Virkjum mannvitið, styrkjum lögregluna og aukum öryggið Danith Chan skrifar 4. september 2021 10:30 Á Íslandi telur allur mannfjöldinn í dag um 372 þúsund. Af þeim eru 297 þúsund, um 80%, fæddir á Íslandi. Um 51 þúsund, c.a. 14%, eru fæddir innan Evrópu og þar af 21 þúsund í Póllandi, þ.e. um 6%. Ekki eru allir þessir Evrópubúar íslenskir ríkisborgarar enda nýta þeir sér sín réttindi sem felast í EES samningnum um frjálsa för fólks. Um 3 þúsund þeirra sem hér á Íslandi búa koma frá Norður Ameríku, um 1 þúsund frá Suður Ameríku og um 8 þúsund frá Asíu. Frá Afríku búa hér um 2 þúsund manns og frá Eyjaálfu, þ.e. Nýja Sjálandi og Ástralíu, um 2 þúsund. Því er þorri innflytjenda á Íslandi fremur skyldir Íslendingum menningarlega séð og jafnvel trúarlega. Ísland er að þróast í alþjóðlegt fjölmenningarsamfélag þar sem allir eiga að geta iðkað sína menningu og aðlagast þeirri sem fyrir er án þess að það komi til árekstra en getur Ísland tekið endalaust við? Nei, svo er ekki. Innviðir á Íslandi og fjárhagslegur styrkur býður því miður ekki upp á slíkt. Allt tal um annað er óskhyggja. Þessi þróun mun líklega koma í bylgjum rétt eins og tíðkaðist í Bandaríkjunum á sínum tíma. Nú er þar í landi lögð ríkari áhersla á að fá innflytjendur með góða menntun og þekkingu til að efla samfélagið, styrkja iðnað, tækniþróun og efla samkeppnisstöðu landsins. Hér á landi þurfum við einnig verðmætaskapandi vinnuafl og gæta að fjölbreytni þeirra innflytjenda sem hér setjast að, m.a. sem kvótaflóttamenn. Líta verður m.a. til mannúðarsjónarmiða, sem miklu skiptir. Það verður einnig að líta til þess að jafnræði ríki á meðal flóttafólks í heiminum hvað aðgang að Íslandi varðar sem áfangastaðar til búsetu. Einnig skal litið er til þess að hér búi ekki einsleitur hópur innflytjenda sem aðlagast ekki samfélaginu eins vel og kostur er. Ég hef aðlagast en mun aldrei aðlagast 100% en hef gert mitt allra besta til þess og er ein frá mínu heimalandi búandi hér. Svo vil ég, rétt eins og Íslendingar, sem búa erlendis, halda í mín sérkenni, menningu, trú og matargerð. Móttakandinn, þ.e. Íslendingurinn, verður einnig að koma til móts við mig. Það hafa fjölmargir félagar mínir í Miðflokknum gert, nánir ættingjar og aðstandendur einnig. En alls ekki allir. Við getum ekki komið á einangruðum samfélögum á Íslandi, í hverfum eða í byggðarlögum, þar sem enginn talar lengur íslensku og einsleitni ríkir. Á sama hátt ættu Íslendingar ekki að einangra sig. Sá sem temur sér ekki íslenska tungu og iðkar ekki menningu landsins, býr til nýja þjóð í þessu landi og einangrast. Kristin gildi og djúp menning Íslendinga má ekki riðlast þar sem önnur trú verður að e.k. kæfandi afli, hvorki mín trú né annarra. Þó skal gerð sú krafa að samfélagið gefi fólki tækifæri á hágæða námi í íslensku og að lítt efnuðum sé gefinn möguleiki á slíku námi. Svo er ekki í dag. Þarna er því víða pottur brotinn og margir af erlendum uppruna í fullri vinnu til að ná endum saman. Það fólk kemst ekki í nám enda að byggja upp í byggingariðnaðnum fyrir fjármálamarkaðinn eða þrífa fyrir flesta hina sem eru í námi eða á framfæri hins opinbera, þar í störfum eða að sinna öðru. Íslendingar verða einnig í þessu sambandi að bæta úr, að opna sig og blanda geði við fólk af erlendum uppruna, gefa þeim tækifæri sem reyndar einhverjir þeirra gera en í of litlum mæli. Það kann að vera vegna feimni eða af ótta beggja aðila. Ég tel það fremur af e.k. einangrunarhyggju, þröngsýni og þekkingarleysi. Koma tímar, koma ráð. Við getum nýtt betur frábært fólk af erlendum uppruna sem býr á Íslandi og vill búa hér. Flest þetta fólk er heiðarlegt, býr yfir reynslu, mikilli menntun, víðtækri þekkingu sem og góðum vilja. En glæpir, bæði íslenskir að uppruna sem innfluttir eða unnir í e.k. samráði glæpagengja, eyðileggja alla þróun og grafa undan öllum árangri. Það er alþjóðlegt vandamál. Glæpirnir stuðla að sundrungu þjóða og hættulegri þróun en þetta er fylgifiskur þess að kalla eftir fólki til starfa erlendis frá. Þar er misjafn sauður í mörgu fé. Aðeins aukin fræðsla, bætt öryggi og forvarnir geta komið þarna að gagni. Við þurfum því að standa þétt að baki lögreglunni í landinu. Þingmenn, sem og Íslendingar almennt, eiga ekki og mega ekki grafa undan starfsemi lögreglunnar. Margir hafa gagnrýnt lögregluna harkalega. Oft er sú gagnrýni ósanngjörn samhliða því að margir leitast við að sverta störf hennar í huga almennings með einhliða ómalefnalegum málflutningi eða hatursorðræðu. Þetta er ítrekað gert gagnvart starfsstétt sem getur vart varið sig á opinberum vettvangi í opinberri orðræðu. Við þurfum að efla landamæraeftirlit og lögregluyfirvöld. Það þarf að veita harða og óbilandi mótspyrnu gegn erlendum sem og innlendum glæpagengjum sem hafa hreiðrað hér um sig. Þessi gengi nýta sér m.a. velvild og virkni flóttamanna- og velferðarkerfisins. Í kringum þetta hafa jafnvel myndast nýjar og ansi hvatvísar starfsstéttir sem keyra harða stefnu, jafnvel hatursfulla og óbilgjarna. Slíkt getur leitt til þess að brotnir séu niður innviðir ríkisins, þeir veiktir og sérstaklega viljinn til að bregðast við þegar á reynir. Ef það er að gerast, erum við á rangri og varasamri leið. Óljósar heimildir benda til að glæpahóparnir, þ.e. þeir sterkustu er hér hafa umsvif, hafa margir þroskast sérstaklega vel innan Evrópu, þ.e. bæði þar innan og utan EES svæðisins. Hefur íslenska lögreglan ekki nægar fjárheimildir og mannskap, tækni og styrk til að koma óvinum íslenska ríkisins úr landi? Það þarf að tryggja forvarnir svo þessir kónar komist aldrei til Íslands? Mætir lögreglan fjandskap? Misnotkun á okkar kerfi mun koma okkur öllum illa og skapa hér mikinn vanda verði ekki gripið snemma inn í þessa þróun. Við sem innflytjendur verðum að stuðla að því að hvetja til aukins öryggis fyrir okkur og börn okkar og standa vörð um löggæslu á Íslandi. Lögreglan er fremst í flokki til varnar heimilum og börnum. En lögreglan þarf einnig að þróast og efla mannskap sinn með betri tengslum við þá minnihlutahópa sem hér búa. Það má gera með því að hvetja fólk af erlendum uppruna að sækja nám í lögfræði, lögreglufræðum og stuðla að ráðningu fólks af erlendum uppruna í störf hjá hinu opinbera sem snúa að málaflokknum. Með því gæti aukist trúverðugleikinn á stefnuna sem rekin er. Ef við byggjum upp betra samfélag og öruggara getum við öll orðið sterkari í til lengri framtíðar. Það að grafa undan löggæslu á Íslandi og því kerfi sem við búum við, grefur undan lífsviðurværi barna okkar og barnabarna til langframa. Kæru landar mínir, takið nú vel á móti þeim góða vilja sem fjölmargir af erlendum uppruna sýna í verki. Virkjum þar mannvitið samhliða að bæta varnir gegn vá. Það hafa Bandaríkjamenn víða gert þrátt fyrir erfiða og oft bitra reynslu. Gleymum samt ekki því að sú þróun og reynsla gerði Bandaríkin af því sem þau eru í dag, þ.e. stórveldi. Höfundur er með LLM meistarapróf í lögfræði frá Háskóla Ísland og MBA frá Háskólanum í Reykjavík og skipar 2. sæti á lista Miðflokksins í Reykjavíkurkjördæmi suður fyrir næstkomandi þingkosningar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Innflytjendamál Mest lesið Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Alvotech og Arion banki stofna grunnskóla Haraldur Freyr Gíslason Skoðun Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Skoðun Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Skilaboð hátíðarinnar Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Raforkunotkun gagnavera minnkað mikið Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Göngum fyrir friði Guttormur Þorsteinsson skrifar Skoðun Skammtatölvur: Framtíð tölvunarfræði og bylting í útreikningum Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hamingjan sem leiðarljós menntakerfisins Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Gagnaver auka hagkvæmni í fjarskiptum Íslands við umheiminn Þorvarður Sveinsson skrifar Skoðun Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun 2027 væri hálfkák Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir skrifar Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Dans verkalýðsleiðtoga í kringum gullkálfinn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Jól í sól versus jóla í dimmu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Er janúar leiðinlegasti mánuður ársins? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Svar við hótunum Eflingar Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar Skoðun Manni verður kalt ef maður pissar í skóinn sinn Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Sjá meira
Á Íslandi telur allur mannfjöldinn í dag um 372 þúsund. Af þeim eru 297 þúsund, um 80%, fæddir á Íslandi. Um 51 þúsund, c.a. 14%, eru fæddir innan Evrópu og þar af 21 þúsund í Póllandi, þ.e. um 6%. Ekki eru allir þessir Evrópubúar íslenskir ríkisborgarar enda nýta þeir sér sín réttindi sem felast í EES samningnum um frjálsa för fólks. Um 3 þúsund þeirra sem hér á Íslandi búa koma frá Norður Ameríku, um 1 þúsund frá Suður Ameríku og um 8 þúsund frá Asíu. Frá Afríku búa hér um 2 þúsund manns og frá Eyjaálfu, þ.e. Nýja Sjálandi og Ástralíu, um 2 þúsund. Því er þorri innflytjenda á Íslandi fremur skyldir Íslendingum menningarlega séð og jafnvel trúarlega. Ísland er að þróast í alþjóðlegt fjölmenningarsamfélag þar sem allir eiga að geta iðkað sína menningu og aðlagast þeirri sem fyrir er án þess að það komi til árekstra en getur Ísland tekið endalaust við? Nei, svo er ekki. Innviðir á Íslandi og fjárhagslegur styrkur býður því miður ekki upp á slíkt. Allt tal um annað er óskhyggja. Þessi þróun mun líklega koma í bylgjum rétt eins og tíðkaðist í Bandaríkjunum á sínum tíma. Nú er þar í landi lögð ríkari áhersla á að fá innflytjendur með góða menntun og þekkingu til að efla samfélagið, styrkja iðnað, tækniþróun og efla samkeppnisstöðu landsins. Hér á landi þurfum við einnig verðmætaskapandi vinnuafl og gæta að fjölbreytni þeirra innflytjenda sem hér setjast að, m.a. sem kvótaflóttamenn. Líta verður m.a. til mannúðarsjónarmiða, sem miklu skiptir. Það verður einnig að líta til þess að jafnræði ríki á meðal flóttafólks í heiminum hvað aðgang að Íslandi varðar sem áfangastaðar til búsetu. Einnig skal litið er til þess að hér búi ekki einsleitur hópur innflytjenda sem aðlagast ekki samfélaginu eins vel og kostur er. Ég hef aðlagast en mun aldrei aðlagast 100% en hef gert mitt allra besta til þess og er ein frá mínu heimalandi búandi hér. Svo vil ég, rétt eins og Íslendingar, sem búa erlendis, halda í mín sérkenni, menningu, trú og matargerð. Móttakandinn, þ.e. Íslendingurinn, verður einnig að koma til móts við mig. Það hafa fjölmargir félagar mínir í Miðflokknum gert, nánir ættingjar og aðstandendur einnig. En alls ekki allir. Við getum ekki komið á einangruðum samfélögum á Íslandi, í hverfum eða í byggðarlögum, þar sem enginn talar lengur íslensku og einsleitni ríkir. Á sama hátt ættu Íslendingar ekki að einangra sig. Sá sem temur sér ekki íslenska tungu og iðkar ekki menningu landsins, býr til nýja þjóð í þessu landi og einangrast. Kristin gildi og djúp menning Íslendinga má ekki riðlast þar sem önnur trú verður að e.k. kæfandi afli, hvorki mín trú né annarra. Þó skal gerð sú krafa að samfélagið gefi fólki tækifæri á hágæða námi í íslensku og að lítt efnuðum sé gefinn möguleiki á slíku námi. Svo er ekki í dag. Þarna er því víða pottur brotinn og margir af erlendum uppruna í fullri vinnu til að ná endum saman. Það fólk kemst ekki í nám enda að byggja upp í byggingariðnaðnum fyrir fjármálamarkaðinn eða þrífa fyrir flesta hina sem eru í námi eða á framfæri hins opinbera, þar í störfum eða að sinna öðru. Íslendingar verða einnig í þessu sambandi að bæta úr, að opna sig og blanda geði við fólk af erlendum uppruna, gefa þeim tækifæri sem reyndar einhverjir þeirra gera en í of litlum mæli. Það kann að vera vegna feimni eða af ótta beggja aðila. Ég tel það fremur af e.k. einangrunarhyggju, þröngsýni og þekkingarleysi. Koma tímar, koma ráð. Við getum nýtt betur frábært fólk af erlendum uppruna sem býr á Íslandi og vill búa hér. Flest þetta fólk er heiðarlegt, býr yfir reynslu, mikilli menntun, víðtækri þekkingu sem og góðum vilja. En glæpir, bæði íslenskir að uppruna sem innfluttir eða unnir í e.k. samráði glæpagengja, eyðileggja alla þróun og grafa undan öllum árangri. Það er alþjóðlegt vandamál. Glæpirnir stuðla að sundrungu þjóða og hættulegri þróun en þetta er fylgifiskur þess að kalla eftir fólki til starfa erlendis frá. Þar er misjafn sauður í mörgu fé. Aðeins aukin fræðsla, bætt öryggi og forvarnir geta komið þarna að gagni. Við þurfum því að standa þétt að baki lögreglunni í landinu. Þingmenn, sem og Íslendingar almennt, eiga ekki og mega ekki grafa undan starfsemi lögreglunnar. Margir hafa gagnrýnt lögregluna harkalega. Oft er sú gagnrýni ósanngjörn samhliða því að margir leitast við að sverta störf hennar í huga almennings með einhliða ómalefnalegum málflutningi eða hatursorðræðu. Þetta er ítrekað gert gagnvart starfsstétt sem getur vart varið sig á opinberum vettvangi í opinberri orðræðu. Við þurfum að efla landamæraeftirlit og lögregluyfirvöld. Það þarf að veita harða og óbilandi mótspyrnu gegn erlendum sem og innlendum glæpagengjum sem hafa hreiðrað hér um sig. Þessi gengi nýta sér m.a. velvild og virkni flóttamanna- og velferðarkerfisins. Í kringum þetta hafa jafnvel myndast nýjar og ansi hvatvísar starfsstéttir sem keyra harða stefnu, jafnvel hatursfulla og óbilgjarna. Slíkt getur leitt til þess að brotnir séu niður innviðir ríkisins, þeir veiktir og sérstaklega viljinn til að bregðast við þegar á reynir. Ef það er að gerast, erum við á rangri og varasamri leið. Óljósar heimildir benda til að glæpahóparnir, þ.e. þeir sterkustu er hér hafa umsvif, hafa margir þroskast sérstaklega vel innan Evrópu, þ.e. bæði þar innan og utan EES svæðisins. Hefur íslenska lögreglan ekki nægar fjárheimildir og mannskap, tækni og styrk til að koma óvinum íslenska ríkisins úr landi? Það þarf að tryggja forvarnir svo þessir kónar komist aldrei til Íslands? Mætir lögreglan fjandskap? Misnotkun á okkar kerfi mun koma okkur öllum illa og skapa hér mikinn vanda verði ekki gripið snemma inn í þessa þróun. Við sem innflytjendur verðum að stuðla að því að hvetja til aukins öryggis fyrir okkur og börn okkar og standa vörð um löggæslu á Íslandi. Lögreglan er fremst í flokki til varnar heimilum og börnum. En lögreglan þarf einnig að þróast og efla mannskap sinn með betri tengslum við þá minnihlutahópa sem hér búa. Það má gera með því að hvetja fólk af erlendum uppruna að sækja nám í lögfræði, lögreglufræðum og stuðla að ráðningu fólks af erlendum uppruna í störf hjá hinu opinbera sem snúa að málaflokknum. Með því gæti aukist trúverðugleikinn á stefnuna sem rekin er. Ef við byggjum upp betra samfélag og öruggara getum við öll orðið sterkari í til lengri framtíðar. Það að grafa undan löggæslu á Íslandi og því kerfi sem við búum við, grefur undan lífsviðurværi barna okkar og barnabarna til langframa. Kæru landar mínir, takið nú vel á móti þeim góða vilja sem fjölmargir af erlendum uppruna sýna í verki. Virkjum þar mannvitið samhliða að bæta varnir gegn vá. Það hafa Bandaríkjamenn víða gert þrátt fyrir erfiða og oft bitra reynslu. Gleymum samt ekki því að sú þróun og reynsla gerði Bandaríkin af því sem þau eru í dag, þ.e. stórveldi. Höfundur er með LLM meistarapróf í lögfræði frá Háskóla Ísland og MBA frá Háskólanum í Reykjavík og skipar 2. sæti á lista Miðflokksins í Reykjavíkurkjördæmi suður fyrir næstkomandi þingkosningar.
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson skrifar
Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson skrifar
Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar
Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun