppir að en árangur skiptir einnig máli, vellíðan og árangur þurfa að fara saman. Einnig er vert að minna á að miklar samfélagsbreytingar hafa átt sér stað frá því sá árgangur sem tók PISA könnunina árið 2018 fæddist og enn er samfélagið að breytast hratt. Mögulega tekur lengri tíma að sjá árangur af þeim aðgerðum sem ráðist var í fyrir fimm árum. Munið, þetta er langhlaup! Ljóst er þó að ekki tekst að efla læsi barna nema með samhentum aðgerðum allra hlutaðeigandi. Menntayfirvöld, kennarar, foreldrar, atvinnulífið og samfélagið allt þarf hér að leggja sitt af mörkum og í bígerð eru ýmsar breytingar í því samhengi, sumar jafnvel komnar til framkvæmda. Við megum því ekki láta deigan síga og auk þess að leitast við að bæta okkur þurfum við líka að vera dugleg við að nýta þær bjargir sem til eru. Við gerum þetta saman eins og flest allt sem gott er. Það þarf ekki bara þorp heldur heilt samfélag til að ala upp barn. Höfundur er framkvæmdastjóri Heimilis og skóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hrefna Sigurjónsdóttir Börn og uppeldi Íslenska á tækniöld Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Skoðun Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Sjá meira
„Lestur er ævilöng iðja,” var yfirskrift kynningar á Læsissáttmála Heimilis og skóla sem vinna hófst við fyrir fimm árum og gefinn var út árið 2016. Fimm ár eru liðin frá því undirritaður var Þjóðarsáttmáli um læsi með það að markmiði að öll börn gætu við lok grunnskóla lesið sér til gagns. Fulltrúar sveitarfélaga landsins ásamt mennta- og menningarmálaráðherra og fulltrúum Heimilis og skóla undirrituðu sáttmálann. Markmið hans var og er að efla læsi barna og auka þannig möguleika þeirra til virkrar þátttöku í samfélaginu. Ærið verkefni og langhlaup en ekki sprettur. Með undirritun sáttmálans staðfestu aðilar hans sameiginlegan skilning á mikilvægi læsis til virkrar þátttöku í samfélaginu þannig að hver og einn geti nýtt hæfileika sína samfélaginu öllu til velferðar. Metnaðarfull markmið Ljóst var frá byrjun að markmiðin voru metnaðarfull og að það tæki tíma að ná þeim. Einnig búum við í ört breytilegu samfélagi þar sem tækninýjungar hafa umbylt lífi okkar á ýmsa vegu og nýjasta áskorunin er heimsfaraldur sem hefur óhjákvæmilega áhrif á nám og menntun barna. Hins vegar er brýnt að vekja foreldra og aðra uppalendur til vitundar um mikilvægi þess að börnin þeirra nái góðum tökum á lestri og séu læs á umhverfi sitt. Lestur er grundvallarfærni sem nauðsynlegt er að ná tökum á til að geta tileinkað sér aðra hluti. Hlutverk Menntamálastofnunar var að útbúa skimunarpróf fyrir skóla, aðstoða kennara við að greina niðurstöður mælinga, veita sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum, reka virka upplýsingagátt varðandi læsi og kennslu og að standa fyrir ráðstefnum um læsi. Heimili og skóli – landssamtök foreldra vildu leggja áherslu á að styðja við foreldra þegar kemur að lestrarnámi barna og auka samstarf heimila og skóla um læsi nemenda. Við bjuggum því til Læsissáttmálann í góðu samstarfi við teymi sérfræðinga í lestri og læsi en settur var saman rýnihópur fagfólks við gerð sáttmálans. Í honum eru sex gagnleg ráð sem styðja við lestur barna. Læsissáttmáli Heimilis og skóla Með innleiðingu Læsissáttmála var ætlunin að höfða til samtakamáttar og samábyrgðar foreldra. Sáttmálanum svipar til Foreldrasáttmála Heimilis og skóla sem notið hefur mikilla vinsælda í gegnum árin og er eins konar rammi um uppeldisleg gildi og heilbrigð mörk í því samhengi. Læsissáttmálinn inniheldur sex atriði um lestur og læsi sem rædd eru á fundi bekkjarforeldra með umsjónarkennara. Á fundinum er efni sáttmálans rætt og ítarefni dreift til foreldra þar sem farið er nánar í hvert atriði sáttmálans. Þegar umræður hafa farið fram og foreldrar borið saman bækur sínar um hvað þeim finnst mikilvægt í þessu samhengi og jafnvel lært af hver öðrum er sáttmálinn undirritaður og hengdur upp, yfirleitt í skólastofu barnanna. Þannig eru umræðurnar rammaðar inn á táknrænan hátt og sýnilegar nemendum. Sáttmálanum er þannig ætlað að vera liður í að efla læsi barna á Íslandi og einnig að styrkja samstarf heimila og skóla í landinu. Læsissáttmálinn hefur verið notaður á þann hátt sem lagt var upp með en einnig sem efni í fræðslu og foreldraviðtölum og hefur hann nýst bæði á leik- og grunnskólastigi þó svo upphaflega hafi hann verið hugsaður fyrir fyrstu bekki grunnskóla. Hægt er að skoða sáttmálann á vefsíðu Heimilis og skóla, heimiliogskoli.is. Hvað hefur áunnist? Áhersla og vitund um mikilvægi lesturs og læsis hafa aukist síðastliðin ár og foreldrar virðast almennt meðvitaðri um að fylgja heimalestri eftir og að þeir hafi hlutverki að gegna í þessu samhengi, til dæmis við að vekja áhuga á lestri og við þjálfun. Foreldrar gegna nefnilega lykilhlutverki hvað varðar þjálfun í lestri. Því meiri þjálfun því betri árangur. Einnig hefur verið unnið að því að leiðrétta misskilning til dæmis um lestur fjöltyngdra barna þar sem foreldrum er meðal annars gerð grein fyrir að mikilvægt sé að lesa á sínu móðurmáli og halda áfram að tala, lesa og skrifa á móðurmálinu á sama tíma og færni í íslensku er efld. Sveitarfélögin hafa sett sér markvissa læsisstefnu í samræmi við ákvæði í aðalnámskrá leik- og grunnskóla og ákveðin hafa verið lágmarksviðmið um lestrarhraða.Menntamálastofnun hefur veitt sveitarfélögum stuðning og ráðgjöf við að ná markmiðum sínum og læsisráðgjafar hafa stutt skóla í sínu umbótaferli og meðal annars útvegað skólum viðeigandi skimunarpróf og aðstoð við að greina niðurstöður mælinga og ákveða aðgerðir í kjölfarið. Í samfélaginu hefur auk þess borið á metnaðarfullum verkefnum og vakningu í kringum lestur og má þar nefna Lestrarátak Ævars vísindamanns, Bókabrölt í Breiðholti, framlag Móðurmáls – samtaka um tvítyngi, ýmiss konar hvatningarátök hjá bókasöfnum og skólum og svo einnig eldri verkefni eins og stóru og litlu upplestrarkeppnina sem hafa í áraraðir stuðlað að áhuga barna á bókmenntum, upplestri og lestrarfærni. Greina má því skýr samfélagsleg áhrif þess að stjórnvöld og skólasamfélagið allt hafa sett lestur í öndvegi. En hvað segir tölfræðin? Samkvæmt lesfimiprófi Menntamálastofnunar sem lagt var fyrir nemendur í öllum bekkjum grunnskóla í lok árs 2018 jókst lesfimi skólabarna marktækt milli ára. Vísbendingar voru því um að aðgerðir til að auka lestrarfærni og áhuga barna væru að skila árangri. Niðurstöður úr PISA 2018 sýndu hins vegar að íslenskir nemendur væru enn undir væntingum í lesskilningi og læsi á náttúruvísindi en þeir bættu sig hins vegar í læsi á stærðfræði. Aðeins sex lönd innan OECD voru með færri stig en Ísland þegar kemur að lesskilningi. Lesskilningur íslenskra ungmenna var mun minni en ungmenna á Norðurlöndunum og íslenskir drengir hafa dregist aftur úr. Hlutfall nemenda sem ekki náðu grunnhæfni í lesskilningi fór úr 22 prósentum í 26 prósent milli kannana. Hjá drengjum jókst þetta hlutfall úr 29 prósentum í 34 prósent. Samtals voru 18,7% prósent stúlkna og 34,4% drengja undir hæfniþrepi 2 í PISA 2018 og teljast því ekki búa yfir grunnhæfni í lesskilningi. Ekki sá árangur sem vonir stóðu til að yrði. Hins vegar ber að halda því til haga að Þjóðarsáttmáli um læsi kom til framkvæmda á árinu 2016 og þeir nemendur sem tóku þátt í PISA 2018 voru að koma á unglingastig á þeim tíma. Því er vandasamt að meta árangur aðgerða Þjóðarsáttmálans með tilliti til niðurstaðna PISA frá árinu 2018. Auk þess er lífið ekki bara tölfræði. Flókið samspil Ýmislegt hefur verið gert frá því PISA var lagt fyrir 9. bekkinga árið 2018 og því standa vonir til að árangur verði betri í næstu mælingu. Börnum á Íslandi virðist almennt líða vel í íslenskum skólum sem er ekki síst mikilvægt þegar kreppir að en árangur skiptir einnig máli, vellíðan og árangur þurfa að fara saman. Einnig er vert að minna á að miklar samfélagsbreytingar hafa átt sér stað frá því sá árgangur sem tók PISA könnunina árið 2018 fæddist og enn er samfélagið að breytast hratt. Mögulega tekur lengri tíma að sjá árangur af þeim aðgerðum sem ráðist var í fyrir fimm árum. Munið, þetta er langhlaup! Ljóst er þó að ekki tekst að efla læsi barna nema með samhentum aðgerðum allra hlutaðeigandi. Menntayfirvöld, kennarar, foreldrar, atvinnulífið og samfélagið allt þarf hér að leggja sitt af mörkum og í bígerð eru ýmsar breytingar í því samhengi, sumar jafnvel komnar til framkvæmda. Við megum því ekki láta deigan síga og auk þess að leitast við að bæta okkur þurfum við líka að vera dugleg við að nýta þær bjargir sem til eru. Við gerum þetta saman eins og flest allt sem gott er. Það þarf ekki bara þorp heldur heilt samfélag til að ala upp barn. Höfundur er framkvæmdastjóri Heimilis og skóla.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun