Sjúkratryggingar útiloka nýliðun og koma í veg fyrir styttingu biðlista Hópur talmeinafræðinga skrifar 29. janúar 2021 17:00 Í rammasamningi Sjúkratrygginga Íslands (SÍ) við talmeinafræðinga frá nóvember 2017 var sett inn ákvæði varðandi skilyrði fyrir tveggja ára starfsreynslu fullgilds talmeinafræðings til að komast á samning hjá SÍ. Uppgefin ástæða fyrir þessari tveggja ára reglu samkvæmt SÍ er að auka gæðakröfur til þjónustunnar, sem þeir borga fyrir en staðreyndin er sú að hér er hvorki verið að auka við gæðakröfur þjónustunnar né heldur verið að vinna á löngum biðlistum. Á meðan SÍ setur hömlur á að fullgildur talmeinafræðingur hafi tök á að vinna fyrir stofnunina, lengjast biðlistarnir eftir þjónustu og er SÍ þannig að bregðast skyldu sinni sem þjónustustofnun í veitingu á heilbrigðisþjónustu. Framkvæmd ákvæðisins af hálfu SÍ hefur verið á þann veg að talmeinafræðingi sem er nýútskrifaður sem slíkur, og hefur fengið starfsleyfi hjá Landlækni, er meinað að vinna sem sjálfstætt starfandi talmeinafræðingur, en það sem er verra, er að honum er einnig beinlínis bannað að vinna með eða hjá öðrum reyndum sjálfstætt starfandi talmeinafræðingi. Framkvæmd SÍ vinnur þannig beinlínis gegn markmiðinu sem það á að tryggja, þ.e. að auka gæði og fagmennsku til þjónustuþega. Gæði og fagmennska verða auðvitað best tryggð á þann hátt að talmeinafræðingar með reynslu miðli sinni þekkingu og reynslu til nýliða í faginu. Frá árinu 2017 hefur það komið skýrt fram af hálfu Félags talmeinafræðinga á Íslandi (FTÍ) að þetta ákvæði væri ekki tímabært vegna fáliðunar stéttarinnar en ekki var hlustað á þau sjónarmið talmeinafræðinga. Það er sorgleg staðreynd að SÍ hefur undanfarin ár gefið sér leyfi til að setja einhliða og án raunverulegs samráðs ákvæði, orðalagsbreytingar og/eða viðauka í rammasamning við talmeinafræðinga. Slíkum vinnubrögðum verður að linna. Til að starfa sem talmeinafræðingur á Íslandi, þarf viðkomandi að hafa útskrifast frá viðurkenndum háskóla, hafa verið undir handleiðslu reyndari talmeinafræðings í sex mánuði og fengið starfsleyfi frá landlæknisembættinu. Nýtalmeinafræðingur fær ekki starfsleyfi nema handleiðari skrifi upp á það að hann sé fullfær um að sinna starfinu af þekkingu og fagmennsku. Starfsleyfið gefur til kynna að um fullgildan talmeinafræðing sé að ræða og ætti sem slíkur að geta unnið hvar sem er við sitt fag. Hins vegar virðist SÍ ekki líta svo á að fullgildur talmeinafræðingur sé fullgildur hjá SÍ nema hann hafi unnið hjá stofnun eða sveitarfélagi í tvö ár til að öðlast starfsreynslu. Stétt talmeinafræðinga á Íslandi er tiltölulega ung en FTÍ, sem telur tæplega 130 félagsmenn, mun fagna 40 ára afmæli sínu seinna á þessu ári. Nám í talmeinafræðum er þverfræðilegt nám og hófst á Íslandi árið 2010 og hafa 15 nemendur verið teknir inn í námið á tveggja ára fresti frá þeim tíma að undanskildu sl. hausti en þá var nemendum fjölgað í 18. Grunnur þessara nemenda er í flestum tilfellum kennaramenntun á leik- og/eða grunnskólastigi, þroskaþjálfar, sálfræði eða önnur uppeldisfræðileg menntun og margir hverjir með reynslu af því að vinna með börnum. Það er virkilega gleðilegt að talmeinafræðingar útskrifist hérna heima en það er ekki eins gleðilegt að vita að þeir sem útskrifast eru ekki öruggir með að fá vinnu sem talmeinafræðingar að námi loknu. Sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á Íslandi eru 40-50 talsins á landsvísu í mismiklu starfshlutfalli, þar af telja 12 á landsbyggðinni. Biðtími eftir talþjálfun barna á stofu er að meðaltali 17 mánuðir en getur farið lengst í 36 mánuði, skv. rannsókn sem nýútskrifaður talmeinafræðingur skrifaði sl. vor. 17-36 mánuðir er krítískur tími fyrir barn, sem er með seinkaðan málþroska, með mikil frávik í framburði eða einstakling, sem þarf aðstoð eftir heilablóðfall eða heilaskaða. Nýliðun talmeinafræðinga á landsbyggðinni hefur verið takmörkuð undanfarin ár og með framkvæmd þessarar nýju stefnu í heilbrigðisþjónustu af hálfu SÍ, hefur verið settur enn einn myllusteinninn um háls talmeinafræðinga og skjólstæðinga þeirra og þar með þeirri mikilvægu þjónustu sem talmeinafræðingar inna af hendi. Nýútskrifaðir talmeinafræðingar, með rætur út á land, vilja fara aftur í heimahagana til að vinna í sínu fagi en það er ekki hlaupið að því fyrir þessa einstaklinga eins og raun ber vitni. Á Akranesi starfar einn talmeinafræðingur á stofu þar sem m.a. er laust rými fyrir annan talmeinafræðing. Biðlistinn er 30 mánuðir en á Akranes sækja þjónustuna börn af Akranesi og úr Borgarbyggð ásamt öðrum nágrannasveitarfélögum. Á Akranesi býr nýútskrifaður talmeinafræðingur, sem ekki getur komið til starfa á stofunni og létt þannig á biðlistanum, heldur þarf hann að sækja vinnu í annað sveitarfélag. Á Selfossi / Suðurlandi starfa þrír talmeinafræðingar á stofu. Þar er 18-36 mánaða bið fyrir leik- og grunnskólabörn og er þörf á að stækka stofuna með fjölgun talmeinafræðinga. Nýtalmeinafræðingur, sem á rætur að rekja á Selfoss, vill flytja og starfa í sínum heimabæ en takmörk rammasamnings SÍ gerir honum það ekki kleift. Þrír af 18 nemum í talmeinafræðum eru frá Selfossi og munu ekki geta sótt um vinnu hjá sjálfstætt starfandi talmeinafræðingum vegna ákvæðisins. Því er fyrirséð að biðlistinn eftir talþjálfun á Suðurlandi lengist enn frekar. Í Vestmannaeyjum starfar einn talmeinafræðingur, sem hefur haft búsetu þar sl. átta ár. Fram að þeim tíma voru 2-3 talmeinafræðingar, sem komu 1-2x á ári og sinntu greiningu og ráðgjöf. Biðlisti eftir þjálfun er nú 12-14 mánuðir og það hefur tekið langan tíma að vinna upp áralangt þjálfunarleysi margra skjólstæðinga, sem fengu enga þjónustu áður en talmeinafræðingur flutti aftur ,,heim”. Þrátt fyrir það hefur ekki tekist að anna eftirspurn því þörfin er mikil og biðin löng, bæði hjá börnum og fullorðnum einstaklingum. Í Vestmannaeyjum býr talmeinafræðikandídat, sem er að ljúka meistaraprófsritgerð, sem fær ekki leyfi til að grynnka á álagi núverandi talmeinafræðings og biðlistum vegna þessa tveggja ára starfsreynsluákvæðis SÍ. Á Akureyri eru fjórir starfandi talmeinafræðingar á stofu, þar sem sá fjórði er í skertu starfshlutfalli, en þeir sinna stóru svæði á Norðausturlandi. Biðlisti eftir greiningu leik- og grunnskólabarna hefur verið 8-12 mánuðir. Tveir nýtalmeinafræðingar eru fluttir ,,heim” og eru nú að uppfylla handleiðslutímabil sitt en eru í algjörri óvissu með atvinnu í framhaldinu vegna tveggja ára ákvæðis SÍ. Þetta ákvæði kemur í veg fyrir að stofur á landsbyggðinni fá að stækka og þar með að veita betri þjónustu. Í Reykjanesbæ eru þrír talmeinafræðingar á samningi við SÍ. Biðlistinn þar er mjög langur og gengur hægt að stytta hann. Tölvupóstar frá ráðþrota foreldrum með von um þjónustu fyrir börn þeirra eru nánast daglegt brauð og aftur er það þetta íþyngjandi tveggja ára ákvæði SÍ, sem hefur þar áhrif. Skjólstæðingahópur SÍ er að stærstum hluta börn og unglingar með málþroskaraskanir, framburðarfrávik, þroskaskerðingu, og svo mætti áfram telja. Ákvæði SÍ bitnar mest á þessum skjólstæðingahópi og við sem þjónustuaðilar viljum geta sinnt þessum einstaklingum án þess að SÍ setji okkur afarkosti með það hvaðan starfsreynsla nýtalmeinafræðinga kemur. Við vitum hversu mikilvæg snemmtæk íhlutun er og þá er mjög mikilvægt að barn sé ekki á biðlista í langan tíma eftir þjálfun eða annarri íhlutun. Það hlýtur að vera hagur allra til lengri tíma litið að hægt sé að anna eftirspurn og afgreiða hvert mál á styttri og markvissari tíma en nú er. Tveggja ára ákvæði SÍ er algerlega á skjön við þá þörf sem er á þjónustu talmeinafræðinga á landinu öllu. 17-36 mánaða bið eftir þjónustu talmeinafræðings í boði SÍ er einfaldlega ekki ásættanleg! Greinarhöfundar eru sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á landsbyggðinni. Að henni standa: Halla Marinósdóttir Tinna Tómasdóttir Rósalind Signýjar Kristjánsdóttir Kristín María Gísladóttir Eyrún S. Ingvadóttir Hildigunnur Kristinsdóttir Anna Stefanía Vignisdóttir Berglind Jónsdóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tryggingar Mest lesið Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir Skoðun Erfðafjárskattur hækkar Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson Skoðun Hækkaði Sjálfstæðisflokkurinn erfðafjárskatt um 6,3 milljarða? Þórður Snær Júlíusson Skoðun Halldór 29.11.2025 Halldór Að fá óvæntan skatt í jólagjöf Tina Paic Skoðun Skoðun Skoðun Selir eru mikilvægari en börn Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Fjarðarheiðargöng: Lífshætta, loforð og lokaðar dyr Eygló Björg Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vitund - hin ósýnilega breytingavél Þórdís Filipsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsi Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Gleðilega hátíð og baráttukveðjur Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Fatlað fólk ber ekki ábyrgð á velferð samfélagsins Rúnar Björn Herrera Þorkelsson skrifar Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson skrifar Skoðun Það þarf ekki krísu til að reka borg af ábyrgð Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Enginn er „bara fangi“ eða glæpamaður Gylfi Þorkelsson skrifar Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Eiga þakklæti og pólitík samleið? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kaffistofa Samhjálpar og minnstu bræður okkar Einar Baldvin skrifar Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson skrifar Skoðun Sagan um þorskinn og sjálfstæðið Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Réttlæti í almannatryggingum Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar Sjá meira
Í rammasamningi Sjúkratrygginga Íslands (SÍ) við talmeinafræðinga frá nóvember 2017 var sett inn ákvæði varðandi skilyrði fyrir tveggja ára starfsreynslu fullgilds talmeinafræðings til að komast á samning hjá SÍ. Uppgefin ástæða fyrir þessari tveggja ára reglu samkvæmt SÍ er að auka gæðakröfur til þjónustunnar, sem þeir borga fyrir en staðreyndin er sú að hér er hvorki verið að auka við gæðakröfur þjónustunnar né heldur verið að vinna á löngum biðlistum. Á meðan SÍ setur hömlur á að fullgildur talmeinafræðingur hafi tök á að vinna fyrir stofnunina, lengjast biðlistarnir eftir þjónustu og er SÍ þannig að bregðast skyldu sinni sem þjónustustofnun í veitingu á heilbrigðisþjónustu. Framkvæmd ákvæðisins af hálfu SÍ hefur verið á þann veg að talmeinafræðingi sem er nýútskrifaður sem slíkur, og hefur fengið starfsleyfi hjá Landlækni, er meinað að vinna sem sjálfstætt starfandi talmeinafræðingur, en það sem er verra, er að honum er einnig beinlínis bannað að vinna með eða hjá öðrum reyndum sjálfstætt starfandi talmeinafræðingi. Framkvæmd SÍ vinnur þannig beinlínis gegn markmiðinu sem það á að tryggja, þ.e. að auka gæði og fagmennsku til þjónustuþega. Gæði og fagmennska verða auðvitað best tryggð á þann hátt að talmeinafræðingar með reynslu miðli sinni þekkingu og reynslu til nýliða í faginu. Frá árinu 2017 hefur það komið skýrt fram af hálfu Félags talmeinafræðinga á Íslandi (FTÍ) að þetta ákvæði væri ekki tímabært vegna fáliðunar stéttarinnar en ekki var hlustað á þau sjónarmið talmeinafræðinga. Það er sorgleg staðreynd að SÍ hefur undanfarin ár gefið sér leyfi til að setja einhliða og án raunverulegs samráðs ákvæði, orðalagsbreytingar og/eða viðauka í rammasamning við talmeinafræðinga. Slíkum vinnubrögðum verður að linna. Til að starfa sem talmeinafræðingur á Íslandi, þarf viðkomandi að hafa útskrifast frá viðurkenndum háskóla, hafa verið undir handleiðslu reyndari talmeinafræðings í sex mánuði og fengið starfsleyfi frá landlæknisembættinu. Nýtalmeinafræðingur fær ekki starfsleyfi nema handleiðari skrifi upp á það að hann sé fullfær um að sinna starfinu af þekkingu og fagmennsku. Starfsleyfið gefur til kynna að um fullgildan talmeinafræðing sé að ræða og ætti sem slíkur að geta unnið hvar sem er við sitt fag. Hins vegar virðist SÍ ekki líta svo á að fullgildur talmeinafræðingur sé fullgildur hjá SÍ nema hann hafi unnið hjá stofnun eða sveitarfélagi í tvö ár til að öðlast starfsreynslu. Stétt talmeinafræðinga á Íslandi er tiltölulega ung en FTÍ, sem telur tæplega 130 félagsmenn, mun fagna 40 ára afmæli sínu seinna á þessu ári. Nám í talmeinafræðum er þverfræðilegt nám og hófst á Íslandi árið 2010 og hafa 15 nemendur verið teknir inn í námið á tveggja ára fresti frá þeim tíma að undanskildu sl. hausti en þá var nemendum fjölgað í 18. Grunnur þessara nemenda er í flestum tilfellum kennaramenntun á leik- og/eða grunnskólastigi, þroskaþjálfar, sálfræði eða önnur uppeldisfræðileg menntun og margir hverjir með reynslu af því að vinna með börnum. Það er virkilega gleðilegt að talmeinafræðingar útskrifist hérna heima en það er ekki eins gleðilegt að vita að þeir sem útskrifast eru ekki öruggir með að fá vinnu sem talmeinafræðingar að námi loknu. Sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á Íslandi eru 40-50 talsins á landsvísu í mismiklu starfshlutfalli, þar af telja 12 á landsbyggðinni. Biðtími eftir talþjálfun barna á stofu er að meðaltali 17 mánuðir en getur farið lengst í 36 mánuði, skv. rannsókn sem nýútskrifaður talmeinafræðingur skrifaði sl. vor. 17-36 mánuðir er krítískur tími fyrir barn, sem er með seinkaðan málþroska, með mikil frávik í framburði eða einstakling, sem þarf aðstoð eftir heilablóðfall eða heilaskaða. Nýliðun talmeinafræðinga á landsbyggðinni hefur verið takmörkuð undanfarin ár og með framkvæmd þessarar nýju stefnu í heilbrigðisþjónustu af hálfu SÍ, hefur verið settur enn einn myllusteinninn um háls talmeinafræðinga og skjólstæðinga þeirra og þar með þeirri mikilvægu þjónustu sem talmeinafræðingar inna af hendi. Nýútskrifaðir talmeinafræðingar, með rætur út á land, vilja fara aftur í heimahagana til að vinna í sínu fagi en það er ekki hlaupið að því fyrir þessa einstaklinga eins og raun ber vitni. Á Akranesi starfar einn talmeinafræðingur á stofu þar sem m.a. er laust rými fyrir annan talmeinafræðing. Biðlistinn er 30 mánuðir en á Akranes sækja þjónustuna börn af Akranesi og úr Borgarbyggð ásamt öðrum nágrannasveitarfélögum. Á Akranesi býr nýútskrifaður talmeinafræðingur, sem ekki getur komið til starfa á stofunni og létt þannig á biðlistanum, heldur þarf hann að sækja vinnu í annað sveitarfélag. Á Selfossi / Suðurlandi starfa þrír talmeinafræðingar á stofu. Þar er 18-36 mánaða bið fyrir leik- og grunnskólabörn og er þörf á að stækka stofuna með fjölgun talmeinafræðinga. Nýtalmeinafræðingur, sem á rætur að rekja á Selfoss, vill flytja og starfa í sínum heimabæ en takmörk rammasamnings SÍ gerir honum það ekki kleift. Þrír af 18 nemum í talmeinafræðum eru frá Selfossi og munu ekki geta sótt um vinnu hjá sjálfstætt starfandi talmeinafræðingum vegna ákvæðisins. Því er fyrirséð að biðlistinn eftir talþjálfun á Suðurlandi lengist enn frekar. Í Vestmannaeyjum starfar einn talmeinafræðingur, sem hefur haft búsetu þar sl. átta ár. Fram að þeim tíma voru 2-3 talmeinafræðingar, sem komu 1-2x á ári og sinntu greiningu og ráðgjöf. Biðlisti eftir þjálfun er nú 12-14 mánuðir og það hefur tekið langan tíma að vinna upp áralangt þjálfunarleysi margra skjólstæðinga, sem fengu enga þjónustu áður en talmeinafræðingur flutti aftur ,,heim”. Þrátt fyrir það hefur ekki tekist að anna eftirspurn því þörfin er mikil og biðin löng, bæði hjá börnum og fullorðnum einstaklingum. Í Vestmannaeyjum býr talmeinafræðikandídat, sem er að ljúka meistaraprófsritgerð, sem fær ekki leyfi til að grynnka á álagi núverandi talmeinafræðings og biðlistum vegna þessa tveggja ára starfsreynsluákvæðis SÍ. Á Akureyri eru fjórir starfandi talmeinafræðingar á stofu, þar sem sá fjórði er í skertu starfshlutfalli, en þeir sinna stóru svæði á Norðausturlandi. Biðlisti eftir greiningu leik- og grunnskólabarna hefur verið 8-12 mánuðir. Tveir nýtalmeinafræðingar eru fluttir ,,heim” og eru nú að uppfylla handleiðslutímabil sitt en eru í algjörri óvissu með atvinnu í framhaldinu vegna tveggja ára ákvæðis SÍ. Þetta ákvæði kemur í veg fyrir að stofur á landsbyggðinni fá að stækka og þar með að veita betri þjónustu. Í Reykjanesbæ eru þrír talmeinafræðingar á samningi við SÍ. Biðlistinn þar er mjög langur og gengur hægt að stytta hann. Tölvupóstar frá ráðþrota foreldrum með von um þjónustu fyrir börn þeirra eru nánast daglegt brauð og aftur er það þetta íþyngjandi tveggja ára ákvæði SÍ, sem hefur þar áhrif. Skjólstæðingahópur SÍ er að stærstum hluta börn og unglingar með málþroskaraskanir, framburðarfrávik, þroskaskerðingu, og svo mætti áfram telja. Ákvæði SÍ bitnar mest á þessum skjólstæðingahópi og við sem þjónustuaðilar viljum geta sinnt þessum einstaklingum án þess að SÍ setji okkur afarkosti með það hvaðan starfsreynsla nýtalmeinafræðinga kemur. Við vitum hversu mikilvæg snemmtæk íhlutun er og þá er mjög mikilvægt að barn sé ekki á biðlista í langan tíma eftir þjálfun eða annarri íhlutun. Það hlýtur að vera hagur allra til lengri tíma litið að hægt sé að anna eftirspurn og afgreiða hvert mál á styttri og markvissari tíma en nú er. Tveggja ára ákvæði SÍ er algerlega á skjön við þá þörf sem er á þjónustu talmeinafræðinga á landinu öllu. 17-36 mánaða bið eftir þjónustu talmeinafræðings í boði SÍ er einfaldlega ekki ásættanleg! Greinarhöfundar eru sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á landsbyggðinni. Að henni standa: Halla Marinósdóttir Tinna Tómasdóttir Rósalind Signýjar Kristjánsdóttir Kristín María Gísladóttir Eyrún S. Ingvadóttir Hildigunnur Kristinsdóttir Anna Stefanía Vignisdóttir Berglind Jónsdóttir
Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar
Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar