Hreyfiaflið er í skólastofunni Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar 22. mars 2021 14:30 Lagalegt jafnrétti ríkir á Íslandi en engu að síður horfumst við í augu við kynjamisrétti á flestum sviðum samfélagsins og vísbendingar eru um bakslag í baráttunni. Eigi lög um mismunun að virka þarf að eiga sér stað viðhorfsbreyting; breyta þarf viðhorfum til kynhlutverka og staðalmynda, efna þarf til vitundarvakningar um kynbundið ofbeldi og kynskipt náms- og starfsval svo nefnd séu dæmi. Hvernig er hægt að breyta viðhorfum? Jú, í skólakerfinu sem er stærsti félagsmótunaraðilinn ef frá er talin fjölskyldan og hefur skólakerfið ekki aðeins lagalega skyldu til að sinna jafnréttisfræðslu heldur líka siðferðilega. Ísland hefur á undanförnum árum trónað hæst á lista yfir ríki þar sem kynjajafnrétti er hvað mest. Jafnréttisbaráttan á Íslandi hefur verið árangursrík í mörgu tilliti og hér ríkir lagalegt jafnrétti kynjanna. Í 15. grein jafnréttislaga kveður á um að „[á] öllum skólastigum skulu nemendur hljóta jafnréttis- og kynjafræðslu við hæfi þar sem m.a. er kennt um kynjaðar staðalímyndir, kynbundið náms- og starfsval og málefni fatlaðs fólks og hinsegin fólks.“ Áþekkt ákvæði öllu óskýrara var í eldri lögum en ljóst er að þessari skyldu hefur ekki verið sinnt nema að litlu leyti. Aðalnámskrár allra skólastiga boða jafnrétti sem grunnþátt menntunar, sem þýðir að jafnrétti eigi að vera samþætt í allt skólastarf, svo er ekki. Jafnréttisnæmi stuðlar að betra samfélagi Jafnréttissjónarmið verða að vera eðlilegur og sjálfsagður hluti af öllu skólastarfi og lífi nemenda og til þess að það gerist þarf allt starfsfólk skóla að búa yfir jafnréttisnæmi. Jafnréttisnæmi er grundvallarþekking á stöðu kynjanna í samfélaginu, þjálfun og hæfni í að grípa til aðgerða í skólastofu þegar neikvæð orðræða um kyn ber á góma, greining kennsluefnis með tilliti til kynjasjónarmiða og meðvitund um kynjuð samskipti kennara og nemenda. Jafnréttisnæmi hefur það að markmiði að stuðla að betra samfélagi með því að fá nemendur, kennara og starfsfólk skóla til að horfa á jafnrétti frá öllum hliðum, innleiða jafnréttishugsun í allt skólastarf og líf nemenda og kennara. Útskrifaðir nemendur munu líta á jafnrétti sem sjálfsögð lífsgæði og réttindi allra og lifa samkvæmt því. Félagslíf nemenda þarf að jafnréttisvæða Duldu námskrána má enginn vanmeta því þar þarf að huga að aðgerðum stjórnenda gagnvart starfsfólki og nemendum, til dæmis að gætt sé kynjasamþættingar við breytingar og útdeilingu fjármuna eða annarra gæða. Einnig þarf félagslíf nemenda að vera jafnréttisvætt, forysta nemenda þarf að fá sérstaka jafnréttisfræðslu, jafnréttisáætlun nemenda þarf að vera nákvæm, skýr og lifandi þannig að þegar viðburðir eru valdir eða félagslíf skipulagt er þess gætt að stutt sé við jafnréttisáætlun og jafnréttismenntun, en ekki grafið undan því starfi sem sinnt er. Of algengt er að að eitt kyn sé ráðandi í vali á skemmtikröftum á hinum ýmsu skemmtunum bæði í skólum og hjá íþróttafélögum. Það endurspeglar ekki jafnréttishugsun. Aðkeypt fræðsla er algeng í skólum. Mikilvægt er að þekkja vel aðferðafræði og málflutning þeirra, sem keyptir eru til að uppfræða nemendur um jafnrétti, kynjaímyndir og kynhegðun. Fræðslan verður að styðja við það jafnréttisstarf sem unnið er í skólanum en ekki gegn því. Hafa verður í huga að slíkar heimsóknir eru engan veginn nóg eða fullnægjandi til að uppfylla kröfur um vandaða kyn- og kynjafræðslu og jafnréttismenntun í víðara samhengi, væntingar nemenda og siðferðis- og lagalegar skyldur skólakerfisins eru meiri en svo. Kallað eftir breytingum Hvert skólastig og hver skóli þarf að hafa beina kyn- og kynjafræðslu við hæfi fyrir alla nemendur reglulega. Góður skóli sem veitir gæðamenntun er með kennara sem geta sinnt beinni kyn- og kynjafræðslu. Ljóst er að fræðsla af þessu tagi er oft og tíðum viðkvæm s.s. umræða um ofbeldi. Gera má ráð fyrir að í hverjum nemendahópi séu brotaþolar og þarf kennari að hafa færni og forsendur til að takast á við slíkar aðstæður. Leggja verður kapp á að mennta verðandi kennara til verksins og hleypa nýju lífi í starfsþróun þeirra sem fyrir eru. Ljóst er að þær samfélagsbreytingar sem fylgja #metoo kalla eftir breytingum í samfélaginu og um leið í skólum landsins. Nemendur hafa til langs tíma kallað eftir breytingum. Vert er að nefna að stjórn Landssamtaka íslenskra stúdenta sendi frá sér stuðningsyfirlýsingu við bréfi jafnréttisnefndar KÍ þar sem hvatt var til að jafnréttis- og kynjafræði verði kennd í allri kennaramenntun á Íslandi og segir það meira en mörg orð um ákall námsmanna eftir breytingum. Nemendahópar eins og femínistafélög í skólum hafa einnig kallað eftir meiri kyn- og kynjafræði í skólakerfinu. Einnig hefur Kvenréttindafélag Íslands stutt málflutning jafnréttisnefndar KÍ um langa hríð. Skólakerfið gegnir lykilhlutverki í því að móta viðhorf og vekja samfélagið til meðvitundar. Jafnréttisvæða þarf skólakerfið í heild sinni svo það verði hluti af lausninni en ekki vandanum. Víðtækari skilgreining á jafnréttishugtakinu er sjálfsagður hluti af og framhald af kyn- og kynjafræði. Heildstæð hugsun um jafnréttismenntun verður að vera hluti af því markmiði að auka jafnrétti í samfélaginu. Án kerfisbundinnar aðkomu skólakerfisins munum við ekki ná fullu jafnrétti í samfélaginu. Höfundur er framhaldsskólakennari og forkona jafnréttisnefndar KÍ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Jafnréttismál Framhaldsskólar Grunnskólar Hanna Björg Vilhjálmsdóttir Mest lesið Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Sjá meira
Lagalegt jafnrétti ríkir á Íslandi en engu að síður horfumst við í augu við kynjamisrétti á flestum sviðum samfélagsins og vísbendingar eru um bakslag í baráttunni. Eigi lög um mismunun að virka þarf að eiga sér stað viðhorfsbreyting; breyta þarf viðhorfum til kynhlutverka og staðalmynda, efna þarf til vitundarvakningar um kynbundið ofbeldi og kynskipt náms- og starfsval svo nefnd séu dæmi. Hvernig er hægt að breyta viðhorfum? Jú, í skólakerfinu sem er stærsti félagsmótunaraðilinn ef frá er talin fjölskyldan og hefur skólakerfið ekki aðeins lagalega skyldu til að sinna jafnréttisfræðslu heldur líka siðferðilega. Ísland hefur á undanförnum árum trónað hæst á lista yfir ríki þar sem kynjajafnrétti er hvað mest. Jafnréttisbaráttan á Íslandi hefur verið árangursrík í mörgu tilliti og hér ríkir lagalegt jafnrétti kynjanna. Í 15. grein jafnréttislaga kveður á um að „[á] öllum skólastigum skulu nemendur hljóta jafnréttis- og kynjafræðslu við hæfi þar sem m.a. er kennt um kynjaðar staðalímyndir, kynbundið náms- og starfsval og málefni fatlaðs fólks og hinsegin fólks.“ Áþekkt ákvæði öllu óskýrara var í eldri lögum en ljóst er að þessari skyldu hefur ekki verið sinnt nema að litlu leyti. Aðalnámskrár allra skólastiga boða jafnrétti sem grunnþátt menntunar, sem þýðir að jafnrétti eigi að vera samþætt í allt skólastarf, svo er ekki. Jafnréttisnæmi stuðlar að betra samfélagi Jafnréttissjónarmið verða að vera eðlilegur og sjálfsagður hluti af öllu skólastarfi og lífi nemenda og til þess að það gerist þarf allt starfsfólk skóla að búa yfir jafnréttisnæmi. Jafnréttisnæmi er grundvallarþekking á stöðu kynjanna í samfélaginu, þjálfun og hæfni í að grípa til aðgerða í skólastofu þegar neikvæð orðræða um kyn ber á góma, greining kennsluefnis með tilliti til kynjasjónarmiða og meðvitund um kynjuð samskipti kennara og nemenda. Jafnréttisnæmi hefur það að markmiði að stuðla að betra samfélagi með því að fá nemendur, kennara og starfsfólk skóla til að horfa á jafnrétti frá öllum hliðum, innleiða jafnréttishugsun í allt skólastarf og líf nemenda og kennara. Útskrifaðir nemendur munu líta á jafnrétti sem sjálfsögð lífsgæði og réttindi allra og lifa samkvæmt því. Félagslíf nemenda þarf að jafnréttisvæða Duldu námskrána má enginn vanmeta því þar þarf að huga að aðgerðum stjórnenda gagnvart starfsfólki og nemendum, til dæmis að gætt sé kynjasamþættingar við breytingar og útdeilingu fjármuna eða annarra gæða. Einnig þarf félagslíf nemenda að vera jafnréttisvætt, forysta nemenda þarf að fá sérstaka jafnréttisfræðslu, jafnréttisáætlun nemenda þarf að vera nákvæm, skýr og lifandi þannig að þegar viðburðir eru valdir eða félagslíf skipulagt er þess gætt að stutt sé við jafnréttisáætlun og jafnréttismenntun, en ekki grafið undan því starfi sem sinnt er. Of algengt er að að eitt kyn sé ráðandi í vali á skemmtikröftum á hinum ýmsu skemmtunum bæði í skólum og hjá íþróttafélögum. Það endurspeglar ekki jafnréttishugsun. Aðkeypt fræðsla er algeng í skólum. Mikilvægt er að þekkja vel aðferðafræði og málflutning þeirra, sem keyptir eru til að uppfræða nemendur um jafnrétti, kynjaímyndir og kynhegðun. Fræðslan verður að styðja við það jafnréttisstarf sem unnið er í skólanum en ekki gegn því. Hafa verður í huga að slíkar heimsóknir eru engan veginn nóg eða fullnægjandi til að uppfylla kröfur um vandaða kyn- og kynjafræðslu og jafnréttismenntun í víðara samhengi, væntingar nemenda og siðferðis- og lagalegar skyldur skólakerfisins eru meiri en svo. Kallað eftir breytingum Hvert skólastig og hver skóli þarf að hafa beina kyn- og kynjafræðslu við hæfi fyrir alla nemendur reglulega. Góður skóli sem veitir gæðamenntun er með kennara sem geta sinnt beinni kyn- og kynjafræðslu. Ljóst er að fræðsla af þessu tagi er oft og tíðum viðkvæm s.s. umræða um ofbeldi. Gera má ráð fyrir að í hverjum nemendahópi séu brotaþolar og þarf kennari að hafa færni og forsendur til að takast á við slíkar aðstæður. Leggja verður kapp á að mennta verðandi kennara til verksins og hleypa nýju lífi í starfsþróun þeirra sem fyrir eru. Ljóst er að þær samfélagsbreytingar sem fylgja #metoo kalla eftir breytingum í samfélaginu og um leið í skólum landsins. Nemendur hafa til langs tíma kallað eftir breytingum. Vert er að nefna að stjórn Landssamtaka íslenskra stúdenta sendi frá sér stuðningsyfirlýsingu við bréfi jafnréttisnefndar KÍ þar sem hvatt var til að jafnréttis- og kynjafræði verði kennd í allri kennaramenntun á Íslandi og segir það meira en mörg orð um ákall námsmanna eftir breytingum. Nemendahópar eins og femínistafélög í skólum hafa einnig kallað eftir meiri kyn- og kynjafræði í skólakerfinu. Einnig hefur Kvenréttindafélag Íslands stutt málflutning jafnréttisnefndar KÍ um langa hríð. Skólakerfið gegnir lykilhlutverki í því að móta viðhorf og vekja samfélagið til meðvitundar. Jafnréttisvæða þarf skólakerfið í heild sinni svo það verði hluti af lausninni en ekki vandanum. Víðtækari skilgreining á jafnréttishugtakinu er sjálfsagður hluti af og framhald af kyn- og kynjafræði. Heildstæð hugsun um jafnréttismenntun verður að vera hluti af því markmiði að auka jafnrétti í samfélaginu. Án kerfisbundinnar aðkomu skólakerfisins munum við ekki ná fullu jafnrétti í samfélaginu. Höfundur er framhaldsskólakennari og forkona jafnréttisnefndar KÍ.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar