Jafnræði heima fyrir en ekki vitlaust að setja sér reglur og mörk

Atvinnulífið á Vísi fékk nokkra unga foreldra til að svara þremur spurningum. Fyrst svöruðu þrjár mæður sem starfa hjá 66°Norður spurningum um foreldrahlutverkið og vinnuna. 

Í dag heyrum við hvað þrír ungir feður sem starfa hjá Meniga segja.

Skemmtilegar umræður

Feðurnir sem sátu fyrir svörum hjá Meniga, settust niður í hádeginu og tóku létt spjall þegar þeir fóru yfir spurningarnar og um leið hvaða skoðun þeir hefðu.

Svörin þeirra eru samantekin og því ekki sundurliðuð pr. einstakling.

Feðurnir þrír sem rætt var við eru:

• Óli Þór Arnarson.
• Starf: Hugbúnaðarsérfræðingur.
• Barn: Karen Lilja (2 ára).

• Hlynur Hauksson.
• Starf: Viðskiptastjóri.
• Barn: Theodór Birkir (4 ára).

• Aron Steinþórsson.
• Starf: Skrifstofustjóri.
• Börn: Dalmar Bragi (3 ára) og Albert Árni (5 mánaða).

Spurning #1:

Hvað teljið þið mestu áskoranirnar fyrir foreldra að vera í fullu starfi, samhliða því að ala upp börn?

Óvitlaust að setja reglur um tölvupóst og síma

„Síðasta árið hefur náttúrulega ekki verið eðlilegt og spurning hvort við hefðum svarað þessu öðruvísi fyrir Covid. 

Sveigjanleikinn hefur alltaf verið mikill hjá Meniga og mesta áskorunin er líklega að finna jafnvægi milli vinnu og heimilis og passa að vinnan taki ekki of mikið yfir. 

Tímastjórnun er lykilatriði og kannski enn meira þegar sveigjanleikinn er til staðar.

Það er óvitlaust að setja einhverjar reglur varðandi tölvupóst, síma og Slack eins og að slökkva á „notification“ og hreinlega að kíkja ekki á símann milli klukkan 17 og 21 til dæmis. 

Líka af virðingu við maka og börn. 

Það þarf bara hver og einn að finna rétta taktinn en samt að stoppa sig svolítið af. 

Það er ekkert endilega pressa frá öðrum utan hefðbundins vinnutíma svo maður þarf bara sjálfur að setja sér mörk. 

Í svona sveigjanleika getur það orðið að slæmum ávana að vera með hugann við vinnuna eftir að vinnudegi lýkur og eins spilar inn í að vinna að heiman, þetta kallar á skipulag og sjálfsaga svo að vinnudagurinn teygist ekki mikið.

Í dag eru líka ýmsar leiðir til að einfalda manni þetta púsl, eins og að nota app til að versla í matinn og panta matarpakka frá Eldum Rétt og sambærilegum fyrirtækjum. 

Þetta leysir ákveðið lúxusvandamál og einfaldar alveg lífið þegar þarf að sækja á leikskóla, versla inn, elda mat og allt þetta eftir vinnu.“

Spurning #2:

Teljið þið að uppeldi barna og heimili, fjarvera vegna veikinda barna og svo framvegis, halli enn meira á konur í samanburði við karlmenn eða er þetta breytt í dag?

Jafnræði foreldra en óskýrari mörk á milli heimilis og vinnu

„Ekki í okkar tilfellum en ætli það fari ekki líka eftir atvinnu fólks, hvort það sé í vaktavinnu, eigin rekstri og svoleiðis. Augljóslega eru ekki öll störf þess eðlis að hægt sé að sinna þeim að heiman. 

Við skiptum á milli, hálfan og hálfan dag. Ef það er meira að gera hjá öðru þá tekur hitt foreldrið veikindadag með barninu og svo öfugt, svo það fer bara eftir stöðunni hverju sinni og er alveg jafnt. 

Tilfinningin er að þetta sé eins hjá fólki í kringum okkur, líka utan Meniga. 

Þetta bjargast alltaf og það hefur reynst vel að fá aðstoð frá öfum og ömmum. 

Mörkin milli heimilis og vinnu eru óskýrari eftir Covid, allir hafa unnið mikið að heiman og eins verið með börnin heima að vinna vegna lokanna í leikskóla og kannski finnum við minna fyrir þessu en áður.“

Spurning #3:

Að ykkar mati: Felast fleiri áskoranir í því í dag að vera foreldrar ungra barna en áður var, t.d. þegar þið voruð að alast upp?

Nei við teljum að það séu ekki fleiri áskoranir en þær eru klárlega öðruvísi en áður, með aukinni tækni og samfélagsmiðlum. 

Ábyrgð foreldra varðandi net- og skjátíma er gífurlega mikil og við finnum alveg fyrir því. 

Hins vegar teljum við vinnumarkaðinn fjölskylduvænni en áður að mörgu leiti. 

Það er meiri skilningur almennt fyrir því að fólk sinni bæði vinnu og fjölskyldu enda hafa flestir verið í þessum sporum. Það er alltaf fundin leið til að láta hlutina ganga upp og þykir hið eðlilegasta mál.

Meniga er með mjög fjölskylduvænan kúltúr. Hér eins og eflaust á mörgum vinnustöðum er alvanalegt að það séu krakkar á skrifstofunni með mömmu eða pabba og það eru litabækur, playstation og eitthvað dót á skrifstofunni ef fólk þarf eða vill hafa krakkana með sér. 

Það hefur meira segja myndast vinskapur milli barna starfsmanna hjá Meniga svo hjá sumum er jafnvel eftirsótt að mega fara með í vinnuna.

 Þegar maður er í þessari stöðu að vera með ung börn og á vinnumarkaði þá er þetta viðhorf og þessi kúltúr gífurlega mikilvægur.“