Tvískinnungur borgarstjóra í málefnum Fossvogsskóla Elín Jónsdóttir skrifar 1. júní 2021 21:12 Ég líkt og margir aðrir á höfuðborgarsvæðinu hef fylgst vel með framgangi mála vegna myglu og rakaskemmda í Fossvogsskóla en ég flutti jómfrúrræðu um málið í borgarstjórn á þeim fundi sem nú stendur yfir. Framkoma borgaryfirvalda gagnvart foreldrum barna skólans hefur slegið mig og er ég satt best að segja mjög undrandi yfir framkomunni. Sem foreldri grunnskólabarns upplifi ég mikið vantraust eftir framferði borgaryfirvalda í þessu máli. Upp koma margar spurningar vegna framferðis borgarinnar: Get ég t.d. treyst því að loftgæði séu í góðu lagi í skóla dóttur minnar? Get ég treyst því að þær framkvæmdir sem gerðar eru á skólabyggingum vegna viðhalds eða galla séu með fullnægjandi hætti eða gerðar yfir höfuð? Sjái ég eitthvað athugavert má ég reikna með því að mæta því mótlæti sem foreldrar barna í fossvogsskóla hafa mætt? Ég ímynda mér að við öll séum sammála um að heilsa barnanna okkar og allra barna skuli tryggð og það sé ekki boðlegt að borgaryfirvöld séu ástæða þess að börn hafi misst heilsuna einungis vegna þess að þau mættu í skólann. Er þetta traustvekjandi? Samkvæmt foreldrum barna í Fossvogsskóla hafa samskipti milli foreldra og borgaryfirvalda verið erfið. Þeir hafa upplifað að ekki sé hlustað á þá og meira púður lagt í sannfæra þá um að ástand skólans sé gott eftir framkvæmdir sem hófust í mars 2019. Þeir hafa ítrekað reynt að benda á verstu svæðin í skólanum og þurftu að setja gríðarlegan tíma og orku í það eitt að fá úttektir á skólanum og sama máli gegnir um að fá niðurstöður úttekta. Staðan hefur meira að segja orðið svo slæm að foreldrafélagið réði sér lögfræðing. Hafi þá margir foreldrar upplifað að þeir og börnin þeirra séu vandamálið en ekki húsnæðið eftir samskipti við borgaryfirvöld. Eru þetta virkilega skilaboðin sem við sendum til foreldra? Finnst okkur í lagi að upplifun þeirra sé með þessum hætti? Foreldrar hafa neyðst til þess að opinbera heilsufar barna þeirra í fjölmiðlum í þeirri veiku von um að borgaryfirvöld hlusti en í kjölfarið verið mætt með skeytingarleysi og tómlæti. Eftir þær framkvæmdir sem farið var í liggur fyrir að Heilbrigðiseftirlitið, USK og Verkís hafi verið tilbúin að útskrifa húsnæðið og gefa því fullkomið heilsufarsmat. Þurfti baráttu skólaráðs Fossvogsskóla og foreldra til að fá nánari skoðun og ég trúi því að við séum öll meðvituð um hver niðurstaða þeirra úttekta varð. Það var síðast í dag þar sem fjölmiðlar birtu myndir af loftræstikerfi skólans sem teknar voru við lok framkvæmda 2020 þar sem sjá má myglu og hefur verkfræðistofan EFLA bent á í minnisblaði sínu að framkvæmdirnar hafi ekki reynst fullnægjandi. Nú liggur fyrir að hálfum milljarði var varið í þær framkvæmdir. Hafa borgaryfirvöld gefið út að ekki skuli rífa húsnæðið heldur fara í enn frekari framkvæmdir en mun það duga til þess að börn veikist ekki lengur í Fossvogsskóla? Ekki má gleyma að starfsmenn Fossvogsskóla hafa þurft að takast á við mörg mjög erfið og krefjandi verkefni með börnum og foreldrum í kjölfarið á óheilnæmi húsnæðisins. Starfsmenn skólans hafa rétt eins og nemendur hans veikst vegna myglu og rakaskemmda í húsnæðinu. Það er ólíðandi að borgin bjóði ekki starfsmönnum upp á heilnæmt vinnu umhverfi, það hefur ekki síður verið brotið á þeim og þeir blekktir rétt eins og foreldrar. Nýlega tjáði borgarstjóri sig um málefni Fossvogsskóla og þakkaði starfsmönnum fyrir að halda uppi góðum skólabrag sem er algjör fyrra í samanburði við að starfsmenn skólans gáfu nýverið frá sér yfirlýsingu þar sem fram kemur að margir þeirra séu að hugsa sig til hreyfings og sjái ekki fram á að geta starfað í þessu umhverfi lengur. Alvarlegast finnst mér þó að eftir alla þá baráttu sem foreldrar hafa þurft að heyja til að fá áheyrn borgaryfirvalda hefur þeim ekki enn borist afsökunarbeiðni. Það er staðreynd að nemendur skólans hafa hlotið skaða af ástandinu og sum þeirra munu lifa við heilsubrest inní fullorðinsárin vegna aðstæðna í skólanum þeirra. Mig langar einnig að fá að tengja stöðu skólans við nýkynnta lýðheilsustefnu Reykjavíkurborgar sem vissulega er enn í vinnslu og þá helst þau gildi sem þar er að finna. Ég vitna í hugtak stefnunnar sem skilgreint er á eftirfarandi veg, „heilsa er líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis það að vera laus við sjúkdóma og örorku“. Vil ég einnig vitna í skilgreiningu hugtaksins jöfnuður samkvæmt stefnunni, „jöfnuður til heilsu snýst um að allir hafi jöfn tækifæri til að varðveita og bæta heilsu sína“. Í stefnunni er einnig tekið fram að hjá börnum og ungmennum sé grunnurinn sé lagður að framtíðarheilsu einstaklingsins en líkt og borgarstjóri sagði á borgarstjórnarfundi 1. júní 2021 missir maður mikið þegar maður missir heilsuna. Ég get með engu móti tengt framangreind hugtök og fullyrðingar stefnunnar við aðstæður barnanna í Fossvogsskóla heldur þvert á móti hefur verið gert lítið úr þeim heilsubresti sem foreldrar og starfsmenn hafa lengi reynt að benda á. Falla þessi börn utan stefnunnar? Það er mikinn lærdóm að draga af þessu máli sem er hvergi nærri lokið. Ég vona að borgaryfirvöld hætti með innantóm loforð til foreldra og starfsmanna um að gera eitthvað. Heldur þyrfti að axla ábyrgð, viðurkenna mistök og fyrst og fremst gera betur. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Reykjavík Mygla í Fossvogsskóla Borgarstjórn Grunnskólar Mest lesið „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson Skoðun Síbrotaferill ríkislögreglustjóra Einar Steingrímsson Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Stjórnvöld mega ekki klúðra nýju vaxtaviðmiði Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Að einfalda veruleikann og breyta öllu í pólitískt fóður Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins skrifar Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gellupólitík Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland þarf að tilnefna fulltrúa í European SET Plan Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Vitundarvakning um ófrjósemi: Þekking á frjósemi er ekki lúxus – hún er lífsnauðsyn María Rut Baldursdóttir skrifar Skoðun Síbrotaferill ríkislögreglustjóra Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Velkomin á fjórðu vaktina Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er framtíðin? Um olíuleit við Ísland Jóhanna Malen Skúladóttir skrifar Skoðun Vísvitandi verið að skaða atvinnulífið? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Varaflugvallagjaldið og flugöryggi Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Heimilisofbeldi er ekki einkamál – hugleiðing fyrrverandi lögreglumanns Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Á rauðu ljósi í Reykjavík Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Hefur þú tíma? Ósk Kristinsdóttir skrifar Skoðun Heilnæm fæða – íslenskur landbúnaður er grunnur öryggis okkar Ragnar Rögnvaldsson skrifar Sjá meira
Ég líkt og margir aðrir á höfuðborgarsvæðinu hef fylgst vel með framgangi mála vegna myglu og rakaskemmda í Fossvogsskóla en ég flutti jómfrúrræðu um málið í borgarstjórn á þeim fundi sem nú stendur yfir. Framkoma borgaryfirvalda gagnvart foreldrum barna skólans hefur slegið mig og er ég satt best að segja mjög undrandi yfir framkomunni. Sem foreldri grunnskólabarns upplifi ég mikið vantraust eftir framferði borgaryfirvalda í þessu máli. Upp koma margar spurningar vegna framferðis borgarinnar: Get ég t.d. treyst því að loftgæði séu í góðu lagi í skóla dóttur minnar? Get ég treyst því að þær framkvæmdir sem gerðar eru á skólabyggingum vegna viðhalds eða galla séu með fullnægjandi hætti eða gerðar yfir höfuð? Sjái ég eitthvað athugavert má ég reikna með því að mæta því mótlæti sem foreldrar barna í fossvogsskóla hafa mætt? Ég ímynda mér að við öll séum sammála um að heilsa barnanna okkar og allra barna skuli tryggð og það sé ekki boðlegt að borgaryfirvöld séu ástæða þess að börn hafi misst heilsuna einungis vegna þess að þau mættu í skólann. Er þetta traustvekjandi? Samkvæmt foreldrum barna í Fossvogsskóla hafa samskipti milli foreldra og borgaryfirvalda verið erfið. Þeir hafa upplifað að ekki sé hlustað á þá og meira púður lagt í sannfæra þá um að ástand skólans sé gott eftir framkvæmdir sem hófust í mars 2019. Þeir hafa ítrekað reynt að benda á verstu svæðin í skólanum og þurftu að setja gríðarlegan tíma og orku í það eitt að fá úttektir á skólanum og sama máli gegnir um að fá niðurstöður úttekta. Staðan hefur meira að segja orðið svo slæm að foreldrafélagið réði sér lögfræðing. Hafi þá margir foreldrar upplifað að þeir og börnin þeirra séu vandamálið en ekki húsnæðið eftir samskipti við borgaryfirvöld. Eru þetta virkilega skilaboðin sem við sendum til foreldra? Finnst okkur í lagi að upplifun þeirra sé með þessum hætti? Foreldrar hafa neyðst til þess að opinbera heilsufar barna þeirra í fjölmiðlum í þeirri veiku von um að borgaryfirvöld hlusti en í kjölfarið verið mætt með skeytingarleysi og tómlæti. Eftir þær framkvæmdir sem farið var í liggur fyrir að Heilbrigðiseftirlitið, USK og Verkís hafi verið tilbúin að útskrifa húsnæðið og gefa því fullkomið heilsufarsmat. Þurfti baráttu skólaráðs Fossvogsskóla og foreldra til að fá nánari skoðun og ég trúi því að við séum öll meðvituð um hver niðurstaða þeirra úttekta varð. Það var síðast í dag þar sem fjölmiðlar birtu myndir af loftræstikerfi skólans sem teknar voru við lok framkvæmda 2020 þar sem sjá má myglu og hefur verkfræðistofan EFLA bent á í minnisblaði sínu að framkvæmdirnar hafi ekki reynst fullnægjandi. Nú liggur fyrir að hálfum milljarði var varið í þær framkvæmdir. Hafa borgaryfirvöld gefið út að ekki skuli rífa húsnæðið heldur fara í enn frekari framkvæmdir en mun það duga til þess að börn veikist ekki lengur í Fossvogsskóla? Ekki má gleyma að starfsmenn Fossvogsskóla hafa þurft að takast á við mörg mjög erfið og krefjandi verkefni með börnum og foreldrum í kjölfarið á óheilnæmi húsnæðisins. Starfsmenn skólans hafa rétt eins og nemendur hans veikst vegna myglu og rakaskemmda í húsnæðinu. Það er ólíðandi að borgin bjóði ekki starfsmönnum upp á heilnæmt vinnu umhverfi, það hefur ekki síður verið brotið á þeim og þeir blekktir rétt eins og foreldrar. Nýlega tjáði borgarstjóri sig um málefni Fossvogsskóla og þakkaði starfsmönnum fyrir að halda uppi góðum skólabrag sem er algjör fyrra í samanburði við að starfsmenn skólans gáfu nýverið frá sér yfirlýsingu þar sem fram kemur að margir þeirra séu að hugsa sig til hreyfings og sjái ekki fram á að geta starfað í þessu umhverfi lengur. Alvarlegast finnst mér þó að eftir alla þá baráttu sem foreldrar hafa þurft að heyja til að fá áheyrn borgaryfirvalda hefur þeim ekki enn borist afsökunarbeiðni. Það er staðreynd að nemendur skólans hafa hlotið skaða af ástandinu og sum þeirra munu lifa við heilsubrest inní fullorðinsárin vegna aðstæðna í skólanum þeirra. Mig langar einnig að fá að tengja stöðu skólans við nýkynnta lýðheilsustefnu Reykjavíkurborgar sem vissulega er enn í vinnslu og þá helst þau gildi sem þar er að finna. Ég vitna í hugtak stefnunnar sem skilgreint er á eftirfarandi veg, „heilsa er líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis það að vera laus við sjúkdóma og örorku“. Vil ég einnig vitna í skilgreiningu hugtaksins jöfnuður samkvæmt stefnunni, „jöfnuður til heilsu snýst um að allir hafi jöfn tækifæri til að varðveita og bæta heilsu sína“. Í stefnunni er einnig tekið fram að hjá börnum og ungmennum sé grunnurinn sé lagður að framtíðarheilsu einstaklingsins en líkt og borgarstjóri sagði á borgarstjórnarfundi 1. júní 2021 missir maður mikið þegar maður missir heilsuna. Ég get með engu móti tengt framangreind hugtök og fullyrðingar stefnunnar við aðstæður barnanna í Fossvogsskóla heldur þvert á móti hefur verið gert lítið úr þeim heilsubresti sem foreldrar og starfsmenn hafa lengi reynt að benda á. Falla þessi börn utan stefnunnar? Það er mikinn lærdóm að draga af þessu máli sem er hvergi nærri lokið. Ég vona að borgaryfirvöld hætti með innantóm loforð til foreldra og starfsmanna um að gera eitthvað. Heldur þyrfti að axla ábyrgð, viðurkenna mistök og fyrst og fremst gera betur. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur.
Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Vitundarvakning um ófrjósemi: Þekking á frjósemi er ekki lúxus – hún er lífsnauðsyn María Rut Baldursdóttir skrifar
Skoðun Heimilisofbeldi er ekki einkamál – hugleiðing fyrrverandi lögreglumanns Sigurður Árni Reynisson skrifar
Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun